Reisverslag van onze reis door (Noord-)Vietnam, met een stopover in Qatar. Natuurlijk komen er ook blogs met praktische tips, maar in dit reisverslag een ervaringsverslag.
Dag 1 en 2 op naar Hanoi
We vliegen om 16:15, dus in de ochtend nog even sporten, wat laatste dingetjes thuis doen en om 12:03 in de trein. Een beetje eerder dan normaal, maar er zijn treinwerkzaamheden. We zijn 2,5 uur van tevoren op Schiphol en dat is ook nodig. We staan nog bij de paspoortcontrole als het vliegtuig al gaat boarden. Gelukkig zijn we er dan al bijna doorheen.
We vliegen met Qatar Airways. Een prima vliegtuig en goed eten. Op de eerste vlucht hebben we zelfs via Starlink onbeperkt wifi. We spreken wat andere gezinnen en die zijn ook bijna allemaal op weg naar Vietnam. Een verschil: de meesten vliegen direct na aankomst door. Aankomst om 23:30 Doha-tijd (22:30 Nederlandse tijd) en dan om 2:45 de volgende vlucht naar Vietnam. Wij en een handjevol Nederlanders doen het anders. We blijven een nachtje in Qatar en vliegen de volgende dag om 10:00 door.
Dit was iets goedkoper. Hoewel het uiteindelijk met hotelkosten, twee keer een taxi en ontbijt misschien wel duurder was. Maar vooral omdat het kind vooraf al liep te klagen over niet kunnen slapen in het vliegtuig. Nu hadden we een redelijk normale nacht in een bed in plaats van in het holst van de nacht drie uur rondhangen op een vliegveld. Daardoor kwamen we niet al rond de lunch maar pas in de avond aan in Hanoi. En omdat ik een stuk beter uitgerust was dan normaal na een nacht in het vliegtuig richting Azië, kon ik vervolgens niet slapen.
Kortom: ik ben er nog niet helemaal uit of dit het beste was of niet. Het is toch een beetje kiezen uit twee kwaden.
Dag 3 Hanoi
De derde dag is dan eigenlijk ook pas de eerste echte vakantiegevoel-dag. Onze mini-puber van 12 kan heel goed slapen. Om 8:30 toch maar wakker maken, anders komt ze niet over de jetlag heen en missen we het hotelontbijt.
Ik heb een hotel gekozen, niet in het Old Quarter (daar gaan we later deze vakantie nog heen), op loopafstand van het mausoleum van Ho Chi Minh. We maken een lange wandeltocht van een kleine twintig kilometer. Het mausoleum zelf is niet open, maar wel een museum en het oude huis van Ho Chi Minh.
Een kijkje nemen bij de Quan Thanh-tempel en daarna lunchen aan het water van het Ho Tay-meer. Vervolgens lopen we via het oude keizerlijke paleis, nu een UNESCO-werelderfgoedsite, en de Temple of Literature. Zoals gezegd een flinke wandeling, maar wel door allemaal plekken met een parkachtige setting. Niet tussen het drukke verkeer en met schaduw van de bomen. Dat is wel nodig ook, want zo’n eerste dag is echt weer wennen. We zweten ons kapot. Het waren ook allemaal wel aardige plekken.
Als we eind van de middag weer terug zijn bij het hotel, zoekt Marcel de kapper op. Mijn dochter en ik kiezen voor een nagelsalon. Ook in Zuidoost-Azië is alles tegenwoordig gelnagels. Dat viel mij twee jaar terug in Thailand ook al op. We gaan overstag. De komende vakantie hebben we perfecte nagels aan de handen en voeten. Nog even snel een hapje eten bij een simpel tentje en de tas klaarmaken voor morgen.
Dag 4 en 5 Bai Tu Long
We worden om 8:00 opgehaald bij het verzamelpunt. ’s Ochtends nog wat gedoe: man en dochter vinden dat ik te veel stress. We komen toch nog in de file terecht waardoor we er pas net na 8:00 zijn. De rest van de vakantie schieten ze maar op als ik dat zeg, in plaats van er een grapje van te maken.
Gelukkig hebben we het nummer van de chauffeur en zijn we ook echt maar iets later. We blijken een redelijk grote, luxe bus te hebben met ruime stoelen, wifi en stroom. Zo schieten de 3,5 uur naar Ha Long wel op. Ook daar gaat het op de terminal allemaal verrassend georganiseerd. Voor we het weten zijn we aangekomen bij ons huisje voor de komende nacht: een boot van Renea Cruises. Dat huisje delen we wel met 21 andere toeristen en 14 mensen personeel.
Deze cruise door Bai Tu Long is wel even andere koek dan onze boottocht twee jaar geleden in Indonesië. Toen hadden we een hut die bestond uit een houten plank met matras. Nu een groot tweepersoonsbed, een eenpersoonsbed en een eigen badkamer met warm water. Zelfs een eigen zitje. Ook onze eerste maaltijd is al een enorm uitgebreid gebeuren, met bijvoorbeeld krabsalade in een krab.
Maar goed, daar komen we natuurlijk niet voor. We komen voor de karstformaties. Het bekendste gebied is natuurlijk Ha Long Bay, maar dit is ook erg druk. Bai Tu Long heeft dezelfde natuur, maar dan wat rustiger. Het is echt een bijzonder landschap om te zien.
Helemaal vanuit de kajak. We maken een tocht van een kleine twee uur door de baai. We stoppen ook bij een strandje. Wat daar, en trouwens ook verderop tijdens de cruise, opvalt is het afvalprobleem. Vooral piepschuim en dozen van grote tankers. De cruiseboten mogen zelf al helemaal geen single-use plastic zoals waterflesjes aan boord hebben van de overheid.
