Touwen los! “Oui capitaine,”roep ik naar mijn echtgenoot. Grappig hoe de traditionele man-vrouw rollen bij ons aan boord toch direct zo worden opgepakt. We zijn op vaarvakantie in Frankrijk met onze peuterdochter en omdat we toch nog een slaapplek over hadden hebben en omdat het zo gezellig is, hebben we ook een goede vriendin mee gevraagd.
Marcel bestuurt het merendeel van deze tijd de boot, vriendin is vaste linehandler en ik doe van alles: een beetje helpen, koffie halen en een boekje lezen. Ik kan hier wel aan wennen. Wist je dat je in Frankrijk kunt varen zonder vaarbewijs? Zelf varen in Frankrijk blijkt verrassend eenvoudig te zijn.
Vaarvakantie in Frankrijk
Ontbijt met verse croissants
Onze vaarvakantie begint in Boofzheim, een klein plaatsje in de Elzas 35 kilometer onder Straatsburg. Hier hebben we onze boot opgehaald bij de LeBoat haven en omdat de meeste sluizen na 18:00 niet meer te passeren zijn, blijven we hier ook een nachtje liggen.
We hebben allemaal goed geslapen en daar zijn we blij om. Een bootvakantie met kinderen is toch een beetje spannend zeker omdat onze kleine dame voor het eerst in een groot bed sliep.
We kunnen natuurlijk niet vertrekken zonder een uitgebreid ontbijtje in de warme lentezon. Reden genoeg om nog even het charmante Franse dorpjes Boofzheim in te gaan. Je hoeft alleen je neus en de geur van vers vers warm brood te volgen om de boulangerie te vinden. Gewapend met een zak croissants, een paar stokbroden en twee hete koffie kom ik aan bij de boot en dan is het echt vertrektijd.
Even wennen aan varen in Frankrijk
Het is wel fijn als je zoals wij gaat varen in Frankrijk zonder vaarbewijs de eerste dag een beetje rustig aan doet. Het eerste stukje varen gaat nog wat onwennig. Wij dames sturen te scherp, dus links-rechts-links-recht en we gaan al zigzaggend het kanaal over. Marcel heeft het gevoelige roer direct onder de knie en brengt ons in een rechte lijn naar de eerste sluis.
De sluizen hier zijn automatisch, wat betekent dat er geen sluiswachter is. Er zijn verschillende types, maar de eerste die we tegenkomen is van het soort dat we het meest zien. Voor de sluis hangt een kabel met een touw boven het water, daar varen we onderdoor en geven er een flinke ruk aan. De sluis gaat op groen als die al op onze hoogte is of we remmen af en blijven even stilliggen tot het zo ver is. Dan varen we de sluis in en leggen aan een of twee bolders vast. In de sluis zit een ijzeren stang die je een flink ruk moet geven en dan sluit de achterste deur en gaat het water vanzelf omhoog. We zijn er een minuutje over 10 mee bezig en na een sluis hebben we er op deze route nog 27 te gaan. Niet in één dag gelukkig we hebben een week uitgetrokken voor deze route.
Eerste stop is Straatsburg waar we ervoor kiezen in de jachthaven aan te leggen. Achteruit inparkeren met een boot. Toch een beetje spannend maar in een keer goed. Aanleggen in een jachthaven is fijn want je krijgt direct een boel tips voor de omgeving, we zouden fietsen kunnen huren en we liggen veilig. Er is stroom wat betekent een heerlijke hete douche aan boord en we kunnen het water bijvullen. WiFi hebben we aan boord door zo’n handig kastje maar in de jachthaven kunnen we ook dat netwerk gebruiken.
Na een paar uur sightseeing waarover meer in Straatsburg met kinderen, zijn we blij als we weer terug zijn op de boot. In de haven is het rustig en toch is er altijd wat te zien. We worden weer wakker met getik op het dak. He, dit hadden we niet besteld, regen. Op de boot is leefruimte genoeg om toch elke je eigen ding te doen en elkaar niet in de weg te zitten.
Na 48 uur in Straatsburg varen we weer door, de grote stad achterlatend komen we echt op het platteland terecht. Varen door de bossen en daarna grasvelden vol grazende koeien en kleine dorpjes met steevast een hoge kerktoren op de achtergrond. Veel ooievaars, velden vol! De Fransen die aan de kant van het kanaal zitten te vissen, kijken er niet van op maar voor ons is het ongekend om deze elegante vogels te zien in deze hoeveelheden.
Aanleggen naast een kasteel
Aanleggen in de buurt van Hochfelden. Gewoon aan de kant, omdat we er zin in hebben. De luxe van een vaarvakantie, stoppen waar we maar willen. Even het dorpje in. We weten dat het een brouwerij heeft en als we dat niet hadden geweten dan hadden we het zeker geroken.
