Home / Inspiratie / Interview: Iran met kinderen

Interview: Iran met kinderen

Iran met kinderen, is dat een bestemmingen die op jullie wensenlijst staat? Wel op die van mij en op die van Marien van Marien en Bodil. Ze gingen naar Iran met hun peuterdochter. In dit interview vertellen ze over deze bijzondere en o zo mooie vakantiebestemming. 

Iran met kinderen

Het avontuur bleef roepen

Wij zijn Marien en Bodil, beiden begin dertig, en wonen samen met onze dochter Flinja van anderhalf en poezen Gerrit en Falang in Amsterdam. Marien en ik hebben veel gereisd in het verleden, zowel samen als alleen hebben we zo’n beetje half de wereld wel gezien. Het was voor ons altijd een soort van doembeeld dat we, eenmaal ouders, jaarlijks op dezelfde Spaanse camping-met-animatieteam zouden belanden.

Inmiddels snappen we dit trouwens ook. Echt. Maar goed, het avontuur bleef roepen en we wilden toch wel heel graag aan onszelf en onze omgeving bewijzen dat het reizen echt niet hoeft op te houden met een kind. Na anderhalf jaar vonden we het dus hoog tijd worden de backpacks weer eens af te stoffen en een nieuwe Lonely Planet te bestellen.

Iran met kinderen

Iran met kinderen

Iran met kind

Iran stond al een tijdje op ons lijstje en door de komst van Flinja schoof het land een stukje omhoog.
Als we dan toch niet ’s avonds in korte broek met een cocktail in een bar konden hangen, kon maar beter de hele bar niet bestaan, bedachten we. Daarbij hadden we gehoord dat Iraniërs gek zijn op kinderen, dat reizen over land goed te doen is en het er alles behalve gevaarlijk is.

We boekten een ticket en een hotel voor de eerste drie nachten in Teheran. De rest van onze voorbereiding bestond uit het ons flink inlezen in de cultuur, het in de gaten houden van minbuza.nl en het overtuigen van onze omgeving dat IS echt niet actief is in Iran, integendeel zelfs.

Verder hebben we vrij weinig voorbereid, we hadden in ons hoofd dat het waarschijnlijk het beste plan was om ons ter plaatse zoveel mogelijk aan te passen aan het ritme en de wensen van Flinja. Dit hebben we ook gedaan en dat ging top.

We zijn in vier plaatsen geweest in bijna drie weken; Teheran (druk, groot maar ook prachtige gebouwen en fijne parken én westerse koffietentjes) , Kashan (Perzische tuin, supermooie bazar), Yazd (geweldige ligging in de woestijn, supermooie, bijzondere bouwstijl) en Isfahan (Europees aandoende stad met brede boulevards, veel groen, een supermooi centrum/centraal plein en veel relaxter dan Teheran). Het hotel regelden we dan één stad vooruit. Dit zou ik trouwens misschien een volgende keer niet meer doen (wij waren er van 6 tot 26 april). Het lukte ons nu telkens net aan om iets te vinden, de eerste keuze zat vaak al vol.

Wat heel tof is aan Iran, is dat het nog niet echt in de top tien reis-landen staat maar wel een enorme geschiedenis heeft met bijbehorende prachtige plekken. Die mooie plekken hadden wij soms helemaal voor onszelf. Zoiets als een foto kunnen maken van het Collosseum zonder dat je moeite hoeft te doen om niet alleen maar andere toeristen te fotograferen.

De eerste reis maakten we de fout om een bus te pakken in plaats van de trein zoals we de rest van de reis deden. Niet doen met een dreumes. De bus is erg luxe en snel en de wegen goed, maar de bus stopt niet en je kunt er niet in rondlopen. Argh, dat hadden we even verkeerd ingeschat. Maar zelfs met een drakende dreumes bleven de Iraniërs erg vriendelijk en deden alles om het Flinja (en ons) naar de zin te maken.

