We zijn nog steeds in Thailand maar morgen vertrekken we naar Myanmar. Aangezien de verhalen over internettoegang daar uiteenlopen van heel slecht tot prima hebben we geen idee of julie daar ook met ons mee kunnen reizen. Dit is in iedergeval een update van onze eerste week in Thailand.
Dit is een reisverslag van onze reis door Thailand en Myanmar in 2016. Voor praktische tips lees onze blogs over Thailand met kinderen en Myanmar met kinderen.
Dag 1: Vliegtuig
Jammer dat je vakantie altijd begint met een hele dag stilzitten. We vlogen met China Southern. Geen bekende maatschappij maar de vlucht was prima. Een iets ouder vliegtuig maar voldoende entertainment, eten en drinken. De korte overstap in Guangzhou gaat ook prima. Al is het vooral voor ons wel een heel kort nachtje. We vertrokken om 12:30 en komen dan rond middernacht Nederlandse tijd aan dus meer dan 2-3 uurtjes slaap is niet gelukt.
Dag 2: Ontjetlaggen in Bangkok
Na 2 jaar weer in onze favoriete stad. We verblijven in het Amari Watergate hotel vlakbij Siam. Een heerlijk hotel om te ontjetlaggen. Met een kindje kan je nu eenmaal niet naar een skybar maar een hotel met vet uitzicht is wel een optie. Na een kort dutje maken we onze dame weer wakker, bang dat ze anders de nacht niet slaapt. Verder doen we rustig aan. We zitten maar twee haltes op de khlongtaxi van de shrine van Tuptim vandaan. Dus we nemen de supersnelle boot door de binnenkanaaltjes van Bangkok. Een tijdje terug las ik een artikel over onbekende plekken in Bangkok en nu bekeken we deze shrine zelf.
Dag 3: Alles eruit halen in Bangkok
Wat fijn we hebben de hele nacht doorgeslapen. Na 1 nacht is onze dochter al van haar jetlag af. We zijn blij! Met maar 1 volle dag in Bangkok maken we er een vol programma van. Eerst gaan we naar het Suan Pakkad Palace museum, we lopen een beetje fout en moeten over het spoor lopen via een achterbuurt. Volgende stop Lumpini park waar onze dame de speeltuin kan keuren. Daarna nemen we de skytrain en de boot over de rivier. Wat is het rustig, en wat gaan er weinig boten. Blijkbaaris dit normaal op zondagen maar wij kennen Bangkok alleen van doordeweekse dagen. Ondertussen valt onze dochter in slaap, niet de planning maar wel makkelijk dan kunnen we nog wat meer doen. We lunchen en shoppen op Khao San Road. We bezoeken dan eindelijk de tempel op Rambuttri road: we hebben hier zo vaak verbleven maar nooit binnen gekeken. Tenslotte gaan we naar de Golden Mount, de tempel in Bangkok met het mooiste uitzicht. We zijn op tijd terug voor onze sunset cocktail (inclusief bij het Amari Watergate).
Dag 4 Bangkok-Chiang Rai
Uitslapen, Marcel gaat nog een uurtje hardlopen, een zonnebril voor onze dame kopen en uitgebreid ontbijten. Om 11:15 pakken we de taxi naar het vliegveld. Helaas heeft onze vlucht vertraging maar onze dochter heeft wel 3 jongetjes gevonden om de wachttijd mee door te komen.
In Chiang Rai stappen we over op reizen op de bonnefooi. Het eerste hotel dat we bekijken ziet er prima uit. Een recent gerenoveerde kamer, groot en schoon en een binnentuin voor 700 Bhat. We nemen hem. Oeps, bed vergeten te checken, blijkt dat ze het plastic er gewoon omheen hebben laten zitten en daaroverheen een hoeslaken. Zal wel makkelijk zijn want dan gaat je matras langer mee maar echt lekker slapen doet het niet.
Dag 5 Chiang Rai, Tempels, Tempels, Tempels
Onze dame slaapt weer eens een gat in de dag na helaas wel een onrustige nacht. Dat is nieuw voor ons hoor: thuis is ze om half 6 wakker, dus half 8 voelt als uitslapen. Marcel zou nog graag langer slapen maar Tikva staat dan al een uur te trappelen om op pad te gaan.
