Reisverslag van een rondreis over de Balkan met als hoofdbestemming Montenegro. Ik was tijdens deze reis enkele weken zwanger. Voor tips voor gezinnen lees onze blogs over Montenegro met kinderen, Kroatië met kinderen of Bosnië-Herzegovina met kinderen.
Na een vlucht van Schiphol met overstap in Zagreb kom ik in de loop van de middag aan in Sarajevo de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina. Het is even zoeken naar een bus want die vertrekt niet vanaf het vliegveld maar in een naast gelegen wijk maar uiteindelijk kom ik toch in het centrum en bij mijn hostel.
Het centrum van Sarajevo bestaat voor een gedeelte uit oude gebouwen uit de Turkse tijd met moskeeën en kinderkopjes, een ander deel is wat moderner met grotere gebouwen uit de jaren 50-60. Er zijn wat kleine musea en sommige kerken en moskeeën zijn ook te bezoeken maar het gaat meer om de sfeer dan om bijzondere gebouwen. Sarajevo doet heel levendig aan met veel terrasjes en ook veel souvenirwinkels die voornamelijk het soort spul (waterpijpen, fatima oog en zilver) verkopen wat je in Turkije zou verwachten. Ook in restaurants heb je veel typisch turkse gerechten, ik probeer ook de Cevapi het nationale gerecht maar ben er niet weg van.
De volgende dag ga ik mee met een tour naar diverse plekken rondom Sarajevo. Zo gaan we naar Vrele Bosne een park en de bron van de rivier waar het land naar genoemd is. Het meest indrukwekkend is echter het tunnel museum. Dankzij deze tunnel onder het vliegveld door konden wapens en eten worden gesmokkeld. Zonder dit hadden nog minder mensen de 3,5 jaar bezetting van Sarajevo tijdens de oorlog met de Serviërs overleefd. Onze gids zat in die tijd in het leger dat Sarajevo moest beschermen en kan van heel dichtbij vertellen over deze periode. Hij heeft de tunnels toen echt gebruikt. Ook het war museum maakt veel indruk. Onze gids neemt ons nog mee naar een van de dorpjes van waaruit Sarajevo beschoten werd, elke huis heeft hier een vlag van Herzegovina. We zijn duidelijk niet welkom een Herzegovina politieman spreekt ons aan dat we hier niets te zoeken hebben. Dat doet je wel beseffen dat in sommige gebieden van dit land de vlam zo weer in de pan kan slaan.
Na een treinrit door het prachtige landschap kom ik die avond nog aan in Mostar. Het hostel wat ik had geboekt heeft door storing geen elektriciteit. Ze hebben me overgeplaatst maar hier is het binnen wel 45 graden en ook geen fan of airco. Na een hele slechte nacht ben ik al heel vroeg op om dan maar wat van de stad te bekijken. Er is uiteraard de beroemde brug maar verder valt het me wat tegen, de omgeving moet wel de moeite waard zijn maar hier heb ik geen tijd voor. Een goede reden om nog eens terug te komen.
De volgende stop Dubrovnik in Kroatië is veel drukker en duurder dan de vorige twee steden. Maar de stad heeft ook een veel grootsere uitstraling met paleizen en een stadsmuur plus interessante gebouwen en musea. Ook hier is het snikheet, ik ben dan wel aan de kust maar door de stadsmuur is er geen lekker windje. Gelukkig is er in de smalle straatjes wel schaduw en hebben veel musea airco. Ik bezoek dan ook diverse musea en maak aan het einde van de dag nog een mooie wandeling over de stadsmuren. Je kunt ook met een kabelbaan naar een uitzichtpunt boven de stad, hier heb je een supermooi uitzicht over de blauwe zee en de fortachtige stad. ’s Avonds veranderd de stad in een open lucht restaurant vrijwel elk plekje is ingenomen door tafeltjes en stoeltjes. Het eten is hier en ook in Montenegro Italiaans getint waar het in Bosnië meer Turks was.
