Reisverslag Colombia #3: We reizen met onze driejarige dochter twee maanden door Zuid-Amerika, door Colombia, Peru, Bolivia en Chili. Lees hier het verslag van week 1 en week 2.
Dag 14 Salento naar Manizales
Omdat onze dochter het zo leuk vindt op paarden besluiten we in de ochtend nog een stukje te gaan paardrijden. Wederom een mooie rit door het Colombiaanse heuvellandschap. We stoppen bij een waterval en diverse uitkijkpunten.
Na de lunch gaan we richting Manizales. Eerst een kleine 2 uur naar Pereira en dan nog een vergelijkbaar stuk naar Manizales. Waar de bussen op lange afstanden vol zitten, zijn er op korte stukjes nog wel genoeg opties. We komen terecht in een heel gezellig ingericht hostel met warme regendouche (heerlijk) zonder andere gasten. We voelen ons bijna schuldig de volgende dag ook al weer verder te reizen. Manizales is een bizarre stad gebouwd op supersteile heuvels. Vanaf het busstation kan je met diverse kabelbanen naar je eigen wijk. Dat is sneller dan de bus. We duiken nog even een winkelcentrum in en ook hier is weer een indoorspeeltuin voor kids waar we onze dame een uurtje laten uitrazen.
Dag 15 Manizales naar Mariquita
Ik heb het gevoel in herhaling te vallen, maar ook dit is weer een pittige busrit. Het is prachtig hoor, enorme heuvels, groen, en vergezichten, want we gaan de bergen in en over. 120 km waarvan 80 km bijna 3 km omlaag bocht na bocht na bocht. Arme meid, gisteren ging het goed maar nu net voor het einde kan ze haar eten echt niet meer binnen houden. Wel in een zakje deze keer dus vooruitgang zullen we maar zeggen. Ze hoeft zich ook niet te schamen: ook diverse volwassenen om ons heen hebben een zakje nodig.
We hebben in Mariquita wel een hotel met een zwembad, dus ze is helemaal gelukkig en het zwemmen met bandjes om gaat steeds beter.
Dag 16 Koloniaal Honda
Mariquita is een heel heet stadje en het doet ons meer aan Azië denken dan aan Zuid-Amerika. Iedereen heeft een scooter of een motor en op straat is van alles te koop. Er zijn een paar kleine bezienswaardigheden zoals een botanische tuin met een enorme 300 jaar oude lianenboom en een oud kerkje.
We nemen de bus naar het vlakbij gelegen Honda, een mooi stadje met kleurig koloniaal centrum. Een familie vangt vissen in de rivier en maakt ze ter plekke schoon om te koken. Onze dame vindt het maar zielig. We vragen haar waar de worst waar ze zo gek op is vandaan komt “uit de supermarkt”… Hmm we hebben toch nog wat opvoeding te doen. Na een ochtend sightseeing is het ’s middags weer tijd voor het zwembad.
Dag 17 Alto de Letras beklimmen
In Mariquita en ook in Honda kom je geen westerse toerist tegen. De enige personen die hier komen zijn fietsers. Vreemd genoeg zit er hier geen fietsenverhuur want mensen gaan er met de dure fietsen vandoor.
Een Colombiaan die Marcel toevallig tegenkomt bij de fietswinkel wil zijn eigen wielrenfiets wel verhuren maar dan gaat hij wel mee en moet Marcel nog wel klikschoenen kopen. Dat lukt allemaal en zo moet het dan ook zijn. Met zijn collega en fietsbuddy heeft Marcel deze klim, de langste van de wereld, veelvuldig besproken.
Ik was nauwelijks getraind, maar toch moest en zou ik als ik hier was omreizen via Mariquita, een nietszeggend stadje in een uithoek van Colombia. Mijn collega verklaarde me voor gek, maar hij had het mooi gevonden en ik had het graag met hem gedeeld. Helaas heeft hij het niet gered na een ziekbed van 6 dagen, nauwelijks een maand geleden. 38 jaar was hij, en vol energie.
En nu fiets ik hier dan, mijn eigen Alpe d’HuZes voor die nare ziekte. De afstand en duur van de fietstochten zijn exact gelijk, bijzonder. En het is ook nog eens de langste klim van de wereld, van 430m naar 3689m. Met uiteindelijk 8 personen (iedereen vond het wel mooi om te zien of die gast uit dat vlakke land het wel zou halen) vertrokken we iets voor 6 uur, in het donker. Met zijn vijven gingen we door naar de top. Daar fietste ik dan, met mijn nieuwe fietsvrienden die ik net kende. Loodzwaar, zeker toen de zuurstof in de lucht wat minder werd. Ik moest regelmatig denken aan de laatste woorden van mijn fietsbuddy in zijn brief aan mij. “Make it happen”. En zo geschiedde. Noem me een emo-kipje, maar er gaat dan heel wat door je heen, daar op die top.
