Dit is een reisverslag van een rondreis door de Filipijnen en Beijing in 2011. Op zoek naar tips voor gezinnen? Lees onze blogs over de Filipijnen met kinderen en over China met kinderen.
We vertrekken op 29 april in de middag naar Arnhem, om daar de internationale trein te pakken naar Dusseldorf. Vanaf daar gaat onze vlucht naar de Filipijnen. Inclusief een stopover van 7 uur in Beijing (ja je moet wat over hebben voor goedkoop vliegen). Op de heenweg worden we geüpgrade naar comfort class, nooit verkeerd en het vliegveld van Beijing is gelukkig een echte meevaller, gratis internet en relaxte stoelen.
Aankomst in Manila
Toch wel gaar komen we rond 01:00 plaatselijke tijd aan in Manila, vlug met een taxi naar een hostel in de backpacker buurt en dan 28,5 uur nadat we vanaf huis zijn vertrokken kunnen we lekker slapen.
Bezienswaardigheden Manila
We hebben een dagje op de bezienswaardigheden Manila te bekijken en dat is meer dan genoeg. Er is een oude ommuurde wijk met een oud spaans fort en een nationaal museum. Het is overal heerlijk relaxt en we slenteren wat rond.
’s Avonds gaan we eten en pakken een terrasje. Makkelijk want de backpackers buurt is ook de uitgaanswijk van de stad. We maken hier kennis met een fenomeen wat ons de rest van de vakantie ook nog veel mee zullen maken. Filipino’s zij gek op lawaai. Als je dus drie barretjes (denk afdakje en plastic stoeltjes) naast elkaar hebt zet je allemaal het volume op zijn luidst, we luisteren naar drie liedjes door elkaar heen en drinken onze eerst San Miguel. Bier is mega goedkoop (30 pesos +/- 55 cent voor een flesje).
De volgende ochtend om half 8 gaan we op dezelfde plek weer ontbijten, de hele bar zit nog vol met groepen filipino’s en Amerikanen die nog steeds aan het bier zitten. Uuhh we voelen ons oud.. dan maar vlug naar het vliegveld. Binnenlandse vluchten zijn in de Filipijnen zeer goedkoop (minder dan 25 euro als je op tijd boekt) en wij hebben een vlucht geboekt naar Legaspki, vanaf waar we met een minibusje in een uurtje naar Donsol gaan.
Snorkelen met whalesharks, en duiken met manta ray!
Donsol noemt zichzelf de “whale shark”capital of the world, en volgens onze reisgids in het seizoen de vraag niet of je een whalesharks zult zien maar hoeveel.. Genoeg informatie voor mij dus om van te gaan watertanden en Donsol direct op te nemen in onze route. Snorkelen met walvishaaien staat hoog op onze bucketlist. Nou is het seizoen eigenlijk tot en met april. Vaak blijven ze wel tot half juni maar dat is geen garantie. We hebben nou eenmaal niet zoveel geluk met dieren spotten.
We zijn al twee keer eerder in whaleshark gebied geweest maar beide keren hadden we geen geluk. Dus heel zenuwachtig zitten we de volgende ochtend op de boot die ons naar deze bijzondere dieren moet brengen. Het duurt en het duurt, we varen wel een half uur rond, een meisje op onze boot die gisteren ook als is geweest maakt het nog erger door te zeggen, gisteren was het al na 5 minuten raak.
Maar dan eindelijk ja een whaleshark, vlug snorkel op en het water in. Wat super geweldig gaaf!. Een reusachtig beest van 7 meter zwemt daar gewoon een paar meter onder je. Indrukwekkend, gaaf, bijzonder hoe moet je dit nou omschrijven?? Met sommige dieren (zoals schildpadden) maak je voor je gevoel wel eens contact, maar dat is met de whaleshark niet het geval.. het is gewoon een huge beest dat er zwemt en wij zijn alleen maar toeschouwers.
We hebben in totaal 6 keer de kans met een whaleshark te snorkelen. Het zijn echt allemaal verschillende dieren, een is klein en mega snel. Snorkelen met walvishaaien is geweldig. De andere megagroot met veel sharksucker visjes etc.. Bekijk ook ons filmpje.
De rest van de dag relaxen we een beetje. De omgeving van Donsol is super groen met rijstvelden. We lopen naar het dorpje zelf wat toch zodra je van de doorgaande paden af gaat echt wel erg arm is. Veel hutjes en veel afval. De mensen en vooral de kinderen zijn supervriendelijk, je moet constant reageren op alle “hello’s” en het gezwaai.
