Stokstaartjes en op avontuur in Nxai Pan National Park

Half zes ’s ochtends. Het geluid van de wekker is meedogenloos. Is dit vakantie? Ik overweeg het dekbed over mijn hoofd te trekken om verder te slapen.

Onmogelijk, want Cas is wakker en hij staat letterlijk te springen om op pad te gaan. Het is de dag waar hij de hele reis al naar uitkijkt: we gaan op bezoek bij zijn favoriete Afrikaanse dieren. We reizen inmiddels al een week of vier door Zuidelijk Afrika en zijn aangekomen in Gweta, aan de rand van de Kalahari woestijn in Botswana.

Nxai Pan National Park

We slapen hier drie nachten in de kindvriendelijke Gweta Lodge. Vanuit hier gaan we vandaag op zoek naar de stokstaartjes die aan de rand van de Ntwetwe zoutpannen leven.

Tour in Nxai Pan National Park

Om kwart voor zes melden we ons in het restaurant van Gweta Lodge voor een snel ontbijt, maar ontdekken we dat alles nog donker is. Aangezien Cas wel gewend is aan vroege safari’s hadden we aangegeven dat we om zes uur konden vertrekken.

Blijkbaar is die boodschap niet doorgekomen, want er is nog niemand te bekennen. Na een kwartiertje wachten komt er gelukkig een dame van de lodge met koffie en warme scones. Niet veel later arriveren ook onze reisgenoten voor deze dag: een Zuid-Afrikaanse familie met vader, moeder, dochtertje en opa.

Het wachten is nu nog op onze ranger. Dat blijkt een struise dame te zijn die zich voorstelt als Amo. Het valt ons op dat ze een beetje druk en nerveus is, maar wel vriendelijk. Om half 7 dirigeert ze ons allemaal richting de auto. Die ziet eruit alsof hij al heel wat heeft meegemaakt. Opa neemt plaats op de bank achter Amo, maar krijgt de deur eerst niet open en vervolgens niet meer dicht. We gaan zelf met Cas op de middelste bank zitten en het Zuid-Afrikaanse stel met hun dochtertje zit achterin.

We moeten eerst ruim een uur rijden om bij de stokstaartjes te komen. Amo waarschuwt ons dat we moeten oppassen voor overhangende takken en dat het een stoffige en hobbelige rit zal worden. Nou, dat klopt wel! Af en toe worden we bijna uit de auto gelanceerd en het stof dringt onze neuzen binnen. We stoppen een paar keer onderweg en Amo vertelt ons wat dingen over de bomen en planten. We hebben een goede klik met onze reisgenoten. Hij blijkt een Nederlandse vader te hebben en als gids in het Krugerpark te werken. Gespreksstof genoeg dus.

Ondertussen ploegen we voort en maken we ook nog enkele ongeplande stops. We vallen namelijk verschillende keren stil in het mulle zand en Amo heeft moeite om de auto weer op gang te krijgen. Er lijkt iets met de versnellingsbak aan de hand te zijn en in haar zenuwen moet ze soms wel tien keer starten voor we weer verder kunnen. Opa geeft wat goedbedoelde adviezen (“laat de auto eerst wat achteruit rollen om vaart te maken”) maar die slaat ze koppig in de wind. Wel roept ze de hele tijd “Sorry, sorry, sorry”. We houden de moed er maar in en ook de Zuid-Afrikaanse familie blijft lachen.

Als we stoppen bij een enorme baobab boom komen we erachter dat Amo dit werk slechts pas twee maanden doet. Ze vertelt dat ze zichzelf alles moet leren. Dat verklaart een heleboel en we besluiten maar niet te hard voor haar te zijn. De baobab is indrukwekkend groot en de wortels lopen boven de grond tot wel 20 meter van de boom af. Voor Cas is het een groot klimtoestel!

Met een beetje vertraging komen we aan bij de stokstaartjes. We zien er drie boven de grond, op zoek naar voedsel. Als we dichterbij komen blijven ze rustig zitten en je kunt ze benaderen tot op één meter. Ze maken een eigenaardig piepgeluidje. We horen dat het een groep van 21 stokstaartjes is, maar dat een deel in het hol onder de grond zit omdat er kleintjes zijn.

Cas en ik gaan rustig bij het gat in de grond zitten. We doen het piepgeluidje na en dat werkt! Even later zien we een kopje verschijnen en komt er een stokstaartje tevoorschijn. Wow, deze is écht dichtbij. Nieuwsgierig kijkt hij naar Cas, die bij héél hoge uitzondering muisstil blijft zitten. We zien nog twee paar kraaloogjes bij de opening van het hol tevoorschijn komen, maar deze durven het niet aan om dichterbij te komen.

