Dit is een reisverslag van onze lange reis naar Australië en Fiji (met tussenstops in Bangkok, Vanuatu en Singapore) in de zomer van 2023. We starten met een paar dagen Bangkok en reizen dan verder naar Australië, de hoofdbestemming van onze reis. Met onze reis bedoel ik dan mijzelf (Tikva) en onze dochter. Marcel sluit later aan voor de laatste 4 weken van de reis.
In dit reisverslag lees je vooral wat we beleefden en hoe we ons voelden. Blogs met praktische tips over diverse bestemmingen volgen op een later moment. We begonnen onze reis met een tussenstop in Bangkok en vlogen daarna naar Sydney. Lees hier ons Reisverslag Week 1: Bangkok & Sydney en Reisverslag week 2: Sydney, Blue Mountains, Nadi (Fiji).
Dag 15: Nadi, Fiji
We gaan niet nog een dagje hangen in Nadi zoals onze eerste dag, bovendien schijnt vandaag de zon. Tijd om op pad te gaan, maar ik heb geen zin in een dure tour van een halve dag.
Om 9:30 uur nemen we de bus vanuit Wailoaloa Beach naar het busstation van Nadi, dat kost maar 1 Fiji dollar. Vanaf daar kunnen we naar de Sri Siva Subramaniya Swani Tempel lopen. Deze Hindoe tempel is de grote bezienswaardigheid van Nadi en best mooi om even te bekijken. In Nadi zelf bezoeken we ook de groentemarkt en de toeristenmarkt. We zien ook een schoonheidssalon en mijn dochter wil graag nieuwe nagellak. Die uit Bangkok begint slechter te worden. Helaas blijkt dat de minder goede optie, want deze hier in Fiji is na twee dagen al slechter dan die uit Bangkok in twee weken.
Vanuit Nadi gaan er verschillende bussen, maar ik durf het niet helemaal aan om naar halverwege het eiland te reizen, zoals sommige backpackers die we ontmoeten. Die gaan proberen met de bus naar zandduinen te gaan. Nou ja, zandduinen hebben we in Nederland ook genoeg.
In plaats daarvan regel ik een taxi naar de Garden of the Sleeping Giant. Een mooie tuin met bloemen die ook in veel tourtjes zit. De taxi kost 25 Fiji dollar. Daar hoop ik weer een andere taxi te vinden. De tuinen zijn best aardig, maar het allerleukste vind mijn dochter het baby katje dat ze hier hebben. Het is een zwervertje, we mogen het katje wel mee naar huis nemen, aldus de medewerkers. Help, dat gaat echt niet.
We wachten 40 minuten, maar helaas er komen hier alleen mensen met een taxi tour voor een dag. Dan besluit ik dat we vanaf hier maar naar de grote weg gaan lopen, zo’n 2 km. Binnen een paar minuten komt er echter al een oudere man voorbij in een auto. Spring maar achterin. De eerste liftervaring van mijn dochter. Op de kruising waar ook een bushalte is, zet hij er ons weer uit. Ik heb alleen geen idee wanneer er een bus komt, ergens binnen nu en 2 uur. Dus wanneer er een lege taxi voorbij komt nemen we die voor 30 Fiji dollar terug naar het hotel.
Tegen de tijd dat we daar aankomen, is het een uur of half drie. Zo hebben we een hartstikke leuke dag gehad voor een fractie van de prijs van de tours die ze hier aanbieden. ’s Avonds gaan we nog even uitgebreid eten, met een taartje als toetje. De komende week is het eten wat de pot schaft.
Dag 16 en 17: Naqalia Lodge
Om 7:00 uur moeten we klaar staan, we worden opgehaald met een grote bus en gaan naar de haven. Hier vertrekt de Yasawa Flyer, de boot die ons de komende week gaat laten eilandhoppen. Deze boot vaart elke dag langs een aantal eilanden met super-de-luxe resort, resorts, lodges (waar een familie ook een paar huisjes heeft) en homestays en na het noordelijkste eiland met faciliteiten weer terug. Je kunt dus 1x per dag naar het noorden reizen en 1x per dag naar het zuiden. Je betaalt hier naast je accommodatie ook altijd een verplicht ‘meal plan’. Drie maaltijden zijn inbegrepen, want er zijn verder toch geen restaurants.
Van tevoren heb ik er natuurlijk lang over nagedacht welke eilanden ik wilde bezoeken. Ik wilde sowieso naar een van de twee eilanden waarvandaan je met Mantaroggen kan snorkelen en ik wilde graag naar een van de eilanden waarvandaan je een trip kan maken naar een bijzondere grot.
De derde optie werd een tip van mijn schoonbroertje: Naqalia Lodge, betaalbaar en aardige mensen.
