Mariquita, een klein plaatsje in Colombia waar de gemiddelde toerist weinig te zoeken heeft. Bij echte wielrenliefhebbers zal het echter hoog op de bucketlist staan. Vanaf hier start de beklimming van de Alto de Letras, de langste beklimming ter wereld.
Dat was ook precies de reden dat we hij deze bestemming opnamen in onze reis door Colombia. Na de misselijkmakende busrit vanuit Armenia namen eerst een dagje rust en Marcel ging een fiets regelen.
Mariquita
In Mariquita is niet bijzonder veel te doen. Het is een heel heet stadje waar apart genoeg een Aziatisch sfeertje hangt. Iedereen rijdt op brommers en er zijn veel straatstalletjes waar eten verkocht wordt.
Er zijn weinig echte bezienswaardigheden in Mariquita maar het is wel een prettig stadjes om rond te lopen. Eén van de plekken om even binnen te kijken is de San Sebastian kerk.
Er is ook nog een vervallen kerk in Mariquita, de Santa Lucia kerk. Een plek in Mariquita die ons positief verraste was de botanische tuin. Dit oude gebouw heeft een binnentuin met met enorm oude bomen. In de kamers van het gebouw zijn samples te zien van botanische planten die hier tijdens een expeditie honderden jaren geleden heen werden gebracht.
Omdat het zo zonnig en warm is hebben veel hotels een zwembad en daar brachten we veel tijd door. We verbleven in het Abril Casa Hotel, een klein familiehotel met hele vriendelijke eigenaren. De prijs-kwaliteit verhouding van de hotels in Mariquita is alleen niet zo goed, zo had ons hotel geen heet water.
Als je niet de Alto de Letras gaat beklimmen dan is het nabijgelegen Honda gezelliger dan Mariquita. Dit is een van de mooiste oude koloniale stadjes in Colombia. Het is maar een half uurtje met de bus door de vallei dus we bezochten dit stadje als een dagtochtje.
Altro de Letras beklimmen
De langste beklimming ter wereld (in ieder geval op asfalt) is de Alto de Letras. Met een stijgingspercentage van 6-9% niet bijster steil, maar er zitten voldoende stukken in van 10 tot zelfs 13%. Ook als je je instelt op gemiddeld 4% (493m-3789m over 82 km), kom je van een koude kermis thuis. Er zijn stukken waar je zomaar weer 200m daalt en daardoor uiteindelijk meer dan 4000m klimt.
Het beginpunt is Mariquita, een klein plaatsje bijna 20 km van Honda, een iets bekendere stad. In Mariquita zijn geen fietsverhuurbedrijven, maar er zijn wel vier fietsenwinkels, waar je gewoon fietsen van 2000 Euro kan kopen (Giant, Trek, Specialized). Het makkelijkste is om een tocht te doen vanuit Bogota. Dit kost bij organisaties als Cyclota wel 3600 USD voor een zesdaagse tocht.
Mariquita kent gelukkig enkele honderden wielrenners, dus er is vast wel iets te regelen voor een fiets. Als een gringo langs komt om even de Alto de Letras te beklimmen, dan is er misschien wel iemand die zijn fiets wil uitlenen en dan met je meefietst omhoog (voor het geval je er met de fiets vandoor gaat). Zorg voor een wielrenfiets! Ik wilde eerst wel op een mountainbike, maar dat was me nooit gelukt.
De eerste 20 km zijn prima te doen. Een relatief steil stuk waar je ongeveer 2 uur over doet. Op een hoogte van 1400 meter denk je dan al heel wat gehad te hebben, want je bent op een kwart. Tot aan Padua is het wat geleidelijker en op precies de helft (40 km) ben je op een hoogte van 2000 meter. Vanaf Padua is het eigenlijk heel vervelend.
Tot aan Mesones, de laatste stopplek, is het 14 km met slechts een netto hoogteverschil van 400 meter. Vanaf Mesones moet je nog 30 km en 1300 meter klimmen met een stuk van continue 7% tussen 63 en 75 km. De zuurstof verdwijnt uit de lucht, je kijkt voortdurend op de afstands- en hoogtemeter en je twijfelt of je door moet gaan. Uiteindelijk is de top van de Alto de Letras nog zo’n 1.5 km na de eetstalletjes op de top, op het moment dat de weg een bocht maakt naar links (handige tip als je Strava gebruikt). Voor de afdaling heb je een wind/regenjack nodig, want het weer kan in 15 minuten omslaan.
Verder heb je nodig:
- Schoenen met klikpedalen (die van mij waren te los, dus ik had er eigenlijk niet zoveel aan)
- Wielrenbroek (want anders krijg je een hele zere kont). Deze kun je ook prima in Colombia kopen, en zo heb ik nu een wielrenpakje waarop staat “Colombia” in hele gave kleuren.
- Bril voor de afdaling. Het laatste stukje is een soort achtbaan met lange bochten en daartussen stukken waar je makkelijk 60-70 km/u kan halen.
- Helm uiteraard, maar die kun je ook vaak wel ergens lenen.
- Geld voor lunches (met 100.000 COP kun je voor jou en 2-3 begeleiders prima lunchen). Er is Gatorade verkrijgbaar, panela con queso (zoete soep met een stuk kaas erin), kip/rijst. Er zijn goede restaurants in Fresno, Padua, Mesones en op de top.
- Fiets: de meest behulpzame winkel was JJ Bikes op Calle/Carretera 7, tussen Calle 7 en Calle 6. Vraag naar Jander Wilson, iemand die 100 km/dag fietst, 365 dagen per jaar. Hij is enthousiast, wil graag helpen en iedereen kent hem. Ik betaalde 80.000 COP, maar gaf hem extra omdat ik tijdens de afdaling de remblokjes vanwege de regen helemaal op had gemaakt.
Dit zijn geen garanties dat het gaat lukken om überhaupt een fiets te regelen en de beklimming te kunnen doen, maar als het lukt is de trots er voor altijd.
Ook naar Latijns-Amerika op vakantie? Zo regel je het!
Mijn Handboek Verre Reizen met Kinderen geeft heel veel praktische tips en inspiratie voor je reis. Wil je de reis zelf organiseren? Ik gebruik altijd Skyscanner om vluchten te vergelijken. Een auto huren doen we graag via Sunny Cars, want dan scheelt gedoe met verzekeren. Voor accommodaties kijken we vaak op booking.com.
Beste,
Begrijp ik uit uw verhaal dat u hier een huurfiets heeft geregeld?
Fiets: de meest behulpzame winkel was JJ Bikes op Calle/Carretera 7, tussen Calle 7 en Calle 6. Vraag naar Jander Wilson, iemand die 100 km/dag fietst, 365 dagen per jaar. Hij is enthousiast, wil graag helpen en iedereen kent hem. Ik betaalde 80.000 COP, maar gaf hem extra omdat ik tijdens de afdaling de remblokjes vanwege de regen helemaal op had gemaakt.
kan hij daar ook andere benodigdheden als helm, bril etc. voorzien? ik ga backpacken en was van plan enkel een fietsbroek en mijn garmin mee te brengen in verband met de ruimte.
Geen officiële huurfiets een fiets van een local die meerdere fietsen had en die ze in de winkel kenden. De rest hadden ze daar ook. Is wel een aantal jaar terug. Misschien hebben ze nu wel echt goede fietsen te huur maar anders is er vast ook een fanatieke local die zijn fiets wel een dagje wil verhuren. Mits je uiteraard een ervaren fietser bent en ze vertrouwen in hebben dat je dit kan.