In het noordwesten van Oman, op zo’n 3,5 uur rijden van de hoofdstad Muscat, ligt het ruige Hajargebergte. In dit woeste maar adembenemend mooie gebied overschaduwt de berg Jebel Shams met zijn 3009 meter hoogte de vele andere bergtoppen. Niet voor niets staat de naam Jebel Shams voor ‘Berg van de zon’: deze reus vangt als eerste het zonlicht in Oman. Aan de voet van de berg vind je de Al Nakhur Canyon, die treffend de Grand Canyon van het Midden-Oosten wordt genoemd. Je kunt hier fantastisch wandelen, vooral de Balcony Walk is een bekende hike in dit gebied. In dit blog vertel ik je meer over onze reis naar Jebel Shams in Oman met kinderen.
Jebel Shams, hoe kom je er?
Het gebied ligt op ongeveer 240 kilometer van Muscat. Je rijdt eerst naar de stad Al Hamra, waar het klimmen begint. Vanaf dat punt rijden we in ongeveer 75 minuten naar ons hotel in de bergen. Dat doen we met onze gehuurde 4Wdrive. De weg stijgt in het begin minimaal en de brede geasfalteerde weg is redelijk recht.
Naast ons kijken we een droge rivierbedding in. Zo te zien stroomt hier al jaren geen water meer; we zien twee geasfalteerde voetbalvelden en diverse parkeerplaatsen in de rivierbedding. Langzaamaan begint de weg steeds meer te stijgen en er volgen enorme hellingspercentages en haarspeldbochten.
Niet alle stukken zijn hier geasfalteerd, we rijden steil door stof en grind. De weg blijft echter altijd breed, waardoor in tegengestelde richting de auto’s gemakkelijk kunnen passeren.
Wij zijn erg blij met onze keuze om een 4Wdrive te huren, die geeft ons net het extra zetje de berg op. Bovendien zullen we deze auto later deze reis ook nodig hebben voor het rijden in de woestijn. We zien een enkele personenauto, maar wanneer de avontuurlijke gravelweg naar de top begint, zien we alleen nog maar 4×4’s rijden.
We genieten van het ruige landschap: wauw, wat is het hier mooi. Onderweg naar boven vind je meerdere uitzichtpunten. Zo is er bijvoorbeeld na het Sama Heights Resort een grote plek om te stoppen. Je kijkt hier recht de kloof in en kunt de wandelaars zien die de Balcony Walk ondernemen. Lees ook onze andere blogs over Oman.
Balcony Walk Jebel Shams; de mooiste wandeling van Oman
Vanaf ons hotel rijden we in een kwartiertje, over een gravelweg, naar de start van de Balcony Walk. Hoewel we vroeg vertrekken uit ons hotel (om 07.30 uur) hebben we er niet voor gekozen om de zon hier op te zien komen. Vanwege ons hoge reistempo, we willen alles zien van Oman, vonden wij het simpelweg te vroeg.
Bij aankomst staan er maar twee auto’s geparkeerd op de ruime parkeerplaats. We zien twee (dichte) stalletjes en weten dat dit het startpunt is van de wandeling. We spotten dan ook al snel de eerste markering: een geschilderde Omaanse vlag in de kleuren geel, wit en rood op de rots. Toch lukt het ons om direct vol enthousiasme de verkeerde kant op te lopen.
Een vriendelijke herder roept vanuit de bergen dat we linksaf moeten starten en niet rechts. Toch knap. We corrigeren ons en zien al snel dat de route megagoed staat aangegeven vanaf hier. De geschilderde vlaggetjes op de rotsen wijzen de weg. Echt elke paar meter zien we weer een vlaggetje, je kunt niet verdwalen op de route. We herhalen dus nog maar even: direct naar links bij de start en dan kom je er wel.
Het pad langs de kloof is inderdaad avontuurlijk, maar veel minder smal dan we van tevoren gedacht hadden. We lopen achter elkaar, op enkele (korte) stukken kan ik zelfs naast mijn zoon lopen. Ook de afstand tot de afgrond valt mee. Het klopt dat je constant de kloof inkijkt, maar er zitten vaak nog een paar lagen tussen, wat je niet goed ziet op de foto’s. Er staan echter geen hekken om de afgrond, daarom zou ik de wandeling met jonge kinderen afraden.
