Je kunt er op wachten, na de vakanties komen er altijd weer verhalen over jankende kinderen en over hoe baby’s niet zouden mogen vliegen. Er wordt weer gepraat over ‘kindvrije zones’ in het vliegtuig. Prima idee lijkt mij! Direct doen, dan zijn wij van de zeurende volwassenen af en als ze dan ook nog wat extra betalen blijft mijn vlucht weer betaalbaar.
Ik vind het altijd allemaal nogal overdreven. Inmiddels ben ik de tel kwijt, maar ik denk dat mijn dochter van vijf zo’n veertig keer heeft gevlogen en wij hebben nooit gedoe. Ik schreef mijn blog vol tips voor vliegen met een baby nadat mijn dochter dertien keer had gevlogen voor haar tweede verjaardag. In de dertien keer heeft ze één keer vijftien minuten gehuild. Dus hoezo zijn baby’s verschrikkelijk? Ik ben dus altijd flink ingegaan tegen mensen die enorm lopen te klagen over ‘die kinderen’ in het vliegtuig.
Rotkinderen of stomme ouders?
Maar de laatste tijd kom ik zelf opeens ook best vaak ‘die kinderen’ tegen. Echt rotkinderen die gewoon urenlang gillen, krijsen en janken. Op één van onze laatste vluchten was er een jongetje dat zich meer dan twee uur lang aan het misdragen was. Gillen om niks, zeuren om niks, gewoon irriteren. En de ouders? Die deden NIKS.
Toen we uit het vliegveld stapten, verwachte ik een blond jongetje te zien met oorbelletje. En een vader die met het oog op het goedkope bier in Tsjechië maar vast een six-pack had open getrokken. Badslippers en een wit t-shirt dat net wat te kort was voor zijn buik. Ja, ook ik heb zo mijn vooroordelen. Tot mijn verassing zag ik een typisch Amsterdams gezinnetje, hij in een dure polo, zij met een ergonomische draagzak en een hippie chique uiterlijk. Eerlijk is eerlijk, die baby heb ik niet gehoord maar het jongetje van een jaar of vier des te meer.
Ook blogger Esmeralda had laatst te maken met een vervelend kind in het vliegtuig. Zo’n eentje die lekker hard in je rug schopt. Wat deed de vader? Die sprak zijn zoon niet aan maar trok een deken over zijn hoofd en negeerde de rest van de vlucht zijn kind. Toen kwamen de verhalen los en ook onze andere bloggers hadden weleens te maken met vervelende kinderen, maar nog meer dan dat zijn we totaal verbaast door het gedrag van sommige ouders.
Dus daarom onze 10 geboden voor elke ouder die wil vliegen met kinderen. Want het is echt veel leuker als je bij het uitstappen alleen maar hoort: “oh wat een braaf meisje” en “ik had helemaal niet door dat jullie een baby bij je hadden”.
De 10 geboden voor vliegen met kinderen
- Gij zult uw kind goed voorbereiden. “Als het lampje uit is, mag je op je tablet”, “Als het eten komt gaat die uit en gaan we eten” en “Daarna ga je slapen”
- Gij zult rustig aan doen met de alcohol, uwzelf niet verstoppen onder een deken en accepteren dat het irreëel is een ontspannen vlucht te verwachten als ouder. Ouder zijn betekent dat je kind heerlijk slaapt, maar dat deze maar zo’n miniplekje over laat, dat je zelf een doorwaakte nacht tegemoet gaat. Bekijk het positief, zo zie je ook eindelijk wat films.
- Gij zult uw kind een tablet geven MET koptelefoon en geen zorgen maken over vierkante oogjes.
- Gij zult uw kind geen enorme hoeveelheid snoep en cadeautjes geven. Het kan mij niks schelen wat mamamagazines roepen, als je een kind lekker hyper en overenthousiast wil maken moet je ze vooral volstoppen met snoep en verrassingen.
- Gij zult wel zorgen voor back-up eten en een paar snoepjes zoals een lolly. Zodat wanneer uw kind het geserveerde eten niet lekker vindt, je wat anders kan geven. Ik word ook stront chagrijnig als ik honger heb.
