Voorzichtig glibberen we in onze poncho´s over het pad met kleine steentjes tussendoor de bomen. Dapper trotseren we de regen, terwijl we elkaar nauwelijks kunnen verstaan door het geluid van het kletterende water. We zijn bij de Victoria watervallen of ook door Nederlanders vaak Victoria Falls of liefkozend Vic Falls genoemd.
Klinkt als een boswandeling in de Nederlandse herfst, maar niets is minder waar. We lopen door een tropisch regenwoud in Afrika, op weg naar het laatste viewpoint van Mosi-oa-Tunya, ofwel De Rook Die Dondert, zoals de locals zeggen. Als we het einde van het pad bereiken vallen onze monden open bij de aanblik van het enorme natuurgeweld wat voor ons opdoemt. Zo moet ontdekkingsreiziger David Livingstone zich ook gevoeld hebben toen hij in 1855 voor het eerst de Victoria Falls zag!
Victoria Watervallen
Voor veel mensen zijn de Victoria Falls een echte bucketlistbestemming en dat snap ik, want de watervallen zijn enorm indrukwekkend. Bijna twee kilometer breed en ruim 100 meter hoog zijn ze en de hoeveelheid water die per minuut naar beneden stroomt is gigantisch. Het is één van de zeven natuurwereldwonderen en een hoogtepunt tijdens onze reis in Zimbabwe.
De Victoria Falls liggen op de grens tussen Zambia en Zimbabwe en zijn vanuit beide landen te bezoeken. Aan de Zambiaanse kant is Livingstone de uitvalsbasis en in Zimbabwe bezoek je watervallen vanuit het plaatsje Victoria Falls. Een stalen brug over de Zambezi, waar de watervallen in stromen, vormt de verbinding tussen de twee stadjes. Wij verbleven tijdens onze reis twee nachten in Victoria Falls, aan de Zimbabwaanse kant. Eerder verbleef ik daar ook al een aantal nachten, waarbij ik toen ook de oversteek naar Zambia maakte. In dit blog deel ik onze tips om zoveel mogelijk uit je bezoek aan Victoria Falls te halen!
Victoria Falls met kinderen praktische tips
Victoria Falls wordt meestal bezocht als onderdeel van een reis door Zuidelijk Afrika. Wanneer je bijvoorbeeld door Botswana reist, is het gemakkelijk een dagtrip te plannen vanuit Kasane om de watervallen te zien. Vanuit Zuid-Afrika vlieg je vanuit Johannesburg in ongeveer anderhalf uur naar Victoria Falls. Wanneer je zelf per huurauto door Zimbabwe reist mag een bezoek aan de watervallen niet ontbreken. Plan er gerust twee of drie nachten, want er is genoeg te doen om je een paar dagen te vermaken.
Victoria Falls is een klein en overzichtelijk stadje, met een hoofdstraat waar je de meeste restaurants, winkeltjes en boekingskantoortjes voor activiteiten vindt. Accommodaties liggen in de wijken rondom de hoofdstraat en net buiten het stadje. Vanaf het eind van de hoofdstraat is het nog ongeveer een kilometer tot de entree van het Victoria Falls Park. Het stadje ligt dus zo dicht bij de watervallen dat je in het regenseizoen de spray kan voelen en het water hoort vallen.
De Victoria Falls zijn het gehele jaar te bezoeken, maar de watervallen zijn niet in alle seizoenen even indrukwekkend. Wij waren er in het regenseizoen, wat loopt van maart tot en met mei. Voordeel is dat er dan het meeste water naar beneden dendert, nadeel is dat er daardoor zoveel nevel hangt dat je watervallen niet altijd evengoed kan zien. En dat je zonder poncho drijfnat wordt! In de drogere periode van juli tot en met november is er een stuk minder water, maar is het zicht wel beter.
De Victoria watervallen liggen midden in het nationale park wat, niet verrassend, Victoria Falls National Park heet. Het park strekt zich uit langs de oevers van de Zambezi en is zo’n 2500 hectare groot. Er leven onder andere buffels, neushoorns en olifanten, die laatste lopen af en toe zelfs door de hoofdstraat van het stadje heen. In het donker rondlopen is hier dus geen goed idee, maar overdag kan je hier zonder problemen over straat wandelen. Meer informatie over reizen in Zimbabwe lees je hier.
