Het noordoosten van de Peloponnesos is misschien wel een van de meest veelzijdige regio’s van Griekenland om met kinderen te ontdekken. Hier vind je alles binnen handbereik: een van de mooiste stadjes van het vasteland, stranden en wandelpaden, eeuwenoude theaters waar de akoestiek je verbaast, wijngaarden tussen groene heuvels en archeologische sites die zelfs voor kinderen tot leven komen. Omdat de afstanden klein zijn en de sfeer ontspannen is, kun je hier met gemak meerdere dagen blijven zonder dat het voelt alsof je veel moet reizen.
Nafplio vormt de ideale uitvalsbasis. Vanuit dit charmante kustplaatsje rij je zo naar Epidaurus, Nemea en Korinthe, allemaal plekken waar de Griekse geschiedenis tastbaar wordt, maar waar je ook gewoon kunt zwemmen, ijs kunt eten en kunt dwalen door autovrije straatjes.
Nafplio met kinderen, sfeervol stadje aan zee
Nafplio is zo’n plek die meteen iets met je doet. Het oude centrum bestaat uit smalle straatjes met marmeren steentjes, pastelkleurige huizen vol bloemen, kleine pleintjes en veel gezellige cafés. Aan de rand van het centrum ligt de zee, waar de boulevard een fijne plek is om te wandelen of even te zitten terwijl kinderen rondkijken naar vissersbootjes en katten die overal opduiken.
Wat je tijdens zo’n wandeling bijna niet ziet, maar overal voelt, is hoe oud Nafplio eigenlijk is. De stad werd volgens de mythologie gesticht door Nafplios, zoon van de zeegod Poseidon, en wordt al sinds de prehistorie bewoond. In de middeleeuwen groeide het uit tot een belangrijke Venetiaanse vestingstad; veel van die elegante architectuur zie je nu nog terug in de paleisachtige huizen en forten rond de stad. Later namen de Ottomanen het over en veranderde Nafplio opnieuw van karakter, met nieuwe moskeeën, markten en pleinen.
De belangrijkste rol speelde de stad in de 19e eeuw. Van 1829 tot 1834 was Nafplio de eerste hoofdstad van het moderne Griekenland, vlak na de onafhankelijkheidsstrijd. Veel statige gebouwen uit die tijd, zoals overheidsgebouwen en residenties van revolutionaire leiders, staan er nog steeds. Het is precies die gelaagdheid van Venetiaanse, Ottomaanse en Griekse invloeden die Nafplio zo’n unieke uitstraling geeft.
Wat Nafplio ideaal maakt voor gezinnen, is dat alles compact en overzichtelijk is. Je wandelt zo van het centrum naar een klein kiezelstrandje. Langs de kust loopt een prachtige route over en langs de oude stadsmuren, met uitzichten die elke paar meter veranderen. Onderweg zie je vissers die met niets meer dan een stukje visdraad hun vangst binnenhalen, terwijl katten in de zon liggen te wachten op een restje.
Palamidi-fort bij Nafplio: kasteel vol trappen en uitzichten
Het imposante Palamidi-fort torent hoog boven Nafplio uit en vormt een van de mooiste uitzichtpunten van de Peloponnesos. Het staat op een rots van ruim tweehonderd meter hoog en vanaf beneden lijkt het bijna onbereikbaar. Je kunt kiezen voor de beroemde trap met honderden treden, de een zegt 857 en de ander 999, maar met kinderen is het vaak fijner om omhoog te rijden en vanaf de parkeerplaats het eerste bastion binnen te wandelen.
Palamidi werd begin 18e eeuw gebouwd door de Venetianen, in een periode waarin ze de oostelijke Peloponnesos wilden versterken tegen de Ottomanen. Het fort bestaat uit acht afzonderlijke bastions die slim met elkaar verbonden zijn, een verdedigingssysteem dat destijds bijzonder modern was.
Binnen de muren van het fort raak je al snel in een soort ontdekkingsmodus. Achter elke deur of bocht zit weer een nieuw stukje ruïne, een trap, een toren of een uitkijkpunt. Het geheel is groot, open en avontuurlijk, zonder opgepoetste paden of hekken die alles afbakenen. Voor kinderen is het heerlijk. Er is genoeg ruimte om te klauteren, te zoeken en hun eigen weg te vinden, zonder dat je voortdurend hoeft te zeggen dat iets niet mag.
Het uitzicht vanaf de bovenste bastions is schitterend. Je kijkt uit over de Argolische Golf, met beneden je de pastelkleurige huisjes en de baai die in de zon bijna turquoise lijkt.