- Gij zult niet vliegen met een huilbaby. Sorry ouders van een huilbaby, ik heb echt enorme medelijden met jullie. Niks zieliger dan zo’n heel klein mensje dat krijst van de krampjes. Het slaapgebrek lijkt me een verschrikking. Maar toch wil ik niet in het vliegtuig zitten met een baby waarvoor het normaal is dat hij of zij een paar uur per dag huilt.
- Gij zult uw kind de borst of fles geven zo vaak als nodig is. Dit is niet het moment om je druk te maken over afbouwen van de voeding. Oh en nog een tip, tenzij je kind direct na het drinken in slaap valt moet je niet direct beginnen met het geven van de fles na het instappen. Zeker op Schiphol duurt het taxiën zo lang dat de fles leeg en het buikje vol is op het moment van opstijgen, wanneer drinken zou moeten helpen bij het klaren van de oortjes.
- Gij zult uw kind helpen zich sociaal wenselijk te gedragen. Dus niet laten schoppen tegen de stoelen, kruipen door de gangen of oneindig kiekeboe spelen. Natuurlijk ouderschap, onvoorwaardelijk ouderschap, spiegelen (waarbij je je kind terugbijt als hij je bijt) of waar je je ook prettig bij voelt, doe dat vooral. Maar ik vind dat er momenten zijn waar een toegevelijke opvoedingsstijl niet op zijn plek is. Namelijk zodra andere mensen er echt last van hebben. Zeker als ik die andere mens ben en vast zit met jouw kind in het vliegtuig.
- Gij zult geen ruzie maken over de plek bij het raampje met uw kind.
- Gij zult het niet schuwen zwaardere maatregelen in te zetten. Misdraagt je kind zich toch nog, dan bonjour je hem of haar naar het wc-hokje. Daar til je je vinger op, kijkt heel kwaad en zegt “ALS JE NU NIET GEHOORZAAMT DAN….. ” en vervolgens dreig je met een corrigerende tik, niet mogen zwemmen, afpakken van het favoriete speelgoed of wat je ook maar kunt verzinnen dat direct indruk maakt.
Fijne vlucht allemaal!
Heb jij nog een verhaal over een horrorvlucht met een vervelend kind? Gedeelde smart is halve smart dus we horen het graag!
Altijd een lastige situatie je weet nooit hoe je kinderen gaan reageren als ze voor het eerst vliegen. Ik heb helaas vaak genoeg gezien dat ouders hun kinderen maar een beetje hun gang laten gaan waardoor alle omringende passagiers er last van hebben.
Er zijn geen strondvervelende kinderen die bedreigd moeten worden met een corrigerende op de wc en het is een aanname dat het kind dat twee uur heeft gehuild strondvervelend was. Misschien had hij wel oorpijn of waren er andere omstandigheden. Zo ook bij andere ‘huilbaby’s’ op vluchten. Ouders weten dit niet van tevoren en ik kan me voorstellen dat je radeloos wordt door de geirriteerde blikken en medepassagiers die er van alles van vinden en de norm besluiten te bepalen zoals hierboven. Neem volgende keer lekker een goeie koptelefoon mee. Hou het lekker bij jezelf en geniet van je vlucht.
Jij was er niet bij toch? Sommige kinderen zijn wel degelijk vervelend en als ouder is het dan je taak om je kind te corrigeren. Deze ouders waren echt niet radeloos maar gewoon lui. Net als de vader die zelf een deken over zijn hoofd trok en zijn kids hun gang liet gaan.
Ik geloof niet dat je de humor van deze blog begrijpt. Juist ik en mijn bloggers reizen enorm veel met onze kinderen. Maar we zorgen wel dat ze zich netjes gedragen tijdens een vlucht. Een keer schoppen tegen de stoel voor je kan gebeuren, maar een kind dat laten doen zonder er iets van te zeggen is gewoon asociaal. Ook op de situaties die we hier beschrijven waren we zelf op reis met kinderen. Dan doen we uiteraard geen koptelefoon.