Wat te doen bij Victoria Falls (met kinderen)
In Victoria Falls kan je kiezen uit een heel scala aan activiteiten. Naast een wandeling naar de watervallen, kan je er met een kano de Zambezi op, een safari maken in het omliggende national park of een helicoptervlucht maken. Echt waaghalzen maken een bungeejump of gaan raften op de rivier. In mijn jongere jaren waagde ook ik de sprong van de brug met een elastiek aan mijn voeten en voer ik in een raft over de kolkende rivier, maar dat waren een once-in-a-lifetime dingen wat mij betreft.
Helicoptervlucht Victoria Falls
Wat ik wél heel graag nog een keer wilde doen was de helicoptervlucht boven de watervallen. Cas is meteen razend enthousiast en ook Sjoerd is heel benieuwd naar de Flight of Angels, zoals ze de vlucht noemen. We boeken onze vlucht in de accommodatie waar we verblijven (daarover verder in het blog meer) en worden keurig op tijd opgehaald door een taxibusje. Cas zit letterlijk te stuiteren op de achterbank en hoewel het maar 10 minuten rijden is naar het vliegveldje duurt de rit hem veel te lang. Eenmaal aangekomen krijgen we eerst een korte briefing en worden we gewogen. Daarna worden we begeleid naar het platform waar de helicopter al klaarstaat met draaiende motor en voor we het weten zitten we. Sjoerd mag naast de piloot en ik zit achterin met een van oor tot oor grijnzende Cas. Zijn koptelefoon is een maatje te groot, maar als ik door het microfoontje vraag of het goed gaat steekt hij lachend zijn duim op.
De piloot doet een laatste check en dan stijgen we op. We zien het vliegveldje steeds kleiner worden en na een scherpe bocht in de lucht zetten we koers naar de watervallen. In de verte zien we de nevel al opstijgen. De piloot doet zijn uiterste best om ons van alle kanten een mooi uitzicht te geven en duikt een paar keer omhoog en omlaag. Ik voel mijn maag wel een beetje, maar Cas en Sjoerd lijken nergens last van te hebben. Na een aantal rondjes en een heleboel foto’s vliegen we langzaam terug naar de basis. Voor we daar zijn krijgen we nog een rondje van de zaak van de piloot en spotten we een kudde olifanten in het national park! Eenmaal op de grond staan we nog een beetje te shaken op onze benen, maar we zijn het erover eens: wat een supergave ervaring was dit!
De vluchten gaan de hele dag door en zijn bij de meeste accommodaties aan de receptie te boeken. Kinderen vanaf 2 jaar mogen mee in de helicopter. Een helicoptervlucht over de Victoria Falls is niet goedkoop. Wij betaalden 450 dollar voor een kwartier vliegen met z’n drietjes. Voor 600 dollar vlieg je een half uur en zie je nog meer van het national park. Een behoorlijke rib uit je lijf dus, maar het is de belevenis dubbel en dwars waard wat ons betreft.
Wandelen naar de Victoria Falls
Nadat we de watervallen met helicopter vanuit de lucht gezien hebben, zijn we ook erg benieuwd hoe ze er vanaf de grond uitzien! De shuttle van het hotel zet ons af bij de entree en de chauffeur raadt ons aan een poncho te huren. Hoewel we eerst een beetje sceptisch zijn, blijkt later dat dit echt geen overbodige luxe is. In een paar uur leggen we heel wat meters af over de glibberige paden. We kijken in de diepte van de kloof, zien regenbogen, verbazen ons over de herrie van het water en worden kletsnat!
Vanuit het centrum van het stadje loop je in ongeveer 15 minuten naar de ingang van de watervallen. Een taxi nemen kan natuurlijk ook, je betaalt dan een paar dollar. Veel accommodaties bieden een gratis shuttleservice aan van en naar watervallen. Bij de ingang koop je je entreebewijs om het park in te gaan. Vanaf 12 jaar betaal je 30 US dollar per persoon. Kinderen van 6 tot en met 12 betalen de helft en kinderen jonger dan 6 jaar mogen gratis naar binnen. Cash betalen is mogelijk, maar ook creditcards worden geaccepteerd.