Montenegro
Na Kroatië ga ik door naar Montenegro, het land van deze balkan trip waar ik het meeste naar uit heb gekeken. Kotor in Montenegro een soort mini Dubrovnik met gebouwen in de zelfde stijl. Het is alleen veel kleinschaliger en ook een stuk rustiger wat ik erg prettig vind. Er zijn wel wat kleine musea en een kerk die je kan bekijken en dat doe ik dan ook.
Ook kom ik Paul weer tegen een Schot met wie ik in Sarajevo ook al even ben opgetrokken. Zijn Engels is wat lastig te verstaan maar tijdens het beklimmen van een fort heb je toch weinig adem over. In de hitte is het een pittige klim omhoog maar hiervandaan heb je wel een super mooi uitzicht over Kotor en de fjord waaraan de stad ligt. Daarna is het tijd voor het lokale strand wat op deze doordeweekse dag vooral populair is bij bejaarden. Als je alleen op reis bent dan is het wel prettig als je een reismaatje tegen komt die op je tas kan passen bij het zwemmen.
Na twee nachten in Kotor reis ik door naar Budva. Ook hier weer de zelfde stijl gebouwen als in Kotor en Dubrovnik maar Budva is vooral een party en strand bestemming. De stranden naast de stad zijn echt tjokvol met bedjes en de hele dag wordt er behoorlijk harde muziek gedraaid.
Blijkbaar is de stad erg populair bij Russische toeristen en de dresscode bij mannen is ongeacht leeftijd of gewicht een speedo. Niet echt mijn favoriete scene. Europese toeristen hebben de stad nog niet echt ontdekt maar dit begint zeker te komen. Mijn hostel zit helemaal vol en er worden zelf uitklapbedden in de dorms bijgezet en mensen slapen in de gezamenlijke ruimte om maar plek te hebben.
Mijn eigen dormroom zit vol met een groep Engelsen, maar gelukkig van het rustige soort. Ik ben moe, vooral ook door de hitte en natuurlijk ben ik ook nog zwanger wat niet helpt. Als je met lokale mensen praat dan geven die ook aan dat 39 graden echt wel extreem is voor hier. Ook gaat de muziek in de oude stad pas om 1:00 uur zachter dus voor die tijd is slapen lastig. Ik doe dus even rustig aan en besteed veel tijd met in de schaduw op terrasjes zitten. Het eten is hier echt super lekker. Vooral goede pasta gerechten maar ook veel verse ham en verse vruchtendrankjes. Het is ook nog eens erg goedkoop voor een drie gangen maaltijd incl. drankjes minder dan €10.
In plaats van een dag aan het strand liggen besluit ik Cetinje de oude hoofdstad van Montenegro te bezoeken. Het is maar een kort stukje met de bus maar je klimt gelijk de bergen in waar een stuk meer bomen en schaduw is. Onderweg heb je een prachtig uitzicht over de kust en de daar gelegen stadjes. Cetinje heeft de meeste musea van het land zoals het koninklijk paleis en die zijn zeker leuk om te zien. Het is allemaal een beetje kneuterig maar dat heeft juist zijn charme.
Uiteindelijk zit mijn Balkanreisje er bijna op maar eerst steek ik nog heel Montenegro door met de bus waarbij ik nog een paar uur stop in Podgorica de hoofdstad van het land. Tijdens de busrit weer heel veel ongerepte natuur en de weg naar de grens met Bosnië & Herzegovina is zelfs onverhard.
Hier bevinden zich veel raftcentra’s en dat was ook mijn reden hierheen te gaan. Het raftcenter is echt een verademing na de drukte van Budva, lekker een eigen hutje, mooi in de natuur en gezellige mensen. De volgende ochtend een hele dag raften door de tara canyon. Het water staat niet zo hoog dus echt spannend is het niet maar de natuur is weer erg mooi vooral het eerste gedeelte waar je in de canyon bent. Aan het einde van de dag wordt ik op de bus gezet naar Sarajevo. Ik heb ongeveer de hele busrit geslapen van dat raften wordt je wel moe. Nog een kort nachtje in Sarajevo en dan om 4:00 alweer in de taxi naar het vliegveld terug naar huis.
Een mooie reis en een prachtig stukje Europa gezien. Zowel mooie steden als natuur en een interessante geschiedenis.
