Heerlijk een half jaar op pad met je gezin. Sri Lanka, Indonesie, Australië, Canada en tussendoor nog wat bounty eilanden en Ijsland. Een heerlijk vooruitzicht toch. Dat is geen vooruiticht meer voor Nynke en haar gezin, want ze zijn nu onderweg. Ik interviewde ze op 1/3 van de reis en je kunt de rest van de avonturen van dit gezin volgen op reismetkinderen.nl
Maak kennis met de wereldreizigers
Wij zijn met z’n drieën: Henk, bijna veertiger (weet niet of ik dat mag noemen van ‘m ???? ) en tot voor kort werkend bij de Rabobank. Nynke, 31 en tijdens m’n werk al dagelijks bezig met reizen met kinderen bij Riksja kids. En dan hebben we Fynn nog, onze actieve en ondernemende bengel van 2,5.We zijn alle twee al eens langer weggeweest, dus dat reisvirus hadden we al te pakken.
Ik riep toen: nu kan het, geen kids en nog geen koophuis. Nu, 4 jaar later met kind en koophuis kriebelde het toch weer. Fynn is wat ouder, maar nog niet leerplichtig. Henk is boventallig bij de Rabobank en dus zoekende naar een nieuwe baan en tot die tijd vrij te gaan en staan waar hij wil.En bij mij op m’n werk begrijpen ze dat reisvirus als geen ander.
Die samenloop van omstandigheden gaf ons de kans een half jaar te reizen met het gezin. We hebben er bijna 1/3e opzitten. We zijn gestart in Sri Lanka, toen door Indonesië, daar zitten we nu. Over 5 weken naar Brisbane in Australië en via de bounty eilanden van Fiji naar Amerika waar we een camper huren. Vervolgens naar Canada en na een bezoek aan IJsland zijn we 1 september weer thuis.
Eerste bestemming: Sri Lanka
Sri Lanka stond helemaal niet bovenaan ons lijstje. Wat wel? Met de camper door Amerika. Dat is niet goedkoop en dus wilden we daar een budget bestemming tegenover zetten, dat werd Indonesië. En dan was het de kunst om een bestemming te vinden die in maart een goede reisperiode heeft en goed te combineren is met Indonesië.
Via m’n werk kende ik Sri Lanka een beetje: afwisselend, natuur, stranden, kleine reisafstanden. Dat ging ‘m worden. Nou is Sri Lanka is niet gelijk de meest makkelijke bestemming als het om het echte backpacken gaat, veel reizen worden met auto met chauffeur aangeboden. Dat maakt het wel gelijk rustig voor de eerste weken, we hoefden zelf nog niet echt na te denken over vervoer. Een luxe hoor! We hadden ook bewust nog geen activiteiten vastgelegd, eerst maar eens zien hoe het gaat. En eigenlijk ging het van zelf allemaal. Je chauffeur heeft ook weer veel contacten of weet de leuke stops onderweg. Ja, Sri Lanka zou ik iedereen wel willen aanraden met kinderen.
De grootste uitdaging, het ritme vasthouden
De grootste uitdaging vind ik om nog iets van een ritme te houden. Kids functioneren nou eenmaal het beste als ze een beetje weten waar ze aan toe zijn. In Sri Lanka konden we het zo plannen dat Fynn op reisdagen in de auto kon slapen. Maar nu in Indonesië gaat dat niet. Hij slaapt dus soms op de gekste plekken: in de bus of trein, maar ook gerust op een speedboot die over het water stuitert.
Die slaapjes zijn vaak maar kort, we merken echt dat hij een korter lontje krijgt als er meer van dit soort dagen achter elkaar zitten. Dan moeten we weer even rust inbouwen, zonder dat dat saai voor ons wordt. Eén van de redenen dat we deze reis wilden maken was het bij elkaar zijn, van elkaar genieten. Tegelijkertijd vormt dat ook één van de grootste uitdagingen: genoeg tijd maken voor iedereen. Het komende half jaar gaan Henk en ik bijvoorbeeld niet lekker een avondje samen uit eten, dat is best gek. We zijn altijd met z’n drieën.
Over eten gesproken. Dat is nog wel een dingetje. Wij eten thuis helemaal niet zoveel rijst, dus dat wilde Fynn niet. Hier doen ze niet anders. En ik wil in een land met zulke lekkere gerechten ook niet iedere dag voor de makkelijke pasta of pizza kiezen. Dus nu knabbelt hij overdag een wortel of paprika op en eet ie ‘s avonds iets simpels.En, gister vroeg hij zowaar om een hap rijst van ons. Loslaten is daarin geloof ik toch het codewoord!En wat we heel bewust moeten doen is af en toe even stil staan bij hoe bijzonder het is wat we doen.
Oppassen dat je niet op reis ook in een dagelijkse “sleur” terecht komt. Je bent overdag toch veel met Fynn bezig, die heeft nog niet de leeftijd dat hij zelf lekker gaat spelen of dat je ‘m even uit het oog kunt verliezen. Daarnaast moet er een volgende accommodatie geboekt worden en hoe komen we daar dan? Iets langer op dezelfde plek zijn heeft dus voor ons ook als voordeel dat je niet continu aan het regelen bent, maar ook bewust even van het moment en elkaar kunt genieten. We knijpen elkaar nog geregeld: kijk dan waar we zijn!
