Verslag van een rondreis Istanboel en Bulgarije in 2005 voor onze dochter werd geboren. Voor tips met het gezin check Bulgarije met kinderen en Turkije met kinderen.
Istanbul
Om 5 uur van Schiphol vertrokken en met Corendon naar Istanbul gevlogen. We kwamen daar ’s avonds aan op Sabiha Gocken Airport. Onze eerste prioriteit was dus ervoor te zorgen dat we naar de Europese kant van Istanbul kwamen. Corendon laat bussen rijden voor de mensen die via hun een hotel hebben geboekt en in deze bus was nog plaats over. Voor EUR 10,- werden we afgezet bij de Aya Sofia.
We hadden vanuit Nederland al een hostel geboekt. s’ nachts hebben we niet echt lekker geslapen veel muggen en om 5 uur werden we wakker van de moskee. We waren zo wel mooi vroeg op. In sultanahmet zijn de beroemdste bezienswaardigheden van Istanbul allemaal op loopafstand. Er komen dan ook ontzettend veel touringcars met toeristen die 1 dagje Istanbul “doen”. Als je een beetje oplet kan je ervoor zorgen dat je over net na of voor de grote groepen bent.
We zijn natuurlijk naar de Blue Mosque en de Aya Sofia gegaan. De Blue Mosque maakt vooral van de buitenkant veel indruk. De Aya Sofia stond helaas binnen deels in de steigers. Ook leuk is de Basiclia Cistern een ondergronds water reservoir uit de romeinse tijd. Verder hebben we een beetje rondgeslenterd en mensen gekeken. Ook hebben we treinkaartjes gehaald voor de nachttrein naar Plovdiv. ’s avonds regende het waardoor het lekker afkoelde.
De volgende dag regende het nog steeds en we hebben deze dag gebruikt om het Topkapi Palace te bezoeken. Hier zijn we naar toe gegaan met de tram. De tram in istanbul is erg makkelijk, niet duur en stopt bijna overal. Je koopt een muntje en daarmee kan je de tram in.
In Topkapi Palace hebben we ook de harem gebouwen bezocht. Dit was nog een heel gedoe. Je moet hier namelijk apart voor in de rij staan. We zijn Topkapi binnen gegaan gelijk toen het open ging en daarna direct door gelopen naar de Harem kassa. We stonden dus voor in de rij met ongeveer 15 mensen voor ons. Wat bleek nu tussen die 15 mensen zaten een aantal -ja wat zal ik ze noemen- personen die 250 kaartjes kopen. Blijkbaar verkopen ze die kaartjes dan weer met winst door aan tourgroepen. Omdat de kaartjes op tijd gaan leek het erop dat wij dus pas in de middag naar binnen konden. Gelukkig vond de persoon die de kaartjes verkocht het ook wat te gek worden en ontstond er een pittige discussie. Uiteindelijk (na 1 uur ofzo) konden wij met een aantal andere alleen reizende mensen wel naar binnen.
Na al dit gedoe bleek het harem gelukkig wel echt de moeite waard te zijn. Super mooie vertrekken allemaal betegeld en versierd met goud. Zo hebben we bijvoorbeeld de slaap en badkamer van de sultan gezien, en de huiskamer. Ook in de rest het paleis is veel moois te zien. Toen het goed druk werd waren wij klaar. De rest van de dag hebben we ook lekker doorgebracht op verschillende bankjes. Istanbul is echt erg leuk om mensen te kijken.
Ploviv Bulgarije
Onze trein naar Plovdiv vertrok om 22:00 dit was een slaaptrein wat inhoudt dat je van de bank een stapelbed kan maken. Het betekend niet dat je veel kan slapen. We kwamen om 3:00 aan bij de Turkse grens waar iedereen eruit moet. Ongeveer een uur later ga je weer verder en om 6:00 waren we bij de Bulgaarse grenspost en ook hier wordt je weer wakker gemaakt en moet je de trein weer uit. Om half 9 kwamen we aan in Plovdiv.