‘s avonds gaan we met een bootje de rivier op voor een fireyfly tour. Duizenden vuurvliegjes die gezamenlijk aan en uit gaan, apart hoor!. Aan de rivier wonen nog armere mensen die in het donker met een lamp (olielamp of met geluk een zaklamp) op hun hoofd door de rivier lopen en met netten proberen schaaldiertjes te vangen. Wat een hard bestaan.
De volgende dag gaan we duiken, Donsol heeft namelijk behalve whalesharks nog een andere grote attractie. Namelijk Manta Ray’s deze apart uitziende Ray’s kunnen wel 7 meter breed worden. De manta’s rays komen vaak naar een zogenaamd cleaning station en daar gaan we duiken. De eerste duik is een zogenaamde check-up duik, de manta bowl kan namelijk een lastige duik zijn (veel stroming, weinig zicht, je moet je aan de stenen vasthaken) en daarom wil de duikmaster eerst weten of je wel goed genoeg bent daar te kunnen duiken. Wij hebben echt veel geluk want we zien op de check up duik een manta, een kleintje (1 meter) maar het is wel heel dichtbij en doet een looping voor ons, hoe gaaf… Dit is pas de 2e keer dat er op deze locatie een manta is gespot. Op de echte mantabowl zelf maken we twee duiken maar hier helaas geen manta’s al zien onze mede-duikers er heel even eentje voorbij flitsen. Toch was het een prima dag een mooie boottocht, een super eerste duik en tussendoor hebben we ook nog geluncht op het mooie ticao eiland.
Jammer genoeg zit onze tijd er al weer op en we reizen verder naar het Caramoan schiereiland.
Bebeng
Na alle avonturen in Donsol gaan we weer terug naar Legaspi. Hier besteden we een middagje aan wat kerkjes bekijken allemaal met uitzicht op Mount Mayon. Een perfecte vulkaan waar helaas de wolkjes maar niet voor weg gaan. Ook gaan we lekker ziplijnen, oke het is geen Gibbon Experience zoals in Laos maar ziplijnen is altijd leuk.
We gaan naar het Caramoan schiereiland, een regio zonder veel toeristen waar ze schitterende eilandjes voor de kust hebben waar Survivor / Expeditie Robinson opgenomen wordt. De rit begint niet zo goed na een uurtje moeten we al overstappen. Het duurt een uur voordat de volgende jeepney vol genoeg is om te gaan, weer een uurtje rijden en herhalen maar. Ondertussen regent het echt ontzettend en het blijft maar doorgaan. Om 14:00 nemen we de boottocht van 2 uur naar Caramaon. Wat een megadruk dorpje blijkt te zijn, tussen alle regen door lopen we wat rond en gaan naar de enige ‘disco” van het dorp. Hier hebben we een leuk gesprek met een aantal Filipijnse jongens.
De volgende ochtend willen we gaan eilandhoppen, aangekomen in de haven gaan er geen boten blijkbaar vanwege een tyfoon waarschuwing. Een rare Amerikaan komt voorbij er roept dat we zo snel mogelijk weg moeten. Mmmm het regent nog steeds en we gaan eerst maar eens uitzoeken wat er aan de hand is, in het hotel weten ze niets dus dan maar naar de haven. Hier blijkt de boot waarmee we zijn gekomen niet meer uit te varen en waarschijnlijk zal heel snel status 2 van kracht worden en alles afgesloten. Heel snel besluit Marcel een vissersboot te charteren om weg te komen, twee uur in de regen met een bootje van 8 meter terwijl ere en tyfoon aan zit te komen, reizen is een avontuur.
(Btw Achteraf een goede beslissing, de tyfoon krijgt de naam Bebeng en houdt flink thuis met een aantal doden tot gevolg).
We nemen een bus uiteindelijk helemaal naar Manila, waar we na middernacht aankomen en dus maar genoegen nemen met een beetje viezig hok met bed. De volgende dag moeten we toch alweer vroeg op om helemaal naar Sablayan te gaan 7 uur bussen en 2 uur ferry verderop.
Nog steeds regent het en we zijn echt gaar van het drie dagen reizen. Dit is toch niet ons idee van zon zee strand vakantie.
Paradijs, ook bekend als Pandan Island en Apo reef
In Sablayan is er nog steeds regen, we waren eigenlijk van plan hier een nachtje te slapen maar na de accommodatie opties bekeken te hebben, besluiten we gelijk door te gaan naar Pandan eiland Filipijnen.
