We worden wakker van de eerste zonnestralen die naar binnen piepen, na een nacht met het geluid van kabbelend water en knorrende nijlpaarden op de achtergrond. We openen de gordijnen en het eerste wat ik zie is een kudde olifanten. Ik knijp mezelf nog eens in de arm, maar het is echt zo: we zijn in Botswana en we varen twee dagen door één van de mooiste nationale parken van Afrika, het Chobe National park, op een boot die de Chobe Princess heet!
Chobe River Safari boot
Ons avontuur is begonnen toen we in Kasane aan boord stapten van één van de kleine bootjes die ons naar ons tijdelijke onderkomen op de rivier brachten, de Chobe Princess. Voor het zover was, moesten we eerst door de douane om Botswana uit te gaan, want de officiële opstapplaats ligt op een eiland in de Chobe rivier wat bij Namibië hoort. Gelukkig is dit een gemakkelijke grensovergang, we ontvangen een stempel en ons zoontje Cas krijgt een high five van de douanier.
Buiten de grenspost staat één van de bemanningsleden van de Chobe Princess op ons te wachten. Onze tassen worden aan boord van het bootje gebracht en we maken kennis met onze medepassagiers, vier Australiërs die meteen gezellig beginnen te kletsen. We varen naar het eiland waar we officieel Namibië weer binnengaan, nog een stempel in ons paspoort erbij. Dan is het tijd om naar ons onderkomen voor de komende twee nachten te varen: de Chobe Princess, die een paar honderd meter verder aangemeerd ligt in het riet.
Eenmaal op de boot stelt de vijfkoppige bemanning zich voor en krijgen we een korte uitleg over het reilen en zeilen aan boord. Alle praktische zaken, zoals het programma en de veiligheidsprocedures worden ons uitgelegd. We zijn in totaal met 9 passagiers en dat is het maximale aantal wat aan boord kan. Heel kleinschalig dus, waardoor je persoonlijke aandacht krijgt van het personeel. Wel zo fijn als je op vakantie bent in Botswana met kinderen. Gelukkig hebben we mazzel met onze medepassagiers, iedereen is vrolijk en meteen met Cas aan het kletsen.
Na de uitleg schuiven we aan voor de lunch, die wordt geserveerd in de huiskamer. Hier staat een lange eettafel en een ook paar banken met een kast vol boeken, spelletjes en verrekijkers. Inmiddels zijn we ook aan het varen en door de glazen schuifpuien in de huiskamer hebben we aan drie kanten een prachtig uitzicht. De lunch is heerlijk, met quiche, broodjes, salades en een toetje. Fijn voor ons is dat je kan pakken wat je wil, zodat ook Cas lekker mee kan eten. De manager benadrukt nog maar eens dat we tijdens ons verblijf zelf drankjes uit de koelkast mogen pakken, wanneer en zo vaak we willen en op ons verzoek zet hij speciaal voor Cas een pak appelsap koud.
Als we uitgegeten zijn, is het tijd om onze hut te gaan bekijken. We mogen op de bovenste verdieping slapen, vlak naast de stuurhut van de boot! Onze hut doet niet onder voor de gemiddelde hotelkamer en is van alles gemakken voorzien. Een groot tweepersoonsbed, een extra bed voor Cas, veel ruimte om onze bagage (die al naar boven is gebracht) op te bergen. De badkamer is eenvoudig maar verrassend ruim, met een douche en toilet. Maar het allerbeste aan de hut is natuurlijk het uitzicht! Door de glazen schuifpui zien we de olifanten en buffels op de oever van de rivier. Cas is door het dolle heen, je kunt hier letterlijk op safari vanuit je bed!
Op safari in het Chobe National park
We hebben niet lang de tijd om van het uitzicht te genieten, want aan het eind van de middag staat onze eerste activiteit op het programma: een bootsafari door het Chobe National Park. We pakken snel onze verrekijkers, zonnebrillen en camera’s en dalen af naar de achterkant van de boot. Daar wacht onze gids in een klein bootje. We varen ruim twee uur en zien nog veel meer olifanten, antilopes, bavianen, een varaan en een grote visarend. Zelfs Cas, die normaal niet zo goed kan stilzitten, is zo onder de indruk dat hij zich nauwelijks verroert. Ook op de kleine boot wordt goed voor ons gezorgd, er zijn drankjes aan boord en de gids kan bij Cas niet meer stuk als hij ook nog chips en nootjes tevoorschijn tovert. Met een drankje in de hand kijken we naar de prachtige zonsondergang voor we terugvaren naar de Chobe Princess.