Volgens de LP gids is het lastig om budget accommodatie te vinden in Plovdiv. We zijn dus maar gelijk gegaan voor een homestay. Er zijn bureautjes die bemiddelen tussen Bulgaren (vooral oudere alleenstaande vrouwen) die een kamer verhuren aan de toeristen.We hadden geluk een nette schone kamer vlakbij het centrum te krijgen. Ondanks de vermoeidheid toch Plovdiv in gegaan maar dat viel behoorlijk tegen. Het weer zat ook niet mee, geen zon en een ijzige wind. Ondanks het weer liepen veel Bulgaarse vrouwen er behoorlijk bloot bij.
De volgende dag bleek Plovdiv toch best wel erg leuk te zijn. Veel romeinse resten waarvan vooral het amfitheater mooi is. Ook hebben we een (etnografisch) huis museum bezocht met super mooie meubels (deze musea hebben ze in bijna elke Bulgaarse plaats). Veel leuke kronkel straatjes met terrasjes. Plovdiv is gebouwd op een aantal heuvels bij een zijn we omhoog gelopen om het sovjet monument te bekijken en om te genieten van het uitzicht.
Wat we na 2 dagen al door hadden was dat we ons behoorlijk hadden verkeken op de hoeveelheid engels die gesproken word in Bulgarije. Tot nu toe was dat nihil, sommige mensen spraken wel een beetje Frans of Duits. Omdat Marcel op de middelbare school Grieks heeft gehad hadden we nog het geluk dat hij in ieder geval de uitspraak bij het cyrillisch schrift wist. Vaak als je iets uitsprak lijkt het op een woord en zo weet je nog een beetje wat je eet. Bij het busstation konden we zo er ook achter komen welke bus waar naar toe ging en hoe laat etc. We wilden graag naar Bansko omdat daar een festival was maar helaas bleken alle bussen de komende dagen vol te zitten Daarom zijn we maar gelijk door gegaan naar Rila
We wilden graag naar het Rila Klooster de grootste attractie van Bulgarije. Maar als we de LP moeten geloven is dit nogal een opgave met het openbaar vervoer. Zo gaan er maar 3 bussen per dag vanuit Rila naar Rila Klooster. We hebben het dus in 2 ettapes gedaan.
‘s ochtend vroeg vertrokken uit Plovdiv en de bus genomen naar Blagroevgrad. Vanuit Blagroevgrad gaan er elk uur bussen naar Rila. We hebben in Rila gekozen voor een relatief luxe hotel met zwembad. Alle dorpsjeugd lag hier ook aan het zwembad. Behalve het zwembad is er verder weinig in Rila, 2 restaurantjes en dat is het dan.
De volgende ochtend erg vroeg op om het eerste busje naar Rila Klooster te nemen. We kwamen nog voor zonsopgang aan in het klooster. De toeristen die in het klooster hadden geslapen begonnen net een beetje naar de douches te gaan en we hadden het dus echt voor ons alleen.
Het Rila Klooster is echt een aanrader. Het gebouw zelf in de omgeving is echt heel erg mooi en rustig. En zelfs als je geen fan bent van iconen dan kan je deze vast wel waarderen. In de omgeving van het Klooster kan je verschillende korte en lange wandelingen maken. Wij zijn naar st. ivans Cave gelopen (ongeveer 1.5 uur totaal). Je loopt het eerste stukje langs een riviertje en daarna door het bos. Zeker ook een aanrader.
Terug bij het klooster was dit overspoelt door dagjes mensen die met een toergroep hier komen waardoor we nog eens dubbel zo blij waren met hoe wij ernaartoe zijn gegaan.
