Reisverslag van onze reis door (Noord-)Vietnam, met een stopover in Qatar. Natuurlijk komen er ook blogs met praktische tips, maar in dit reisverslag een ervaringsverslag. Lees hier ook het reisverslag van week 1 en reisverslag van week 2.
Dag 8 met Easy Riders van Hue naar Hoi An
De Hai Van Pass staat bekend als een van de mooiste kustroutes ter wereld. Tenminste, dat besloot ooit het Britse programma Top Gear, toen ze hier een aflevering opnamen. Sindsdien is het een populaire route geworden onder reizigers in Vietnam. Extra leuk om zelf te rijden.
Dat kan achterop bij de Easy Riders, of met een eigen motor, mits je een motorrijbewijs hebt in Nederland en het juiste internationale rijbewijs bij je hebt. Dat heeft Marcel. Je moet dan nog wel kiezen: een automaat of een schakel. Marcel kiest een automaat en krijgt dus zo’n ding dat eruitziet als een scooter, terwijl mijn dochter en ik achterop gaan op coole motoren.
De tocht gaat bijna niet door. Bij het boeken had ik al gezien dat er op de bevestiging stond: van Hoi An naar Hue. Terwijl de locaties van de hotels wel goed ingevuld waren. Dus ik stuur nog een appje. Alles lijkt duidelijk, maar toch krijgen we ’s ochtends een bericht. Waar zijn jullie? Zij staan in Hoi An, wij in Hue. Gelukkig kunnen ze alternatieve Easy Riders regelen en vertrekken we, met ruim een uur vertraging, alsnog.
Onderweg maken we verschillende stops, bij een visserdorpje, een plek waar ze parfumingrediënten destilleren en voor de lunch aan het strand. De leukste stop is halverwege de pas bij een waterval. Hier kun je zwemmen en als je stilzit, knabbelen grote kikkervisjes aan je voeten. Best even schrikken.
De pas zelf is mooi, met uitzichten op zee en bergen, maar die titel van mooiste kustroute vinden we nogal overdreven. We hebben eerlijk gezegd mooiere routes gereden. Toch was het een toffe dag. Gewoon een leuke manier om van de ene plek naar de andere te reizen, met onderweg genoeg te zien. Het laatste stuk vanaf Da Nang is flink druk. We rijden midden in de avondspits Hoi An binnen. Gelukkig is Marcel het Aziatische verkeer wel gewend, want het is een georganiseerde chaos.
Dag 9 Hoi An
Hoi An was de bestemming waar ik bij de planning de meeste moeite mee had. Overal las ik dat het zo leuk was en dat je er minimaal drie tot vier dagen voor nodig had. Terwijl ik aan de andere kant, als ik dan las wat er te doen was, dacht: is dat nou echt zo veel? Uiteindelijk ging ik toch voor het advies van andere mensen. Bovendien was het de laatste echte bestemming van onze reis, dus wat relaxtijd is dan ook wel fijn.
Hoi An staat bekend om zijn oude centrum vol gekleurde lantaarns en historische panden, en is populair bij zowel buitenlandse als Vietnamese toeristen.
Nou, we gingen in Hoi An naar de oude stad. Ja, mooie oude Franse huizen waardoor het op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. Maar vooral ook heel veel winkels, veel opdringerige verkopers vergeleken met de rest van Vietnam, heel veel restaurants, en prijzen die twee tot drie keer hoger liggen dan op elke andere plek waar we tot nu toe zijn geweest. En die paar tempels en heritage huizen bekeken we ook in een middag. Tja, en dan hebben we hier nog veel meer tijd.
Dag 10-12 Cham Islands
Eerst stonden nog de Cham-eilanden op de planning. Of eigenlijk: het eiland Cham, het enige eiland in de archipel met bewoners. We worden om 7:15 opgehaald voor onze duiktrip. Alles is goed georganiseerd. De eerste duik gaat lekker, het zicht is prima. Het koraal is helaas minder, en het zijn vooral kleine visjes die zich laten zien. Sowieso is dit geen spectaculaire duikbestemming, maar wel de enige plek op onze route waar we konden duiken.
De tweede duik gaat niet lekker. Onze dochter lukt het niet om te klaren. Er is veel stroming en we worden helemaal meegetrokken, waardoor het zwaar zwemmen is om het nog een keer te proberen. Marcel duikt sowieso niet, want dat mag hij niet na zijn ziekenhuisopname met astma eerder dit jaar. Uiteindelijk besluit hij met haar terug te keren naar de boot. Ik ga alleen mee met de duik. Een duik met heel slecht zicht en echt niks bijzonders te zien. Erg jammer. Zeker als ik ook nog last krijg van mijn oor. Op het land zie ik dat er een beetje bloed uitkomt. Mijn oor heeft zichzelf waarschijnlijk iets te hardhandig geklaard, misschien een klein scheurtje. Even goed in de gaten houden.
Na het duiken is er lunch op het eiland en kort de tijd voor het strand. Veel eerder dan we zouden willen vertrekt de boot alweer. Gelukkig maar een kort ritje, want we worden afgezet bij de pier. We hebben hier twee nachten een homestay en blijven op het eiland. De rest van de middag gaan we naar een ander strand, wat verderop en bijna leeg.
