Persoonlijk: twee jaar als fulltime blogger

Wow, twee jaar alweer dat ik de beste baan in de wereld heb. Bijna zes jaar geleden begon ik deze site, om mijn liefde voor reizen te delen en om de tips te delen die ik zelf graag gehad zou hebben. Die hobby groeide uit tot een fulltime baan.

Een baan waar ik zo dankbaar voor ben. Vroeger wilde ik avonturier worden, of dictator, dat leek me ook wel een mooi beroep ;-). Ik heb nog serieus archeoloog overwogen en geschiedenisleraar maar uiteindelijk studeerde ik commerciële economie. Want ik ben goed in wiskunde en daar kon ik nog alle kanten mee uit.

Reisbloggen bestond toen natuurlijk nog lang niet, maar als het had bestaan had ik dit gekozen.

Dit blog schrijf ik een beetje voor jullie en een beetje voor mijzelf. Een digitaal dagboek, een terugblik op hoe ik mij ontwikkelde en voelde.

Het eerste jaar nadat ik mijn baan had opgezegd was best onzeker, ik moest alles zelf ontdekken en het was maar de vraag of ik genoeg zou kunnen verdienen. Lees ook mijn terugblik op jaar een. Jaar twee was veel stabieler en daardoor fijner. Nog steeds heb ik af en toe persoonlijke onzekerheden “Help weer een nieuwe site over reizen met kinderen die doet of ze het wiel hebben uitgevonden maar alleen maar komen met het zoveelste blog over Lissabon met kids of vliegen met een baby”, “Waarom vinden ze mij niet leuk (wanneer allemaal collega’s op toffe persreizen gaan en ik nergens voor word gevraagd)” of wanneer ik een uren aan een stuk gewerkt heb en nauwelijks likes of reacties krijg op social media. Maar die momenten wegen echt niet op tegen alle fijne dingen aan dit vak.

Ik ben super blij met mijn team van bloggers die hun steentje bijdragen aan Gezin op Reis. Esmeralda, Leonie, Mirella, Cindy, Amoy, Delphine, Elke, Luísa en Esther bedankt!

Terugblik op mijn doelen

Wat was eigenlijk mijn doel voor jaar twee? Nou heel simpel, heel veel plezier in mijn werk houden. Niet te veel naar andere kijken en mij daardoor gek laten maken. Een hobby vinden welke niks met reizen te maken heeft en kwalitatieve groei van de site.

Daarnaast had ik nog financiële doelen. Zorgen dat ik niet alleen mijzelf kon betalen maar ook een pensioen potje kon beginnen.

Ik weet dat veel mensen zich afvragen hoe en of je als (reis)blogger überhaupt geld kunt verdienen. Tenminste dat is de vraag die ik in het dagelijks leven het vaakst krijg en ook toen ik Instagram vroeg wat jullie graag wilden weten, kwam deze vraag ook meerdere keren voorbij.

Het kan dus zeker maar om dat helemaal uit te leggen zou een blog op zichzelf zijn. Mijn inkomen komt in ieder geval uit meerdere bronnen, eentje is bijvoorbeeld de advertenties op de site en een andere belangrijke is affiliates. Dit is een soort commissie als iemand bijvoorbeeld via de site naar Booking gaat en een hotel boekt dat ik heb aanbevolen). Dat is fijn, wat dat geeft vastigheid, ook wanneer ik op reis ben gaat dit soort inkomen door.

Persoonlijk vind ik geld niet echt een motivatie, wel wat je er voor kunt doen en mijn stretch goal was om met kerst een mooie reis te kunnen maken. Dat is gelukt, de tickets zijn geboekt we gaan met kerst naar Florida!

De andere doelen heb ik deels gehaald. Plezier ik mijn werk dat ik heb ik ontzettend. De site groeide ook lekker met 30-40% meer bezoekers dan vorig jaar tot de Google update van juni. Waardoor bijvoorbeeld sites die alleen over baby’s schrijven meer waarde kregen en een hogere plek in de Google resultaten dan mijn site die gaat over reizen. Het jammere daarvan is dat veel van deze sites gewoon algemene tips oplepelen over “vakantie met een baby” en de mensen (vaak commerciële bedrijven) achter die sites absoluut niet de ervaringen uit eigen hand hebben. Het was best even slikken als je dan opeens van de een op andere dag een flinke dip in bezoekers krijgt, maar dat is helaas een van de risico’s van dit vak.

Het is ook een teken van de veranderingen van de afgelopen jaren. In 2014 begon ik de site omdat ik geen informatie kon vinden over reizen en vakantie met kinderen. Nu is het voor sommige bestemmingen een overschot aan informatie alleen is de kunst om de kwalitatieve en betrouwbare informatie te scheiden van klikbait en onvolledige artikelen. Zoals een bestemming kindvriendelijk, goedkoop en dichtbij noemen in de titel is en dan geen enkele prijs noemen in het hele blog en dichtbij blijkt dan 8 uur rijden te zijn.

Ondanks de dip van 20 tot 30.000 bezoekers minder heeft de site trouwens nog steeds meer dan 100.000 unieke bezoekers per maand en in juli zelfs meer dan 250.000 views.

Een hobby heb ik alleen nog steeds niet gevonden. Ik heb ook niet zo mijn best gedaan als eigenlijk had gemoeten. Maar ik heb wel vaker een middagje vrij genomen of een serie op Netflix gekeken.

Wat vind mijn gezin er eigenlijk van?

Mijn gezin is nog steeds heel blij met mijn werk. De leukere persoon die ik daardoor ben geworden en de extra tijd die ik thuis kan besteden. Wel merk ik dat mijn dochter nog meer te zeggen heeft over onze bestemmingen.