We kwamen er alleen wel achter dat we een probleem hadden met de bus die vertrok uit Rila Klooster naar Rila zouden we nooit de bus kunnen halen die vanuit Rila naar Sofia gaat (de enige die dag). Uiteindelijk hebben we ons dus met een taxi terug laten brengen naar Rila. Onze verbazing was nogal groot toen de bus naar Sofia veel te laat kwam en dezelfde zeer brakke bus bleek te zijn als die bij Rila Klooster stond. Aangezien deze bus echt uit elkaar viel en zeker niet hard kon rijden kwamen we laat aan in Sofia.
Sofia
In de bus vanuit Rila hebben we nog een Nederlands stel ontmoet en samen zijn we op zoek gegaan naar accommodatie We maakten nu voor het eerst kennis met een irritant fenomeen namelijk buitenlanders prijzen in hotels (2* zo veel als een bulgaar). De hostels die we bekeken waren of vol of een stuk duurder dan in de LP stond. De beste optie was dan toch maar weer Homestay. We kwamen samen met het Nederlandse stel in een huis terecht, de eigenaresse hebben we al de tijd niet gezien.
Sofia ligt aan de voet van mt. Vitoshia dit is tevens een national park. de hoogte berg is mt Cherni Vrai 2290 hoog (sofia ligt op 800.) In de winter kan je hier skieen en in de zomer wandelen. De volgende ochtend hebben wij de stoeltjes lift genomen naar Goli Vrah (1837m) vanaf daar zou je in ongeveer 5 uur naar beneden moeten kunnen lopen langs een waterval.
Het eerste gedeelte is echt goed aangegeven met om de zoveel meter palen. Boven op deze berg groeien veel wilde bloemen en het is echt heel aangenaam wandelen. Je ziet ook pas goed hoeveel smok er in Sofia is over de hele stad hangt een grote zwarte wolk. Na een tijd wandelen kwamen we bij beboste gedeelte en begonnen omlaag te lopen. De palen waren weg maar we hadden het idee dat we goed liepen. Op een gegeven moment begonnen we ons wel een beetje druk te maken maar toen kwamen we uit bij een restaurantje Hier lekker gegeten en toen met handen en voeten de weg gevraagd. Om een lang verhaal kort te maken was het op een gegeven moment al 4 uur en waren we nog steeds boven op de berg en geen waterval gezien. Op een gegeven moment kwamen we uit bij een tv zendmast gelukkig wisten we toen wel weer waar we waren maar was het nog zeker een aantal uur naar beneden. Naar de zendmast liep een auto weg en er kwam zowaar een auto aan. Weer met handen en voeten uitgelegd dat we verdwaalt waren en we mochten van deze man meerijden 45 min later heeft hij ons bij de voet van de berg af gezet. Ik moet er dan ook niet aan denken hoe lang het nog lopen zou zijn geweest. De goede les is ga nooit wandelen zonder kaart ook al staat er in je guide boek dat de trail goed is aangegeven.
Na dit toch wel uit de hand gelopen avontuur zijn we samen met het Nederlandse stel uit eten geweest bij Background (bul vitoshia 14). Naar Bulgaarse begrippen niet goedkoop (EUR 7,50 voor een hoofgerecht). Maar echt ontzettend lekker !! alleen dit restaurant zou al een reden zijn om naar Sofia te gaan. De brownies als toetjes is het lekkerste dessert dat ik ooit ergens heb gehad. De volgende dag in Sofia hebben we een stuk minder avontuurlijk doorgebracht met het bezichtigen van verschillende kerken in Sofia en dit zijn er echt heel wat.
Veliko Tarnavo
De LP gids is zeer enthousiast over Veliko Tarnavo en daarom dachten we dat we ons hier makkelijk een week konden vermaken. Deze keer geen homestay maar een hotel. Een van de meest opvallende dingen in Veliko is het fort dat boven de stad ligt, dit is dus ook gelijk het eerste wat we hebben bezocht. Het is alleen wel heel erg (nep) gerestaureerd wat ik echt jammer vind. Laat iets zoals het was en ga niet zelf met beton er van alles bij bouwen. Het fort bleek wel een beetje symbool te zijn voor Veliko het kan heel mooi zijn maar voor ons was het het is het net niet. Een leuke binnenstad waar de auto’s dan alleen wel keihard door heen scheuren. Na 1 dag hadden we eigenlijk alles wel gezien.