Het eiland is klein en deels niet toegankelijk omdat het militair terrein is. Voor Marcel is het te doen om chauffeur te spelen en ons achterop de scooter heen en weer te rijden. Lopen zou best pittig zijn met heuvels van tien procent. De volgende ochtend bezoeken we eerst het andere dorpje op het eiland. Veel is er niet te zien. We gaan terug naar het strand, waar het weer heerlijk rustig is, tot de dagjesmensen komen. Aan het einde van de middag kiezen we nog voor een natural beach. Geen voorzieningen, maar wel goed snorkelen.
’s Avonds eten we weer lekker bij een lokaal restaurantje aan het water. Dit is echt zo’n fijn Aziatisch eiland. Een relaxte sfeer, weinig mensen, maar wel genoeg voorzieningen zoals strandbedjes en kraampjes die drankjes verkopen aan het strand. Ook nog eens heel betaalbaar.
Onze laatste dag blijven we zo lang mogelijk op het eiland. Er gaan maar twee boten per dag, in de ochtend en net na de lunch. Dus nog wat extra strandtijd.
Dag 13-15 Hoi An
We hebben nog een paar dagen in Hoi An. We besluiten nog een avond de oude stad in te gaan, kijken hoe het dan is. ’s avonds is de stad mooi verlicht vol lampjes. Ook is er een avondmarkt. Wat is het alleen ontzettend druk. Je loopt op sommige stukken echt in een massa mensen.
Er is ook een gedeelte met een avondmarkt. Dit is niet zoals bijvoorbeeld een Thailand of Indonesië waarbij je heerlijk en goedkoop lokaal kan eten. Het zijn meer wat stalletjes gericht op toeristen. Leuk om Hoi An gezien te hebben in de avond, maar niet de plek waar wij echt blij van worden. Marcel moet nog wel een keer de oude stad in om zijn pak te passen en op te halen, maar verder doen we vooral andere dingen in Hoi An.
We gaan naar de coconut boat’s. Vooraf klonk het mega toeristisch, maar het is eigenlijk een heel mooi boottochtje door de natuur.
We maken een dagtour naar My Son, hoewel eerdere een halve dagtour. De ruïnes zelf zijn aardig, maar zeker niet te vergelijken met een Angkor. De natuur waar we doorheen lopen is mooi. De rest van de middag hebben we lekker tijd om te chillen. En weer heel iets anders we gaan een hele dag naar Vinh Wonders Hoi An, een beetje dierentuin, een beetje pretpark, een beetje openlucht museum en heel veel waterpark. We hebben hier echt een hele leuke vakantiedag gehad.
Dag 16 – 17 Hanoi
We zouden eigenlijk om 13:05 naar Hanoi vliegen vanuit Da Nang. Bewust zo gekozen, lekker om 10:00 vertrekken en dan nog de hele middag in Hanoi. Jammer genoeg werd onze Vietjet vlucht twee keer vertraagd waardoor we uiteindelijk pas om eind van de middag in Hanoi aankwamen. Deze keer slapen we wel in de Old Quarter. Wat een verschil met waar we eerst sliepen. Het is hier ontzettend druk op straat, vol toeterende auto’s en scooters.
Wel leuk is dat er rondom het meer de weg is afgesloten, hier kunnen we even rustig lopen. Ook op onze laatste dag in Hanoi komen we hier terug. Nu om een militaire parade te bekijken. De Vietnamezen zijn zwaar onder de indruk, maar wij vinden het na een mooie start een beetje inzakken. Bovendien komen er steeds meer mensen, waardoor het lastig is wat te zien.
Verder gaan we nog shoppen, uitgebreid eten en naar de waterpoppenshow. Tja duidelijk een toeristentrekpleister, maar gelukkig kost het net als bijna alles in Vietnam maar weinig. Uiteindelijk kijken we terug op een hele mooie reis.
Dag 18 Doha Qatar
Het toetje van de vakantie is Doha. We vertrekken in de ochtend uit Vietnam, maar door het tijdsverschil is het pas lunchtijd als we aankomen in Doha. We gaan op pad, maar jeetje was is het ontzettend heet. We dachten wel wat gewend te zijn in Vietnam, maar dit is echt andere koek. Misschien ook wel omdat we er volledig bedekt bijlopen. We bezoeken twee musea die beiden best wel aardig en ruim opgezet zijn. En er is airco.
Daarna gaan we naar een verder weg gelegen museum het 3-2-1 Qatar Olympic & Sports Museum en dat is echt fantastisch. Heel erg interactief en super veel te doen. We gaan pas weg als het tijd is voor avondeten wat we doen in de Souq. Nu is het koeler en zijn er meer mensen op straat. Qatar voelt echt wel veel traditionele dan Dubai, Abu Dhabi of Bahrein. Veel mannen in traditionele kledij met hun totaal bedekte vier vrouwen achter zich aan. Sowieso staan er ook op veel plekken borden dat je gepast gekleed moet zijn, zelfs in het sportmuseum. Inmiddels is onze dochter echt wel ingestort het is dan ook ver na de Vietnam bedtijd. Dus we zoeken ons hotel op. Het was een leuke korte kennismaking met Qatar, maar niet eentje waardoor ik nou direct meer van het land wil zien.
Dag 19 weer thuis
Nog een laatste vlucht, die weer helemaal soepel verloopt. Totdat we op Schiphol zijn. Wat een drama elke zomervakantie. Eindeloos wachten bij de douane en op de bagage. Uiteindelijk hebben we alles en kunnen we naar huis. We kijken terug op een hele mooie tijd in Vietnam.