Na een half uur geeft Amo aan dat we terug de auto in moeten. Door de vertraging op de heenweg hebben we nu wat minder tijd en een beetje teleurgesteld nemen we afscheid. Als we wegrijden komen de twee stokstaartjes die eerst niet durfden uit het hol. Het is een moeder met een kleintje. Ontzettend jammer dat we niet meer tijd hebben, want we hadden hier nog wel uren kunnen zitten!

Op de terugweg maken we nog een stop in de zoutpan. Een grote witte vlakte waar je het einde niet van kan zien. Eerlijk gezegd zijn we er niet zo van onder de indruk. Cas speelt tikkertje op de eindeloze vlakte met zijn nieuwe Zuid-Afrikaanse vriendinnetje. Na een drankje en een paar foto’s rijden we terug over de hobbeldebobbel weg en vangen we nog meer stof. Cas sukkelt in slaap in het warme ochtendzonnetje achterin de auto. Eenmaal terug bij de lodge is een verfrissende douche wel welkom, want het stof zit tot in onze oren. De rest van de dag relaxen we bij het zwembad. We zijn het erover eens: het was in alle opzichten een ochtend met bijzondere ontmoetingen!

Zelf op pad in Nxai Pan National Park

We blijven drie dagen in Gweta Lodge en willen graag nog wat meer van de omgeving zien. Na onze toch wat korte ontmoeting met de stokstaartjes, besluiten we dat we de volgende dag zelf op pad gaan. Ongeveer 65 kilometer van onze lodge ligt het Nxai Pan National Park.  Een park met een aantal zoutpannen en grasvlaktes waar onder andere olifanten, leeuwen en hyena’s leven.

De eigenaresse van de lodge legt ons uit hoe we bij de gate van het park moeten komen en vraagt of we een lunchpakket mee willen nemen. Dat willen we wel en de volgende ochtend vertrekken we in alle vroegte, met een enorme koelbox die voor ons klaar staat. Het is ongeveer een uur rijden naar de hoofdgate, maar gelukkig is de weg goed. Onderweg zien we zebra’s, struisvogels en antilopen in de berm. Dat is niet zo gek, want de weg naar de gate loopt tussen Nxai Pan National Park en Makgadikgadi  National Park door. Zoals bij de meeste parken in Botswana staan ook hier geen hekken, zodat dieren vrij kunnen bewegen tussen de parken.

We checken in bij de gate en betalen de entree (Cas mag gratis naar binnen en Sjoerd en ik betalen omgerekend ongeveer 8 euro per persoon, plus 3 euro voor de auto). Helaas zijn de kaarten van het park op en moeten we het doen met een foto van de kaart die aan de muur hangt. Daarop zien we dat het nog ongeveer 30 kilometer rijden is naar de tweede gate, waar je het park pas echt binnengaat. Dat lijkt niet zo ver, maar we komen er al snel achter dat schijn bedriegt. We dansen met een gangetje van 30 km per uur over het zandpad. Sjoerd rijdt prima maar soms is het gewoon bijna niet te doen om de auto helemaal onder controle te houden en volgen we gewoon het spoor. Ondertussen zien we bizar veel olifantendrollen op het pad liggen. We duimen maar dat we hier geen olifant op de weg tegenkomen, want snel achteruitrijden is hier géén optie.

Na meer dan een uur stuiteren komen we aan bij de tweede gate. Daar blijkt dat er parallel aan de zandweg een betere weg loopt. Oeps… dat had veel ergernis en gehobbel gescheeld. Cas is er wel een beetje klaar mee, dus we zijn blij dat de volgende wegen iets beter lijken. De ranger aan de poort vertelt ons dat er vanmorgen bij de enige permanente waterhole leeuwen gezien zijn. Daar rijden we dus meteen heen. Helaas is er geen leeuw meer te bekennen. Wel een jakhals, heel veel impala’s en twee gieren. Als we een poosje wachten komt er ook een kudde gnoes aan die gaan drinken en badderen. En een grote mannetjesolifant, die gelukkig relaxed is.

We rijden door en gaan een ander deel van het park in. Daar rijdt blijkbaar niet zo vaak iemand want oh jee… dit is echt de bush. We rijden half door de bossen, door gaten in de grond en soms liggen er zelfs omgevallen bomen op de weg. Eén keer komen we op een plek waar we echt nauwelijks doorheen kunnen. Alle lof voor Sjoerd die ons tóch veilig aan de overkant brengt. Onderweg zien we helaas niet meer veel dieren, alle waterholes zijn gortdroog.

