Kleine dorpjes Kropa en Radovljica in Slovenië zijn een leuke afwisseling van de grotere steden in het land. Beide plaatsjes liggen op minder dan 20 minuten van het populaire Bled en zijn hier goed mee te combineren. Maar het zijn ook potentiële stops richting een vakantie in Kroatië.
Radovljica in Slovenië
De Lonely Planet omschrijft Radovljica als volgt: Radovljica is gevuld met mooie, historische gebouwen en gezegend met een prachtig uitzicht op de Alpen. Het werd gebouwd door de vroege Slaven, en in de 14e eeuw was het uitgegroeid tot een belangrijke marktstad gecentreerd rondom een groot rechthoekig plein, het huidige Linhartov trg, en versterkt met een hoge stenen muren. Een groot deel van de oorspronkelijke architectuur, is verbazingwekkend genoeg weinig veranderd sinds die tijd.
Misschien waren hierdoor onze verwachtingen wat te hoog gespannen want onze eerste indruk was toch: is dit het nou? Het plein is relatief klein en misschien ook wel vanwege de aankomende regenwolken best wel kaal. We duiken direct het eerste de beste museum in en treffen de enige onaardige persoon die we tijdens onze hele vakantie in Slovenië zijn tegen gekomen.
“Little girl, don’t touch”, “Little girl, that is not allowed” , van iemand die een museum heeft waar ook illustraties uit kinderboeken te zien zijn zou je toch een kindvriendelijkere houding verwachten. We voelen ons weg gekeken uit de Sivec House Gallery en gaan snel verder. De paar euro entree die je per persoon betaalt is misschien niet veel maar wat je ervoor te zien krijgt ook niet.
We duiken het peperkoekmuseum in: wat een wereld van verschil. Ze zijn toevallig net bezig met een workshop maar vinden het geen probleem als we meekijken. Wanneer ze zien hoe mooi onze dochter het vindt, maken ze zelfs nog tijd voor haar om ook een koekje te maken ook al hadden we geen reservering. Ze is er zo blij mee…
Bijzonder zijn ook de vele tientallen jaren oude koeken die hier liggen. Vroeger was het traditie dat je zo’n mooi exemplaar gebruikte bij je huwelijksaanzoek. Deze koeken werden dan ook niet opgegeten maar bleven bewaard in de familie. Het exemplaar dat onze dame heeft gemaakt nemen we mee naar huis maar we kopen ook wat koeken voor onderweg.
De vriendelijke eigenaar van Lectar geeft ons een rondleiding door de rest van het pand. Naast e het museumpje/workshopruimte zit ook een restaurant en B&B. Een sluip-door-kruip-door van leuke kamertjes en vrolijk gedekte tafels. Het is dat we al elders reserveringen hebben.
We nemen afscheid om voor sluitingstijd nog twee andere musea in Radovljica te bekijken. Het bijenhoudersmuseum en het stadsmuseum, beide in hetzelfde pand. Ook hier vinden we de entree, als is het maar een paar euro, eigenlijk te hoog voor de paar kamers die er te zien zijn. Het meest interessant zijn de fraai beschilderde zijkanten van oude bijenkasten. Die kunnen we op ons gemak bekijken want mevrouwtje zit vol verwondering gekluisterd in een ruimte die je in idee moet geven hoe het in bijenkas is. Het is er donker en ze snapt maar niet waar het gezoem vandaan komt.
We sliepen aan de rand van Radovljica en waren erg tevreden over ons hotel hier (lees ook kindvriendelijke accommodatie in Slovenië). Het dorpje zelf heeft ons nog niet helemaal kunnen overtuigen, maar de workshop is echt wel een hele leuke activiteit om te doen als je Slovenië met kinderen bezoekt.
Lesce
Voor het avondeten reden we naar het kleine dorpje Lesce een paar kilometer van Radovljica. We aten bij restaurant Gostilna Tulipan. De vroegere eigenaresse vond de tulpen in Nederland zo mooi dat ze besloot haar zaak hierna te vernoemen. Nu blinkt het restaurant uit in stevige Sloveense maaltijden.
Kropa in Slovenie
Kropa’s claim to faim is de historie als ijzersmelterijdorp. Door de ligging dicht bij de mijnen aan een rivier waren hier in het verleden vele workshops te vinden. Nu kan je meer leren over de historie in het Iron Forging Museum.
Ik stond na 10 minuten weer buiten. Ik keek achterom en Marcel en dochter wilden nog lang niet weg. Marcel als techneut was zeer geïnteresseerd in de verschillende uitvindingen die hier werden gedaan. Dit dorp nam in vroegere tijden een groot percentage van de wereldproductie van klinknagels voor bergschoenen voor hun rekening, terwijl onze dame vooral gefascineerd is door de zwart-wit beelden (bijna Laurel en Hardy-achtig) die ooit in de hoogtijdagen in dit dorpje werden geschoten (ook dat vond Marcel geweldig).
Jamnik Kerkje
Na Kropa besluiten we nog wat verder de bergen in te rijden. De route die hier door de bergen gaat moet erg mooi zijn. We hebben geen tijd deze helemaal te rijden maar dat hoeft ook niet. Direct na Kropa gaan we we de haarspeldbochten omhoog. Wat volgt zijn wat losse huizen en mooie uitzichten.
We parkeren de auto en lopen het laatste stukje naar het kerkje van Jamnik. Als we niet later tijdens de vakantie naar het kerkje van Javorca waren gegaan hadden we gedacht dat dit het mooist gelegen kerkje van het land was. Het kerkje zelf is maar een paar keer per jaar open, en de wolken werkten ook niet helemaal mee maar dan nog wat een uitzicht!
