Reisverslag week 3: Myanmar & China 2016

De dag dat we naar Old Bagan gaan, volgens onze reisgids de plek waar we eigenlijk hadden moeten beginnen. Niet mee eens, wat is het hier belachelijk druk en overal zijn verkopers. Na de ochtend houden we het voor gezien en gaan lekker in ons hotel (met zwembad) chillen. Het is tenslotte vakantie.

De Birmezen (of is het Myanmarezen?) hebben een lang weekend vrij en daardoor is het druk, extra druk, bij Mount Popa. Tja dat wisten we niet, maar het heeft ook wel weer wat om de gekte van deze heilige berg zelf mee te maken. Overal mensen terwijl apen zich ertussendoor een beetje vermaken. Religie en commercie die hand in hand gaan en een sublieme ligging voor een tempelcomplex.

Onze laatste dag in Bagan. We vertellen onze dochter dat we haar heel vroeg (midden in de nacht) wakker gaan maken en dag met de scooter naar de tempels gaan. Om 6 uur zijn we op pad en precies op tijd voor de zonsopkomst over Bagan. We hebben gekozen voor een afgelegen tempel en er is inderdaad bijna niemand anders. Dat blijft het thema van de dag. Plekken die heel rustig zijn en waar bijna niemand is. Na een lange middagslaap in het hotel, als Marcel over de Central Plain gaat hardlopen op zoek naar een verlaten tempel, belandden we ook nog op een zonsondergangplek waar verder niemand is, alleen wij met zijn drietjes.

Na 5 nachten, 4 dagen, in Bagan is het best lastig gedag zeggen. Vooral tegen die enorm leuke familie waar we elke ochtend onze e-scooter ophalen. Onze dame vraagt al bij het ontbijt naar de kindjes en ‘s avonds voetbalt ze mee of kruipt onder de deken om tv te kijken. Samen dansen, hollen en gillen. Als afscheid krijgt ze nog maar weer eens een lolly mee en een parapluutje.

Vandaag is een lange busdag iets waar we tegen opzagen. Maar echt, een kindje van bijna 3 is zoveel makkelijker dan een kind van net 1. Ze kijkt haar tablet en gaat ook nog even lekker slapen. Alleen de gat-in-de-grond wc’s waar de bus bij stopt, durft ze niet te gebruiken. We zoeken dan maar even de bosjes op. Nog schoner ook.

Na een lange busdag belanden we in de heksenketel van Yangon. Marcel vindt het geweldig, ik wil eigenlijk wat rust aan mijn hoofd. Dat is er niet, dus we eten bij een straatstalletje. Teruglopend naar ons hotel lokt de muziek ons naar het drakenfestival.

Yangon is heet, druk en vol. Overal zijn markten, mensen zijn aan het eten, toeterende auto’s. We wandelen wat rond en komen langs weinig echte attracties maar kijken toch onze ogen uit. Zo wil onze dame zien hoe een vis geslacht wordt, moeten er natuurlijk duiven gevoerd worden bij een Indiase tempel en voor je het weet is de dag bijna om.

Rond vijf uur komen we aan bij de Schwedagonpagode. Veel te laat want na 2 uur hebben we nog niet de helft goed gezien maar is onze dochter haar energie op. We moeten nog een half uur terug naar ons hotel en dan moet er nog wat eten in. Deze plek is echt de topattractie van Yangon, wij kijken onze ogen uit!.

Yangon is voor zover wij gezien hebben de enige plek in Myanmar die echt wat te doen heeft speciaal voor kinderen. Dus vandaag maken we er een kinderdagje van. We bezoeken de dierentuin van Yangon. Veel van wat je nu ziet is bijna honderd jaar geleden nog gebouwd door de Engelsen, dus de ruimte voor de dieren is niet altijd meer van deze tijd. Toch is het geen slechte plek. Er is veel schaduw, leuke speeltoestellen en de dieren zien er gezond uit. We merken we dat sommige soorten het enorm goed hebben gedaan en dat er nu eigenlijk te veel tijgers, sambaherten en apen zijn. We hopen dat nu Myanmar steeds opener wordt ze ook mee gaan doen aan een dierenuitwisselprogramma, dan kunnen ze hun overschot ruilen voor een maatje voor de eenzame giraf en leeuw.

Behalve de dierentuin bezoeken we verschillende parken met echte leuke speeltuinen. Het Yangon dat we vandaag zien is zo anders dan dat van de dagen ervoor. We merken wel dat onze dochter steeds stouter wordt. Na drie weken vakantie heeft ze slim door dat ze toch net wat meer kan maken dan thuis. “we gaan nu dus doe je schoenen aan”, betekent dat onze dame gewoon doorspeelt en doet of wij gek zijn en dan vervolgens ook nog gaat gillen als we haar komen halen. Zelf lopen? Nee, papa moet mij dragen. Het positieve is wel weer dat ze voor deze vakantie ‘s nachts en voor haar middagdutje nog een luier nodig had. Nu is ze compleet droog en geeft zelfs midden in de nacht aan dat ze naar de wc moet. Best goed toch voor een kind van nog (net) geen 3.

Misschien is het wel passend dat we onze tijd in Yangon afsluiten zoals we hem begonnen zijn. De muziek volgen en tegen een parade aanlopen.

Rustig opstaan, nog een laatste keer onbijten en op naar het vliegveld. Het vliegveld van Yangon is gelukkig veel beter dan dat van Tachiliek (zie verslag 1). We komen aan in Guangzhou, China en hebben het met 14 graden opeens heel erg koud.

We volgen de muziek maar weer eens en deze keer zijn het dansende honden die na Chinees Nieuwjaar winkelcentra openen. Ook gaan we voor nog een dierentuin, die van Guangzhou deze keer. We hebben onze dochter panda’s beloofd. Verder gaan we met de kabelbaan en wandelen we terug over Baiyun Mountain, een mooi stuk natuur in de stad.

Ondertussen verbazen we ons (wederom) over hoe vaag Chinezen zijn. Iedereen die met een jas aan zit te eten omdat in de ontbijtzaal alle deuren openstaan om maar wat simpels te noemen. ‘s Avonds gaan we uitgebreid uit eten met een vriend uit onze studententijd die hier woont. Superleuk om iemand die je eigenlijk al jaren niet meer gesproken hebt op zo’n manier weer te zien en natuurlijk wat te horen over leven in China als expat.

Vandaag regent het, gewoon echt de hele dag aan één stuk door regen. Tja, we gaan toch maar op pad want de tijd na uitchecken tot we naar het vliegveld kunnen (12:00-21:00u) ga je ook niet ergens binnen zitten. Aan het einde van de dag sop ik letterlijk in mijn schoenen en hebben we heel veel gezien dat bij mooi weer vast heel leuk is.

Eén positieve uitzondering is het museum van de Nanyue King. Een soort moderne Toetanchamon die in de jaren 80 werd ontdekt. Zijn graf en grafgiften, incl compleet jade burial suit zijn absoluut de moeite waard.

Onze vlucht naar huis vertrekt direct na middernacht. Een echte dag mag je dit ook niet meer noemen dan. Terugvlucht gaat gelukkig weer voorspoedig en we komen de 13 uur prima door met slapen en filmpjes kijken.

Onze lange vakantie voor dit jaar zit er weer op! Met een hoofd vol herinneringen en mooie ervaringen zijn we weer thuis. Bedankt voor het meelezen!