Vandaag is een dag van tempels, tempels en nog eens tempels. Eerst bezoeker we er vijf in de stad en daarna nemen we de bus naar de witte tempel. Deze bizarre creatie heeft de meest fantastische details. Binnen is het helemaal apart. Op het eerste gezicht de stijl van standaard tempelschilderingen tot je goed kijkt en van alles ontdekt van de Minions tot Michael Jackson, allemaal hebben ze hun eigen plekje in deze tempel.
We nemen de bus terug naar Chiang Rai en stappen direct over op de volgende bus, deze keer naar het “zwarte huis” alweer een bizarre ervaring. De zwarte huizen gemaakt door een kunstenaar staan vol met dierenschedels, krokodillenhuiden en woest kijkende standbeelden.
Aan het einde van de dag is onze kleine moe en gaar, we hebben duidelijk de limiet bereikt van wat ze aankan in de afgelopen 5 dagen. Daarom gaan we eten bij het duurste restaurant van Chiang Rai (waarschijnlijk niet echt, maar zo voelt het), waar ze pasta hebben: haar lievelingseten.
Dag 6 The great outdoors – met z’n drieën op een scooter
Het goede voornemen is vandaag maar een halve dag echt actief te zijn. Rondom Chiang Rai is enorm veel te doen van Karen dorpen, (meerdaagse) trekkings tot watervallen. De makkelijkste manier is het boeken van een tourtje maar een dag van 8 tot 5 vol activiteiten zit er voor ons echt nog niet in. De tweede optie is een taxi of tuk-tuk, maar dan ben je toch vaak beperkt. De andere optie is een scooter huren maar scooters in Thailand zijn eigenlijk motors (125cc) en zonder motorrijbewijs zijn we niet verzekerd. Elke keer blijkt het toch weer de makkelijkste optie, dus dit jaar gaat Marcel toch maar eens voor zijn motorrijbewijs en kijken we onze ongehoorzaamheid vandaag nog één keer door de vingers.
We beginnen met Pong Pha Brat, een waterval op 7 km van de hoofdweg. Het is een half uurtje met de scooter en nog eens een half uurtje klauteren. Onze dame wil graag tot waar het zonnetje schijnt, dus Marcel klimt met haar op de arm tot aan een mooi uitzichtpunt in de zon. Nog even de voetjes baden in de koude poeltjes en snel door naar de lunch. Bij restaurant “Ons Mam aan de Kant van de Weg” bestellen we twee fried rice met Chinese worst. Ze eet bijna een heel bordje leeg en we gaan door richting de warmwaterbronnen. De stoom slaat hier zelfs van de bron af, terwijl het ruim 30 graden is. In het bad liggen we in lekker warm water en krijgen we onze dame niet weg als ze met haar voetjes in het 40+-gradenbad zit.
Op de terugweg valt onze dochter in slaap tussen ons in en we zien in de verte een grote Buddha. Via de kaart van het toerismekantoor lijkt het alsof het gaat om een tempel iets terug. We rijden terug en zoeken ons een ongeluk. We komen op mooie plaatsen, maar de Buddha is verdwenen. Dan maar terug naar Chiang Rai en dan vlak voor de stad, nog geen kilometer van de weg, komen we opeens langs de witte Buddha. Het beeld hoort bij een Chinese Buddhistische tempel (Wat Pla Kang) en het hele complex is net zo megalomaan als veel Chinese projecten. Kinderen zullen het geweldig vinden en de muziek in de ronde tempel heeft iets ordinairs sfeervols. We besluiten dat het mooi is geweest en Tikva doet nog even een manicure/pedicure voor het eten, terwijl onze dochter en Marcel even gaan relaxen op de kamer.
Morgen op naar myanmar
Dag 7 Stress
We gaan van Chiang Rai naar Myanmar. Volgens de Lonely Planet is het 1,5 uur met de bus naar Mae Sai op de grens met Myanmar. Daar moeten we een brug overlopen die de 2 landen met elkaar verbindt. In Tachileik zit het vliegveld 7km buiten de stad. Na een korte vlucht moeten we vanaf Heho nog een taxi nemen naar Nyong Shaew, onze uiteindelijke bestemming.
