We mogen dan ervaren reizigers zijn, maar reizen met een baby is toch weer een heel ander verhaal. Maar hoe meer we ons dochtertje leerde kennen hoe snel ook weer de grote plannen terug waren. Ze is namelijk een heel tevreden meisje die graag van alles wil ontdekken. Als je dan toch een package holiday boekt voor een weekje zon waarom dichtbij, waarom dan niet een aansprekende bestemming waar je juist op deze manier makkelijk heen kunt. Gambia, De Dominicaanse republiek en Kaapverdië kwamen voorbij maar uiteindelijk kozen we voor Curaçao.
We hebben de Antillen altijd al eens willen zien, Curaçao is lekker compact, er komt geen malaria voor, je kunt alle baby spullen gewoon bij de Albert Heijn halen en bovendien is een package holiday heel interessant omdat het nauwelijks meer kost dan losse vliegtickets. (lees ook Curaçao met kinderen) Maar ja, het is wel tien uur vliegen. Enigszins zenuwachtig stappen we dan ook ons huis uit. Als bagage een koffer, een rugzak, een dagrugzak en nog een tas vol met luiers, flesjes en reserve kleding plus de maxi cosi met onze 10 weken oude dochter. Een kinderwagen laten we thuis, wel nemen we een draagdoek mee; die lijkt ons handiger.
Onze dame slaapt de hele treinreis, eet vrolijk haar flesje op Schiphol en dan gaan we boarden. We hebben mazzel: de stoel naast ons blijft vrij. De tien uur durende vlucht gaat verrassend snel en helemaal perfect. Het enige wat ze niet zo leuk vindt is verschonen op de vliegtuig-WC, die afzuiging daar is nogal luid.
Rond drie uur lokale tijd komen we aan op Curaçao, hier moeten we nog erg lang in de rij wachten voor de douane. Voor ons gevoel is het middernacht geweest dus we zijn behoorlijk moe. Eindelijk bij het appartement doen we nog snel even boodschappen (gewoon bij de AH), genieten nog even van de warmte op de veranda en duiken om 8 uur ons bedje in. De kamer heeft wel een baby bedje maar die heeft in tegenstelling tot ons eigen bed geen muggengaas. We laten haar dus in het meegenomen Deryan Travel Cot slapen, hier is ze het echter niet mee eens. Mevrouwtje slaapt vannacht dan maar bij ons in bed. Gelukkig slaapt ze de rest van de week wel als een roosje in haar eigen tentje.
De volgende ochtend worden we uitgerust wakker, wat een heerlijk weer. We zoeken het nabijgelegen Jan Thiel strand op. Op een deel van het strand rijden kleine bulldozers die, nu het laagseizoen is, het zand weer extra mooi maken. Wel een beetje nep. We zoeken dan maar snel de duikschool op. Ondanks dat we beiden al meer dan 80 duiken hebben gemaakt willen ze toch eerst een check-up duik doen, gelukkig kan dat nog dezelfde dag. Ik ga eerst en na een paar simpele oefeningetjes zoals masker afdoen gaan we buiten de baai en is het een prima duik met zelfs een schildpad. Op de terugweg kan de dive-instructeur de weg niet terug vinden in de baai, wie heeft er nou een check nodig.. haha. Het zicht in de baai was dan ook 0,0 door het vele zand in het water van het mooi maken van het strand. Ze durven het wel aan en de volgende duik kan Marcel wel gewoon mee naar een andere locatie op het eiland.
De volgende twee dagen bestaan ook uit duiken. Ik duik in de ochtend, één dag “Tugboat”, een mooie locatie met zeepaard (ja een grote) en een klein sleepboatje en de dag erna het grote wrak de Superior Producer. Marcel slaapt en speelt dan met onze dochter op het strand, nadat we samen hebben geluncht is het zijn beurt om te duiken en pas ik op. Mevrouwtje vind het heerlijk, ze ligt op een strandbed onder een rieten hutje. Ze hoeft niet zoveel kleertjes aan en ze ontdekt haar voetjes en handjes. Ook met de wind spelen is een leuke hobby. Als ze moe is, gaat ze lekker tegen je aan liggen en slapen of ze gaat in de draagdoek. Ze krijgt ook volop aandacht van allerlei mensen vooral serveerster en oudere vrouwen die haar een schatje vinden. We vinden het ook erg leuk als we twee dames horen praten “oh dat is een hele lieve brave baby die zat bij ons in het vliegtuig”.
Marcel is meestal rond 4 uur terug van zijn duik en dan kunnen we om de beurt nog wat zonnen, zwemmen en snorkelen. Ook onze dochter mag mee de zee in, het is even wennen maar toch wel leuk. Avond eten doen we in ons appartementje waar het meisjes nog lekker met een bal in haar tentje op de veranda speelt voor het bedtijd is.
Na een paar dagen dit ritueel gevolgd te hebben, is het tijd om de rest van het eiland te verkennen.