Achter de ingang ligt een klein informatiecentrum met een plattegrond en informatie over de watervallen. Op de plattegrond zie je de wandelroute langs alle uitkijkpunten, er zijn er 15 aan de Zimbabwaanse kant. De overige 4 liggen in Zambia, daar zijn wij tijdens onze laatste reis niet geweest. Wanneer je bij het informatiecentrum naar links gaat kom je bij de uitkijkpunten 1 tot en met 4. Bij nummer 1 vind je het enorme standbeeld van David Livingstone, de ontdekker van de watervallen. Nummer 2 heeft een enorm stijle trap naar beneden, je kan hier de kloof goed zien maar het is een vrij lastig pad en het kan er erg glad zijn. Rechts van het informatiecentrum liggen de overige uitkijkpunten, die je kan bereiken door een pad met kinderkopjes te volgen.
De uitkijkpunten staan goed aangegeven en de wandeling is redelijk vlak. Wanneer je met kleine kinderen hierheen gaat zou ik een rugdrager aanraden, met een buggy is dit pad slecht begaanbaar. Het kan hier bovendien glad zijn, afhankelijk van hoeveel nevel en druppels er van de watervallen komen. Hoe verder je loopt, hoe dichter je bij de watervallen komt en hoe natter je dus wordt! Vergelijk het maar met een flinke regenbui tijdens onze zomer. Poncho´s zijn te huur bij de ingang voor een dollar per stuk. Let op: eenmaal binnen kan je geen poncho’s meer huren!
Hoe dichter je dus bij het laatste uitkijkpunt komt, hoe spectaculairder het geluid en zicht. Wij waren er in de middag en dat is beste periode om ook de regenbogen te zien die door de nevel ontstaan. Het op één na laatste punt, nummer 14, heet Danger Point en doet ook zijn naam eer aan. Er staat geen hek omheen en vanaf de rand kijk je zo de kloof in! Heel indrukwekkend, maar wel een beetje eng. Bij het laatste punt kan je ook de brug over de Zambezi zien die Zimbabwe en Zambia verbindt. Cas kan niet geloven dat zijn moeder daar ooit vanaf is gesprongen en verklaart me voor gek.
De terugweg lopen we via het tropische regenwoud, een leuke wandeling tussen het groen. Let hier wel op, want hoewel je het misschien vergeet door de indrukwekkende watervallen, loop je hier nog steeds in het nationale park en kan je dus dieren tegenkomen! Aan het eind van het pad kom je uit bij het Rainforest Cafe, een erg leuk eettentje waar je prima kan lunchen of een drankje kan bestellen.
De Victoria Falls zijn het hele jaar te bezoeken en de openingstijden zijn van 06.30 tot 18.00 uur en van 19.00 tot 22.00 uur. Als je alle uitkijkpunten wil bezoeken kan je daar gerust een dagdeel voor uittrekken. Tip: ben je hier met volle maan dan kan je ’s avonds het park in om de zogenaamde “Lunar Moon” te zien. Dit is een regenboog over de watervallen die door de volle maan ontstaat. Tickets daarvoor kan je van te voren kopen aan de kassa bij de entree.
Wil je de watervallen ook van de Zambiaanse kant zien? Dat kan, maar betekent wél dat je ook voor Zambia een visum moet kopen en dat je om terug Zimbabwe in te komen ook opnieuw betaalt. Als je toch de grens wil oversteken kan je dat het beste te voet over de brug doen. Bij binnenkomst van Zimbabwe koop je een mutiple entry visum, dit kost 45 US dollar in plaats van 30 US dollar. Op de brug laat je je visum stempelen en verlaat je Zimbabwe. Vervolgens koop je een visum voor 24 uur om Zambia binnen te komen, dit kost 20 US dollar. Wil je langer blijven, dan betaal je ruim twee keer zoveel. Ik vind persoonlijk het uitzicht op de watervallen vanaf de Zimbabwaanse kant een stuk mooier, enige voordeel is dat je aan de andere kant beter de hele breedte kan zien. Maar of dat 35 US dollar extra waard is? Wat mij betreft niet!