Palamidi is geen plek voor buggy’s, maar juist daardoor voelt het zo authentiek en avontuurlijk.
Bourtzi bij Nafplio: het kleine fort in zee
Midden in de baai van Nafplio ligt Bourtzi, een klein eilandfort dat al vanaf de boulevard je aandacht trekt. Het lijkt bijna op een stenen kasteeltje dat op het water drijft, compleet met kantelen, ronde torens en open ramen. Vanuit de haven kun je je eenvoudig melden bij het bootje. Kaartjes koop je ter plekke en je stapt vervolgens op een bootje dat voortdurend heen en weer vaart. De overtocht duurt maar een paar minuten, maar is soepel, leuk en precies lang genoeg om even te genieten van het uitzicht op de stad.
Bourtzi heeft een bijzondere geschiedenis voor zo’n klein eiland. De Venetianen bouwden het fort in 1473 om Nafplio te verdedigen tegen piraten en aanvallen vanaf zee. Later namen de Ottomanen het over en in een latere periode diende het zelfs als woonplek voor de beul van Nafplio, een grimmig detail dat in schril contrast staat met de rustige sfeer die er nu hangt. In de 20e eeuw werd het eiland korte tijd ingericht als hotel, voordat het uiteindelijk werd opengesteld voor bezoekers.
Zodra je aankomt, merk je hoe compact en overzichtelijk Bourtzi is. Je loopt direct over de dikke stenen muren die het hele eiland omringen en kijkt door open ramen uit over de baai. Binnen liggen een paar kleine ruimtes en trappen, genoeg om even rond te dwalen zonder dat je het overzicht verliest. Voor kinderen is het ideaal. Het is een helder afgebakende plek waar ze veilig kunnen rennen, klimmen en zelf op ontdekkingstocht kunnen gaan.
Het mooiste moment is misschien wel wanneer je vanaf het eiland terugkijkt naar Nafplio. De pastelkleurige huisjes, het Palamidi-fort hoog op de rots en de boulevard vormen samen een uitzicht dat je vanaf geen enkele andere plek ziet.
Epidaurus met kinderen
Op nog geen drie kwartier rijden van Nafplio ligt een van de meest bijzondere plekken van de Peloponnesos: het theater en het heiligdom van Epidaurus. Het is zo’n plek die je niet wilt overslaan. Dit is een van de meest bekende plekken van het Griekse vasteland.
Het theater werd in de 4e eeuw v. Chr. gebouwd als onderdeel van het Heiligdom van Asclepius, de god van de geneeskunde. Pelgrims kwamen hier naartoe voor behandelingen en het theater bood afleiding en ontspanning tijdens hun verblijf. Ondanks zijn leeftijd is het uitzonderlijk goed bewaard gebleven. De perfecte ronde vorm en de kalkstenen zitplaatsen versterken het geluid zo sterk dat zelfs een zacht gesproken woord beneden bovenin nog te horen is. Tijdens ons bezoek droeg iemand spontaan een paar regels poëzie voor. Zonder enige versterking klonk het helemaal tot bovenaan de tribunes. Voor kinderen is dat meteen een spel. Zacht praten, roepen, klappen en luisteren wat er gebeurt.
Naast het theater ligt het grotere complex van het heiligdom, met ruïnes van tempels, zuilenrijen, slaapruimtes, behandelruimtes en een opvallend goed bewaard gebleven renbaan. De startlijnen zijn nog zichtbaar en de vorm van de tribunes is goed te herkennen. Het museum dat erbij hoort laat met maquettes en opgegraven beelden duidelijk zien hoe groot en belangrijk Epidaurus ooit was.
Wat veel reizigers niet weten, is dat er in juli en augustus nog steeds voorstellingen worden gegeven tijdens het Festival van Epidaurus. De sfeer is bijzonder, met de zon die achter de heuvels zakt en duizenden mensen die samen in het antieke theater zitten. Voorstellingen zijn in het Grieks, maar zelfs zonder de taal te verstaan blijft het een indrukwekkende ervaring.
Sunken City bij Epidaurus: kanoën en snorkelen boven een verzonken Romeinse haven
Eén van de leukste uitstapjes vanuit Nafplio is de kano-excursie naar de zogenoemde Sunken City, vlak bij het dorp Oud-Epidaurus. De naam klinkt bijna als iets uit een avonturenfilm, maar in werkelijkheid ligt deze verzonken nederzetting slechts een paar meter onder het wateroppervlak. Daardoor is het een ideale plek om met kinderen te ontdekken. Je ziet meteen wat er onder je gebeurt.
