Lijkt het je wat om op avontuur te gaan in de bossen en tegen allerlei in meer of mindere mate intacte kastelen te lopen? Zo ja, dan ga je Obersteinbach geweldig vinden.
Wat ons betreft was het de verrassende ontdekking van onze vakantie in de Elzas. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden ligt Obersteinbach namelijk in Frankrijk en wel in de noordelijke Vogezen. We kwamen hier min of meer bij toeval terecht nadat we eerst een week op vaarvakantie waren geweest in de Elzas.
We kwamen in de loop van de middag aan bij ons hotel voor de nacht en daar zagen we voor het eerst een kaart van de regio. Wat bleek? Op minder dan een uur loopafstand van Obersteinbach liggen verschillende kasteelruïnes. Man en dochter waren te moe maar ik trok direct mijn wandelschoenen (nou ja, Teva’s) aan en ging op pad.
Obersteinbach
Mijn wandeling begon aan de andere kant van het dorp dus zag ik meteen iets van het plaatsje. Een mooie mix van woonhuizen en enkele restaurantjes en hotels. Allemaal gevestigd in van die fleurige oude vakwerkhuizen. Het dorpje ligt helemaal langs de doorgaande weg met maar een paar zijstraten. De meest opvallende gebouwen zijn het kerkje, het gemeentehuis en het Maison du Chateux. Dit museumpje is ’s middags open en geeft alvast een klein inkijkje in de kastelen en ruïnes die hier in de bergen verborgen liggen.
Een ander leuke plek om even langs te gaan wanneer je in Obersteinbach bent is de geitenboerderij (er staat een bordje). Hier is een kleine speeltuin. Je mag de geitjes aaien en kunt vervolgens in het winkeltje heerlijke verse kazen proeven en kopen.
Petite Amsberg
Ik loop het dorp uit de heuvels in en zit direct in de bossen. Gelukkig staan er regelmatig bordjes waar ook de wandeltijden op aangegeven staan. Zo kan ik in 35 minuten naar Wasigenstein lopen maar ik kies voor het 15 minuten boven het dorpje gelegen Petite Amsberg.
Van oorsprong was Klein Amsberg een leengoed wat hoorde bij de abdij van Wissembourg en de famile Wasigenstein. In 1340 werd het overgenomen door de familie Ochenstein en weer later werd het gedeeld door verschillende families. Uiteindelijk werd het hele kasteel in 1606 eigendom van de Hanau-Lichtenberg familie.
Het werd vernietigd tijdens de 30-jarige oorlog, een serie oorlogen tussen verschillende Europese mogendheden van 1618 tot 1648. Het kasteel verschilde van de andere kastelen in de regio doordat het geen binnenplaats had en het door de locatie enorm goed te verdedigen was. Er is niet heel veel meer over van het kasteel behalve een aantal muren en wat trapjes. Wat hier vooral de aandacht trekt, is het uitzicht over de lager gelegen vallei en het dorpje. Wat een heerlijk plekje om in de zon te zitten.
Via het bospad loop ik via een andere route door de bossen weer terug naar het dorpje. Onderweg kom ik langs een van de vele hoge rotsen hier waar net een aantal rotsklimmers bezig zijn, een fascinerend gezicht.
Wasigenstein
Het volgende kasteel dat ik besluit de bezoeken is Wasigenstein. Eigenlijk bestond het uit twee losse direct naast elkaar gelegen kastelen die gedeeld werden door verschillende families, op een gegeven moment zelfs 14. In de 15e eeuw werd de situatie duidelijker. De familie von Hohenburg bezat het lager gelegen kasteel en de heren van Fleckenstein het hoger gelegen kasteel waar nu bijvoorbeeld nog de zeshoekige toren van te zien is.
Van het lager gelegen en kleinere kasteel kan je nu nog diverse steile in de rotsen uitgehouwen trappen beklimmen er zijn zelfs nog wat gotische ramen te herkennen. Ook al is het hemelsbreed niet ver naar Obersteinbach de natuur is een stuk anders. Je zit hier in de naaldbossen en er hangt een heerlijke frisse geur, een mix van dennenappel, lavendel en natte aarde.