Een behoorlijk logistiek verhaal maar stap 1 zou makkelijk moeten zijn. We rekenen 2 voor het inchecken, ruim de tijd voor de grensovergang, anderhalf uur voor de bus en rekenen er nog een uur speling bij op. Onze bus is alleen sloom, heel sloom. We beginnen steeds meer in de stress te raken. Anderhalf uur voor 60 kilometer klinkt logisch, op het busstation hadden ze het zelfs over 1 uur… Rijden, stoppen, rijden, stoppen. Net als we het echt beginnen te knijpen zet de bus er de laatste 20 kilometer nog wel de vaart in. Uiteindelijk deden we er 2 uur over. De grensovergang gaat prima maar onze eerste bestemming in Myanmar (Tachileik) is niet leuk. Allemaal mannetjes die aan je trekken. Nee we willen geen tourtje, nee we willen niet geduwd worden naar een door jou gekozen restaurant. Nee we lopen met volle bepakking en een kindje, ga weg…
Wat we wel willen is eten. Ik zie wat maar Marcel banjert zo verder en dus lopen we maar door en vinden niks. Ik raak geïrriteerd en terwijl Marcel om zich heen kijkt en onze dochter door de dagrugzak niks voor zich kan zien, stapt hij zo met zijn voet in een voetbreed gat in het trottoir. Met een diepe (schaaf)wond op het scheenbeen en behoorlijk geschrokken besluiten we dan maar naar het vliegveld te gaan. Ondertussen zijn we al vanaf de ochtend onderweg en we hebben nog niks gegeten. Op het vliegveld van Tachilek is helemaal niks. Geen pinautomaat, geen geldwissel, geen restaurantje. Alleen een kleine supermarkt die onze dollars niet wil. We hebben nog wat Pringels, maar onze dame heeft nog meer honger…. Marcel gaat achterop een motor terug naar het stadje om geld te pinnen, want dat zijn we in alle consternatie vergeten.. De tijd wordt nu wel krap, ik zit echt niet lekker zeker niet als iedereen opstaat en door de controles gaat. Straks missen we onze vlucht.. Nee we hebben het deze dag onszelf niet makkelijk gemaakt.
Uiteindelijk heeft onze vlucht 1 uur vertraging en blijkt het een lieve klein 18-seater te zijn. Dat maakt veel goed. De taxi daarna gaat ook voorspoedig en op de bonnefooi vinden we een fijn hotel. We eten heerlijk en ontmoeten 2 andere gezinnen, dus onze dochter kan nog lekker spelen. Eind goed al goed zullen we maar zeggen.
Dag 8 Varen over Inle lake
Om 9:00 zitten we op de boot over het Inle Lake. Het is prachtig! Even hadden we het idee dat sommige dingen zoals de vissers met korf en beenroeiers alleen nog maar bestaan voor de toeristen maar later zien we ze echt aan het werk.
’s Avonds gaan we nog naar een poppenshow. Leuk voor onze dame denken we maar die vindt het naast interessant toch ook een beetje eng.
Dag 9: Fietsen rondom Inle Lake
Als echte Nederlanders pakken we de fiets zal je wel denken maar iedereen pakt hier de fiets. Scooters zoals in Thailand kan je hier niet huren. De meeste reizigers doen een grote ronde van 34 kilometer maar over de heuvels en met onze dame in de rugdrager houden wij het beperkt. Een uur fietsen naar de hotsprings, badderen en weer terug. In de middag ga ik nog even alleen op pad, in Myanmar geen enkel probleem, en bezoek een grot. Onderweg nodigt een monnik me nog uit in zijn huisgrot, zijn Engels is beperkt, maar hij woont hier al 20 jaar en had een heel schrift met teksten van toeristen die bij hem thee hadden gedronken.
Dag 10: de trein naar Kalaw
Om 6 uur gaat de wekker, om 6:45 worden we opgehaald door een driewieler songtheow (verlengde tuk-tuk) en om 8:00 uur zitten we in de trein. Die doet er 3,5 uur over om de 60 kilometer naar Kalaw te overbruggen. Tja, dat is langzaam maar wel een enorme belevenis. Een mooie rit door kleine dorpjes en stationnetjes: wij kijken onze ogen uit.