Wij boekten deze excursie bij Tribal Kayak, een klein en persoonlijk bedrijf. De gids die met ons meeging was enorm vriendelijk, sprak goed Engels en zat vol verhalen over het gebied. Zijn enthousiasme maakte de tocht alleen maar leuker.
Vanaf het strand waar je vertrekt word je ontvangen door je gids. Na een korte uitleg stap je direct in de kano. De zee is hier helder en vaak rustig, waardoor je onderweg al de eerste contouren van muren en oude funderingen kunt zien liggen. Het idee dat je over een plek uit de 2e eeuw na Christus heen peddelt, waar ooit huizen en opslagruimtes stonden, maakt het extra bijzonder.
Halverwege leg je de kano’s aan bij de kust om naar het Kleine Theater van Oud-Epidaurus te wandelen. Dit compacte theater werd in de 4e eeuw v. Chr. gebouwd voor lokale vieringen en voorstellingen ter ere van Dionysus. Het ligt verscholen tussen citrusbomen en heeft maar een paar rijen zitplaatsen, maar het is opvallend goed bewaard gebleven. Omdat het niet aan de grote toeristische routes ligt, is de kans groot dat je er bijna alleen rondloopt.
Daarna peddel je door naar het hoogtepunt, de Sunken City zelf. De resten van een villa en een kleine handelspost liggen zo dichtbij het wateroppervlak dat je de muren en vloeren al vanuit de kano kunt onderscheiden. Met snorkels op wordt het pas echt leuk. Je ziet kleine vissen langs de stenen zwemmen en soms zelfs stukken aardewerk die nog overeind staan. Het is bijzonder om door het water te glijden boven een plek waar tweeduizend jaar geleden mensen leefden en werkten.
Na afloop staat er een eenvoudige, huisgemaakte lunch voor je klaar op het strand, meestal bereid door familie van de gids. Simpel, vers en precies goed na een ochtend kanoën en snorkelen. Wij vonden deze excursie echt een hoogtepunt in de Peloponnesos met kinderen.
Nemea met kinderen: tempels, verhalen en een stadion waar je mag rennen
Nemea ligt tussen lichtglooiende heuvels vol wijngaarden en olijfbomen, een rustige regio die je misschien niet direct op de kaart zet, maar dat zou je wel moeten doen. Voor gezinnen is het een fijne afwisseling van de kust en de stadjes rond Nafplio. Hier draait alles om historie, natuur en wijn, een combinatie die verrassend leuk blijkt voor kinderen.
Het archeologische terrein van Nemea is klein maar overzichtelijk. Midden op het terrein staan de indrukwekkende resten van de Tempel van Zeus, gebouwd rond 330 v. Chr. Slechts drie zuilen bleven eeuwenlang overeind, maar dankzij recente restauratie zie je nu weer een groot deel van de structuur. Kinderen herkennen meteen dat dit echt een tempel is, mede doordat de zuilen zo hoog zijn dat je er automatisch stil van wordt.
Naast de tempel vind je het kleine museum van Nemea. Dit museum is compact maar duidelijk en prettig ingericht. Je ziet er onder andere maquettes van het heiligdom zoals het er in de oudheid uitzag en vondsten die hier zijn opgegraven, van beeldhouwwerk tot aardewerk. Vooral de reconstructies helpen kinderen om de puzzelstukjes bij elkaar te leggen. “Ah, zo zag het eruit.”
Het leukste onderdeel van Nemea ligt echter een stukje verderop, het oude stadion dat bereikbaar is via een korte wandeling. Hier werden in de Griekse oudheid de Nemeïsche Spelen gehouden, onderdeel van dezelfde reeks als de Olympische, Pythische en Isthmische Spelen. De stenen startlijnen liggen er nog en juist dat maakt dit stadion perfect voor kinderen. Ze kunnen er gewoon overheen rennen, precies zoals de atleten dat 2.300 jaar geleden deden. De tribunes zijn laag en eenvoudig, maar daardoor herkenbaar en makkelijk voor te stellen.
Nemea is zo’n plek waar alles nog een beetje los voelt, zonder drukte of lange wachtrijen. Het tempo ligt laag, je wandelt zo van tempel naar museum en van museum naar stadion. Door de compacte opzet blijft het voor kinderen leuk en behapbaar en voor ouders is het een kans om zonder gedoe een essentiële plek uit de Griekse geschiedenis te bezoeken.