Na een paar uur stoppen we bij een campsite om te picknicken. Als we de koelbox open maken wacht ons een compleet buffet met salade, quiche, kippenpootjes en gekookte eitjes! Compleet met servies, bestek en servetten. We lunchen uitgebreid in het gezelschap van twee brutale neushoornvogels. Ondertussen houden we de omgeving goed in de gaten, want het is hier niet omheind en hoewel we meer dan genoeg eten hebben, zitten we niet te wachten op een extra gast aan tafel! Na de lunch rijden we op het gemak terug naar de gate, zodat we ruim voor het donker terug zijn. We hebben geleerd van de heenweg en nemen nu de goede weg, die eigenlijk niet eens zoveel beter is.

Door onze omweg van vanochtend hebben we geen tijd meer om een andere attractie in Nxai Pan National Park te bezoeken. Het Baines Baobabs gebied is een aanrader, ik was hier al een keer eerder en vond het een heel bijzondere plek. Je vindt hier zeven immens grote baobab bomen, die ook wel de Zeven Zusters genoemd worden. De ontdekkingsreiziger Thomas Baines kampeerde hier in 1862 en maakte toen een inmiddels bekend schilderij van de bomen. Je bereikt Baines Baobabs via een zijweg op de route naar de gate van Nxai Pan National Park. De bomen zijn heel indrukwekkend en als je hier overnacht (er zijn een aantal basic kampeerplaatsen zonder voorzieningen) krijg je een fantastische zonsondergang en sterrenhemel te zien!

Nxai Pan National Park is een prachtig park en het is echt een avontuur om hier zelf te rijden. Helaas was het toen wij er waren extreem droog, waardoor we niet zoveel dieren gezien hebben. Normaal gesproken is dat anders en valt er in het voorjaar meer regen. Houd er rekening mee dat je hier niet zonder 4×4 naar binnen kan en dat je niet bang aangelegd moet zijn als chauffeur. Zorg voor voldoende brandstof, water en eten want dat is niet te verkrijgen in het park. Wij kwamen verspreid over de hele dag maar een handjevol andere bezoekers tegen, dus je bent hier echt op jezelf aangewezen.

Vanaf Gweta was het een behoorlijke rit en we raden dan ook aan om dit park in minimaal twee dagen te verkennen. Er zijn twee campsites met basisvoorzieningen (toilet- en douchegebouw en een barbecue bij je kampeerplek) en er is één lodge. De campsites zijn niet omheind en ik zou hier niet met jonge kinderen verblijven. Wil je niet zelf rijden? De meeste accommodaties in Gweta bieden dagexcursies aan naar Nxai Pan National Park, met gids en chauffeur.

Kindvriendelijke accommodatie in Gweta

In Gweta is niet veel keuze op het gebied van accommodaties. De luxe lodges net buiten het stadje liggen allemaal in de hoge prijsklasse en bij een aantal zijn kinderen niet welkom. We waren dan ook erg blij met ons verblijf in Gweta Lodge, een kindvriendelijke lodge met zwembad. Ons huisje was eenvoudig maar ruim en van alle gemakken voorzien. Omdat er weinig restaurants in de omgeving zijn, is het fijn dat je in Gweta Lodge ook kunt eten. Zowel het ontbijt als het avondeten vonden wij prima en er wordt op verzoek meegedacht over aangepast eten voor je kind.

De lodge biedt verschillende excursies aan. Wij boekten de trip naar de stokstaartjes en die was, ondanks de hindernissen, zeker de moeite waard! Je kunt ook een nacht overnachten in de zoutpan (helaas was dat volgeboekt toen wij er waren), een safari naar Nxai Pan maken of een bezoek aan een lokaal dorpje brengen. Voor de echte avonturiers is er ook de mogelijkheid om te gaan quadbiken of paardrijden. Ga je liever zelf eropuit? Dan voorziet de eigenaresse van de lodge je van tips en een heerlijk lunchpakket! Gweta Lodge is een prima accommodatie om dit deel van Botswana te ontdekken! Check hier de actuele beschikbaarheid en prijzen van de lodge.

Meer weten over Botswana met kinderen? Lees dan ons blog over de Okavango Delta met kinderen of check onze tips voor kindvriendelijke accommodaties in Botswana. In de blog over Botswana met kinderen vind je algemene informatie over onze route.

Dit vind je misschien ook interessant:

Op avontuur in de Okavango delta met kinderen Op reis met een 4×4 bushcamper door Namibië, Botswana en Zimbabwe 5 gave activiteiten in Namibië en Botswana voor gezinnen met tieners