Hoewel de entreeprijs voor het bezoeken van de watervallen best fors is, vonden wij dat het geld dubbel en dwars waard. Het is een belevenis om zo dicht bij zo’n indrukwekkend natuurwonder te kunnen komen en de wandeling door het park is echt leuk. Hoewel Cas bij het eerste uitkijkpunt nog boos op een boomstronk ging zitten omdat hij niet nat wilde worden, stampte hij bij het laatste vrolijk door de plassen. We waren het er over eens: een echt wereldwonder!
Eten en drummen bij The Boma in Victoria Falls
Op het terrein van de lodge waar we verbleven ligt het restaurant The Boma. Hier wordt een aantal avonden per week een drumshow opgevoerd en kan je authentieke Afrikaanse gerechten proeven. Toegegeven, normaal gesproken zijn we meer van de kleine, intieme restaurantjes en dus waren we een beetje sceptisch toen we dit aangeboden kregen door de lodge. Cas daarentegen kon niet wachten: drummen, dansen en eten zijn zo ongeveer zijn drie favoriete bezigheden.
Vanaf de receptie van de lodge worden we met een busje naar The Boma gebracht. Dat vinden we eerst een beetje raar, maar nadat we ’s middags bijna op een overstekende kudu zijn gebotst snappen we waarom je hier niet in het donker mag lopen. Als we het busje uitstappen horen we de Afrikaanse drums al en krijgen we meteen een kleurige Afrikaanse kitenge omgeknoopt. Even verderop worden we enthousiast begroet door een groep dansers die helemaal opgaan in hun act. Ze willen dat Cas meedanst, maar hij vindt een beetje spannend en het enige waar hij voor te porren is, is het voorzichtig zwaaien met een stok met een pluim van een leeuwenstaart eraan.
We lopen verder het restaurant in en weten even niet waar we moeten kijken. Wat een ruimte en wat een indrukken. We zien drie grote buffetten vol lekkere gerechten, een podium, veel tafeltjes en overal zitten kunstenaars met schilderijtjes en houtsnijwerk. Een breedlachende ober brengt ons naar een tafeltje, waar we uitleg krijgen over het eten en drinken en de show. Ook mogen we een lokaal gebrouwen maisbiertje proeven (niet voor herhaling vatbaar) en krijgen we een bord met kleine voorgerechtjes, waaronder carpaccio van antilope en gerookte krokodillenstaart. Cas trekt eerst een vies gezicht, maar proeft daarna toch dapper.
Bij het buffet vinden we nog meer exotische gerechten. Buffelsteak, struisvogel, eland en er is zelfs een tafeltje waar je mopaniwormen kan proeven. Die slaan we maar even over, hoewel we nu ook het certificaat mislopen wat je ontvangt als je dapper genoeg bent er eentje te proberen. Er is teveel om alles te proeven, ook voor de vegetariërs is er ruime keuze. Eenmaal terug bij ons tafeltje komt er een jongen vragen of hij ons gezicht mag beschilderen. Dat mag en na 10 minuten stil zitten zijn we voorzien van een aapje, een giraffe en een stoere leeuw.
Inmiddels hebben we ook allemaal een trommel gekregen en Cas wil niet meer eten maar alleen nog maar drummen. Gelukkig voor hem begint nog tijdens het eten de eerste drumshow. Eerst mogen we alleen luisteren, daarna ook zelf meedoen. Dat is het moment waarop hij gewacht heeft! Met zijn trommel onder zijn arm snelt hij naar de rand van het podium. Daar komt de Afrikaan in hem los. Hij gaat zo op in zijn getrommel dat hij niet eens merkt dat sommige bezoekers hem filmen in plaats van de band en hij heeft de avond van zijn leven. En wij stiekem eigenlijk ook, hoewel we niet wisten wat we moesten verwachten hebben we een fantastische avond gehad!
The Boma ligt op het terrein van de Victoria Falls Lodge, maar is ook te bezoeken als je ergens anders verblijft. Het restaurant is iedere dag open, maar het is erg populair dus reserveren is nodig. Volwassenen betalen ongeveer 40 euro per persoon voor het eten en de show, kinderen mogen voor de helft van de prijs naar binnen. Voor meer informatie en reserveren kijk je op de website van The Boma.