Dat was ook het leukste van de hele reis. De mensen waren zo ongelofelijk aardig en gastvrij. Op straat kreeg Flinja non-stop knuffels, snoep, cadeautjes. Nu zijn dit allemaal dingen die wij in eerste instantie ook dubieus vonden (ik bedoel, wie geeft een 1-jarige nou snoep of knuffelt een wildvreemd kind), maar uiteindelijk hebben we ons er maar aan overgegeven en dat werkte het beste (en de snoepjes maar zo veel mogelijk weggemoffeld of geruild voor iets met minder suiker). Als we ergens in een park gingen zitten kwamen er altijd wel mensen naar ons toe met eten, we werden thuis uitgenodigd en in hotels was niets te gek. Volgens minbuza.nl moet je samenscholingen vermijden, wat vast ook wel echt zo is, maar de enige samenscholing die wij tegenkwamen was een soort stand-up comedy in het park, met overal lachende mensen en kinderen. Was een mooi momentje wel, aangezien de enige mensenmenigten in Iran die je hier op tv ziet, groepen schreeuwende, Amerikaanse vlag verbrandende woestelingen zijn. Die hebben we echt niet gezien. Iedereen was juist enorm geïnteresseerd, sprak prima Engels (althans de jonge en juist echt oudere generatie) en wilde graag een praatje maken. Dit kon over van alles gaan, van het leven in Nederland tot kinderen tot de Iraanse politiek. Uit dit laatste gespreksonderwerp bleek wel dat what you see is what you get echt niet opgaat in Iran. Wat de Iraniërs denken, komt grotendeels niet overeen met hetgeen door de regering internationaal wordt neergezet.

Iran met kinderen
Iran met kinderen

Speciale attracties in Iran met kinderen

Speciale attracties voor kinderen waren op ons nog niet echt van toepassing omdat Flinja nog heel jong is. Wat zij het leukst vond, was denk ik dat werkelijk overal speeltuintjes zijn voor kinderen. Hier hebben we dan ook vele uren doorgebracht.

Ons programma bestond meestal uit in de ochtend iets bekijken, dan terug naar het hotel om te slapen (Flinja) en in de middag gingen we meestal naar een park of regelden we ergens een grote emmer/teil om een zwembadje voor Flinja te maken in de hoteltuin.

Verder waren de parken in de steden heel fijn. Je kunt overal wel ballen en ander speelgoed voor kinderen kopen en verder is er weinig nodig voor een fijne middag. Vooral in het vieze Teheran vonden wij het Laleh park heel fijn. Groot, groen en met een stuk of 10 glijbanen bij elkaar.

In Isfahan is een enorm plein waar je met een koets en een paard een rondje kunt maken. Hoewel we in Amsterdam altijd stiekem gniffelen om de toeristen in die koetsjes, werd dit voor ons een dagelijks terugkerend ritueel. ’s Ochtends bij het opstaan riep Flinja al dat ze in de “hophop” wilde dus dat waren we haar verschuldigd.

Iran met kinderen
Iran met kinderen

Iran niet zo onveilig als mensen denken

Wat echt iedereen ons gevraagd heeft is waarom we in godsnaam met een kind naar Iran gaan terwijl het in de regio zo instabiel is. Het antwoord daarop is al het bovenstaande, plus het feit dat het in Iran niet instabiel is in de zin van onveilig voor toeristen.

IS is van een heel andere Islamitische stroming en heeft helemaal niets met Iran te maken (Iran is Sjiïtisch, IS Soennitisch). Het land is streng islamitisch en je moet je uiteraard aan de regels houden, en ondanks dat je al je geld cash bij je moet hebben, hebben we ons echt geen enkel moment onveilig gevoeld.