En verder, verder niets. Leuke gekleurde pleintjes, fijne restaurantjes en een kerk, alles dicht!. Wij willen eten maar ons kleine dame redt die Franse dinertijden niet. Een tip van een local brengt ons bij het restaurant bij het treinstation. Of het een beetje goed is? “Mais oui, tres bien”. Zeker, wij kunnen het bevestigen: ze serveren hier een prima flammkuchen, de Elzas variant van een pizza.
Nog een dag varen, dan trekt de bewolking weg. Een strak blauwe hemel. Zo varen in Frankrijk is genieten! De beentjes omhoog, een koud drankje erbij, vrolijk zwaaien naar de wielrenners die voorbij komen.
Aanleggen in Saverne, ook al zo’n “knijp eens in mijn arm” moment. Onze buren zijn niet één maar zelfs twee kastelen! Ik wil het stadje in, Marcel niet, die heeft van al het natuurschoon zin gekregen om te fietsen. Mooi, want we hebben de racefiets niet voor niks mee.
Hij gaat weer terug naar Boofzheim via een heleboel colletjes, gewoon omdat het kan! Met de auto komt die dan weer terug naar Saverne. Wij, die onszelf niet afpeigeren, hebben een luie middag, spelen met water, spelen op de draaimolen, spelen in een oud klooster, spelen terwijl je een ijsje eet. Fijn toch hoe heerlijk kinderen zich kunnen vermaken. Totdat de energie op is, en we nog een eind terug moeten lopen naar de boot. Zelfs in de stad met een mooie rozentuin kan het niet altijd rozengeur en mannenschijn zijn.
Het weer is deze dagen zeer veranderlijk. Misschien is het een beetje valsspelen maar we besluiten niet op de boot te blijven. Nu we de auto hebben gaan we na madam haar ochtendslaapje een middag de bergen in.
Haut-Barr, een middeleeuws kasteel gebouwd 460 meter boven de Zorn vallei en met de bijnaam “het oog van de Elzas”. Wij zien het omgeven door mist en regen. Dikke pech, niks aan te doen. Als reisblogger wil je natuurlijk de allermooiste foto’s op je site hebben, maar zo was de realiteit.
In Marmoutier moeten we wachten tot de begrafenisstoet het eeuwenoude klooster verlaat. Het grauwe weer past misschien bij de gebeurtenis maar zeker niet bij het verder zeer fleurige dorpje.
Marcel weet nog wel een kasteel waar hij gisteren is langs gekomen. Waarom ook niet? Wij hebben geen verplichtingen. Het kasteel van Wangenbourg ligt er indrukwekkend bij met uitzicht op dorpjes die je eerder verwacht in de Alpen dan in de Elzas. We vragen ons maar weer eens af waar al die toeristen toch zijn? In juni in de Elzas hebben wij alle bezienswaardigheden in ieder geval rijkelijk voor ons alleen.
Het mooie leven
Onze laatste dag is alweer aangebroken, en wat betreft natuur is het de mooiste van alle vaardagen. Het kanaal ligt steeds dieper tussen de bergen en we slingeren tussen de hoger wordende heuvels door. We minderen het tempo om nog even optimaal te genieten van onze vaarvakantie met LeBoat. Dit is echt de meest ontspannen vakantie die we in lange tijd hebben gehad.
Het is dan ook niet meer dan passend dat onze laatste aanlegplaats weer helemaal top is! Vanaf de boot zien we een kasteel op de heuvel boven ons liggen. Zoveel moois schreeuwt om verkend te worden. De volgende ochtend nog een keer flink schrobben en schoonmaken en dan leveren we ons huisje in. Onze vakantie is nog niet voorbij, we gingen aansluitend ook nog naar de Noordelijke Vogezen maar het vaargedeelte wel. Was het mooi? Zeker! Was het ontspannen? Absoluut! Zouden we het iedereen aanraden? Mais oui!
Benieuwd of een vaarvakantie met kinderen ook iets voor jou is? Check dan ons artikel bootvakantie met kinderen voor praktische tips en wanneer je mee wil weten over dit deel van Frankrijk lees dan ons blog vakantie in de Elzas.
Dit klinkt echt heerlijk zeg! Beetje zelfde gevoel als bij onze campervakantie met Pasen.
Ja dat klonk ook al zo fijn relaxed! Wat zijn wij toch een bofkonten he.
Het lijkt me serieus best leuk! En wat apart lijkt me dat als je voor het eerst een sluis in vaart… Ik zou echt niet weten wat ik zou moeten doen haha. Ben je trouwens het water op den duur niet zat?
Gelukkig heb je daarvoor van te voren een boek met plaatjes en uitleg. Toch de eerste keer was best spannend. Ik vond het water heerlijk we hadden ook een regio die snel veranderde en dan is een weekje niet zo lang. Het is ook niet zo dat je de hele dag aan het varen bent.
Heerlijk verslag, weer met plezier gelezen :-).
Dank je wel Nanda!