Het avondeten is pas om acht uur en met z’n allen aan één tafel, maar er wordt ons netjes gevraagd of we eerder willen eten met Cas. Dat hoeft niet, maar het is fijn om te weten dat mogelijkheid er is. We krijgen drie gangen voorgeschoteld met heerlijk eten, al zijn de gerechten niet heel kindvriendelijk. Cas is geen moeilijke eter, maar sommige dingen wil hij toch niet proeven. Als we vragen om wat extra rauwkost en brood is dat geen enkel probleem. Het toetje is chocoladebrownie en dat gaat er gelukkig wel goed in! We praten nog even na, Cas speelt nog een spelletje op de Ipad met zijn nieuwe Australische surrogaatoma en daarna gaan we naar bed.
We liggen inmiddels aangemeerd waardoor je nauwelijks beseft dat je op een boot bent. We vallen alle drie als een blok in slaap. Helaas worden we halverwege de nacht wakker. Regent het in onze kamer? Het blijkt de airconditioning te zijn die lekt boven ons bed. We schakelen het apparaat snel uit, drogen het bed met een handdoek en vallen weer terug in slaap. Helaas valt er vervolgens ook nog ijs uit, waardoor we nogmaals wakker worden. Cas slaapt gelukkig lekker door in zijn eigen bed, ver weg van de airco.
Na een onrustige nacht gaat al heel vroeg de wekker. Sjoerd gaat vanmorgen op vroege bootsafari door het Chobe National Park maar Cas en ik blijven nog even liggen. We zien samen de zon opkomen vanuit ons bed en Cas besluit dat hij dat nog mooier vindt dan de zonsondergang. Rond een uur of negen komt Sjoerd terug en schuiven we aan voor het ontbijt. Het is niet zo erg dat we de ochtendsafari hebben overgeslagen, want er zijn niet veel dieren gespot. Jammer, maar het is tenslotte geen dierentuin. Het ontbijt is uitgebreid, met allerlei broodjes, vers fruit, kaas, ontbijtgranen, yoghurt en je kunt ook nog een lekkere omelet laten maken. We genieten van al dat lekkers in het ochtendzonnetje terwijl de boot weer langzaam is gaan varen.
Als we een goede bodem gelegd hebben gaan we weer op pad met de kleine boot. We varen een stukje en leggen vervolgens aan tussen het riet, waar onze gids Rose op ons staat te wachten. Ze neemt ons mee voor een rondleiding door haar geboortedorp, waar nog op traditionele wijze wordt geleefd. We maken kennis met de oudste bewoonster van het dorp, die al bijna 100 zou moeten zijn en met de lokale kinderen. Cas is inmiddels dikke vrienden met Rose en loopt hand in hand met haar. We zien hoe er nog op houtvuur gekookt wordt en kinderen hier zelf hun speelgoed maken van lege blikjes en ijzerdraad. Dat maakt indruk op Cas en hij probeert maar wat graag één van de auto’s uit!
Aan het eind van het bezoek krijgen we (onvermijdelijke) dansvoorstelling. Dat hadden we al verwacht en zoals altijd voelen we ons een beetje ongemakkelijk. Cas heeft daar geen last van en danst vrolijk mee samen met zijn nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Na afloop lopen we terug naar het bootje en als we terugvaren vloeit er bij een Cas een traantje omdat hij afscheid van Rose moet nemen. Op de terugweg wordt het nog even spannend als er een nijlpaard dicht naast de boot opduikt, we zijn opgelucht als hij na een paar boze grommen zich uit de voeten maakt.
Bij terugkomst wacht ons weer een uitgebreide lunch op de boot. We moeten er gewoon even van bijkomen en een middagdutje is erg verleidelijk. Maar we varen nu langs een prachtig stuk met veel nijlpaarden, giraffen en buffels aan land en dus besluiten we Cas in bed te leggen en zelf voor onze hut op het terras te gaan zitten. Het is alsof je door een natuurfilm vaart.
Aan het eind van de middag maken we nog een uitgebreide bootsafari door het Chobe National Park met de helft van de passagiers. De anderen gaan vissen met een ander bootje, dat is ook één van de activiteiten die je kan kiezen. Wij hopen nog een leeuw of luipaard te spotten op de oever en gaan dus met de safariboot mee. Helaas hebben we geen geluk, maar we zien wel de grootste krokodil van de Choberivier volgens onze gids. Op de terugweg zien we vissers die hun netten uitgooien tussen de nijlpaarden, je moet het maar durven.
Als we terugkeren is het al weer bijna tijd voor het avondeten. De kok heeft vanavond speciaal voor Cas kip met couscous en komkommersalade gemaakt en dat valt goed in de smaak. We proosten op onze laatste avond, maar omdat we weten dat we morgen vroeg moeten opstaan, maken we het niet te laat. Helaas is het niet gelukt om de airconditioning te repareren en worden we weer getrakteerd op ijs in ons bed midden in de nacht. Dat is toch wel erg jammer, een klein smetje op een verder perfect verblijf.
