Ollantaytambo, liefkozend Ollanta is voor de meeste reizigers niet meer dan een korte stop tijdens een dagtourtje vanuit Cusco of het beginpunt van de trein naar Machu Picchu. Mede hierdoor heeft Ollantaytambo haar eigen karakter weten te behouden.
Een toeristisch dorpje dat wel, met alle voorzieningen en dichtbij de gebaande route in Peru. Maar ook een dorpje dat je als je maar een ietsjepietsje beetje de moeite doet je beloont met het gevoel een echte ontdekker te zijn. Of zoals onze dochter het noemt “een stoertje”. Terugkijkende op onze reis van 2 maanden door Zuid-Amerika was Ollantaytambo voor ons beiden echt één van de hoogtepunten in de reis. Ik adviseer je dan ook zeker dit plaatsje te bezoeken tijdens een vakantie in Peru met kinderen.
Ollantaytambo
Ollantaytambo werd gesticht door de Inca Pachacutec in het midden van de 15e eeuw. Nu 600 jaar later is het nog steeds grotendeels zoals toen. Niet alleen is Ollantaytambo omringd door ruïnes, de stad is een ruïne op zich. Afstammelingen van de Inca’s wonen in dezelfde huizen als toen en lopen over eeuwenoude straten die nog steeds de uitstraling hebben als toen. Zelf de irrigatiekanalen die dorpelingen en velden van water voorzagen zijn nog steeds intact.
Eén van de weinig Inca overwinningen op de Spanjaarden vond ook plaats in Ollantaytambo. Nadat hij verslagen was in Cusco, trok Maco Inca zich terug in het fort van Ollantaytambo. De Spanjaarden vielen aan en de Inca liet de vlakte voor het fort vollopen met water waardoor de paarden van de Spanjaarden vast kwamen te zitten. Ondanks deze overwinning voelde hij zich hier te kwetsbaar en trok zich terug in jungle stad Vilcabamba.
Het fort van Ollantaytambo
De meest populaire bezienswaardigheid van Ollantaytambo is het fort. Hoewel fort eigenlijk niet de juiste naam is. Naast deze functie deed het ten tijde van de Spaanse verovering ook dienst als tempel en werden op de terrassen ook gewassen verbouwd. Tourbussen zetten dagjestoeristen direct voor het fort af en vertellen ze hoe laat ze weer terug moeten zijn. Wij zijn blij dat we de tijd hadden op eigen gelegenheid op verkenning te gaan. Er is veel te zien, zoals de zontempel met enorme stenen en diverse fonteinen. Er is veel wat ik tijdens een eerder bezoek in 2004 ook op een dagtoertje gemist hebt.
Ollantaytambo ligt in de zogenaamde heilige vallei en op bijna 2800 meter. Voor ons een makkie na de tijd in Cusco en we voelen ons helemaal fit. Dat mag ook wel want de klim omhoog is steil. Nadat we de bezienswaardigheden hebben bekeken op het grote plateau besluit Marcel nog verder op verkenning uit te gaan. Wij wachten maar als het te lang duurt gaan mijn dochter en ik ook rond kijken. Aan de achterkant van de het tempelcomplex is een deur en een pad. Een pittige klim volgt en dan zijn we helemaal op de top van deze berg. De beloning is een geweldig uitzicht en een kleine Inca wachttoren. In de berg uitgehouwen is een metershoog gezicht, volgens de overlevering het gezicht van Viracocha, god van de Inca’s. Je ziet ook pas goed wat een tactische slimme locatie dit was met een vallei aan 3 kanten omgeven door bergen en op alle bergen zien we de resten van wachttorens.
De onbekende ruines van Ollantaytambo
De volgende dag besluiten we het pad te volgen naar enkele van de wachttorens die we gisteren op de bergen zagen. We zijn vroeg op en er wacht ons wederom een pittige klim. Onze dochter van drie voelt zich stoer en loopt zelf de smalle, soms lastig vindbare, steile padjes op. Telkens zijn er weer Inca huisjes en ruïnes die ons uitdagen verder omhoog te gaan.
