Kasteel Malbork is gigantisch. Als ik je vertel dat dit het grootste bakstenen kasteel ter wereld is, heb je er misschien een idee van. In het echt was het nog veel groter dan ik mij had kunnen voorstellen. Het is een kasteel, in een kasteel in een kasteel. Geen wonder dat deze plek op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat.
Tijdens onze moeder-dochter stedentrip in Gdansk maakten we een dag tijd voor Malbork. Er gaan meerdere treinen per dag tussen beide steden en als je een snelle trein neemt, ben je er in een ruim halfuur. Daarna is het nog ongeveer 20 minuten lopen naar het kasteel wat weer op loopafstand ligt van het Dinopark. Ik wou zelf graag het kasteel zien maar in Malbork zit ook een Dinopark dat erg leuk is om te bezoeken met kinderen.
Malbork Kasteel
Aangekomen bij Malbork kasteel zijn er verschillende opties. Een rondleiding met gids, op eigen gelegenheid of een rondleiding met audioguide. Die laatste is in het Engels en duurt 3 uur als je hem helemaal volgt. Er is ook een audioguide voor gezinnen maar die is alleen beschikbaar in het Pools.
Ik kies voor de audioguide en probeer ondertussen interessante dingen te vertalen voor mijn dochter die constant vragen stelt. Zoals “waar woonde de prinses?” In dit kasteel woonde van oorsprong helemaal geen koningshuis. Het kasteel, toen Slot Mariënburg, is gebouwd door een Duitse ridderorde. “Maar ridders moeten toch vechten om de prinses”, het verhaal van de kruistochten laat ik nog maar even voor wat het is. Met wat improvisatie maak ik er ook voor mijn dochter een mooi verhaal van.
Kasteel Malbork is echt gigantisch, het begint al met de buitenmuren, waarbinnen zich dan weer meerdere gebouwen bevinden waaronder een compleet kasteel en dan hoger op is er nog het klooster en de wachttoren die ook al de grootte hebben van een op zichzelf staand kasteel. Je kunt het de beheerders dan ook niet kwalijk nemen dat niet elke ruimte die te bezoeken is in dit kasteel even interessant is. Zo vinden wij de keukens wel interessant, en is het grappig te horen dat de kok zo’n belangrijk persoon was dat hij een eigen privé-toilet had. De ruimtes vol wapentuig van zwaarden tot pistolen spreken ons dan weer minder aan.
Soms gaat de audioguide wel heel gedetailleerd in op de geschiedenis en op details in de ruimtes. Andere keren ontdek ik dingen die ik zonder de guide echt over het hoofd had gezien. Zo maakt de kanonskogel in de muur van een van de ruimtes enorme indruk bij mijn dochter. Ze probeerden eigenlijk een steunpilaar neer te schieten maar dat mislukte. “Dan waren we nu allemaal dood he”.
Waar veel kastelen tegenwoordig gebruik maken van interactieve technologie om een bezoek interessant te maken voor gezinnen is dit bij kasteel Malbork nog niet het geval. Ik moet het dus echt hebben van mijn eigen verhalen om het bezoek interessant te houden voor mijn dochter. Dit is wel iets waar je rekening mee moet houden als je Malbork met kinderen bezoekt.
In verschillende ruimtes zijn nog prachtige muurschilderingen of beeltenissen van de vroegere bewoners van het slot. Zonder de audioguide zou ik zeker niet zoveel geleerd hebben en makkelijk stukken gemist hebben van het kasteel. Het is gelukkig eenvoudig om in de ruimtes die minder aanspreken de audioguide vooruit te spoelen en die geeft dan vanzelf aan naar welke ruimte we daarna moeten gaan.
Tussendoor kom je meerdere keren op de grote binnenplaats. Hier zijn restaurants en een snackbarretje waar we even wat eten en drinken.
Ook voor de meer recentere geschiedenis van kasteel Malbork is aandacht. Na de Tweede Wereldoorlog was het gebouw enorm verwoest. Na het zien van de foto’s uit die tijd is het bijna niet te geloven dat het gelukt is alles weer in oorspronkelijke glorie te herstellen. Het is echt een indrukwekkend gebouw. Ondanks dat we echt wel wat dingen hebben overgeslagen zijn we toch ruim drie uur in het kasteel geweest. Tip om in de zomermaanden echt vroeg te gaan want op een gegeven moment werd het wel erg druk. Ben je in juli in Polen dan wil je een bezoek misschien wel zo plannen dat je er bent tijdens “The Siege of Malbork”, wanneer figuranten in traditionele kledij het kasteel helemaal tot leven brengen.
Malbork Dinopark
Ben je op vakantie in Polen met kinderen en bezoek je Malbork dan moet je ook echt het Dinopark bezoeken. Meteen bij binnenkomst holde onze dochter al enthousiast rond. “Hier wil ik in en daarna daar en dan dat”. Ik moest haar enthousiasme even temperen en we spraken af dat we eerst naar de gratis activiteiten zouden gaan en wellicht daarna nog een paar betaalde.
Enigszins verwarrend bestaat het Dinopark uit verschillende onderdelen. De wandelroute waar je de entree voor betaalt maar ook een aantal pretparkachtige activiteiten die los betaald moeten worden en een klimparcours.
De dino wandeling is eigenlijk een combinatie van draken en dinosauriërs. Die staan niet zomaar los in het bos maar worden mechanisch aangedreven. Elke keer dat er een beest bewoog zag ik mijn dochter schrikken. “Mama, waarom is dat een stoute draak”, “die kan mij niet opeten hoor”. Ook al weet ze dat ze niet echt zijn van die enorme beesten zijn voor een vierjarige toch echt wel heel spannend. Waar andere kindjes heel stoer hun hand in de mond van de T-Rex stoppen moet ik haar al heel erg aanmoedigen om er naast te poseren. Pas helemaal aan het einde durft ze.
De beesten zijn echt mooi gemaakt en in aansprekende kleuren. De wandeling verveelt dan ook geen moment, zeker niet omdat ik bij elke dinosauriërs een heel verhaal moet vertellen. De naam en of het een stoute of een lieve dino was. Ben je met jonge kinderen dan zijn er ook karretjes te leen om ze in rond te rijden. Halverwege de route is er een grote speeltuin waar je ook een hapje kunt eten en drinken.
Na de dino wandeling is het tijd voor het andere deel van het park met springkussens en botsbootjes. Hier zijn ook meerdere klimparcoursen. Eerst kiest ze voor de route voor kleine kinderen. Net als die in de dierentuin in Gdansk is deze helemaal afgezet met netten. Je hoeft dus niet in een harnas en er kan niks fout gaan.
Ze wil echter ook dolgraag op een van de routes met een harnasje. Omdat alle boorden in het Pools zijn heb ik het idee dat er staat dat de routes geschikt zijn voor 100cm, 120cm en 140cm. Ze is net 1m geworden dus dat moet kunnen, ook het open en dicht doen lukt zelf. De Poolse jongen die ons helpt, zucht wel even diep maar laat haar toch gaan. Al snel blijkt alleen dat het ze echt te klein is en niet goed bij de ijzerdraad kan. Dankzij een aardig Engels meisje van 8 jaar die haar telkens los en vast klikt kan ze toch het parcours afmaken. Die krijgt na afloop een “Thank you en een dikke knuffel”. Mijn dochter vond het zo leuk ze heeft enorme grote blije lach. Ze wil zo graag nog een keer als ze groter is dan gaan we dit echt vaker doen.
In de trein terug naar Gdansk valt ze zo in slaap, wat een leuke dag hebben we gehad!
