Een weekendje weg of vakantie terwijl je kindje net zindelijk is of je nog midden in de zindelijkheidstraining zit geeft een extra uitdaging. Vaak heb je je handen al vol en nu moet je ook nog extra alert zijn om ongelukjes te voorkomen.
Afgelopen zomer hadden we een periode van 6 weken dat we niet op reis gingen. Onze dochter was toen 2 jaar en 4 maanden, misschien wat jong, maar toch besloot ik te beginnen met zindelijkheidstraining. Ik ging voor de cold turkey methode dus geen luier meer aan en haar maar laten ontdekken hoe vies het is als je dan toch plast of poept. Ondertussen natuurlijk vaak op de wc zetten, uitleggen wat ze moet doen en vertellen dat ze nu een “groot” kindje was en geen baby meer. De eerste dag ging alles mis, de tweede dag maar 1 ongelukje en de derde dag een woeste peuter die eerst heel boos werd voor ze uiteindelijk accepteerde dat ze echt geen luier meer aan kreeg. Daarna ging het eigenlijk supermakkelijk en binnen een week was ze overdag droog.
Toch voorkom je niet dat er af en toe nog een ongelukje gebeurt, vooral in spannende situatie of als er veel te doen is en laat dan nou juist op vakantie vaak voorkomen.
In de auto of trein toch maar een luier aan
Tijdens een korte autorit geen probleem maar tijdens een lange rit van meer dan 2 uur is het beter voor je eigen gemoedsrust om toch maar een luier aan te doen. Er is niks irritanter dan onderweg te zijn in een file te komen en ondertussen op de achterbank te horen “ik moet plassen”. Meestal slaapt onze dochter tijdens de lange autoritten en omdat ze thuis tijdens het slapen nog wel een luier aankrijgt kunnen we het op die manier aan haar uitleggen.
Ga je vliegen dan is het een ander verhaal. Ben je echt nog volop bezig met trainen dan zou ik ook hier kiezen voor een luier. Is je kindje al wel zindelijk en blijf je in Europa dan kan je vertrouwen op de vliegtuig en vliegveldtoiletten. Natuurlijk wel zorgen dat je tijdig voor de landing ingezet wordt alsnog gaat.
Als er echt niks anders opzit, zoals wij een keer hadden tijdens een lange metrorit, kan je ook altijd ter plekke nog een luier aandoen.
Stickers blijven plakken
Heb je thuis een beloningssysteem zoals een sticker voor elk plasje ga daar dan ook op reis gewoon mee door. Je kindje zal toch al moeten wennen aan al die nieuwe omgevingen en wc’s dus dan moet je juist extra complimenten geven wanneer ze naar de wc gaan.
Potje meenemen of wc bril
Bij ons thuis zijn we gelijk met de wc begonnen, het potje was geen favoriet. Maar is het bij jouw kindje andersom en wil ze juist wel op een potje en niet op de wc dan moet het potje natuurlijk mee. In Lille ging dit meisje (niet onze dochter) pontificaal voor de kathedraal zitten om op een plek met uitzicht even een boodschap te doen. Er zijn ook speciale potjes voor onderweg.
Een wc-brilverkleiner is ook handig om mee te nemen, alleen wil je natuurlijk niet constant met zo’n hardplastiek bril rondlopen. Gelukkig is er speciaal voor reizigers een opvouwbare wc brilverkleiner.
Maak er een gewoonte van om vaak naar de wc te gaan
Op reis zijn de wc’s helaas niet zo schoon als thuis en bovendien moet je soms echt moeite doen om er een te vinden. Een hele dag door de stad slenteren zonder wc’s stop is voor kleinere kinderen die net zindelijk zijn echt te veel. Maak er dus een gewoonte van om vaak naar de wc te gaan. Ben je in een museum ga eerst naar de wc. Grote kans dat je kindje niks wil doen, maar ga je voor het verlaten van het museum nog een keer, dan voelt de ruimte al wat vertrouwder aan en komt de boodschap vanzelf.
Bereid je voor op ongelukjes
Ondanks al je voorbereidingen moet je er vanuit gaan dat ongelukjes gebeuren en dit moet je niet je vakantie laten verpesten. Onze kleine dame heeft een geweldig slecht timing voor ongelukje. De ene keer in Izmir lag ze op haar bed een filmpje te kijken en omdat ik in de badkamer aan het douchen was hoorde ik niet dat ze naar de wc moest. Bed nat! Gelukkig was de hotelstaf heel vriendelijk en verschoonde snel het bed.
Het andere ongelukje was in Italië toen ze eigenlijk al een een maand of 3 zindelijk was. Helaas waren de wc’s in Italie toch wat te eng. Waar ik de eerste weken standaard een setje schone kleren en een luier mee had was dat deze keer niet het geval. Ik moest dus met een nat en huilend kind terug lopen naar het appartement. Ondertussen reageerde het restaurantpersoneel ook nog heel onaardig. Ik heb mijn lesje wel geleerd en ondanks dat ze nu inmiddels al maanden geen ongelukje heeft gehad stop ik voor de zekerheid tijdens stedentrips toch een extra broek en onderbroekje in mijn tas.
Heb jij nog aanvullende tips voor reizen met een kindje dat bezig is met zindelijkheidstraining?