Toen ik de site begon, was ze nog geen een jaar, en nu gaat ze al naar groep drie. Ze geeft aan dat ze niet meer zo vaak weg wil en dat wil ik ook respecteren. Dus bleven we met Hemelvaart thuis en plannen we ook echt minder weekendjes weg.

Als ze genoeg tijd heeft om thuis te spelen, naar haar sport wedstrijden te gaan en gewoon bij te komen van school, heeft ze wanneer we wel weg gaan er ook echt wel heel veel zin in. Als we dan ook nog naar een waterpark, klimbos of pretpark gaan dan is ze helemaal blij. Reizen met een ouder kindje is echt heel anders dan met een baby of peuter.

De blogs van afgelopen jaar

Afgelopen schreef ik weer meer dan honderdvijftig nieuwe blogs. Dat waren vooral bestemmingsblog. Sommige van die blogs kosten mij echt meerdere dagen en zijn super nuttig zoals:

• Belgische Ardennen met kinderen, tips voor een top vakantie!
• Leukste musea met peuters in Nederland

Doordat de site zo groot is geworden voel ik mij meer geremd dan vroeger om persoonlijke blogs te schrijven. Het is dan makkelijker om een informatief artikel te schrijven. Maar de paar persoonlijke blogs die ik schreef ben ik wel trots op:

• Waarom reizen met een kind van vijf echt anders is dan reizen met een kind van vier.
• Ik mis de tijd dat reizen nog ‘goed’ was
• Trend: 2 maanden op reis voor je kind leerplichtig is. Onze tips over waarheen, hoe en wat ‘t kost

Reisplannen voor komend jaar

Op reisgebied staat tot het einde van het jaar genoeg op de planning maar 2020 is nog leeg. Binnenkort ga ik naar Italië voor een conferentie en aansluitende een korte persreis, de herfstvakantie ga ik met mijn dochter naar Corfu en naar Albanië. In november met vriendinnen naar Berlijn, met kerst dus met het hele gezin naar Florida.

Dit zijn op Italië na dus allemaal reizen die ik zelf plan en betaal. Om maar even direct aan te geven dat je als reisblogger echt niet constant “gratis” op vakantie mag.

Eigenlijk lijkt het mij wel heel tof om alle landen in Europa te bezoeken voor mijn veertigste verjaardag. Daar heb ik dan nog anderhalf jaar voor. Ik moet er nu nog acht: Albanië, Cyprus, Finland, Kosovo, Moldavië, Oekraïne, San Marino en Wit-Rusland. Drie daarvan, Albanië, Kosovo en San Marino kan ik dit jaar nog afstrepen.

Mijn man heeft gewoon een normale baan waardoor we maar een beperkt aantal vakanties met het gezin hebben. Ik ben dus de meeste vakanties alleen met mijn dochter op reis. Moldavië, Oekraïne en Wit-Rusland zijn nou niet echt landen waar ik me heel snel alleen met mijn dochter zie reizen. Dan nog eerder zonder de verantwoordelijkheid voor haar en gewoon ouderwets weer een paar dagen backpacken. Is zo’n “ego doel” dan echt het gedoe en geld waard? Ik ben er nog niet over uit.

Blog plannen voor komend jaar

Twee jaar voor jezelf werken is natuurlijk een mooi moment om terug te kijken. Wat wil ik bereiken op zakelijk gebied?

Ik heb een aantal vaste gastbloggers die gemiddeld zo’n 8 artikelen per jaar schijven, een editor die teksten nakijkt en mijn man die helpt met de administratie. Toch ben ik het vooral zelf die alles doet. Artikelen schrijven, foto’s bewerken, video’s maken, op (pers)reis zijn, social media bijhouden, e-mails beantwoorden, evenementen bezoeken, contacten onderhouden met partners, alle technische dingen aan de website en ga zo maar door.

Ik zou wel graag meer taken uit willen besteden. Bijvoorbeeld Instagram, waar ik echt niks mee heb. Of iemand die de e-mail kan screenen en de site kan fiksen als er wat mis gaat. Zelfs met de hulp blogger Esmeralda die zo lief was Facebook te doen terwijl wij in Afrika zaten had ik toch regelmatig stress als er geen internet was of als het heel slecht was. Ik ben vaak op reis maar nooit helemaal vrij.

Ik zie om me heen websites die mensen vast in dienst hebben of met hele teams van zpp-ers werken. Dat is ook weer een hele verplichting die je op neemt. De site moet dan ook maar net zoveel groeien dat je ze een vast salaris kunt betalen. Opeens ben je dan ook leidinggevende met alles wat daarbij komt kijken. Ik denk niet dat ik hier blij van ga worden. Maar ik heb wel een beetje last van FOMO, wat als ik over een paar jaar helemaal overlopen ben door de sites die met hele teams werken. Voor komend jaar is mijn doel in ieder geval meer uitbesteden maar zonder langdurige verplichtingen aan te gaan.

Verder goed de balans tussen privé en werk in de gaten blijven houden. In mijn enthousiasme werk ik al snel weer 60 uur per week.

Ik wil ook weer een enquête houden om te zien waar jullie als lezers nu behoefte aan hebben. De laatste was alweer ruim 2,5 jaar geleden. Heb je nu direct al tips (positief of negatief), je mag ze altijd achterlaten of mij mailen. Fijn juist!

Wat zou je graag (anders) willen zien op Gezin op Reis of waar moeten we juist mee doorgaan?

Dit vind je misschien ook interessant:

Gratis op vakantie! Begin een reisblog 3 op de 5 reizigers overweegt ander type vervoer door drukte op luchthavens Monster Jam een bulderend event, This is As Big As It Gets!!!