Wij zijn Leonie (41) en Mark (44), en samen met onze dochter (9) en zoon (7) zijn wij in 2022 op wereldreis geweest. Een droom die werkelijkheid is geworden. In dit blog neem ik jullie mee naar de tijd na onze wereldreis en hoe we hier samen als gezin op terugblikken.
Deze ervaring raad ik iedereen aan, we zijn nog hechter geworden als gezin!
Leonie
Ik weet nog goed waar we waren toen we definitief ‘ja’ zeiden tegen het idee van de wereldreis. In Alicante 2019 hebben we uiteindelijk de knoop door gehakt om het te doen. Al jaren zeiden we tegen elkaar dat het zo tof zou zijn om een lange reis met de kinderen te maken. Gelukkig werk ik in het onderwijs, dus een lange zomervakantie heb ik jaarlijks, maar we wilden graag nog langer weg.
Na lang hierover gepraat te hebben, kwamen we tot de conclusie dat niets of niemand ons kon tegenhouden. Natuurlijk zijn er altijd redenen te bedenken om niet te gaan, maar deze wegen in onze situatie niet op tegen het geweldige idee om met de kinderen de wereld te ontdekken. Daar zaten we op een terras in de Spaanse zon. We keken elkaar aan en zeiden: “We gaan het gewoon doen!”
Wil je lezen hoe we deze voorbereidingen hebben opgepakt, dan kun je hier diverse blogs van mij lezen.
Terugblik op onze wereldreis
In 2022 is onze lang gekoesterde droom eindelijk werkelijkheid geworden. Nu bijna een jaar na ons vertrek wil ik graag terugblikken op onze reis. Is alles gegaan zoals we vooraf gedacht hadden?
Een veel voorkomende vraag die we aan het begin kregen, was of wij de reis volledig gepland hadden. Nee, daar kan ik direct helder over zijn, we hadden niet de gehele wereldreis van A tot Z vastgezet. Hier hebben we bewust niet voor gekozen, omdat we graag ook de vrijheid wilden behouden om ergens wat langer te blijven dan gepland of juist eerder te vertrekken.
Als je te maken krijgt met een natuurramp
Onze eerste stop was Brazilië. Hier wilden we graag een maand verblijven. Helaas kregen we op dag drie al verontrustende mailtjes en annuleringen op de mail van hotels in de regio Paraty. Op het nieuws zagen we dat er heftige modderstromen in de regio gaande waren. Een heel gebied dat wij graag wilden bezoeken was weggevaagd en mensen werden geëvacueerd. We zouden daar een week later ook geweest zijn.
Gelukkig schoten we direct in onze regelmodus. Helaas waren er in het voorjaar van 2022 nog teveel coronaregels in Zuid-Amerika waardoor het niet heel makkelijk was om naar andere landen te gaan die wij graag wilden bezoeken. We moesten bijvoorbeeld in Argentinië nog een week in quarantaine en dat wilden we absoluut niet. We kozen er daardoor al snel voor om de oversteek naar Amerika te maken.
Dit omdat we binnen Amerika en Canada vrij konden reizen. Deze landen zijn zo groot dat we hoopten, als we daar enige tijd verbleven, de regels in de loop van de tijd milder werden. Maar ook daar moeten wel weer ESTA’s en coronatesten voor geregeld worden.
Achteraf gezien hadden we misschien nog langer in Brazilië kunnen blijven om een andere regio te bezoeken, maar we maakten deze keuze en die was prima.
Onderweg je hele reis plannen is best veel werk
Een ding dat we zeker onderschat hebben, is hoeveel tijd het ons zou kosten om deze reis te plannen. Zeker ook omdat we dus zonder helder plan vertrokken waren en de reis nog bemoeilijkt werd door de telkens wisselende corona regels.
Overdag waren we lekker met ons gezin een land aan het verkennen. In de avond was er regelmatig geen tijd om te relaxen of de dag door te nemen, want we moesten bedenken wat we daarna gingen doen. Dat betekende dat de laptop aanging en de zoektocht startte. Het verkennen van een nieuwe plek, nieuwe overnachtingsmogelijkheden zoeken, auto’s die gehuurd moesten worden, het verdiepen in de coronaregels van destijds en nog veel meer. Al met al vonden we dat dus best tegenvallen. Overdag genoten we van de prachtige natuur van Florida en in de avond zaten we dan nog een paar uurtjes dingen te regelen voor de volgende stop in Canada.
Als je er voor kiest om te reizen zonder vast plan en niet van alles vooraf al vast te leggen, dan kun je hier eigenlijk niet omheen. Dat we ook onze kinderen bij het plannen betrokken, maakte het nog extra arbeidsintensief. Tijdens het plannen van de volgende stop maakten we altijd een lijstje met bezienswaardigheden waar we heen wilden gaan. Ook keken we wat er te doen was voor onze kinderen in de buurt. Kunnen we bijvoorbeeld een bezienswaardigheid afwisselen met een middagje strand? Zo deelden we de dagen in en hielden we rekening met elkaar.