We komen slecht een handjevol wandelaars tegen. Wat een verschil met drukke ruïnes van het fort van Ollantaytambo. Hier betaal je geen entree en is het minstens zo mooi. We zijn bewust in de ochtend gegaan zodat we in de schaduw lopen maar we zien de zonnestralen al vallen op het fort en het dorp. Hoger en hoger totdat we uiteindelijk neerkijken zelfs op de wachtposten waar we gisteren waren. Af en toe stoppen we om te rusten en gaan zitten op een steen of het gras waarin wilde veldbloemen groeien.
We komen bij een aantal wachttorens. Aan onze linkerkant zien we een gebouw dat lijkt op een vervallen kerk maar een gruisveld en wat lijkt op een aardverschuiving blokkeert ons pad. Verder omhoog lijkt een weg te zijn maar deze is helemaal overgroeid. Wij vinden het te gevaarlijk met onze dochter maar Marcel gaat verder omhoog. Nog hoger zijn ook wachttorens en je kunt helemaal doorlopen tot de top als je tijd hebt.
Inmiddels is er alleen ook een mannetje gearriveerd, de opzichter die moet zorgen dat er geen ongelukken gebeuren. Hij wijst op een afzettingslintje dat tussen het onkruid ons niet was opgevallen. De weg die Marcel heeft genomen mag je blijkbaar niet meer nemen.
We zitten nu zo hoog dat we ongeveer halverwege de weg naar beneden iets zien dat lijkt op drie rijtjes huizen. Het pad dat wij hebben genomen (bij de eerste kruising) rechts brengt ons al hoger dan dit maar op weg naar beneden stoppen we hier wel. Wat huizen lijkt zijn eigenlijk graanschuren met de naam Pinkuylluna.
We hebben een ochtend heerlijk gewandeld en genoten van de rust, natuur en Inca ruïnes. Zelfs onze dochter van drie vond het zo’n avontuur dat ze zelf de steile padjes opliep.
We waren ook nog van plan te gaan fietsen rondom Ollantaytambo en dan het pad te volgen naar de Inca steengroeve Chancachuco maar helaas zijn de mountainbikes die hier verhuurd worden van dusdanige slechte kwaliteit (zonder werkende rem) dat dit niet verantwoord is. Heb je voldoende tijd dan is dit ook een wandeling die je (zonder kind) in een uur of 5 kunt maken.
Voor wandelliefhebbers is Ollantaytambo een paradijs want er zijn nog diverse andere opties. Ze moet de Perolniyoq waterval erg de moeite zijn en kan je naar diverse onbekende Inca ruïnes. Er zijn geen routes aangegeven dus je kunt het beste een lokale gids inhuren. Of vraag van te voren duidelijke inlichtingen bij het tourisme office en zorg dat je een GPS device meeneemt en voldoende Spaans spreekt om de weg te vragen.
Hotels in Ollantaytambo
Er komen genoeg toeristen in Ollantaytambo die op doorreis zijn naar Machu Pichhu. Er is dus een ruime keuze aan met name budget en midrange hotels. Wij hadden de ervaring dat we in het laagseizoen door gewoon ter plekke rond te kijken een prijs kregen die 25% goedkoper dan de prijs die bij de receptie hing en die op dat moment ook op booking.com stond. In het hoogseizoen is het wellicht wel handig om iets te reserveren.
Er zijn rondom het centrale plein ook genoeg restaurantjes maar de beste prijs-kwaliteit verhouding krijg je wanneer je de kleine straatjes in loopt.
Ook naar Latijns-Amerika op vakantie? Zo regel je het!
Mijn Handboek Verre Reizen met Kinderen geeft heel veel praktische tips en inspiratie voor je reis. Wil je de reis zelf organiseren? Ik gebruik altijd Skyscanner om vluchten te vergelijken. Een auto huren doen we graag via Sunny Cars, want dan scheelt gedoe met verzekeren. Voor accommodaties kijken we vaak op booking.com.
