Ga je op vakantie naar Georgië dan wil je vast ook naar Kazbegi (Stepantsminda). De drievuldigheidskerk van Gergeti met op de achtergrond de Kazbegi berg is een van de meest gefotografeerde plekken van het land. Ook wij wilden tijdens onze week in Georgië die kant uit. Niet alleen om deze kerk te zien maar ook om mooie wandelingen te maken.
Kazbegi is het snelst en makkelijkst bereikbare berggebied vanuit de Georgische hoofdstad Tbilisi. Zonder stoppen bent zo’n 3 a 4 uur onderweg. Je kan er ook, zoals wij deden, een hele dag voor uittrekken. Op weg naar Kazbegi bezochten we Mtscheta en stopten we op een aantal plekken op de Georgian Military Highway. Een hele leuke afwisselende dagtrip voor wie net als wij op vakantie is in Georgië met kinderen.
De route naar Kazbegi via Mtscheta en de Georgian Military Highway
Hoe van Tbilisi naar Kazbegi
Er zijn verschillende manieren om van Tbilisi naar Kazbegi te reizen. De goedkoopste manier is met een Marshrutka minibusje. Toen wij er waren kostte dit 13 Gel per persoon. Het nadeel hiervan is dat je nergens kan stoppen. Een andere optie is om zelf een auto te huren. Je moet er alleen wel rekening mee houden dat dit echt geen fijne weg is om te rijden. Na de chaos van Tbilisi kom je terecht op een weg met racende taxi’s die vrachtwagens inhalen op smalle bergweggetjes. Tenminste voorlopig wel.
In 2021 is er namenlijk gestart met de bouw van een tunnel. Het zal nog wel een paar jaar duren voor die af is maar dan zal naar verwachting al het vrachtverkeer door de tunnel gaan en alleen wie graag de scenische route wil doen of wie in Gudauri moet zijn zal nog via de bergen rijden.
Je kan ook kiezen voor een toertje maar voor ons gezin van drie was dit al duurder dan het huren van een taxi met chauffeur. Wij deden dit via Go-Trip. Het fijne van deze site is dat je kan aangeven waar je onderweg allemaal wil stoppen. De prijs blijft hetzelfde ongeacht hoe lang je stopt. Bovendien kan je kiezen voor een Engels sprekende gids en het type auto. (Tip: zoek op minivan en kies Khvicha die spreekt zelfs Nederlands). Wij vertrokken om 10:00 uit Tbilisi en waren om ongeveer 15:00 in Kazbegi.
Mtskheta en Dzjvariklooster
Ongeveer een uur rijden buiten Tblisi maakten we onze eerste stop in het kleine stadje Mtskheta. Dit wordt ook vaak als dagtrip bezocht vanuit Tblisis maar omdat er niet zo heel veel te doen is voor gezinnen vonden wij het echt prima om nu een kort kijkje te nemen in het stadje zelf en een van de kloosters buiten de stad te bezoeken. Mocht je wel een hele dag hier hebben dan zijn er rondom Mtskhet nog meer kloosters .
We bezochten de kerk hier die op de Unesco werelderfgoedlijst staat. Deze Svetitskhoveli kathedraal is een van de oudste van Georgië. Binnen zijn er veel schilderingen en er zou zelfs een klein stukje van het kruis van jezus bewaard worden.
Mtskheta was ooit de hoofdstad van Georgië maar erg groot is het niet. Behalve de kathedraal bestaat de hoofdstraat vooral uit restaurantjes en souvenirwinkels. Wel leuk om te doen koop hier een typische Georgische snack. Tsjoertsjchela bestaat uit walnoten die aan een kaarsenlont zijn geregen met daaromheen een zoete buitenkant. Vroeger was dit gemaakt van druiven maar nu zijn er allerlei smaken te krijgen. Ik vond vooral die met granaatappel er lekker.
Daarna reden we door naar het Dzjvariklooster. Ook dit is een orthodoxe kerk maar dan een stukje kleiner. Het is vooral de ligging, bovenop een rotsachtige klif met uitzicht op Mtskheta die het een populaire bezienswaardigheid maakt. Het is hier dan ook onverwacht best druk. We moeten even wachten tot we binnen kunnen. Het uitzicht is toch het allermooiste. Je ziet hier duidelijk hoe twee rivieren bij elkaar komen.
Zhinvali Reservoir
Na Mtskheta rijden we verder, nu gaan we de weg op die bekend staat als de Georgian Military Highway. We rijden langs het Zhinvali reservoir en de stuwdam. Hier zijn verschillende plekken om even te stoppen voor een foto.