Zo planden wij onze wereldreis
Wij zijn denk ik bijna een jaar van te voren gestart met de planning. Niet altijd even intensief natuurlijk, maar met een balletje op werk opgooien, dromen en een lijst met wensbestemmingen maken. Daarin moest ook weer flink geschoven en geschrapt worden. Sommige bestemmingen waren route of reistijd technisch gewoon niet te combineren. Je wilt niet dat bountystrand in een regenperiode of kamperen als de temperatuur nog heel laag is. Een aantal grote dingen als het ticket en echt belangrijke zaken als de camper en auto in Amerika en Canada hebben we vastgelegd.
We zijn daar in het hoogseizoen dus dat moest echt. En die zaken worden vaak ook alleen maar duurder hoe langer je wacht. Hoe lang we waar blijven is grotendeels gebaseerd op routes die reisorganisaties (voor kinderen) aanbieden en waar zij er dan 3 weken over doen hebben wij 5 weken gepland. Dan hebben we de ruimte voor onverwachtse dingen of gewoon om ook eens een zwembad- of wasdag te plannen. Of we nemen tijd om een lange reisdag in tweeën te hakken. De precieze route plannen we niet, die laten we afhangen van wat we ter plaatse horen en tegenkomen.
Zo had Fynn het zo naar z’n zin in Yogyakarta, waar we bij een Nederlands stel met kids van dezelfde leeftijd (en dus speelgoed) sliepen, dat we er uiteindelijk een week gebleven zijn. Details zijn echt dingen die we pas een paar dagen of zelfs een dag van te voren bepalen en dat is ook juist zo fijn als je geen haast hebt. Onze ervaring is ook hier weer ‘loslaten’. Gaat de trein niet op maandag dan nemen we ‘m dinsdag. En waar je thuis nog zo tegen op ziet: het niet weten wat je kunt verwachten bijvoorbeeld, spreekt hier helemaal voor zich. Klinkt heel gek misschien, maar eigenlijk is de planning niet heel anders dan wanneer we 3 weken weggaan. Het enige dat nodig is is een goede internetverbinding. ????
Vaak gehoord: waar begin je aan? En is het niet gevaarlijk?
Van te voren kregen we veel vragen. Waar begin je aan? Is het niet veel te gevaarlijk? Met name van mensen die zelf liever iets dichterbij huis blijven. Ik moet zeggen dat op het moment dat we deze reis aan het plannen waren ik ook best af en toe een beer op de weg zag hoor. Ook met de slecht nieuws berichten in die tijd: zika virus, aanslagen, aardbevingen.
Blijven relativeren en vertrouwen op je eigen gevoel helpt. En als je dan eenmaal op je bestemming bent en je je ook beter een beeld kunt vormen, blijkt het heel simpel. Reizen met Fynn opent ook onwijs veel deuren. Mensen benaderen je op een andere manier. Zo kregen we in Sri Lanka nog wel eens een gratis tuktuk ritje aangeboden, raakten we in de trein gemakkelijk aan te praat met andere lokale reizigers en op dit moment is Fynn met het zoontje van de eigenaar druk met alle auto’s, gewoon lekker bij hen binnen en wij kunnen ondertussen wat insidertips krijgen. Je krijgt er gratis een kijkje bij de mensen thuis voor terug. Als je alle risico’s wilt vermijden kun je inderdaad beter thuisblijven. En zelfs dan weet je ‘t niet. Gebeuren niet de meeste ongelukken binnenshuis? ????
Tips voor andere ouders die een wereldreis met kind willen maken
Tip 1: Doen! Er is altijd een reden tot uitstellen, niet doen. Als een reis maken met je gezin echt is wat je wil, waarom dan wachten?Tip 2: Loslaten. Een kind past zich misschien nog wel makkelijker aan dan de ouders. Die gaat slapen als ie moe is en als ie honger krijgt, eet hij echt wel hoor. Het komt zoals het komt. We hebben dagen dat we zo’n intens geluksgevoel hebben omdat we bovenaan de Bromo vulkaan staan of eten op een palmbomenstrand. Maar ook echt wel dagen dat het iets minder loopt, we moe zijn of ons druk maken om iets heel kleins.
Wat dat betreft is het ook gewoon net als thuis hoor, alleen is de setting anders.Tip 3: Zoek een balans die voor jullie werkt. Laat je vooral niet leiden door wat andere vinden, het is jullie reis. Ik deed dat in het begin een beetje, dan wilde ik teveel. Terwijl, als wij een half jaar op Bali hadden willen zijn, dan doen we dat toch? Alleen tegenover jezelf heb je een verantwoording af te leggen.
Niet tegenover je omgeving die het te gevaarlijk, te duur, zielig voor Fynn of veel te veel gedoe vinden.Tip 4 is een praktische meeneemtip. Wat we tot nu toe iedere dag gebruikt hebben is het zakmes (mesje, schaartje) en een plastic bakje dat af te sluiten is. Zo snijden we fruit voor onderweg, smeren we een boterham, maken we noodles met alleen kokend water. Je koopt ze gewoon bij de Xenos en ze nemen geen plek in beslag want in je tas stop je er gewoon een shirt in. Oh, en de iPad. Voor nood…
Alle foto’s in het artikel zijn eigendom van de familie. Heb jij met je gezin ook een mooie reis gemaakt en wil je dit graag delen met andere reizende ouders? Neem contact op met Gezin op Reis en wie weet staan jullie binnenkort in de interviewrubriek. Zoals dit gezin dat een lange reis door Zuid-Amerika maakte of dit gezin dat woonde op Bali.