Wijnproeverij in Nemea
Wie Nemea zegt, zegt wijn. De regio staat bekend om de Agiorgitiko-druif, een van de bekendste rode druiven van Griekenland, en ligt bezaaid met wijnhuizen. Veel daarvan zijn kleinschalig, familiegerund en ontvangen bezoekers op een ontspannen en vriendelijke manier. Het is daardoor verrassend leuk om hier met kinderen naartoe te gaan. De sfeer is gemoedelijk en kinderen hoeven lang niet overal stil te zitten.
De wijntraditie in Nemea gaat veel verder terug dan de moderne wijnhuizen doen vermoeden. Al in de oudheid werd hier wijn verbouwd, waarschijnlijk zelfs in de tijd van de Myceners. De Agiorgitiko-druif wordt in mythes verbonden aan Hercules, die volgens de verhalen het bloedrode sap dronk na zijn eerste opdracht in Nemea. Daarom wordt de streek ook wel de Vallei van Hercules genoemd.
Wij bezochten Ktima Palivou, een van de oudste en bekendste wijnhuizen in de vallei. Zodra je het terrein oprijdt, zie je de uitgestrekte rijen wijnranken die zich tegen de heuvels omhoog bewegen. Wat deze plek bijzonder maakt, is dat de druiven op verschillende hoogtes groeien. De bodem verandert per hoogte, waardoor de druiven allemaal net een andere smaak ontwikkelen. Het wijnhuis werkt volledig biologisch; geen bestrijdingsmiddelen en geen irrigatiesystemen. De wortels moeten zelf water vinden, waardoor de planten sterk en diepgeworteld worden.
De rondleiding begint bij de wijnranken en loopt daarna door de productiehal en de opslag, waar de houten vaten liggen te rijpen. Onze gids sprak uitstekend Engels en zat vol humor en energie. Ze vertelde niet alleen over het wijnproces, maar ook over lokale tradities en anekdotes uit de wijngaard.
Daarna volgt de proeverij. Palivou heeft bovenaan de heuvel een oude treinwagon omgebouwd tot proefruimte, met grote ramen en uitzicht over de wijnranken. De mist hing die dag laag over de vallei, wat de sfeer bijna magisch maakte. Op tafel stonden zes wijnen klaar: wit, rosé en rood, met daarbij brood, lokale harde kazen, vleeswaren en knapperige kaasstengels. De verschillen tussen de wijnen zijn duidelijk te proeven. De witte wijnen zijn fris en licht, de rosé zacht en fruitig, en de rode wijnen voller en warmer van smaak. Zelfs zonder kennis van wijn merk je meteen hoe groot de invloed is van de bodem en de hoogte waarop de druiven groeien.
Wat fijn is aan deze proeverij, is het rustige tempo. Niemand jaagt je op en je hebt de tijd om echt te proeven en om je heen te kijken. Het voelt nergens formeel of ingewikkeld, eerder warm en gastvrij.
Onze favoriet was meteen duidelijk: Ammos Terra, een volle rode wijn die precies de warmte van deze streek samenvat. We besloten een fles te kopen die onze zoon mag openen op zijn achttiende verjaardag, een klein ritueel dat van deze ochtend iets blijvends maakt.
Wil je liever een laagdrempelige proeverij? Beneden, bij de winkel, zit een klein proefhoekje waar je ook per glas kunt proeven. Ideaal als je even wilt kennismaken met de wijnen zonder de volledige proeverij boven te doen.
Kanaal van Korinthe
Op weg naar Nafplio is het bijna vanzelfsprekend om even te stoppen bij het Kanaal van Korinthe. Het kanaal verbindt de Golf van Korinthe met de Saronische Golf en maakt van de Peloponnesos officieel een eiland, al merk je daar in het dagelijks leven weinig van. Toch is het een indrukwekkend bouwwerk om te zien, juist omdat het zo smal en diep is.
Het kanaal werd in 1893 voltooid, maar het idee bestond al in de oudheid. Keizer Nero begon zelfs aan de eerste graafwerken, al werd dat project nooit afgemaakt. Pas in de 19e eeuw lukte het met moderne technieken om een doorgang te creëren die ruim zes kilometer lang is en op sommige plekken slechts twintig meter breed. Als je op de brug staat en naar beneden kijkt, zie je de steile rotswanden en de kleine bootjes die erdoorheen varen. Het hoogteverschil is zo groot dat het bijna lijkt alsof je in een kloof staat.