Overige kindvriendelijke activiteiten in Victoria Falls
Reis je met wat oudere kinderen (vanaf 10 jaar) dan is de keuze aan kindvriendelijke activiteiten het grootst. Je kan dan namelijk ook gaan raften of kajakken, een canopytour doen of, als je kinderen echte durfals zijn, aan een kabelbaan over de kloof bij de watervallen zweven (de flying fox).
Als het wat rustiger aan wil doen is een sunsetcruise een aanrader. Je vertrekt dan aan het eind van de middag voor een rondvaart over de Zambezirivier van twee tot drie uur. Onderweg vertelt de gids je vanalles over het nationale park en kan je krokodillen en nijlpaarden tegenkomen. Ik zag zelfs olifanten op de oever! Wilde dieren spotten kan ook tijdens een gamedrive in het nationale park rondom te watervallen. Er worden op diverse plaatsen in Victoria Falls ook excursies aangeboden waarbij je op de rug van een olifant op safari gaat of kan wandelen en knuffelen met leeuwen. Deze activiteiten zijn dieronvriendelijk en raad ik je dan ook echt af.
Voor wie wat wil proeven van de historie van Victoria Falls is een bezoekje aan het historische Victoria Falls Hotel een must. De high tea, met uitzicht op de brug is erg leuk en lekker, reserveer dit wel van tevoren want het is erg populair.
Kindvriendelijke accommodatie Victoria Falls
Er is veel keuze in accommodaties in Victoria Falls, variërend van campsites tot luxe lodges. Op de campsites zijn kinderen eigenlijk altijd welkom, maar de luxe lodges hanteren vaak een minimumleeftijd van 6 of zelfs 12 jaar. Wij vonden een geweldige lodge in Victoria Falls en verbleven daar twee nachten. Bij Victoria Falls Safari Lodge zijn gezinnen met kinderen van harte welkom en het fijne van deze lodge is dat je kan kiezen uit accommodaties in verschillende prijsklasses.
Victoria Falls Safari Lodge
Victoria Falls Safari Lodge ligt een paar kilometer buiten het centrum van Victoria Falls, midden in het nationale park. Bij de poort worden we verwelkomd door een Afrikaanse krijger met een schild en speer. Hij danst enthousiast rond onze auto en wijst ons de weg naar de receptie. Cas zit met grote ogen op de achterbank en is diep onder de indruk, wij moeten er vooral om lachen. We parkeren de auto en worden ook bij de receptie hartelijk welkom geheten met een koud drankje. Het inchecken gaat vlot en hoewel we eigenlijk te vroeg zijn kunnen we meteen in onze kamer.
De lodge bestaat uit vier verschillende onderdelen, ieder met een eigen sfeer en prijskaartje. Wij verblijven in een ruime kamer in Victoria Falls Safari Lodge. De kamer heeft een groot tweepersoonsbed, een ruime badkamer met inloopdouche en voldoende ruimte voor een extra bed voor Cas. Het beste van de kamer is echter het balkon met het fantastische uitzicht over het nationale park, waar we olifanten en buffels spotten. Verder is er een kluisje, een plek voor je bagage en een koelkastje.
Ontbijten doen we in het restaurant MaKuwa-Kuwa Restaurant, met uitzicht op de drinkplaats en giraffen die langslopen. We komen erachter dat we hier echt even de tijd voor moeten nemen. Niet omdat de service traag is, maar omdat het veruit het meest uitgebreide ontbijtbuffet is wat we ooit in Afrika gezien hebben. Er is een buffet met warme gerechten zoals eieren, spek en quiche en een uitgebreide “koude kant” met wel 20 verschillende soorten broodjes, fruit, vleeswaren, vis, cornflakes, muesli en yoghurt. Noem een ontbijtproduct en het staat er, we spotten zelfs hagelslag! Bij Cas valt vooral de “pancakestation” in de smaak en hij is meteen dikke vrienden met Elton, de pannenkoekenbakker die er twee tegelijk voor hem bakt. Eenmaal aan tafel krijgen we ook nog een menukaart vol lekkere gerechten zoals wafels en omeletten waar we uit kunnen kiezen.