Gelukkig valt dat niet tegen, zelfs in de regen en hoewel het al laat is, zien we toch dat het erg mooi is. De volgende ochtend worden we enthousiast wakker, lekker snorkelen. Uiteindelijk blijven we vijf dagen op het eiland en komen heerlijk tot rust. Het is een prive-eiland met een resort, het is er super rustig, alleen de vijf budgetkamers (waar wij er ook een van hebben) zitten wel vol. Wat leuke en wat aparte mensen maar wel prima voor de aanspraak. Eten is echt prima en het avondeten doe je gezellig samen in buffet stijl, er is een bar en een pooltafel. Maar het beste is toch het snorkelen. Er ligt een koraalrif voor de deur dat in behoorlijk goede kwaliteit is en er ligt een zeewierveld voor de deur. Hier wonen een aantal schildpadden, je hoeft maar het water in te gaan en binnen 5 minuten heb je er eentje gevonden. Ze gaaf, we kunnen er echt geen genoeg van krijgen! Als snel herkennen we de schilpadden en geven ze namen, er zijn een stuk of 7 verschillende. Ze eten gewoon lekker door en ondertussen kan je makkelijk naar ze toe duiken of een stukje met ze mee zwemmen als ze adem gaan halen.Tussen het snorkelen door kan je lekker in de hangmat liggen, beetje zonnen of een boekje lezen. Er zijn op het eiland ook veel vogels en het is heerlijk rustig. Er is geen zoet water om mee te douchen en geen stroom voor een ventilator in je kamer maar dat maakt echt niets uit.
We maken een duikje rondom het eiland maar dat is niet veel bijzonder dan snorkelen, we gaan ook nog een dag duiken bij Apo Reef (nog 2 uur vanaf Pandan). Een nationaal park dat zo ver uit de kust ligt dat het nog in supergoede staat is. Het is echt als duiken in een aquarium zo veel scholen met vissen.. wow. Je weet echt niet waar je moet kijken, gewoon relaxt in het water hangen en overal is vis. We maken 3 duiken en zien ook minimaal 20 haaien waaronder whitetip, blacktip en grey reefsharks. Plus nog de achterkant van wat volgens de divemaster een hammerhead is. Schildpadden ontbreken ook niet maar helemaal happy worden we van een grote mantaray, iets van 4 meter breed en vlak aan de oppervlakte kunnen we hem een stukje volgen. Wat een gave beesten. Deze duiken komen zeker in de top 5 te staan!.
We vinden het dan ook erg jammer om het paradijsje, Pandan eiland filipijnen te moeten verlaten maar we willen nog Pinatubo en Tagatay.
Laatste dagen Filipijnen
Ons vakantie gedeelte in de Filipijnen zit er al weer bijna op en we bus en boten weer een dag terug naar Manila. Deze keer kunnen we eerst helemaal geen goedkope kamer vinden, wat behoorlijk frustrerend is maar gelukkig lukt het uiteindelijk toch nog. We zitten nu aan de andere kant van de wijk als eerder en vlak bij een megamall
Met zoveel vulkanen in het land willen we er ook wel eentje beklimmen en we gaan daarom naar Mt Pinatubo. Helaas lopen we er weer tegenaan dat er niet echt veel info over de Filipijnen is. We hebben om 7 uur een bus uit Manila, stappen nog een keer over en zijn om 10 uur in Santa Juliana waar ons verteld wordt dat we maar tot 9 uur (bij slecht weer maar tot 7 uur) de tocht de vulkaan op mogen starten. Dat is balen! Dan gaan we maar naar Subic bay, een oude Amerikaanse basis waar je ook mooi zou moeten wandelen. In Subic bay komen we uiteindelijk wel, we lunchen lekker maar over wandelen weet niemand wat en ook de tourism office zit niet meer in de stad. Ondertussen is het al zo laat dat we maar terug gaan Manila, gelukkig was de route mooi, maar het blijft toch een beetje een weggegooide dag.
Onze laatste dag in het land gaan we naar Tagatay en Taal Volcano. Een plaatsje op een oude kraterrand vanaf waar je prima uitzicht hebt op de krater en het meer met daarin diverse vulkanen. Normaal kan je ook met een bootje het meer op en dan een van de vulkanen in het meer beklimmen maar omdat deze nu actief is mag dat niet. Het mooiste uitzicht heb je vanaf “the Peoples Park in the Sky”, het moest een luxe vakantiehuis worden van dictator Marcos maar was nog niet af toen hij verdreven werd. Nu is het een vervallen huis met 360 graden super uitzicht.