De volgende ochtend nemen we in alle vroegte afscheid van onze Australische medepassagiers omdat zij hun vlucht moeten halen. Weer tranen bij Cas, hij zwaait het bootje waarmee ze vertrekken uit tot het aan de de horizon verdwijnt. We ontbijten nog een laatste keer in het zonnetje en pakken daarna onze tassen in. Op het gemak worden we teruggebracht naar het eiland in de rivier, waar we officieel Namibië weer uitgaan. We zwaaien nog even naar de bemanning op het dek. Dag Chobe Princess, het waren twee bijzondere dagen aan boord!
De Chobe Princess met kinderen praktisch
Een verblijf op de Chobe Princess kun je voor 2 of 3 nachten boeken. Het is ook te combineren met één of meerdere overnachtingen in Ichingo Chobe River Lodge aan de oever van de rivier. Op het moment dat wij op de Chobe Princess waren was de minimumleeftijd voor kinderen 4 jaar. Vanaf juni 2019 is dit aangepast en zijn kinderen vanaf 7 jaar welkom op de boot. Dat snappen we wel, want hoewel de bemanning flexibel en heel kindvriendelijk is, lijkt het ons met baby’s of peuters geen goede activiteit. Er zijn geen speciale kinderactiviteiten of een kindermenu, dus je moet zelf goed inschatten of een verblijf op de Chobe Princess een goed idee is voor jou en je gezin.
Aan boord gaan doe je in Kasane, in het noordoosten van Botswana. Je kan daar per huurauto komen of door een korte vlucht vanuit bijvoorbeeld Maun of Johannesburg. Wij vonden twee nachten perfect, je kan dan twee of drie keer met de kleine boot op safari en een uitstapje naar het lokale dorpje maken. Het is het leukste om het verblijf op de Chobe Princess te combineren met een safari met een jeep of je eigen auto door het Chobe National Park. Vanuit Kasane kan je ook heel goed een dagtrip maken naar de Victoria Falls, die over de grens met Zimbabwe liggen.
Een verblijf op de Chobe Princess is niet voor iedereen weggelegd, dat kan ik helaas niet mooier maken dan het is. Het is een heel bijzondere ervaring maar er hangt wel een prijskaartje aan. Met een prijs vanaf 400 euro per nacht voor een volwassene (kinderen betalen de helft) is dit echt een overnachting in de categorie “Bucketlist”. Voor die prijs is overigens wel echt alles inbegrepen.
Wij vonden ons verblijf op de Chobe Princess zeker de moeite waard, maar het was wel een “once in a lifetime experience”, al kwam dat door de prijs en niet door de ervaring. Heerlijk om zo verwend te worden aan boord en vanuit ons bed de Big Five te proberen te spotten. Een heel andere manier van safari en voor ons was de combinatie van kamperen en deze twee dagen aan boord perfect!
Lees ook onze andere blogs over Botswana met kinderen. Esmeralda en haar gezin verbleven op de Chobe Princess in samenwerking met de Zambezi Queen Collection. Zoals je gewend bent, gaan we alleen samenwerking aan met partners die ons volledige redactionele vrijheid geven. Voor meer informatie: https://www.zqcollection.com/chobe-princesses/
Hoi!
Hebben jullie anti-malaria pillen geslikt tijdens jullie reis? Wij gaan naar de regio met 2 jonge kindjes en twijfelen een beetje. We lezen online dat er in de winter weinig muggen zijn. Wat is jullie ervaring?
Dankje!
Angela
Dag Angela!
Wat tof dat jullie ook naar Botswana gaan!
Wij waren in april/mei in Botswana en hebben alledrie Malerone geslikt. Ik weet niet wanneer je gaat, maar Chobe is het grootste gedeelte van het jaar hoog risico gebied. Alleen in juli en augustus is het risico lager, maar nog steeds niet weg. E.e.a. is ook afhankelijk van hoeveel regen er is gevallen in het natte seizoen, wanneer dat was en hoe de temperaturen zijn.
Ik kan je alleen vertellen wat wij hebben gedaan, maar ik ben geen dokter. Wel heb ik eerder zelf malaria gehad en het is echt geen pretje. Zeker met kleine kindjes zou ik geen enkel risico nemen, ze kunnen zelf niet goed aangeven hoe ze zich voelen en malaria is echt een aanslag op je lichaam. Goed advies inwinnen bij een professional is dus mijn advies 😉
Veel plezier, Botswana is geweldig!
Dankje voor je antwoord! Ja, we gaan zeker advies inwinnen bij een dokter zodra we een beter idee hebben van de route.