Voor kinderen is dit een korte maar leuke stop. Ze kunnen naar de bootjes kijken en zich verbazen over hoe smal het kanaal is. Soms zijn er ook waaghalzen die vanaf de hoge brug bungeejumpen.
Het fijne aan deze stop is dat je er zo bent. Je parkeert bij de brug, wandelt eroverheen en hebt binnen een kwartier alles gezien. Perfect als onderbreking van de rit tussen Athene en Nafplio, en precies het soort sightseeing dat niet te lang duurt maar wel blijft hangen.
Korinthe met kinderen
In de oudheid was Korinthe een rijke handelsstad, strategisch gelegen tussen twee zeeën, en dat zie je nog steeds terug op de archeologische site van Oud-Korinthe. Voor gezinnen is dit een overzichtelijke stop: open, rustig en met genoeg ruimte om rond te zwerven.
Op het terrein vind je de indrukwekkende resten van de Tempel van Apollo, een van de oudste Dorische tempels van Griekenland. De zeven hoge zuilen die nog overeind staan geven een goed beeld van hoe imposant de tempel ooit moet zijn geweest. Verspreid over het terrein liggen fundamenten van markten, badhuizen en woonhuizen, maar vooral de open vlakte en duidelijke structuren maken het leuk voor kinderen om rond te lopen.
Korinthe is ook bekend door de verhalen uit het christendom. De apostel Paulus verbleef hier langere tijd en schreef vanuit deze stad zijn brieven aan de Korinthiërs.
Akrokorinthos, de citadel die hoog boven Korinthe uittorent, werd eeuwenlang beschouwd als een van de sterkste forten van het Griekse vasteland. Het fort ligt boven op een steile rots en bood zicht op vijanden die vanaf beide zeeën konden naderen. Je kunt het bezoeken, maar het is een flinke klim en kost veel tijd. Met kinderen is de archeologische site beneden vaak al leuk genoeg.
Direct naast de opgravingen ligt een kleine speeltuin. Ideaal om kinderen nog even energie te laten kwijtraken na het struinen over de site, terwijl je zelf een laatste keer uitkijkt op de beroemde zuilen van Korinthe.
Waarom Nafplio en omgeving zo fijn zijn met kinderen
Het noordoosten van de Peloponnesos is een gebied waar alles klopt voor een reis met kinderen. De afstanden zijn kort, de sfeer is ontspannen en er is een mooie balans tussen cultuur, natuur en gewoon vakantie vieren. Vanuit Nafplio rijd je snel naar eeuwenoude theaters, archeologische sites die voor kinderen overzichtelijk blijven, wijnvelden waar je kunt proeven zonder dat het formeel wordt, en kustplaatsen waar je tussendoor kunt zwemmen.
Voor gezinnen werkt die afwisseling perfect. Na een ochtend ronddwalen in Epidaurus rennen kinderen ’s middags over de startlijn in het stadion van Nemea. En na een ochtend vol geschiedenis is het fijn om met een ijsje door de straatjes van Nafplio te slenteren of een korte wandeling langs de kust te maken. Alles ligt dicht bij elkaar, waardoor je niet het gevoel hebt dat je hele dagen in de auto zit.
Praktisch gezien is dit een ideale regio om drie tot vijf dagen te blijven. Twee tot drie nachten in Nafplio is genoeg om alle hoogtepunten te zien zonder te haasten. Een huurauto is bijna onmisbaar, omdat je zo gemakkelijk van plek naar plek rijdt. Vanaf Athene is het ongeveer twee uur rijden naar Nafplio en de meeste uitstapjes in dit blog liggen op dertig tot zestig minuten afstand. Dat maakt deze regio heel toegankelijk, ook voor gezinnen die niet de hele Peloponnesos willen rondrijden.
Wil je langer blijven, dan kan dat uitstekend. Je kunt de kust verkennen, een stranddag inplannen of nog een extra archeologische site bezoeken. Maar zelfs als je korter gaat, voelt dit gebied compleet, alsof je een miniversie van heel Griekenland in een paar dagen kunt beleven.
Gezin Op Reis bezocht Nafplio, Epidaurus, Nemea & Korinthe op eigen gelegenheid. Een aantal activiteiten werden ons aangeboden; het kajakken in de sunken city en de wijnproeverij bij Ktima Palivou. Op de websites https://www.visitgreece.gr/ en https://visitpeloponnese.com/en kun je meer tips en informatie terugvinden over deze regio. Zoals je gewend bent, gaan we alleen samenwerking aan met partners die ons volledige redactionele vrijheid geven. Lees ook onze andere blogs over de Peloponnesos met kinderen.