Na een paar dagen strand (lees hier deel1 reisverslag Curaçao) hebben we een auto gehuurd voor twee dagen. Hiermee willen we het eiland verkennen. Na een koffie- en luierpauze bij een van de oude plantage landhuizen dat nu een restaurant is, stoppen we bij het Sheta Boka National Park. Aan de ruige noordkust van het eiland zijn hier een aantal inhammen. De zee slaat hier spectaculair op de kust met o.a. grote waterfonteinen tot gevolg. Een mooi gezicht.
In de middag bezoeken we een aantal rustigere stranden, zoals het meest westelijke strand Playa Kalki. Hier maar een miniem zandstrandje maar wel een mooie zee. Het snorkelen zou hier erg goed moeten zijn, maar wij vinden het nogal tegen vallen. Dan maar lunchen, dit doen we bij Jaanchi’s een bekend restaurant op Curaçao omdat je hier leguaan kunt eten. Leguaan blijkt vooral heel veel botjes te bevatten, en veel werk voor weinig vlees te zijn. Dan gaan we nog naar Playa Lagun, een klein strandje zonder faciliteiten. Het is al laat op de middag als we aankomen en er is bijna niemand. Het snorkelen is hier super goed we zien behalve veel visjes o.a. hele wolken vol ansjovis, barracuda en een schildpad.
De volgende ochtend gaan we weer op pad, deze keer vroeg. Helaas schiet dat niet op want we komen lang in de file. Onze dochter heeft ook slechte timing door net dan een dikke poepluier te produceren en te huilen omdat het haar te lang duurt voordat er wat aan gedaan wordt. Eindelijk rijden we weer en we gaan naar het Christoffel National Park het grootste park van het land. Het beklimmen van de berg zit er met een baby niet in dus we doen een korte looproute waar je hertjes zou kunnen zien. Die zien we niet wel echt heel veel muggen, er is niet tegen op te slaan en niets aan te doen behalve snel doorlopen. We hebben beiden zeker 50 muggenbulten. Gelukkig zat mevrouwtje weggestopt in de draagdoek en heeft ze er nul. Behoorlijk chagrijnig beginnen we aan de zogenaamde Mountainroute, een autoroute van 12 km door het hooggelegen deel van het park. Het is een mooie groene route met diverse stops vooral bij uitzichtpunten maar niet megaspectaculair. We besluiten toch ook nog maar de andere auto route te rijden. Een goede beslissing deze route is veel afwisselender, we zien o.a. veel leguanen, oude grottekeningen en vooral veel mooie natuur. Het Kas Abou strand zou een van de mooiste stranden van het eiland moeten zijn dus dit is onze stop voor de middag. Het betaalde strand is inderdaad erg mooi en breed maar snorkelen is er niet zo goed. In het restaurant op het strand kan je alleen broodje frikadel en soortgelijke dingen krijgen. We besluiten snel wat te nemen en dan terug te rijden naar Lagun om daar nog wat te snorkelen, dat is toch meer onze sfeer. S’ avond gaan we in Willemstad eten. Willemstad @ night is erg mooi maar helaas is mevrouwtje haar timing weer wat minder waardoor we het na het eten ook snel voor gezien houden.
Onze laatste volledige dag alweer. De huurauto is weer ingeleverd, maar gelukkig is de busverbinding tussen Jan Thiel en WIllemstad ook prima. Onze dochter is toch een beetje moe van de dagen ervoor en slaapt ‘s ochtends lang uit. Eenmaal in Willemstad slenteren we vooral door de diverse straten om de sfeer te proeven. We gaan nog lekker uitgebreid lunchen met uitzicht over de beroemde pontjesbrug. We bezoeken maar een museum het erg interessante Kuala hulanda museum met diverse Afrikaanse collecties en een gedeelte over de slavenhandel.
Marcel draagt onze dochter en de reacties blijven weer niet uit. Reizen met een baby is in ieder geval een gegarandeerde manier om heel veel gesprekjes te krijgen met lokale mensen. Wij vonden de draagdoek ideaal zeker al we mensen zagen hannesen met een kinderwagen op het strand maar blijkbaar zijn ze er niet zo aan gewend. Wat mensen vragen zich ook af of het niet te warm is maar dan idee hebben we niet en mevrouwtje slaapt er heerlijk in.
Op de laatste dag worden we om 14:00 opgehaald dus we doen lekker rustig aan en gaan alleen nog naar ons eigen Jan Thiel strand. De terugweg en vlucht beginnen weer prima. Maar we hebben een tussenstop op Aruba, dat duurt erg lang en mevrouwtje wordt wat jengelig. Eigenlijk wilden we haar wakker houden om tijdens het opstijgen drinken te geven (om oortjes te klaren) maar wel willen ook geen huilkind dus als ze in slaap valt laten we haar maar. Ze wordt ook niet meer wakker tijdens het opstijgen. Alleen zelf slaap je wat lastiger met een kind op schoot maar na zo’n heerlijke vakantie maakt dat echt niet uit. Al met al is deze reis ons heel goed bevallen en hebben we het alle drie erg naar ons zin gehad. We kijken met goede moed uit naar onze volgende reis in september naar IJsland, Canada en USA.