Onze grootste uitdaging is dat onze fanatieke zoon wil rennen en springen over de rotsen, net een berggeit. Wij vinden dat toch iets te gevaarlijk en beseffen daarnaast dat we nog wel een paar uur onderweg zijn. Hij raakt zijn energie wel kwijt op de terugweg (die licht stijgend is). Kalm aan dus, wat ook beter past bij de warmte.
We lopen rustig en genieten van de vergezichten op de Al Nakhur kloof. Wauw, we kijken hier zo’n 1.500 meter de diepte in. Het is hier echt betoverend mooi. Nooit eerder maakte ik zo’n fantastische wandeling. Ook onze zoon is er stil van. Hij maakt op zijn camera de mooiste foto’s en geniet van het uitzicht. Af en toe komen we een nieuwsgierige geit tegen die komt kijken of we iets te eten voor hem hebben.
We doen de wandeling op een laag tempo en nemen ruim de tijd voor rustpauzes en om water te drinken. Er is weinig schaduw, dus soms klimmen we een paar meter hoger om in de schaduw van de overhangende rotsen uit te rusten. We hebben twee 1,5 liter flessen water mee voor ons drieën en achteraf gezien had ik graag een derde fles meegenomen (de terugweg is een stuk zwaarder omdat je vaker omhoog loopt).
Pas op het einde van de heenweg komen we de eerste mensen in tegengestelde richting tegen. Je kunt het einde herkennen aan twee vervallen oude huisjes. We lazen in andere blogs dat daarachter nog een waterval is. We lopen een klein stukje door en zien inderdaad natte rotsen. Helaas staat de waterval droog, maar dit moet het zijn.
Op dat moment horen we van andere tegemoetkomende toeristen dat zich daarachter nog een verborgen zwemmeertje bevindt. We klimmen daarom over de rotsen en gaan op zoek. We zien bijna geen routemarkeringen en denken dat we de originele opgang hebben gemist. Na zo’n 500 meter klauteren zijn we er! Een klein meertje in een halfopen grot.
Het is niet bijzonder mooi, maar zeker wel de moeite waard én een heerlijke stop in de schaduw. We weten niet hoe snel we onze verhitte voeten in het koude water moeten blussen. Joris besluit er zelfs helemaal in te duiken. Onze zoon doet ook een dappere poging, maar zodra het water aan z’n middel staat loopt hij er weer uit. Het is écht heel erg koud. Ik doe geen poging, want ik ben druk bezig om de geiten uit onze tassen te houden. Pas wanneer er andere toeristen komen zijn de geiten afgeleid en kunnen we genieten van onze zelf meegebrachte lunch en snacks.
Op de terugweg naar het hoofdpad zien we wel degelijk de vlaggen aangegeven staan. We zijn er dit keer ook een stuk sneller en zien dan ook het origineel aangegeven pad. Op de terrassen na het verlaten dorpje is de start. Daar, onder een boom en vlak boven de grond, staat een vlaggetje waar deze wandeling naar het meertje begint. We hadden ‘m gemist omdat alle andere vlaggetjes op ooghoogte zijn geschilderd en deze vlak boven de grond. Kijk dus vooral laag naar de grond, dan kun je ‘m niet missen.
De Balcony Walk is geen ronde, je loopt daarom dezelfde route weer terug. Dat is overigens geen straf, want de uitzichten zijn indrukwekkend mooi. Ook vanaf deze kant zijn de markeringen aangegeven en duidelijk zichtbaar. Het is inmiddels een paar uur later en er valt wat meer schaduw over de rotsen. Erg fijn, want de route terug stijgt licht en is daarom een stuk zwaarder om te lopen. We komen nu wel veel wandelaars tegen die de route beginnen. We zijn blij dat we zo vroeg waren en de wonderschone natuur alleen hebben bewonderd.
Vlak voor het einde van de route is er ineens een stalletje met koude drankjes. Wat een perfecte plek om te stoppen! We genieten van een colaatje waar we omgerekend zo’n € 2,50 per drankje voor betalen.
Praktische tips door de Balcony Walk
Loop de Balcony Walk met goede schoenen, maak deze tocht niet op slippers of sandalen. Neem voldoende water en eten mee en vergeet ook de zonnebrandcrème niet. De route is 5 kilometer beide kanten op, de wandeling naar het meertje is nog eens een halve kilometer extra klauteren.