Als je kind het niet eerlijk vindt dat hij/zij schoolwerk moet maken tijden de reis
Doordat wij ons uitgeschreven hebben als gezin, verviel daarmee direct de school- en leerplicht voor onze kinderen (meer weten over hoe we het gereld hebben, lees dit blog over de leerplicht).
Wij hebben vooraf goede gesprekken gehad met de directrice en leerkrachten van de kinderen en samen hebben we een mooi plan gemaakt om de kinderen les te geven tijdens de wereldreis. Dit vonden wij erg belangrijk.
Vooraf zagen we dit helemaal zitten. Het lesgeven moest niet zoveel moeite zijn. Toch vonden wij het in de praktijk zeker niet altijd even makkelijk zoals we vooraf gedacht hadden.
Tijdens de reis zat onze zoon in groep 2 en onze dochter in groep 5. Zij had uiteindelijk de meeste verplichtingen. Wij als ouders hadden onbetaald verlof en hoefden niets te doen voor ons werk en de jongste moest ‘alleen maar’ alle letters en cijfers leren. Dus dat ging best goed. Maar onze dochter had voor groep 5 echt een behoorlijke klus die ze elke keer moest klaren. Onze dochter vond het dan ook niet altijd even leuk. We hebben af en toe strijd gehad, maar toch werd het elke keer wel weer gedaan.
We probeerden per week te plannen wanneer ze aan de slag kon. Tijdens een lange reisdag in de auto of vliegtuig gingen we bijvoorbeeld aan de slag met het huiswerk. Ook hebben we vaak genoeg in de lobby van het hotel of aan een tafeltje bij het zwembad schoolwerk zitten doen. We wisselden huiswerk maken dan vaak af met even zwemmen of spelen.
Er zijn ook ouders die zich uitschrijven en dan niks meer aan regulier onderwijs doen. Het is immers niet meer verplicht. Wij wilden echter wel graag dat onze dochter bij thuiskomst weer gewoon verder kon in haar klas. Er wordt vaak geroepen “tijdens de reis leren ze toch ook veel meer dan op school, jullie leren ze hoe ze een wereldburger worden”.
Dat klopt en daar staan wij ook volledig achter, maar dat is niet waar kinderen in een basisschoolsysteem op beoordeeld worden. Uiteindelijk moet je goed kunnen rekenen en de taal goed beheersen en kijken ze niet of je de hoofdstad van Brazilië kent en veel weet over flora en fauna. Maar we zijn ervan overtuigd dat ze veel van de reis geleerd hebben en dat nemen ze mee in hun verdere leven.
Toen ze eenmaal weer begonnen in het nieuwe schooljaar pakte de ene de draad net wat sneller op dan de ander, maar nu een jaar later is alles weer als vanouds. Wat hierin erg fijn was, is dat de kinderen goed contact hebben onderhouden met de school. Zo hebben ze drie keer met de klas gefacetimed tijdens de reis. De school had dit elke keer heel leuk voorbereid. De kinderen in de klas konden vragen aan ze stellen, zodat de klas ook weer iets leerde van de landen waar we verbleven. Dit was echt super leuk en fijn dat de leerkrachten dit gedaan hadden, onze kinderen hebben van deze momenten echt genoten.
We zien nu steeds vaker terug wat ze geleerd hebben tijdens deze reis. Ze hebben de Engelse taal beter leren spreken. Ze hebben geleerd hoe het is in de wereld en dat het ene land veel ‘rijker’ is dan de ander, maar dat dat niet per se maakt of mensen het daar goed hebben of gelukkig zijn. Ze hebben veel geleerd over het klimaat en dat dat steeds verandert; de modderstomen, overstromingen en sneeuw die we gezien hebben.
Ze hebben geleerd over de verschillende dieren die er leven in de landen. Ze hebben geleerd over culturen, geloven en stammen. Dingen die ook terugkeren in onderwerpen op school, maar hoe tof is het dat ze er dit al in het echte leven hebben mogen ervaren.
Los van de strijd over het maken van schoolwerk kan ook de wifi of gewoon het gebrek aan tijd een uitdaging zijn. Soms deed de wifi het bijvoorbeeld heel slecht of zaten we in een gebied midden in de Stille Oceaan waar we geen bereik hadden. Dan wilden we wel iets doen, maar konden we niets. De weken aan de westkust van Amerika vonden we het meest pittig. Lange reisdagen, slechte wifi en veel bekijken, maakte dat we echt niet altijd de puf hadden om de kinderen ook nog les te geven.
Als we hierop terugblikken zouden we het niet anders aangepakt hebben, maar het lesgeven tijdens een wereldreis vonden wij wel moeilijker in te plannen dan vooraf gedacht.
Geen heimweer, maar wel dingetjes missen
Onze kinderen hebben weinig last gehad van heimwee. Behalve wanneer ze erg moe waren en gewoon thuis misten. Natuurlijk hadden ze het over de vriendjes en vriendinnetjes en wilden ze die heel graag weer zien, maar gelukkig maakt de digitale wereld de echte wereld kleiner. Zo kon onze oudste heel makkelijk via Teams contact houden met haar vriendinnen en hebben we af en toe filmpjes gestuurd naar de vriendjes van onze jongste.