Dag 11: wandelen rondom Kalaw
Kalaw is de minst toeristische bestemming waar we komen maar eigenlijk is het al veel drukker dan we gedacht hadden met veel hotels en toeristen. We hadden van te voren gedacht dat Myanmar wel wat weg zou hebben van Laos maar wat wij hebben gezien is veel ontwikkelder. Ook voor de mensen zelf hoor. Maar tijdens eens wandeling door de heuvels rondom Kalaw lopen we toch even Laos binnen, zo voelt het. Een klein dorp met hutjes, varkens en blije mensen.
Hadden we onze dochter niet gehad dan hadden we vast de standaard route genomen (Kalaw is het startpunt van een driedaagse trekking naar Inle Lake). Nu gaan we eerst naar een grot vol boeddha’s en een pagode en volgen daarna gewoon op de bonnefooi wat paadjes, wat ook betekent dat we wel eens flink doodlopen. We hebben een Garmin GPS bij ons, dus echt verdwalen kan niet.
Dag 12: De bus naar Bagan
We verlaten ons basic guesthouse (15 euro), gehorig een beetje ranzig, maar wel gezellig en komen aan in een mooie ruime kamer in hotel met zwembad (50 euro). Tot nu toe hebben we op de bonnefooi gereisd maar in Bagan is nog steeds een tekort aan hotels. Ik boekte dit maanden geleden en ben daar super blij mee. Een paar weken van te voren was er al niks meer in de prijsklasse te vinden op booking.com en van 2 backpackende meiden hoorde ik dat ze na heel veel zoeken nog een slechte dorm konden vinden voor 20 euro p.p! Tussen uitchecken en inchecken zit nog wel een busrit van 8 uur die heerlijk ging. Voor ons dan, niet voor de toerist die telkens met buikloop naast de bus staat en we halverwege de route bij een ziekenhuis afzetten. Reizen nu is gelukkig zoveel makkelijker dan 2 jaar geleden, toen poepte ze nog op Marcels schoot nu kijkt ze naar buiten, eet mee, gaat zelf slapen en kijkt op de tablet.
Dag 13 eerste kennismaking met Bagan
Wie naar Myanmar gaat, gaat naar Bagan. Zo simpel is het! We hebben hier 4 dagen dus mooie zonsondergangen volgen vast nog. Hier alvast een kleine impressie
Dag 14: best druk, dat Bagan
De dag dat we naar Old Bagan gaan, volgens onze reisgids de plek waar we eigenlijk hadden moeten beginnen. Niet mee eens, wat is het hier belachelijk druk en overal zijn verkopers. Na de ochtend houden we het voor gezien en gaan lekker in ons hotel (met zwembad) chillen. Het is tenslotte vakantie.
Dag 15: dagtrip naar Mount Popa
De Birmezen (of is het Myanmarezen?) hebben een lang weekend vrij en daardoor is het druk, extra druk, bij Mount Popa. Tja dat wisten we niet, maar het heeft ook wel weer wat om de gekte van deze heilige berg zelf mee te maken. Overal mensen terwijl apen zich ertussendoor een beetje vermaken. Religie en commercie die hand in hand gaan en een sublieme ligging voor een tempelcomplex.
Dag 16: Bagan off the beaten track
Onze laatste dag in Bagan. We vertellen onze dochter dat we haar heel vroeg (midden in de nacht) wakker gaan maken en dag met de scooter naar de tempels gaan. Om 6 uur zijn we op pad en precies op tijd voor de zonsopkomst over Bagan. We hebben gekozen voor een afgelegen tempel en er is inderdaad bijna niemand anders. Dat blijft het thema van de dag. Plekken die heel rustig zijn en waar bijna niemand is. Na een lange middagslaap in het hotel, als Marcel over de Central Plain gaat hardlopen op zoek naar een verlaten tempel, belandden we ook nog op een zonsondergangplek waar verder niemand is, alleen wij met zijn drietjes.Na 5 nachten, 4 dagen, in Bagan is het best lastig gedag zeggen. Vooral tegen die enorm leuke familie waar we elke ochtend onze e-scooter ophalen. Onze dame vraagt al bij het ontbijt naar de kindjes en ‘s avonds voetbalt ze mee of kruipt onder de deken om tv te kijken. Samen dansen, hollen en gillen. Als afscheid krijgt ze nog maar weer eens een lolly mee en een parapluutje.