Redelijk op tijd zijn we weer terug in Manila, nog even winkelen. We gaan nog een biertje doen maar hebben het zo naar ons zin dat, dat heel veel biertjes worden. Tikva danst in een achtergrondkoortje van een band, Marcel wordt belaagd door vijf ladyboys, we komen er achter dat in Manila een karaokebar ook een dekmantel voor wat anders kan zijn en vallen om 24:00 uitgeput in bed. Drie uur later gaat de wekker en moeten we op om naar het vliegveld te gaan. We zijn zeker nog niet wakker want laten ons bij het nationale in plaats van internationale vliegveld afzetten.. oops.. Bedankt Filipijnen, we hebben ons goed vermaakt! nu op naar Beijing.
Beijing
De vlucht vanuit de Filipijnen naar Beijing is weer overvol en we zijn dan ook blij als we eindelijk aangekomen zijn. Op Beijing vliegveld gaat alles lekker vlot en twee metro ritten later staan we opeens op tianmen plein. Eerst maar eens ons hotel opzoeken wat op loopafstand is, het is een tip van een vriendin (Emperor Guesthouse) van ons en een goede tip ook!.
Inmiddels is het al na vieren maar omdat we niet zoveel tijd hebben in Beijing gaan we toch op siteseeing tour. We bekijken de zonsondergang bij Jingshan park en hier heb je ook een mooi uitzicht over de verboden stad onze activiteit voor de volgende dag.
De verboden stad is van bovenaf spectaculairder dan van binnen in. Het is eigenlijk een gebouw dat telkens weer gekopieerd is. De grote van het hele complex maakt nog wel indruk maar over de bouwwerken zijn we dus wat teleurgesteld. We gaan nog naar de drum en bell tower, waar we een optreden zien op de drums waarmee vroeger de tijd werd aangegeven. We sluiten de dag af met de Lama tempel, de grootste Tibetaanse tempel buiten Tibet. Alles met het openbaar vervoer en we beginnen het bus en metro systeem al een beetje door te krijgen. Goed geregeld hoor in Beijing.
Er zijn hier veel meer toeristen dan in de Filipijnen en dus ook toeristische restaurantjes. Wel heel erg verleidelijk omdat je in een relaxte atmosfeer goed eten kunt krijgen en ook nog eens goedkoop bier. Toch besluiten we voor een avond dan maar chinees te eten, Marcel neemt de pekingduck en ik de noodlesoup. De rest de paar dagen in China doen we lekker aan Pizza en Hamburgers.
De volgende ochtend gaan we met een tourtje (naar de secret wall) vanuit het hostel naar de Chinese muur. En gelukkig valt deze zeker niet tegen. We lopen een stuk muur waar behalve onze groep geen andere toeristen zijn, de eerste helft is gerestaureerd en het 2e deel niet. Het is flink doorbikkelen, omhoog klauteren en weer omlaag rennen. wow wat een werk om deze muur te bouwen. Uitzicht over de bergen met de muur er zo tussendoor is super!. Het is echt een indrukwekkend bouwwerk. Gelukkig zit vandaag het weer ook mee, de andere dagen in Beijing waren druilerig met veel smok maar nu hebben we een helder blauwe lucht en een zonnetje.
’s Avonds nemen we een echte Chinese massage, ook bekend als de pijnbank. De blauwe plekken staan letterlijk in mijn benen.
Onze laatste dag alweer van onze drie dagen Beijing. We gaan naar het zomerpaleis, eigenlijk een soort supergroot park, inclusief meer met diverse mooie gebouwen. Lekker relaxt een beetje rondkijken. Ik kan me goed voorstellen waarom ik als keizer de zomer hier zou willen doorbrengen.
Terug in de stad sjeesen we nog even naar het tempel of heaven park, met toch wel de mooiste tempel die we in Beijing hebben gezien. We moeten onze laatste yen’s bij elkaar stoppen (en ja marcel moet zelfs zijn souvenir geld afstaan) om nog wat te kunnen eten en een biertje te kunnen drinken dan is het al weer tijd om naar het vliegveld te gaan.
Wij vonden Beijing een erg leuke stad. Het is makkelijk om door rond te reizen en genoeg te zien, we hadden ons vast nog wel langer kunnen vermaken.