Op ongeveer 15 minuten lopen van Wasigenstein ligt Zigeunerfels, geen echt kasteel maar waarschijnlijk een soort van verdedigingstoren voor de twee kastelen. Ik had graag nog een stukje door deze fijne bossen gelopen maar ik word verwacht voor het avondeten.
Hotel Alsace Village
We slapen in hotel Alsace Village in Obersteinbach, een van de zogenaamde Hotels-Au-Natural. Het zijn hotels die gelegen zijn in de diverse regionale nationale parken in Frankrijk in traditionele gebouwen met een persoonlijke service.
We verblijven in een van de familiekamers met een klein keukentje. Wel zo fijn met de Franse gewoonte om laat te dineren. Nadat we voor haar wat hebben gekookt en onze peuter in bed ligt schuiven we zelf aan voor het diner in het knusse restaurant. Elke dag zijn er twee verschillende voorgerechten, hoofdgerechten en desserts om uit te kiezen bereid met lokale producten. Het smaakt allemaal heerlijk, maar na een paar uur wandelen en drie uur tafelen duik ik rond middernacht graag mijn bed in. Bekijk hier de prijs en beschikbaarheid.
Toch liever wat anders, bekijk hier onze tips voor hotels in de Vogezen.
Windstein
De volgende ochtend vertrekken we alweer naar Nederland maar wel via twee bekende toeristische trekpleisters. Kasteel Fleckenstein waar een speciaal spelparcours is voor kinderen het fotogenieke plaatsje Wissembourg.
De rest van de familie is na mijn enthousiaste verhalen van de avond ervoor toch ook wel erg nieuwsgierig naar de kasteel ruïnes rondom Obersteinbach. In plaats van een plek te kiezen die alleen per voet te bereiken is gaan we voor het voormalig kasteel Windstein omdat deze in de buurt van een doorgaande weg ligt.
Er is een nieuw Windstein en een oud Windstein en op de parkeerplaats zijn er in tegengestelde richting twee bordjes met een kasteel teken. We volgen die met het gele plaatje die blijkt te leiden naar het oude Windstein. Het is maar 10 minuten lopen maar we hadden niet gerekend op de wel erg steile uitgehakte traptreden, al vinden wij het enger dan onze peuter.
Dit kasteel is nog weer groter dan degene die ik de dag ervoor heb gezien en is gebouwd op een 160 meter lange rots. Ook hier zit je midden in de natuur en kan je gewoon vrij rondlopen. Er wordt geen toegang geheven. Dit kasteel werd in 1205 gebouwd en na de dood van de eigenaar veranderde het in een rovershol. In 1322 werden de rovers verslagen en het kasteel vernietigd. Later zou het kasteel nog deels herbouwd worden door dezelfde familie die ook het nieuwe Windstein bouwt. Beide kastelen worden in 1676 vernietigd en verlaten.
Het is bijna niet voor te stellen hoe het er hier een paar honderd jaar geleden geweest moet zijn toen ook de andere kastelen op loopafstand zoals Blumenstein, Lutzelhardt, Schoeneck en Wittschloessel bewoond werden. Sommige families bevriend met elkaar, andere die elkaar naar het leven stonden. Zoveel kastelen op zo’n kleine oppervlakte is toch wel uniek.
Als je naar Obersteinbach gaat zou ik zeker aanraden om er meer tijd te besteden dan wat wij hadden. Het is een geweldige plek om een of 2 dagen te wandelen en er zijn verschillende tochten waarbij je meerdere van de kastelen bezoekt en ook nog een aantal vreemde rotsformaties en mooie uitkijkpunten. Wij denken bij kastelen en Frankrijk vaak aan een vakantie in de Loire Vallei maar de Elzas heeft dus genoeg te bieden.
Hallo, wat een mooi geschreven stukje van ons mooie dorp, waar wij nu ook mogen wonen. Wellicht nog eens tot ziens!