De Maurienne vallei is een halvemaanvormige vallei die net voorbij Chambéry start en doorloopt tot de Col de l’Iseran in de regio Savoie Mont Blanc. Als je net als Marcel fietsliefhebber bent, dan gaat je hart vast sneller kloppen van alle bekende cols, zoals de Mont-Cenis, Galibier, Télégraphe, Chaussy en Madeleine, in dit deel van Frankrijk. Natuurlijk kun je hier ook prachtig wandelen. Zelfs in de zomer kijk je nog uit op besneeuwde toppen.
Het is een gebied met authentieke dorpjes en de bijzondere blauwe rivier de Arc. Er zijn heel veel activiteiten te ondernemen met je gezin in een relatief klein gebied, zoals via ferratas, klimbossen en mountainbiken. Ideaal als je op zoek bent naar een bestemming voor een actieve vakantie. Onze dochter was tijdens deze vakantie acht en was daarom precies oud genoeg voor een aantal gave activiteiten die een leeftijdseis hebben. Ook voor een vakantie met tieners is dit een prima gebied. Er zijn verschillende activiteitenpassen voor de hele regio. Het is zeker handig om hier naar te kijken, omdat je hiermee ook korting krijgt op veel van de in dit blog genoemde activiteiten.
- Wat te doen in de Maurienne vallei in de zomer
- Kindvriendelijk overnachten in de Maurienne vallei
Wat te doen in de Maurienne vallei in de zomer
De Iseran bergpas
Wij komen vanuit Tignes en rijden de Maurienne vallei dus in vanuit een andere richting dan wanneer je hier direct vanuit Nederland of België heen rijdt. Voor ons betekent het dat we beginnen met de Col d’Iseran. Met 2770 meter is het de hoogste bergpas van Europa waar een normale autoweg overheen loopt. Uiteraard moet je ook even stoppen op de top.
Hier staat een bord waar wielrenners en motorrijders graag mee op de foto gaan. De omgeving is ruig en kaal. Net onder de top zien we heel veel bergmarmotten die rustig aan het eten zijn. De afdaling de Maurienne vallei in is echt een feestje. Je komt het ene na het andere uitzichtpunt tegen. Deze kant is nog mooier dan de kant van Tignes. Er zijn ook meerdere parkings waar je eventueel kunt stoppen en een bergwandeling kunt maken, maar wij rijden door naar het einde van de pas.
Bonneval-sur-Arc
Onderaan de pas bevindt zich het dorpje Bonneval-sur-Arc. Eigenlijk zijn het twee dorpjes. Het historische stadje, welke bekend staat als een van de mooiste dorpjes van Frankrijk, en wat hoger gelegen een moderner dorpje waar ook het toerisme office zit en de Sherpa supermarkt. Je kunt van de een naar de ander lopen, maar elke bestemming heeft ook eigen parkeerplekken.
Wij stoppen eerst bij het toerisme office en lopen de wandeling naar de Hameau de l’Ecot. Daarna rijden we naar het fotogenieke Bonneval-sur-Arc. Zeker de moeite waard om een rondje te lopen. Houten huizen, veel bloemen en dan de omgeving met bergen. Wel vinden wij het er erg druk, je bent hier zeker niet de enige toerist.
Wandelen naar Hameau de l’Ecot
Ook bij het toerisme office in Bonneval-sur-Arc is het druk. We wachten toch maar even, want het lijkt ons wel handig een kaart te hebben voor de route die we gaan lopen. Achteraf niet nodig geweest, want de route wordt prima aangegeven met bordjes. We krijgen nog een quiz mee die we kunnen spelen in het dorp zelf. Dat combineren we met deze route naar het gehucht l’Ecot. Een rondje van ruim 8 kilometer.
In Frankrijk noemen ze dit een familiewandeling, maar vergis je niet. Het is een pittige route en, in tegenstelling tot wat je in Oostenrijk of Nederland gewend bent bij een familieroute, er zijn geen speciale speeltoestellen of andere activiteiten voor gezinnen onderweg. Neem voldoende water mee, want pas na 4 kilometer klimmen in het gehucht l’Ecot kom je een restaurantje tegen.
Het is een supermooie route om te lopen. Waarbij we afwisselend door de bossen, velden en kale steenvlaktes lopen. Een deel van de route gaat langs de rivier de Arc die hier echt maar een stroompje is. Het water is ontzettend blauw en heerlijk fris om in te spelen.
Aangekomen bij l’Ecot is het opeens druk. Je kunt hier ook met de auto naartoe rijden. Gelukkig vinden we nog een plekje in een van de restaurantjes. Dat koude drankje hebben we wel verdiend. Daarna nemen we de al even mooie route terug. Nu lopen we aan de andere kant van de rivier, waardoor je nog beter zicht hebt op de huisje tegen de bergwand.