Als we aankomen, is het om eerlijk te zijn even wennen. We worden opgewacht met muziek, knuffels en een dikke ‘welcome in the family’. Maar wanneer we weg gaan voelt het ook echt zo. De accommodatie is wel echt basic, een straaltje koud water als douche, kamers met gordijnen die te klein zijn, stroom is er tussen 18:00 en 22:00 uur, en als je geluk hebt af en toe 3G die werkt. Elke avond is er een “family” meeting over de activiteiten van de dag en die wordt afgesloten met alle gasten die gaan staan en de bewoners die iedereen een knuffel geven. We zijn hier met zeven tot negen gasten. Ze hebben 5 huisjes en een dormroom waar je kan verblijven. Elke ochtend en eind van de middag is het weer even spannend, uitgebreid de mensen die weg gaan uitzwaaien en kijken of de boot nieuwe gasten brengt. Die worden dan ook direct opgenomen ‘in the family’ waarmee je elke maaltijd samen eet.
Het zou allemaal super cheesy kunnen zijn, maar het voelt oprecht en warm. Waar ik direct na aankomst nog wel even denk “OMG waar ben ik nu terechtgekomen”, vind ik het bij het weggaan jammer dan we maar twee nachten blijven.
Niet dat er zo heel veel te doen is. We hebben een strandje waar met hoogwater weinig van overblijft. Je kunt er wel leuk snorkelen. En het is mogelijk om aan verschillende activiteiten mee te doen. Zo wordt er muziek gemaakt en leren we met zijn alleen de Bula dans. Mijn dochter wil graag vissen, dus dat doen we dan maar. Uiteindelijk vangen we in ruim twee uur een vis, niet echt de vangst voor het avondeten waar we op gehoopt hadden, maar het was wel gezellig.
Dag 18,19 en 20: Barefoot Manta
Na twee nachten nemen we afscheid en worden we weer naar de passerende Yasawa Flyer gebracht. Een uur verder noordelijk worden we door een andere bootje weer opgepikt. Het is maar een uur verder, maar een heel andere wereld.
Barefoot Manta Resort heeft ook nog steeds dorms (een overblijfsel uit de tijd dat de Yasawa’s een bestemming was waar alleen backpackers kwamen), Bures (het soort huisje dat wij hebben) en vooral luxere accommodaties.
Er zijn drie stranden, alles is netjes aangeharkt en voorzien van nachtverlichting, de stroom werkt altijd, er is een duikshop en we krijgen lekkere fluffy handdoeken.
Hoewel Fiji voor ons heel ver weg en exotisch klinkt, zijn het voor Australiërs en Nieuw-Zeelanders hun Canarische eilanden. De natuur is natuurlijk heel anders en op de Yasawa eilanden heb je geen mega hotels (wel op het hoofdeiland Nadi), maar ja, we treffen hier wel veel mensen die in hun winter een week of twee de zon opzoeken. Die gewoon aan het genieten zijn van een relax vakantie.
Ik heb voor Barefoot Manta gekozen omdat we willen snorkelen met manta’s. Dit is een van de beste plekken ter wereld om dit te doen en we zijn er in het juiste seizoen. Helaas is dit alleen een heel slecht jaar, er zijn verschillende theorieën. Verkeerde wind, El Nino of te warme zeeën wereldwijd. In ieder geval, normaal gesproken voeren de manta’s zich hier in een smal kanaal tussen twee eilanden en nu zijn ze er niet.
Als we aankomen zijn er al dagen geen manta’s gezien en ook wij hebben pech. Elke dag een uur voor en een uur na hoogwater wordt een drone ingezet om de dieren te spotten.
Het is wel even flink balen. Vorig jaar was ik met mijn dochter op Bali en toen gingen we naar Nusa Penida waar je ook grote kans hebt manta’s te zien. We zijn nu op 2 van de 5 ‘Beste’ manta snorkelplekken ter wereld geweest. Tijdens het duiken ben ik wel eens manta’s tegen gekomen, maar ermee snorkelen lijkt mij echt fantastisch, zeker om te delen met mijn dochter.
Verder passen we ons aan, aan de vibe hier. Ik ga twee dagen in de ochtend een duik maken. Daarna aan het strand liggen, boekje lezen, beetje snorkelen, misschien nog even suppen of kajakken. Oh, is het alweer etenstijd?
Dag 21: Nabua lodge
De dag dat we naar onze volgende bestemming vertrekken start met regen en stopt met regen. Wanneer we rond 13:00 aankomen bij Nabua Lodge is er dan ook nog niet zo heel veel te ontdekken. Dit is niet zo’n lodge als Naqalia. De faciliteiten zijn een stuk beter, hoewel we nog steeds koud water hebben. Het is ook niet echt een door familie gerunde plek, maar een plek met personeel. We zijn er nog niet helemaal uit wat we er nu van vinden.
We krijgen een tip dat er een paar honderd meter verderop een ‘cake shop’ is, oftewel een vrouw die elke dag een andere taart bakt en die verkoopt. Hier hangen nog meer toeristen rond van onze lodge en van de paar homestays op het eiland. Iemand heeft het spel Uno en uiteindelijk vermaken we ons daarmee de hele middag uitstekend. Op deze manier toch best een relaxte dag en morgen schijnt de zon weer.
Volgende week hebben we nog een super actieve anderhalve dag bij Nabua Lodge, gaan we weer terug naar het hoofeiland van Fiji voor een dagje waterpark pret en vliegen we door naar Vanuatu.