Over de 12 kilometer incl. zwemstop en meerdere stops onderweg hebben wij vijf uur gedaan (wij spraken stellen zonder kinderen die er gemiddeld 4 uur over deden). Wij hadden vesten en zelfs jassen mee, maar we besloten al bij aanvang om de jassen in de auto achter te laten. En dat was een goede keuze, want ook onze vesten hebben we de gehele wandeling niet nodig gehad.
Ik zag online foto’s van andere toeristen die met de zonsopkomst hun jassen wel nodig hadden. Wij hebben deze dus absoluut niet nodig gehad, het was echt ontzettend warm en vooral veel gesjouw. Hoewel de Balcony Walk niet per se moeilijk is, zou ik de wandeling afraden voor kinderen onder de 8 jaar. Dat heeft te maken met de afgrond en de warmte, maar ook met de route terug die een stuk zwaarder is dan de heenweg.
Verblijf bij Sama Heights Resort
Een verblijf in de bergen maakt je ervaring aan Jebel Shams echt compleet. Bovendien wil je de Balcony Walk vroeg starten vanwege de warmte, een verblijf bij één van de hotels is dan een must. Wij kozen voor Sama Heights Resort en dat kan ik je van harte aanbevelen.
Het Sama Heights Resort bestaat uit 48 stenen huisjes en tenten. Wij kozen voor een stenen huisje. Het huisje is modern van binnen en kent traditionele details. Er is ruime kamer met een tweepersoonsbed, een extra bed voor onze zoon, een badkamer en een eigen terras aan de achterkant met uitzicht op de bergen. We slapen heerlijk in de bedden en komen ‘s middags bij in onze tuin met een heerlijk laaghangend zonnetje op ons gezicht. Elke kamer (ook de tenten) heeft een airconditioning die ook warme lucht kan blazen. Erg fijn voor de avond en nacht, want het koelt best wel af als de zon ondergaat. De badkamer van ons stenen huisje bestaat uit een toilet, wasbak, warme douche én bad.
Het resort wordt omringd door een poort (o.a. om de loslopende geiten buiten te houden). Aan de overkant van de weg is een fantastische plek om zelf op avontuur te gaan. Wij lopen hier een klein stukje, onderzoeken sporen van dieren in de modder (welke dieren wonen hier behalve geiten?) en genieten hier van een fantastische zonsondergang met adembenemend uitzicht.
Een verblijf bij het Sama Heights Resort is altijd inclusief ontbijt en diner. En dat is maar goed ook, want er is in de omgeving geen winkel of restaurant te vinden. Het diner bestaat uit een buffet met heerlijke gerechten. Wij aten hier twee avonden en beide avonden waren er verrassende en andere gerechten. Als vegetariërs waren we bovendien heel blij dat een groot deel van de warme gerechten zonder vlees was. We aten hier bijvoorbeeld brood met humus, bieten-appelsalade, aubergines uit de oven met tomatensaus, rijst, en kikkererwtencurry. Onze zoon koos juist voor de rauwkost, de pasta in roomsaus en brood met tzatziki.
Je krijgt hier kleine flesjes water bij het diner en je kunt ook warme koffie en thee pakken. Natuurlijk zijn er ook toetjes! Het diner, maar ook het ontbijt wordt geserveerd in een gezellige tent met zitjes, zowel binnen als buiten. In de ochtend kun je wederom zelf je keuze maken uit het buffet. Bij een kok kun je naar wens een eitje laten bakken of koken, maar er zijn ook pannenkoeken, yoghurtjes, broodjes en warme gerechten. Bij Sama Heights Resort kun je desgewenst ook lunchen, waar we na de Balcony Walk dankbaar gebruik van maakten.
Op het terrein van Sama Heights Resort vind je verder nog heerlijke zitjes en twee kleine speeltuinen. Ik zit hier heerlijk te lezen in het zonnetje, terwijl onze zoon zich vermaakt bij de speeltoestellen. Dit hotel biedt de ideale combinatie van avontuur en ontspanning en is de perfecte uitvalsbasis voor je bezoek aan Jebel Shams. Bekijk hier de beschikbaarheid en prijzen voor het Sama Height Resort.
Wij organiseerden en betaalden zelf onze reis door Oman. Eén nacht bij het Sama Heights Resorts werd ons aangeboden, de rest van ons verblijf was voor eigen rekening. Zoals je van ons gewend bent, gaan we alleen samenwerkingen aan met volledige vrijheid van content.