Dag 18 Mariquita naar Bogota
Deze keer beginnen we de busrit eens origineel met spugen voordat we überhaupt in de bus zitten. Onze dame wil geen Primatour want die zijn vies, we krijgen ruzie. Ze moet hem toch opeten en kokhalst al zo bij het pilletje dat alles eruit komt. Dan moet je nog beginnen aan een busrit van 5 uur met 2 beklimmingen en daartussen een afdaling.
Vrijwel elke busrit in Colombia is tot nu toe misselijkmakend. Ik snap dat het voor jullie misschien niet leuk is om te lezen maar het is de realiteit. Het is niet alleen onze dochter, ook de andere kindjes in de bussen en zelfs volwassenen hebben moeite.
Ik denk dat we alle drie tegen weer een busrit opzagen en we hebben het even niet zo leuk samen. We zijn allemaal boos op elkaar maar aan het einde van de dag is het wel weer goed. Gelukkig zijn we ook klaar met de bussen in Colombia. De laatste week blijven we aan de kust.
Dag 19 Kindvriendelijk Bogota en vlucht naar Cartagena
We maken er een leuk dagje van in Bogota. We bezoeken Maloko, het science museum. Net als in Nederland en onze buurlanden vindt onze dochter dit soort plekken altijd erg leuk. Er is van alles te doen. Zo kan je zelf een skelet van een dino opgraven en verschillende testjes doen. Een ding is zeker, het is maar goed dat kinderen van 3 geen rijbewijs krijgen want we botsen overal tegenaan. Ze hebben ook 3D films en zo zijn we virtueel toch nog op de Galapagos eilanden.
Verder genieten we van het fijne hotel dat we hier hebben en de heerlijke warme douche. Een luxe na Mariquita waar we alleen koud konden douchen. Aan het begin van de avond vertrekt onze binnenlandse vlucht naar Cartagena.
Dag 20 Hallo Cartagena
Onze eerste dag in Cartagena: we komen hier nog terug dus we struinen rustig wat rond. Het is echt een hele mooie stad met overal kleurrijke balkonnetjes en mooie kerken. Het is ook een hele dure stad. Entrees en prijzen voor eten en drinken zijn 3x zo hoog als we tot nu toe gewend zijn.
We hebben ook nog eens besloten meer dan ons dagbudget uit te geven aan een hotel op de Isla de Rosario om daar 4 dagen een mooi zwembad te hebben en ruime kamer. Zie het maar als een vakantie in de lange reis.
Dus doen we de eerste 2 nachten in Cartagena goedkoop, wat betekent dat we een soort Airbnb huis hostel hebben in Prado, een van de buitenwijken. Je zou kunnen zeggen dat het goed is om ook de niet-toeristische kant van Cartagena te zien, maar hier wil ik echt zodra het donker is (en eigenlijk overdag al niet) over straat.
Volgende week, onze laatste week in Colombia besteden we aan de kust: we gaan naar de Isla de Rosario en verkennen Cartagena en omgeving. We hebben nog overwogen naar Tayrona national park te gaan maar kiezen voor deze optie met minder reistijd.
-> Lees hier verder naar week 4 of begin bij week 1
Deze reisverslagen schrijven we tijdens onze reis van 2 maanden door Zuid-Amerika met onze dochter. We schrijven ze om jullie op de hoogte te houden maar net zo goed voor onszelf. Ze gaan dus net zoveel over hoe we ons voelen als over wat we meemaken. Ben je op zoek naar meer praktische tips en bestemmingsinformatie dan verwijzen we je graag naar onze Colombia met kinderen pagina: hier zullen deze artikelen te zijner tijd verschijnen.
Ook naar Latijns-Amerika op vakantie? Zo regel je het!
Mijn Handboek Verre Reizen met Kinderen geeft heel veel praktische tips en inspiratie voor je reis. Wil je de reis zelf organiseren? Ik gebruik altijd Skyscanner om vluchten te vergelijken. Een auto huren doen we graag via Sunny Cars, want dan scheelt gedoe met verzekeren. Voor accommodaties kijken we vaak op booking.com.
Wat goed Marcel dat je dit voor je buddy deed. Heel mooi.
Groetjes,
Je schoonvader.
Wat een avonturen daar! En echt een geweldig eerbetoon, die fietstocht.
Wat mooi Marcel dat je deze fietstocht hebt kunnen maken en wat naar dat je je ervaringen nou niet meer met je fietsbuddy kunt delen… Veel plezier nog alledrie!
Dank je wel dat komt vast goed
Brok in mijn keel Marcel! Iemand hierboven heeft vast een dikke vette smile op z’n gezicht. Respect!