Uiteindelijk vinden ze een aantal dingen jammer dat ze dat gemist hebben. Bijvoorbeeld dat ze niet op de klassenfoto van dat jaar staan en dat ze het schoolreisje gemist hebben. Toen onze kinderen dit zeiden, vonden wij het ook wel weer heel schattig om te horen. Ze beseffen zich denk ik nog niet goed wat ze allemaal gezien hebben. Het is mooi om te zien dat ze ook iets echt kunnen missen en dat ze dat dan heel erg leren waarderen.
Lange reisdagen en de jetlags, onze kids sloegen zich er makkelijk doorheen
Het reizen zelf is ons heel erg goed bevallen. Vaak vliegen, meerdere tijdszones doorkruisen en flexibel omgaan als het weer eens tegen zat met een lange autorit. Ik vind dat we dit allemaal met vlag en wimpel hebben doorstaan.
We hebben geen moeite gehad met de tijdzones. Zelfs niet die ene keer dat we in Los Angeles op het vliegtuig stapten en we 10 uur later op Fiji landden. In werkelijkheid hebben we hier een dag gemist, omdat we door zoveel tijdszones vlogen.
Vooraf waren de tijdzones wel een ding waar ik een beetje tegenop zag, maar dat was dus echt niet nodig in ons geval. De lange autoritten en vluchten horen bij het reizen en uiteindelijk wordt het helemaal een onderdeel van je dagelijkse leven.
Niet gemist: de stress en hectiek van Nederland, hoe we dat gevoel proberen vast te houden
We vonden het verrassend om te merken dat ons dagelijks leven heel snel anders werd. De stress en hectiek van de maatschappij in Nederland was weg, verplichtingen vielen weg en we hadden alle tijd van de wereld om met z’n vieren elke dag te doen wat we wilden.
Dit was zo’n fijn gevoel en zullen we voor de rest van ons leven meenemen. We hoefden ons alleen maar druk te maken over waar we sliepen en waar we aten. We vinden dat we eigenlijk zelf ook weinig hebben gemist van ons leven in Nederland. Natuurlijk mis je je familie en vrienden, maar wellicht omdat we wisten dat dit een tijdelijk afscheid was, tilden we er niet te zwaar aan. We kwamen wel weer terug en we konden altijd facetimen met iedereen. Dus nee, we hebben eigenlijk niets gemist en hebben vooral geleefd in het daar zijn en de reis op dat moment.
Toen we terug kwamen van de reis vonden we het wel enorm wennen om weer in Nederland te zijn. Het is heel fijn om je vrienden en familie na zo’n lange tijd weer te zien, maar het brengt direct een hoop stress en verplichtingen met zich mee.
Het was wel heel mooi te zien hoe snel de kinderen alles weer oppakten. Een dag na thuiskomst zaten ze met de buurtkinderen alweer ijsjes te verkopen op de straat. Terwijl wij als ouders nog helemaal niet echt geland waren. We hebben echt gemerkt dat de kinderen flexibel zijn en zich makkelijk aanpassen aan hun omgeving.
Voor ons als ouders voelde dat toch anders. Tijdens de 5 maanden dat we gereisd hebben, hoefden we met niets of niemand rekening te houden, alleen ons eigen gezin. Eenmaal in Nederland word je al snel geleefd door de agenda en alle verplichtingen. Dat vinden we best lastig en ik vraag me af of dat gevoel ooit nog terug zal gaan naar de vanzelfsprekendheid waarmee we dit accepteerden voor de reis. Wellicht niet en dat is niet erg.
We zijn nog meer gesteld op tijd met ons eigen gezin. Ook doen we minder dingen omdat ze social wenselijk zijn of omdat iedereen het doet. We kijken waar wij blij van worden. Minder prikkels in deze veel te drukke hectische maatschappij vinden wij wel prettig!
Voor iedereen die twijfelt of ze een lange reis wel moeten maken met hun gezin, ik zou altijd ja zeggen. Ga het avontuur aan! Ook al loopt alles misschien niet zoals je van tevoren gedacht had, maar dat is ook het leven en hoort ook bij de hele ervaring. Wij vonden het de moeite meer dan waard. Het was een lang gekoesterde droom die opeens na 5 maanden voorbij vliegt. En nu een jaar later maken we weer nieuwe dromen over nog meer mooie landen, want er valt nog een hoop te ontdekken in de wereld!
Je verhaal voelt heel herkenbaar. Wij vonden het ook zo heerlijk om je alleen druk te maken over het eten en de slaapplek die dag. En meteen nadat je geland ben in NL overvalt de drukte je meteen. En heb je meteen weer afspraken en verplichtingen. Wij zouden het graag nog eens doen.
Wat superleuk om te lezen Leonie. Prachtig! Wat een waardevolle herinneren hebben jullie gemaakt.
Lieve groet Marlies
Wat leuk om te horen dank je wel!!!