Dag 17: Bagan – Yangon
Vandaag is een lange busdag iets waar we tegen opzagen. Maar echt, een kindje van bijna 3 is zoveel makkelijker dan een kind van net 1. Ze kijkt haar tablet en gaat ook nog even lekker slapen. Alleen de gat-in-de-grond wc’s waar de bus bij stopt, durft ze niet te gebruiken. We zoeken dan maar even de bosjes op. Nog schoner ook.Na een lange busdag belanden we in de heksenketel van Yangon. Marcel vindt het geweldig, ik wil eigenlijk wat rust aan mijn hoofd. Dat is er niet, dus we eten bij een straatstalletje. Teruglopend naar ons hotel lokt de muziek ons naar het drakenfestival.
Dag 18: Yangon
Yangon is heet, druk en vol. Overal zijn markten, mensen zijn aan het eten, toeterende auto’s. We wandelen wat rond en komen langs weinig echte attracties maar kijken toch onze ogen uit. Zo wil onze dame zien hoe een vis geslacht wordt, moeten er natuurlijk duiven gevoerd worden bij een Indiase tempel en voor je het weet is de dag bijna om.Rond vijf uur komen we aan bij de Schwedagonpagode. Veel te laat want na 2 uur hebben we nog niet de helft goed gezien maar is onze dochter haar energie op. We moeten nog een half uur terug naar ons hotel en dan moet er nog wat eten in. Deze plek is echt de topattractie van Yangon, wij kijken onze ogen uit!.
Dag 19: kindvriendelijk Yangon
Yangon is voor zover wij gezien hebben de enige plek in Myanmar die echt wat te doen heeft speciaal voor kinderen. Dus vandaag maken we er een kinderdagje van. We bezoeken de dierentuin van Yangon. Veel van wat je nu ziet is bijna honderd jaar geleden nog gebouwd door de Engelsen, dus de ruimte voor de dieren is niet altijd meer van deze tijd. Toch is het geen slechte plek. Er is veel schaduw, leuke speeltoestellen en de dieren zien er gezond uit. We merken we dat sommige soorten het enorm goed hebben gedaan en dat er nu eigenlijk te veel tijgers, sambaherten en apen zijn. We hopen dat nu Myanmar steeds opener wordt ze ook mee gaan doen aan een dierenuitwisselprogramma, dan kunnen ze hun overschot ruilen voor een maatje voor de eenzame giraf en leeuw.
Behalve de dierentuin bezoeken we verschillende parken met echte leuke speeltuinen. Het Yangon dat we vandaag zien is zo anders dan dat van de dagen ervoor. We merken wel dat onze dochter steeds stouter wordt. Na drie weken vakantie heeft ze slim door dat ze toch net wat meer kan maken dan thuis. “we gaan nu dus doe je schoenen aan”, betekent dat onze dame gewoon doorspeelt en doet of wij gek zijn en dan vervolgens ook nog gaat gillen als we haar komen halen. Zelf lopen? Nee, papa moet mij dragen. Het positieve is wel weer dat ze voor deze vakantie ‘s nachts en voor haar middagdutje nog een luier nodig had. Nu is ze compleet droog en geeft zelfs midden in de nacht aan dat ze naar de wc moet. Best goed toch voor een kind van nog (net) geen 3.Misschien is het wel passend dat we onze tijd in Yangon afsluiten zoals we hem begonnen zijn. De muziek volgen en tegen een parade aanlopen.
Dag 20: op naar China
Rustig opstaan, nog een laatste keer onbijten en op naar het vliegveld. Het vliegveld van Yangon is gelukkig veel beter dan dat van Tachiliek (zie verslag 1). We komen aan in Guangzhou, China en hebben het met 14 graden opeens heel erg koud.