Wij zaten met een dilemma Veliko bleek niet zo leuk te zijn als we hadden gedacht en we waren ook al niet naar Bansko gegaan waardoor we een aantal dingen konden gaan doen dan onze globale planning. Omdat we veel mensen ontmoeten die via Boedapest kwamen hebben we er aan zitten te denken dit ook te doen maar dit bleek niet zo handig. Uiteindelijk hebben we besloten dan maar meer een relax vakantie van te maken en langer naar de kust te gaan en om als Veliko dan minder leuk is maar wat meer in de buurt ervan te kijken.
In Veliko zelf hebben we eigenlijk alle musea gezien het archeologisch museum is wel een aanrader. Daarnaast hebben we 3 avonden geprobeerd naar de sound en light show te gaan maar elke avond hebben we ontzettend onweer gehad waardoor deze afgelast werd. Het onweer was wel echt spectakel waar je constant bliksem in zag slaan op de omliggende heuvels en de straten helemaal blank stonden.
We zijn ook nog naar Etar geweest een soort Bulgaars openlucht museum. Dit is echt geen aanrader er worden alleen dingen verkocht. Wel een leuk uitstapje is naar Dryanovo klooster en de Bacho Kiro Grotten. Vooral de omgeving is hier erg mooi. Na uiteindelijk toch nog 4 dagen in Veliko Tarnavo de bus genomen naar Varna.
Varna – Zon, Zee en Moskee
De hostels waar we zijn geweest zaten vol dus in Varna weer homestay en deze keer hadden we pech. Een zeer doof vrouwtje en een ontzettend smerig huis. In de slaapkamer een doorgezakt bed en dikke lagen stof, de badkamer was echt heel ranzig. Omdat we maar 2 nachten, 1,5 dag in Varna bleven er maar voor gekozen om niet te douchen en zo min mogelijk in het huis te zijn.
Onze tijd in Varna hebben we besteed door het bezoeken van het archeologisch museum 6000 jaar oude gouden en koperen voorwerpen. De oudste ter wereld (kijk dat soort dingen wisten we nou niet van Bulgarije). En daarnaast nog een interessante collectie. Ook in Varna hebben de Romeinen hun stempel achter gelaten zo kan je bijvoorbeeld Romeinse baden bezoeken. Na Varna zijn we met de bus naar Sozopol gegaan. Sozopol is echt een gezellig badplaats maar waar nog steeds weinig buitenlandse toeristen komen en het dus nog steeds handen en voeten werk is. In sozopol lekker aan het strand gelegen (wel verboden te zwemmen i.v.b. met hoge golven) en verder naar de open lucht bioscoop geweest (in het Engels met Bulgaarse ondertitels). Er zijn veel restaurantjes waar je lekker kunt eten of een kaminitza biertje drinken. Verder zijn er ook veel kraampjes waar je pannenkoeken en donuts kunt kopen. De banaan/chocolade pannenkoek is een aanrader voor ontbijt de ham/kaas/curry pannenkoek niet.
Vanuit Sozopol hebben we nog een dag trip gemaakt naar Nesebar. Dit is echt een pittoresk plaatsje (vroeger eiland) vol met oude kerkjes kleine straatjes en ontzettend veel toeristen en op toeristen georiënteerde winkels. Nesebar is echt wel leuk om gezellig rond te slenteren of op een terrasje te genieten van een biertje en dat hebben we dan ook gedaan.De vakantie zat er bijna op en het was weer tijd terug te gaan naar Istanbul. We zouden graag met een dag bus zijn gegaan maar je bleken alleen nacht bussen te gaan waarmee je om 6:00 am in instanbul aankomt of avondbussen waarmee je om 3:00 am in istanbul aankomt. Het werd dus de nachtbus.