Ananuri fort
Bij onze volgende stop blijven we wat langer. Het Ananuri fort is dan ook de belangrijkste attractie langs de Georgian Military Highway. Het is een ommuurd kasteel uit de 13e eeuw met binnen de muren een kerk uit 1689. Binnen de muren is niet zo heel veel meer te zien maar de ligging is wel erg mooi.
We klimmen naar een van de torens voor het uitzicht. Met jonge kinderen moet je hier wel goed opletten want je loopt een stuk over een muur zonder reling.
Lunchstop & raften
Inmiddels hebben we wel trek gekregen. Bij de eerste stops zijn genoeg snacks te krijgen maar voor een echt lunch moet je stoppen bij een van restaurants langs de route. Dit kan in het dorpje Pasanauri of bij een van de raftingcentra op de route. Een enkele is zelfs nu nog open en we zien een groepje stoere gasten zich op het nu in oktober wel heel erg koude water wagen.
In de zomer lijkt het mij wel een toffe aanvulling op je roadtrip om hier te raften. Een trip duurt ongeveer een uur dus dat lukt wel.
Wij aten bij Korbuda een restaurant wat bekend staat om haar Khinkali. Een lokaal gerecht dat wel wat lijkt op dumplings. Ze hebben ook andere gerechten zoals vlees aan de spit en frietjes mochten je kinderen dat liever eten.
Vervolgens rijden we echt de berg op en komen door Gudauri. Dit is het grootste skiresort van Georgië. In de zomer zie het er niet heel aantrekkelijk uit. Veel bouwwerkzaamheden en allerlei hotels verspreid over de berg. Het is eventueel ook nog wel een goede stop als je wat wil eten.
Russia-Georgia Friendship Monument
Vlak buiten Gudauri zitten we weer echt in de natuur. Hier kan je het Russia-Georgia Friendship Monument vinden. Echt een top uitzichtpunt. Er staat hier een grote half open cirkelvormige muur met daarop een mozaïek. Er zijn allemaal balkonnetjes vanwaar je uitzicht hebt op de bergen en de vallei.
Jvari Pas
Iets verderop is de Jvari pas, het hoogste punt, hierna gaat de weg weer naar beneden. Er staat hier een kruis en er is een restaurantjes. Minder druk en toeristisch dan het Friendschap monument. Als je tijd hebt stop je bij beide even.
Travertijn mineralen bron
Onze laatste stop op de Georgian Military Highway waren een aantal roze gekleurde rotsen. Er komt hier warm mineraal water uit de grond. Dat zorgt voor een speciaal soort kalksteen het Travertijn. Je kan op de rotsen klimmen voor een bijzondere foto. Ook zijn er wat stalletjes die eten en souvenirs verkopen.
Wat te doen in Kazbegi
Dan ben je dus in Kazbegi, of Stepantsminda wat eigenlijk de officiële naam is maar niemand het noemt. Misschien een beetje een verassing omdat het wel een populaire toeristische bestemming is maar er eigenlijk dus niet zoveel te doen in Kazbegi. Ook heeft het geen bijzonder gezellige uitstraling. Het is vooral een verzameling huizen en hotels die tegen een heuvel zijn aangebouwd. Er lopen hier erg veel zwerfhonden en koeien op straat. Zoveel dat we niet eens meer op de stoep liepen omdat zowel koeien als honden juist daar hun behoeftes hadden gedaan.
Toch spraken we diverse mensen die vier of vijf nachten in Kazbegi bleven en in die tijd niet veel meer deden dan relaxen in hun hotel en wijn drinken. Voor een cultureel uitje nemen ze dan een keer de jeep omhoog naar de Gergeti kerk. Dat wij waren gaan lopen vonden ze maar wat knap zeker met een kind.
Ik zou je aanraden om een volle dag te plannen voor Kazbegi. Als de weersverwachting goed is en jullie graag wandelen kan je extra dagen plannen om vanuit Kazbegi naar de Truso Vallei of naar Sno en Juta te gaan om daar te wandelen. Ben je geen wandelaar of is het slecht weer dan is een dag echt genoeg.
Wandelen naar de drievuldigheidskerk van Gergeti
De Gergeti kerk is de plek in Kazbegi die iedereen natuurlijk wil zien. Niet eens vanwege de kerk zelf die is van binnen best mooi maar zo klein dat je snel uitgekeken bent. Nee het gaat om de omgeving en de natuur. Je kan hier met een jeep naar toe (reguliere auto is niet aangeraden omdat de weg in slechte conditie is). Dan brengen ze je erheen en krijg je 20 minuten om rond te kijken (hoewel je natuurlijk kan onderhandelen over meer tijd). Bij de kerk is het altijd druk.