Iran met kinderen

Praktische tips voor wie ook een reis wil maken naar Iran met kinderen

  • Reis met de trein met echt kleine kinderen. De bus is top in Iran, maar niet ideaal als je een bewegelijke dreumes hebt die je niet kunt uitleggen dat ze nog maar drie uur stil hoeft te zitten (de hele bus werd ingeschakeld ter entertainment, wij voelden ons superbezwaard)
  • Laat je niet afschrikken door het imago van het land, het land en de mensen zijn supervriendelijk
  • Verblijf in traditionele hotels. Dit zijn basic hotels, vaak om een binnenplaats gebouwd en vaak met restaurant.
  • Je hebt niet “Europese” luxe, maar de kamers zijn (in onze ervaring) prima (vaak wel een gedeelde douche) en je hebt snel contact met andere mensen.
  • Plan niet teveel. In Iran gaat het, vonden wij, grotendeels om de ervaring van het daar zijn. Klinkt zweverig maar komt neer op rustig aan doen, beetje kletsen, rondhangen, lekker eten en genieten van de mooie dingen.
  • Eet Fesenjan. Een gerecht met kip en een saus van granaatappel en walnoot. Echt superlekker. Het eten in Iran is trouwens echt prima voor kinderen, smaakvol maar niet scherp.
  • Verblijf (vooral in Teheran omdat dat echt een grote drukke vieze stad is) in de buurt van een park. Dit is ideaal om de vieze stinkdrukte even te ontvluchten.
  • Luiers zijn prima te krijgen. Poedermelk ook. Billendoekjes hebben ze in de apotheek, niet in de supermarkt.
  • Je kunt prima uit de voeten met een buggy in de steden, maar voor tripjes daarbuiten hadden wij een rugdrager mee.
  • Neem je eigen reisbedje mee, die hebben ze daar niet.
  • Met een VPN app kun je op alle internetsites
  • Praat met mensen, dan krijg je echt een beeld van het leven in Iran (dit kan nooit moeilijk zijn want ze komen continu naar je toe)
  • Zeg ook nee tegen foto’s, op een gegeven moment stond er een file van mensen om met ons op de foto te gaan, opeens wisten we hoe een beroemdheid zich soms moet voelen en we zijn letterlijk via de achteruitgang weggeslopen. Het was ergens op een heel toeristische plek. De eerste dagen bleven we braaf staan voor alle foto’s enzo, maar dan kom je nooit meer verder.

Meer weten lees ook onze andere interview Iran met een peuter en kleuter.

8 gedachten over “Interview: Iran met kinderen”

  1. Hallo,

    Wat leuk om te lezen. Ik ga in maart ook naar Iran en ben benieuwd hoe jullie de slaapplaatsen hebben gevonden?

    Groetjes Vronie

  2. Wat een leuke blog! Ik wil in mei 2019 misschien naar Iran met man en 2 kinderen (4 en bijna 2). Ik denk dat we dan 1,5 week tot 2 weken weg gaan.

    Wat zouden jullie mij aanraden qua steden?

    Groetjes,

    Charlotte

  3. Leuke blog! Ik vroeg me af of bij de toeristische gebieden geen malaria maatregelen nodig zijn? Wij zitten er over na te denken om met een 15maand oude peuter te gaan.. Maar hij kan natuurlijk nog geen pil slikken;)

  4. Wij gaan over ruim een week die kant op met dochter v bijna 2 en zoon van 7. Fijn dat er een verhaal is v jong gezin op internet. Geeft veel informatie. Bedankt.
    Ik twijfelde om toch ook met de bus te gaan, maar dit gaan we nu dan niet doen. Het wordt de trein en binnenlandse vlucht. Welke accommodaties raden jullie aan?

  5. Beste Marien en Bodil,
    Gaven jullie Flinja wat jullie ook aten? of hadden jullie potjes meegenomen?

    groet,
    Malolay

    1. Hi Malolay,

      Onder het mom van beter laat dan nooit (we zien het nu pas). We hebben Flinja deels potjes gegeven, deels wat wij aten. Ging dan voornamelijk om wat op dat moment uitkwam en mogelijk was.

  6. Leuk blog! Wij denken er over om in de zomer door Iran te reizen met ons 6 jaar oude dochter. Ik kan weinig informatie vinden over de kosten van hotels etc.. wellicht dat jullie hier ook een blog over gaan schrijven.

  7. Wat een leuk interview! Inmiddels zijn onze kids wat groter (8-11) maar een paar jaar geleden ging het in Jordanië net zo. Overtuigen vd omgeving en de waanzinnig vriendelijke mensen die werkelijk ALLES voor onze kinderen deden. Iran trekt mij al jaren. Leuk om het zo bevestigd te zien!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll to Top