Canyoning
Er zijn meerdere plekken in de Maurienne vallei waar je canyoning kunt doen. Zo is de kloof tussen Bonneval-sur-Arc en Hameau de l’Ecot een populaire plek. Dit is een activiteit die we niet zelf hebben ondernomen, maar nu ze het gezien heeft, staat het hoog op het verlanglijstje van onze dochter.
Het ziet er ook supergaaf uit. Klimmen over rotsen, van watervalletjes afgeleiden en springen in het water. Iedereen moedigt elkaar aan en de groep die we zagen had er duidelijk veel plezier in. Je kunt Canyoning boeken via het toerisme office. Voor een halve dag betaal je rond de 50 euro. De minimum leeftijd voor deze activiteit is 8 jaar, maar minstens zo belangrijk is dat je kind goed kan zwemmen en van rotsen tot 9 meter hoog het water in durft te springen.
Mountainbiken in bikepark Espace Ludique Chantelouve bij Bessans
In Nederland gaan we regelmatig mountainbiken met ons gezin. Mountainbiken in de Franse bergen is toch andere koek. Gelukkig is er in de Maurienne vallei ook aan ons gedacht. Naast de spectaculaire routes met veel hoogteverschil die er natuurlijk zijn, heb je ook de keuze uit meer behapbare routes. Rondom Bessans zijn er bijvoorbeeld vijf verschillende mountainbikes routes uitgezet. Je kunt het nog net wat makkelijker maken door te kiezen voor een E-Mountainbike in plaats van een reguliere mountainbiken. Bij het toerisme office kun je een kaart ophalen voor de routes of je kunt, zoals wij deden, op pad gaan met een gids.
We volgden geen vaste route, maar onze gids Cédric nam ons mee naar enkele van zijn favoriete plekken rondom het dorpje Bessans. Waarbij hij ook rekening hield met onze dochter door boeiende plekken uit te zoeken, zoals een aardverschuiving op een heuvel. Voor haar was het de eerste keer op een e-mountainbike en ze vond het fantastisch. “Ik zet hem in turbo” en hop daar haalde ze ons even vlug in. Waar normaal na een uur de energie wel op is, hebben we nu ruim twee uur door de omgeving gefietst en heel veel mooie plekjes gezien.
We sluiten onze e-mountainbike avontuur af in het relatief nieuwe bikepark Espace Ludique Chantelouve. De perfecte plek om lekker te spelen. Met bruggetjes, kombochten, heuveltjes en slingerende routes. Gratis toegankelijk, goed aangegeven en lekker rustig. Net als tijdens de wintersport hebben de routes kleurcodes, waarbij zwart voor de echte experts is en groen voor beginners.
Mountainbiken met kinderen kan al op jonge leeftijd. De E-Mountainbikes zijn echter pas te huur voor kinderen vanaf ongeveer acht jaar die minimaal 130 centimeter groot zijn.
Wandelen bij het meer van Mont-Cenis
Het meer van Mont-Cenis staat ook hoog op ons lijstje van plekken die we graag willen zien in de Maurienne vallei. Marcel fietst er een avond op de racefiets heen en komt terug met enthousiaste verhalen over de vele bergmarmotten die hij er heeft gezien. Alleen dat meer is niet zo blauw als in de brochures. Hoe anders is het wanneer we de volgende ochtend vroeg gaan. In de ochtend schijnt de zon vaak volop, terwijl er in de middag vaak steeds meer wolken komen.
Het meer van Mont-Cenis is een stuwmeer. Naast de grote parkeerplaats is een er een klein museum en een alpentuin. Veel gebouwen rondom het meer zijn ouder dan de dam. Dit was een belangrijke strategische plek op de grens van Italië en Frankrijk. Waarschijnlijk is dit de bergpas die Hannibal met zijn olifanten over trok en ook Napoleon kwam hier voorbij. Meer recent in de Tweede Wereldoorlog werden er een aantal vestingwerken gebouwd.
Wij kiezen voor de wandeling naar het Fort de Ronce. Hier staat zo’n anderhalf uur voor. De route gaat direct super steil omhoog en we moeten echt even uitpuffen. “Ah!” Marcel gilt, hij is geschrokken van een bergmarmot die zomaar voor zijn neus voorbij holt. Nu we stil zitten en erop letten, zien we de diertjes overal.