Je kan ook gaan wandelen, ja het is pittig maar je hebt dan in alle rust de mogelijkheid van de natuur te genieten. Natuurlijk kozen wij hiervoor. Ik had van te voren gelezen dat er verschillende routes zijn. De “officiële route” is niet de mooiste of de makkelijkste. We kozen dus een andere route heen die start achter Cafe Gergeti en de officiële route terug. Een uitgebreide uitleg over de route kan je vinden in dit blog van Wander-Lush.
We hebben nogal een mistige dag maar wanneer we het dorp uit zijn trekt de lucht opeens een beetje open. Net als we voorbij de stenen toren komen. De natuur is zo mooi hier. Een klein riviertje met watervallen en dan de bergen om ons heen en het dorp alweer ver in de diepte.
De route klimt wel echt flink en ik ben zelf al snel buiten adem. Terwijl onze sportieve dochter van acht er minder moeite mee had. Gewoon af en toe even pauze nemen en dan doorlopen. Neem zelf genoeg water mee want we komen maar een waterkraan tegen vlak voordat we het dorp verlaten om de bergen in te gaan. We komen op de route geen andere wandelaars tegen.
Uiteindelijk komen we aan de voet van de kerk en hier zijn verschillende paadjes die naar boven gaan. De kerk zelfs is van binnen niet zo heel bijzonder. Het uitzicht wel. Tenminste als we na een half uur wat zicht krijgen. Wat een mooi plekje!
We besluiten door te lopen naar nog een ander uitkijk punt. Als je een stukje over de autoweg terug loopt dan gaat er aan een steil pad de heuvel. Hier komen we ook wandelaars tegen met volledige bepakking. Die zijn helemaal naar de gletsjer gelopen en hebben daar overnacht. We maken even een praatje met ze en onze dochter is helemaal vriendjes met een van de honden die hier los loopt.
Terug naar beneden kiezen we voor een ander pad. We lopen weer terug naar de autoweg en hier staat een bordje dat de weg wijst naar Kazbegi. Dit officiële pad gaat door het bos. Met houten bielzen zijn traptreden gemaakt. Naar beneden loopt dat wel heel fijn en is minder steil dan het pad dat we eerder liepen. Er zijn alleen ook minder mooie uitzichten omdat we vooral door het bos lopen. In de zomer wanneer het warmer is, is dat misschien juist een pre. Dan zou je omhoog kunnen kiezen voor dit pad en naar beneden voor de mooiere route.
De hele afstand vanaf ons hotel en weer terug was net geen 12 kilometer en 640 hoogtemeters. Het was best pittig maar voor sportieve kinderen echt wel te doen. Neem zelf alleen echt genoeg water mee en snacks.
Overnachten in Kazbegi
Op zoek naar een leuk hotel in Kazbegi met kinderen? Als je er budget voor hebt zou ik kiezen voor het Rooms hotel. Dit is veruit het beste hotel van Kazbegi. Met een zwembad en een jacuzzi. Dankzij de ligging bovenaan het dorp heb je hier ook geweldig uitzicht, maar je moet wel elke keer vanuit het dorp flink klimmen om bij je hotel te komen. Waar ik het meest enthousiast over ben is de lounge. Heerlijke zitbanken, kasten met boeken, spelletjes, een bar en dan de enorme glazen pui met uitzicht. Echt een plekje om heerlijk te chillen.
Als niet gast kan je ook in het Rooms restaurant eten. Dit deden we twee keer. Zo krijg je toch een beetje dat luxe gevoel en kan je genieten van het uitzicht. Het restaurant is goed, op de kaart staan diverse traditionele gerechten met een moderne twist. De bediening vonden wij jammer genoeg erg langzaam. Prijzen vallen erg mee in vergelijking tot de prijs van een kamer hier. Bekijk hier de actuele beschikbaarheid en prijs.
Wij verbleven zelf in Kazbegi 1963. Veel goedkoper maar met een nette driepersoonskamer en badkamer. Ook dit hotel ligt hoger op de heuvel, vandaar ook dat we bij Rooms aten. Wat het hier voor kinderen leuk maakt zijn de vele dieren die ze hier hebben zoals konijnen en jonge katjes. Sommige van de familieleden die er wonen spreken Engels maar niet allemaal. Onze ontvangst was een beetje vreemd omdat er toen niemand Engels kon en we via de app instructies kregen terwijl er wel gewoon iemand thuis was. Bekijk hier de actuele prijs en beschikbaarheid.
Lees ook onze andere blogs over Georgië met kinderen.