Dag 21: Guangzhou
We volgen de muziek maar weer eens en deze keer zijn het dansende honden die na Chinees Nieuwjaar winkelcentra openen. Ook gaan we voor nog een dierentuin, die van Guangzhou deze keer. We hebben onze dochter panda’s beloofd. Verder gaan we met de kabelbaan en wandelen we terug over Baiyun Mountain, een mooi stuk natuur in de stad.
Ondertussen verbazen we ons (wederom) over hoe vaag Chinezen zijn. Iedereen die met een jas aan zit te eten omdat in de ontbijtzaal alle deuren openstaan om maar wat simpels te noemen. ‘s Avonds gaan we uitgebreid uit eten met een vriend uit onze studententijd die hier woont. Superleuk om iemand die je eigenlijk al jaren niet meer gesproken hebt op zo’n manier weer te zien en natuurlijk wat te horen over leven in China als expat.
Dag 22 Regen in Guangzhou
Vandaag regent het, gewoon echt de hele dag aan één stuk door regen. Tja, we gaan toch maar op pad want de tijd na uitchecken tot we naar het vliegveld kunnen (12:00-21:00u) ga je ook niet ergens binnen zitten. Aan het einde van de dag sop ik letterlijk in mijn schoenen en hebben we heel veel gezien dat bij mooi weer vast heel leuk is.
Eén positieve uitzondering is het museum van de Nanyue King. Een soort moderne Toetanchamon die in de jaren 80 werd ontdekt. Zijn graf en grafgiften, incl compleet jade burial suit zijn absoluut de moeite waard.
Dag 23: thuis
Onze vlucht naar huis vertrekt direct na middernacht. Een echte dag mag je dit ook niet meer noemen dan. Terugvlucht gaat gelukkig weer voorspoedig en we komen de 13 uur prima door met slapen en filmpjes kijken.Onze lange vakantie voor dit jaar zit er weer op! Met een hoofd vol herinneringen en mooie ervaringen zijn we weer thuis. Bedankt voor het meelezen!
Ook naar Zuidoost-Azië met kinderen op vakantie? Zo regel je het!
Mijn Handboek Verre Reizen met Kinderen geeft heel veel praktische tips en inspiratie voor je reis. Wil je de reis zelf organiseren? Ik gebruik altijd Skyscanner om vluchten te vergelijken, terwijl we voor accommodatie vaak kijken op booking.com. Ook gebruik ik vaak Klook, omdat die entreekaartjes en tours met korting aanbieden en heel actief zijn in Zuidoost-Azië.
Geen zin of tijd om het zelf te regelen? Bij Local Hero Travel kunnen ze je helpen. Je boekt via deze Nederlandse reisorganisatie rechtstreeks bij een lokale reisspecialist. Ook Riksjafamily is een goede organisatie. Net als zuidoost Azie specialist 333travel, die naast standaard reizen ook reizen op maat maakt. Ook zijn er veel organisaties die groepsreizen organiseren waarbij je samen met andere gezinnen op reis bent. Fijn als je kind graag Nederlandse speelmaatjes heeft tijdens de vakantie. Check hiervoor het aanbod van ANWB, Djoser, Sawadee en Koning Aap. Mocht je liever met een groepsreis meegaan, lees dan hier de blog Groepsreizen met kinderen.
Wist je dat je tussen de Thaise en Maleisische eilanden kunt reizen met de boot? Op Directferries vind je een totaal overzicht welke rederijen er actief zijn, hierdoor kun je makkelijk de vertrektijden en prijzen vergelijken. Bekijk hier het gehele aanbod via Directferries.
Gave avonturen en dat al na een week op pad! Nooit geweten dat je niet verzekerd bent als je zonder motorrijbewijs op zo’n motortje door Thailand gaat rijden. Vaak gedaan, ook in Laos. Gelukkig wisten we dit toen niet. Njoy Myanmar!!
De foto van Isis waarbij ze een massage krijg is echt prachtig! Heel mooi om te zien hoe ze de wereld op zo’n mooie manier kan ontdekken.
Geniet van het volgende deel van jullie reis!