We klimmen door tot aan het fort. Ik besluit nog wat hoger te klimmen voor een foto van bovenaf. Terwijl mijn man en dochter ervoor kiezen het fort van binnen te gaan verkennen. “Het was echt creepy hoor mama”, krijg ik te horen als ik terug ben. Ze heeft besloten dat het spookt in het fort en als je de foto’s bekijkt, snap je vast waarom. Toch weerhoudt haar dat er niet van om ook op de terugweg nog een kijkje te nemen in de verschillende versterkingen waar we langs lopen. Juist de aanwezigheid van oude tanks en bunkers maakt het ook voor kinderen een afwisselende wandeling.
Via Ferrata, klimbos, museum en restaurant allemaal bij Fort Marie Thérèse
Er is een plek in de Maurienne vallei waar echt van alles te doen is: fort Marie Thérèse in de buurt van Avrieux. Wil je wandelen, een klimbos bezoeken, ziplinen, een via ferrata doen, een museum bezoeken, lekker eten of heb je zin in een escape room? Hier kan je het allemaal doen. Het is wel slim om vroeg te komen en maak ook voor het restaurant een reservering.
Fort Marie Thérèse
Het fort Marie Thérèse is een van de vijf forten (Marie-Christine, Charles Albert, Charles Felix, Victor Emmanuel) die samen de verdedigingswerken van de Esseillon vormen. Deze forten werden gebouwd om de weg van de Mont Cenis te bewaken. In het Fort Marie Thérèse zit een museum waar we meer leren over de geschiedenis van de regio en van de bewoners van verdedigingswerken van de Esseillon. In het fort zit ook een escape room en op de begaande grond restaurant La Gamelle du Soldat.
Via Ferrata
Het eerste wat we zien wanneer we vanaf de parkeerplaats naar het fort lopen, is het klimbos. “Gaan we klimmen”, roept onze dochter blij en ze rent weg. Klimmen gaan we zeker, maar niet hoe ze verwacht. We gaan een via ferrata doen: een met staalkabels uitgezet parcours langs een rotswand. We hebben dit al wel vaker gezien, maar het is de eerste keer dat we zelf meedoen. Het is hier mogelijk om alleen materiaal te huren, maar als je voor de eerste keer zoiets doet, is het natuurlijk prettiger om met een gids te gaan. De gidsen werken zelfstandig en zijn te boeken via de toerisme bureaus in de regio.
We kunnen kiezen: of een half uur lopen naar de start van de route of tien minuten met de auto. We kiezen voor lopen, want zo zien we nog wat meer van de omgeving. Zo komen we via de Pont du diable brug over een diepe kloof. Vanaf daar moeten we flink klimmen naar het fort Victor-Emmanuel. Hier starten we onze route. Ik had van tevoren online de routes bekeken en gezien dat er een route Les Angelots was die aangeraden werd voor kinderen van 6 tot 8 jaar. Achteraf blijkt dat niet de route te zijn waarop onze gids ons mee heeft genomen. We hebben de Les Diablotins route gedaan die de kwalificatie “best moeilijk” heeft en eigenlijk bedoeld is voor kinderen met ervaring vanaf 9 à 10 jaar.
We beginnen onze route met het naar het buiten klimmen door een fort raam. Gelukkig is er een klein stukje uitstekende rots. We dragen een tuigje zoals we ook wel een beetje gewend zijn van klimbossen en zitten met twee veiligheidskabels vast aan een kabel in de rots. Daarnaast zijn we ook met zijn drietjes aan elkaar geknoopt. Het eerste stukje gaat best makkelijk. Eerst een stukje langs de steile muur van kalksteen en over rotsen aan de voet van het fort. Af en toe is er een ijzeren beugel aangebracht in de muur.
We hebben er veel plezier in totdat we de bocht omgaan. Opeens is dat uitstekende stukje rots weg en onder mijn voeten is vooral een grote gapende leegte. Slik… Ok.. ik weet niet wat ik hiervan moet vinden. Mijn man en dochter hebben niks van mijn angst voor dieptes en gaan lekker verder. Wel merken ze dat het een stuk uitdagender is geworden. “Help, help me”, geeft onze dochter regelmatig aan bij de gids als ze een voeten steuntje of handgreep niet kan pakken. Ik sta er toch versteld van hoe makkelijk ze het allemaal doet. Zelfs als we twee keer over een plank moeten lopen met beneden ons niks dan de diepte geeft ze geen kick.
We komen bij een aftakking halverwege de route en ik vraag me af of ik nog door moet gaan. Ik wil me ook niet laten kennen, dus ga toch verder. Vrijwel direct daarna is er niet eens meer een plank, maar alleen nog maar een touw om overheen te lopen. Daarna weer een pittig klimstuk met alleen haken in de wand. Ik merk zelf dat ik echt moe begin te worden en het klimmen veel kracht kost. Of mijn benen daarom zo trillen of omdat het toch gewoon te spannend is?