Lunchen kan aan het zwembad van de lodge, er is een kaart met keuze uit tal van kleine gerechtjes zoals hamburgers, wraps en salades. Het avondeten wordt geserveerd in het restaurant. We eten heerlijke steak en hoewel de kaart niet echt kindvriendelijk is, krijgt Cas op verzoek heerlijke frietjes, vis en rauwkost. De bediening is juist wel kindvriendelijke en maakt de hele avond grapjes met Cas. Sowieso vinden we iedereen hier heel gastvrij en vriendelijk, zit is zoals we Zimbabwe kennen!
Hoewel je je makkelijk een hele dag hier kan vermaken, is er natuurlijk ook genoeg te doen in Victoria Falls. Handig is dat er de hele dag iemand aanwezig is die alle mogelijke excursies voor je kan regelen en dat er ieder uur gratis shuttlebusjes naar alle bezienswaardigheden en activiteiten rijden. Wat je in de lodge niet mag missen is de dagelijkse “Vulture feeding”. De lodge neemt deel aan het beschermingsprogramma voor verschillende soorten gieren die met uitsterven worden bedreigd. Iedere dag wordt er op een plek voor de lodge eten neergelegd voor de gieren en het is een spectaculair moment als tientallen gieren zich tegelijk op het aas storten.
Victoria Falls Suites
Ik mag ook een kijkje nemen bij de andere accommodaties die iets verder van de receptie en het restaurant liggen. De Victoria Falls Safari Club is de luxere versie van onze accommodatie (met bijbehorend prijskaartje), kinderen jonger dan 10 jaar mogen hier niet mee naar toe en er kunnen geen extra bedden geplaatst worden. Deze accommodatie is voor jonge gezinnen dus niet geschikt. De andere twee accommodaties zijn in dat geval betere opties.
De Victoria Falls Suites zijn luxe huisjes met twee of drie slaapkamers, twee badkamers, een ruime woonkamer en een terras. De huisjes hebben een rieten dak en zijn in Afrikaanse sfeer ingericht. Ontbijten kan je in het restaurant doen of in je eigen huisje. De ligging is rustiger, maar toch dicht genoeg bij de lodge om gebruik te maken van de faciliteiten zoals het zwembad. Schrik niet als je hier ’s morgens je gordijnen opent en oog in oog staat met een kudu of een wrattenzwijn, rond de huisjes lopen de hele dag door dieren. Deze accommodatie is heel geschikt voor gezinnen: het heeft wel de luxe van de lodge maar meer leefruimte en privacy.
Lokuthula Lodge
Aan de rand van het terrein liggen tot slot nog de Lokuthula Lodges. Wat ons betreft is dit de meest kindvriendelijke accommodatie. De huisjes zijn minder luxe, maar beschikken wel over ruime slaapkamers, een prima badkamer en een volledig uitgeruste keuken en een barbecue op het terras. Je kan hier dan ook verblijven op selfcatering basis, maar het is ook mogelijk ontbijt erbij te boeken. Dat wordt geserveerd in het centraal gelegen Boma Café. Daar vind je ook een zwembad, een terras en een speelplek met een trampoline, glijbaan, schommels en een voetbalveldje.
Hoewel ons verbijf in de Victoria Falls Safari Lodge geweldig was, hadden we ons hier waarschijnlijk ook prima thuisgevoeld! Bekijk hier de actuele prijs en beschikbaarheid.
De prijzen voor de verschillende accommodaties
verschillen onderling en per seizoen. Kijk hier voor de actuele prijzen van Victoria Falls Lodge, Victoria
Falls Suites en Lokuthula Lodge.
Wij hadden onze dagen in Victoria Falls niet willen missen. Ondanks de
moeilijke situatie waarin Zimbabwe verkeert voelden we ons erg welkom en hebben
we genoten van de indrukwekkende natuur, een fantastische accommodatie en de
gastvrijheid van de Zimbabwanen. Ga je op reis naar Zuidelijk Afrika, plan dan
zeker een dagje of een paar nachten hier!
Esmeralda en haar gezin bezochten Etosha Safari Lodge in samenwerking met Africa Albida. Zoals je gewend bent, gaan we alleen samenwerking aan met partners die ons volledige redactionele vrijheid geven.