Van een afstandje valt het allemaal niet zo op, maar als je er doorheen vaart dus echt wel. Desondanks nemen we toch een duik, want we kunnen de verkoeling goed gebruiken.
Eenmaal terug op de boot wacht nog een volle en leuke avond met een workshop bloemen snijden uit groenten, weer een uitgebreide maaltijd en karaoke. Waar we met een Frans en Franstalig Belgisch gezin om de beurt meebleren met muziek uit eigen land. Ik kan je trots melden (haha) dat we ze van links naar rechts hebben geleerd en dat ze allemaal meedansten.
’s Nachts regent het flink en de hele volgende ochtend blijft het druppelen. We hebben de dag ervoor echt geluk gehad; juli is nou eenmaal het regenseizoen in Noord-Vietnam. We staan vroeg op voor Tai Chi om 6:30, en later nog een workshop loempia’s maken. We varen weer terug naar de haven en moeten helaas afscheid nemen van deze bijzondere natuur.
Ook de rit naar Hanoi gaat weer vlot. Zo vlot dat we op tijd terug zijn in de stad om de middagtrein te zien rijden door Train Street. Dit is een smalle straat in het oude centrum van Hanoi waar een spoorlijn letterlijk rakelings langs huizen, cafés en terrassen loopt. Zodra het belletje gaat dat de trein eraan komt, ontstaat er een totale frenesie met tafeltjes die moeten verdwijnen en mensen die tegen de muren gepositioneerd worden. De trein rijdt harder dan we hadden verwacht.
We slapen voor nu nog een laatste nacht in Hanoi. We eten weer bij een lokaal plekje waar we op goed geluk en met behulp van google translate wat bestellen.
Dag 6 en 7 Pu Luong
We reizen verder naar Pu Luong, een van de weinige plekken ten zuiden van Hanoi waar je echt mooie rijstvelden vindt. Volgens andere reizigers die eerder een driedaagse trekking van Mai Chau naar Pu Luong hebben gedaan, is dit de mooiste plek in deze regio. Er is meer hoogteverschil dan in Mai Chau en de velden worden eerder beplant, dus ze zijn in deze tijd van het jaar al frisgroen. Altijd fijn als blijkt dat je goed gekozen hebt. Natuurlijk hadden we ook graag naar het echte noorden gewild, zoals Sapa, maar met drie weken moet je keuzes maken.
Pu Luong ligt nog niet echt op de toeristenradar, dus er gaan maar een paar bussen per dag. Onze homestay tipt ons over de bus van 6:00 uit Hanoi, of een privétransfer. We kiezen voor de laatste optie en vertrekken om 8:30, een stuk relaxter. Rond het middaguur komen we aan. Het uitzicht is fantastisch, en er is een zwembad, het eerste van deze reis. Onze dochter is dolblij.
Lang blijft ze er niet in, want we willen nog een korte wandeling maken in de omgeving. Op papier is het maar vier tot vijf kilometer, maar de luchtvochtigheid maakt het pittig. We druipen van het zweet en halverwege moeten we echt even stoppen om iets te drinken. De enige Engelse woorden die de locals hier lijken te kennen zijn “beer, beer”, dus Marcel neemt er een. Wij vissen een ijsthee uit de koelkast.
We verblijven in een fijne homestay met een ontzettend vriendelijk gezin. Hun zoontje van tweeënhalf sluit zich meteen bij ons aan. Er wordt samen gezwommen, getrommeld en gestoeid. Eten doen we ook in de homestay, want veel restaurants zijn er niet. Gelukkig wordt er heerlijk Vietnamees gekookt.
We merken wel dat onze dochter inmiddels echt te groot is om nog met zijn drieën op een scooter te zitten. Zelf rijden is geen optie: ik heb nog nooit scooter gereden en dit zijn eigenlijk motoren. Marcel heeft een motorrijbewijs, maar voor een hele dag is het gewoon niet comfortabel. Gelukkig komt de homestay met een goed alternatief: we wandelen eerst een stuk en worden daarna met een auto opgehaald voor de verdere stops.
De volgende ochtend lopen we eerst naar de lokale markt die twee keer per week wordt gehouden. Daarna wandelen we door naar een traditioneel weversdorpje. Onderweg hebben we opnieuw prachtige uitzichten over de rijstvelden. De route gaat grotendeels bergaf, wat ook wel prettig is.
Na een vroege lunch haalt de chauffeur ons op en rijden we naar de Hieu-waterval. Deze bestaat uit meerdere cascades met een meertje onderaan. Je kunt er ook bovenlangs klauteren en steeds nieuwe watervallen ontdekken. Het is er redelijk druk met Vietnamese vakantiegangers en wat toeristen. Opvallend genoeg zijn de Nederlandse gezinnen die we tegenkomen allemaal met volwassen kinderen, vaak studenten. En er zijn veel Franse reizigers.
Daarna bezoeken we de indrukwekkende bamboe waterraderen. Een slim systeem dat gebruikt wordt om rijstvelden te irrigeren zonder noemenswaardige inspanning. De dag eindigt met een korte tocht op een bamboevlot over een ondiepe rivier. Halverwege kunnen we zwemmen in het stromende water. Eigenlijk lig je stil en laat je je gewoon meevoeren door de stroming.
’s Avonds sluiten we de dag af met een frisse duik in het zwembad en een lokale maaltijd in de homestay.
Onze volgende bestemming is Cam Tot, in de buurt van Ninh Binh. De ochtendbus rijdt niet, maar gelukkig kunnen we een auto met chauffeur delen met een stelletje. Dat blijkt zelfs goedkoper dan de bus. En in plaats van om 7:00 te vertrekken, kunnen we gewoon om 8:00 vertrekken. Wel zo relaxed.