Wederom geen slaap het hele grensverhaal was nog een stuk erger da met de trein. Eerst 2 uur in de rij bij de Bulgaarse grens (ja met 4 bussen tegelijk aankomen en dan 1 douane beambte die iedereen moet helpen). Bij de Turkse grens mocht iedereen nog een keer zijn tas open maken en werden we besnuffeld door honden. Toen er ook nog een snurker in de bus zat kwam er van slapen dan ook helemaal niet meer. Bekaf werden we om 6:00 in Istanbul gedropt.
Om 6:00 op het busstation van istanbul met een paar honderd perrons toch echt verbazend effectief. Met een uurtje waren we via metro en tram weer in sultanahmet. Omdat het Stone hostel ons goed was bevallen zijn we hier weer naar toe terug gegaan. Om 7:00 hadden ze gelukkig al een kamer voor ons vrij en we zijn eerst maar eens ons bedje in gedoken.
‘s middags hebben we ook lekker relaxed een beetje rondgelopen op de Bazaar. Het gehalte irritante mannetjes die je wat willen verkopen viel ons echt heel erg mee.
Het hostel had die avond een boot afgehuurd voor een Bosporus tour. Istanbul vanaf de boot met een glas wijn erbij is helemaal niet verkeerd. Om het nog eens extra leuk te maken was er die avond ook groot vuurwerk bij een van de exclusieve clubs langs de bospurus. Vanaf de boot hadden we natuurlijk echt perfect zicht.
Tijdens deze tocht kwamen we er ook op wat de mooiste moskee van Istanbul is. De mensen die bij het hostel werken vonden Suleymaniye Camii echt de mooiste, hier waren we n
og niet geweest dus wisten we gelijk wat we onze laatste halve dag in Istanbul naar toe zouden gaan.
Deze moskee is erg mooi maar wat vooral hier zo bijzonder was dat hier de mensen echt leven die andere moskeeen zijn meer musea. Binnen de moskee muur is een tuin. In deze tuin veel kinderen met moeders die hier spellen. Ook groepjes tiener meisjes hangen hier rond. Net als oudere mannen. Hier konden we de moskee echt zien als een ontmoetingsplaats. Eerst voelde ik me wel een beetje een indringer maar nadat Marcel mee ging doen aan een partijtje voetballen helemaal niet meer. De kinderen kwamen nu vanzelf naar ons toe.
De terug vlucht met Corendon was helaas geen succes niemand wist hoe laat de vlucht nou zou gaan. Uiteindelijk naar te vaak bellen moesten we om een bepaalde tijd voor de blauwe moskee staan voor de pick-up service. Wij stonden daar en een aantal andere mensen die ook met Corendon vlogen en geen hotel via hun hadden geboekt ook maar er kwam geen bus. Uiteindelijk heeft iemand zelf een busje geregeld die ons naar het vliegveld bracht. Ook daar alleen maar chaos. Uiteindelijk werden we met een martinair vlucht meegestuurd en kwamen we om 1:00 aan op Schiphol. Wij konden toen niet meer met de trein naar huis. Gelukkig konden we bij vrienden blijven slapen.
tot slot
Istanbul is echt een super mooie stad er is echt veel te zien, zeker als je een beetje buiten de standaard dingen komt. We hebben nu maar weinig kunnen zien maar willen zeker nog een keer terug.
Bulgarije is een apart land aan de ene kant heeft het een Europese uitstraling, maar aan de andere kant spreekt er niemand Engels. Het reizen in Bulgarije is lastig als je niet een beetje Bulgaars spreekt. Ook zijn er (met uitzondering van de zwarte zee kust) niet veel voorzieningen voor toeristen (zoals hostels). Toch is het wel apart om een keer naar een niet zo voor de hand liggend land te gaan. Bulgarije zal zeker goed in de smaak vallen bij mensen die houden van wandelen en kerkjes. Voor ons was er eigenlijk wat te weinig te zien voor 2.5 week. (of we zijn niet naar de goede plaatsen gegaan).