Natuurlijk weet ik rationeel dat het veilig is, maar dat is niet het signaal dat mijn hersens krijgen als ze de 30 meter diepe afgrond onder mijn voeten zien. Mijn dochter heeft ook last van mijn stress, want omdat ze merkt dat ik dingen eng vindt, begint ze ook angstig te worden. Ik besluit dat het mooi is geweest. Ik wil echt niet meer en gelukkig is het rustig op de route en kan ik dus ook omkeren. Ik moet nog een keer over het enge touw maar de gids neemt mij mee en dan kan ik halverwege het punt uit de route stappen. Jammer maar helaas, soms moet je ook iets proberen om erachter te komen of het wat voor je is.
Man, dochter en gids klimmen verder. Ik wacht op ze bij het eindpunt. Wanneer ze daar eindelijk, bijna twee uur na de start van de via ferrata, aankomen, zie ik alleen maar stralende gezichten. Toen ik er niet meer was om ze “op te houden”, ging het een stuk makkelijker. Mijn dochter is knettertrots op zichzelf en in de avond moeten er filmpjes gestuurd worden naar opa en oma’s om te laten zien wat ze gedaan heeft. Wat ik eng vond, vonden ze alleen maar supergaaf en heel stoer.
Klimbos en zipline parcobranche du Diable
Na de via ferrata lopen we weer terug naar de auto. Onze dochter wil ook nog wel in het klimbos Parcobranche du Diable maar dat gaat ons tijd technisch niet meer lukken. Bij het klimbos kun je niet reserveren en er staat inmiddels ook een lange rij. Het is wel een heel gaaf en uitgebreid klimbos. Dit klimbos heeft maar liefst vijfentwintig verschillende parcoursen, dus er is echt iets voor alle leeftijden. Van zwarte routes tot klimroutes met tuigje voor kinderen vanaf 3 jaar.
Naast het klimbos is er ook nog een nettenparcours waar kinderen van 2 tot maximaal 8 jaar kunnen spelen.
Helemaal bijzonder is de grote zipline hier. Dit is een van de hoogste ziplines van Europa. Je vliegt over de kloof met 150 meter lager de rivier. De route is 230 meter lang en je kunt snelheden halen van 50 km per uur. Je kunt een combiticket kopen voor het klimbos met de grote zipline of een los ticket voor beide.
Kindvriendelijk overnachten in de Maurienne vallei
Op zoek naar een fijne plek om te overnachten met je gezin in de Maurienne vallei? Ik geef je drie verschillende leuke opties.
Hotel Saint Charles in Lanslebourg
Wij sliepen zelf in hotel Saint Charles, centraal gelegen in de Maurienne vallei en daardoor heel geschikt voor uitstapjes. Het is een fijn luxe hotel met echt goede familiekamers. De kamers hebben een vide waarbij je als ouders boven slaapt en de kinderen beneden, waar ook de badkamer is. Het hotel heeft daarnaast een goed restaurant, een zwembad en spa faciliteiten. Check hier de prijs en beschikbaarheid.
Appartement in La Norma
Hoewel er in de Maurienne vallei veel authentieke dorpjes zijn, vind je er ook een enkel skiresort. Wij hebben ervaren dat juist in de zomer sommige ski resorts ook heel prettig zijn. Het voelt eigenlijk een beetje als een vakantiepark waar je kind veilig rond kan lopen en nieuwe vriendjes en vriendinnetjes kan maken. La Norma is zo’n resort met een ruim aanbod van in de zomer betaalbare appartementen. Bovendien kun je de auto parkeren op de gratis parkeerplaats en is het resort zelf autovrij. Er zijn sportvelden en een watersportcentrum waar je kunt zwemmen. Bekijk hier de appartementen in la Norma.
Camping Le Chenantier
Liever kamperen? Tijdens onze mountainbiketocht stopten we ook op Camping Le Chenantier. Een kleine camping met 45 plekken gelegen aan een mooi meertje waar kinderen heerlijk kunnen zwemmen en spelen. Vlakbij het mountainbikepark en ook weer centraal in de vallei. Ze hebben ook enkele huuraccommodaties, zoals tipi’s en blokhutten. Bekijk hier meer informatie over Camping Le Chenantier.
Ons bezoek aan de Maurienne vallei werd mede mogelijk gemaakt door Savoie-Mont-Blanc toerisme. Bekijk ook hun website voor meer tips in de omgeving. Of lees onze andere blogs over bestemmingen is de regio, zoals een dagje Chambéry of de leuke activiteiten in Val-d’Isère.
