“Zou jij hier wel willen wonen,”vraagt Marcel me. Zeker! Iquique bevalt me, niet dat we enige plannen hebben te verhuizen naar Chili maar gewoon dat je snapt waarom mensen ergens wonen en een stad een fijn gevoel geeft. Bijzonder want Iquique is zeker geen populaire toeristenbestemming in noord-Chili. De meeste reizigers gaan van San Pedro de Atacama naar Arica en slaan Iquique over.
De nachtbus komt ook wel op een heel onhandig tijdstip aan. In de nacht zien we de twinkelende lichtjes van de stad die ruim 600m lager ligt geperst. Op een smalle streep land tussen de oceaan en het hooggebergte wonen 200.000 mensen. Wij werden om 3:30 gedropt in Iquique en omdat we op reis waren met onze dochter hadden we toch voor die paar uur maar een hotel geboekt. We kropen snel in bed en ontdekten pas de volgende ochtend wat Iquique allemaal te bieden heeft.
Plaza Prat en omgeving
We hadden gekozen voor een heel fijn hotel, Arturo Prat dat dankzij een leuke aanbieding toch nog betaalbaar was. Direct aan het centrale plaza Prat van Iquique. De houten kloktower is elke avond sfeervol verlicht en op het plein is altijd gezellig. De klanken van de straatmuzikant met harp geven een melancholisch gevoel dat snel verdwijnt door de lachende kinderen. Als je Iquique met kinderen bezoekt dan moet je hier zeker voor een paar euro een fietsje of mechanisch paardje huren.
Vanaf het plein loopt de Baquedano voetgangersstraat, een gezellige straat vol houten huizen. Dit was het hart van de stad die rijk werd van Chilisalpeter. Deze vorm van kunstmest die (tot de uitvinding van moderne kunstmest) zeer populair was, werd in de woestijn gewonnen en verscheept vanuit Iquique naar Europa. De houten huizen aan de straat zijn een teken van de rijkdom van vroeger maar hebben ook wel wat weg van een straat uit een Wild West film. De oude trambaan loopt nog door de straat en af en toe rijdt deze tram op een slakkentempo een klein stukje.
In een aantal oude huizen zitten nu restaurantjes maar enkele zijn omgetoverd tot museum, allemaal gratis te bezoeken. Het museum regional verrast ons met de mummies die ze hier hebben. In het voormalig rechtsgebouw is van alles te zien en dus een aanrader om te bezoeken tijden je vakantie in Chili met kinderen.
Onze dochter heeft de meeste interesse voor de sabeltandtijger, waar ik me verbaas over de verschillende mooie textielvoorwerpen die in de droge woestijn bewaard zijn gebleven. In dit gebied woonde Chinchorro cultuur maar ten tijde van de Spaanse verovering hadden de Inca’s dit gebied in hun macht. Ze lieten er echter niet heel veel sporen na.
Het Centro Culteral Palacio Astoreca is een ander mooi oud gebouw en hier zijn tijdelijk tentoonstellingen te zien zoals schilderijen van lokale artiesten. Het laatste museumpje in de straat het “Hernan Cortez Heredia” heeft beperkte openingstijden en lijkt het werk te zijn van een liefhebber. Het staat vol met sportmemorabilia.
De Esmeralda, de War on the Pacific en zeeleeuwen
Eén van de nieuwste attracties in Iquique is de representatie van de Esmeralda. Het origineel ligt op de bodem van de zee maar is soort van nagebouwd (daarom geen replica maar een representatie). Doordeweeks moet je online een reservering maken maar in het weekend kan je ter plekke kaartjes kopen. Zorg wel dat je op tijd bent.
Wij waren er rond 11:00 en konden een uur later mee met de rondleiding maar mensen die na 12:00 kaartjes wilden kopen kregen te horen dat ze niet meer terecht konden die dag. Een rondleiding in een kleine groep is verplicht, deze rondleiding is in het Spaans en de dame praatte zo snel dat we behoorlijk op de proef werden gesteld. Het belangrijkste is in ieder geval dat je een mooi schip ziet en hoe mensen toen leefden.
De houten Esmeralda, gecommandeerd door kapitein Prat, speelde in ieder geval een belangrijke rol in de “War on the Pacific”. Een oorlog die weliswaar meer dan honderd jaar geleden plaatsvond maar waar je niet onder uit kunt als je in Zuid-Amerika op reis bent. De Bolivianen huilen nog steeds om hun verloren toegang tot de zee en hebben zelf recent documentatie aangeleverd bij het gerechtshof in Den Haag om verloren land alsnog terug te krijgen. Ook Peru verloor veel land waaronder dus Iquique. De Chilenen, de grote winnaar van de oorlog, hebben natuurlijk weer hun heel eigen kijk op het geheel.
Naast de Esmeralda zit een kantoortje dat 2 keer daags boottochten organiseert. Wij gingen mee voor de zeeleeuwen maar ook nu kregen we een flinke dosis geschiedenis. Zo stopten we met de boot bij een boei (ja echt) waar de belangrijke gevechten op zee hebben plaatsgevonden. Maar je ziet dus ook zeeleeuwen.
Een andere plek om de zeeleeuwen van heel dichtbij te zien is de vismarkt. Deze gaat elke ochtend al om 4:00 open en is tot een uur of 12:00 bedrijvig. De zeeleeuwen wachten geduldig voor de vissers om de resten terug te gooien in het water.
De stranden van Iquique
Een van de bezienswaardigheden van Iquique zijn de stranden, zeker wanneer je uit de koude Andes komt. Er zijn meerdere stranden en op loopafstand vind je ook een goed backpackershostel in Iquique.
Playa Slava is het eerste strand en populair bij surfers. Playa Cavancha is het populairste strand met veel faciliteiten zo kan je er parasols huren. De zee is hier een stuk rustiger en er is een afgezet gedeelte voor kinderen. Langs deze twee stranden loopt een houten boardwalk en een mooi fietspad.
Het laatste strand, Playa Brava, is het ruigst van allemaal. Het is lang en leeg en niet geschikt om te zwemmen. Maar er zijn hier ook de minste mensen en je hebt dus meters strand om te relaxen. Hier landen de paragliders. Aan het einde van het strand zijn rotsen waar kindjes lekker kunnen spelen.
Paragliden in Iquique, sandboarden in Iquique en duiken in Iquique
Omdat Iquique omgeven wordt door veel hogere bergen is het een hele makkelijke en betaalbare bestemming om te paragliden. Je hoeft alleen maar de berg op te rijden en eraf te springen. Geweldig uitzicht over Iquique en de oceaan en landen op het strand
Iquique ligt ingeklemd tussen de bergen en de zee en tussen een enorme berg zand. Dit is een geliefde plek om te sandboarden maar wel erg hoog en steil. Beginners vinden het waarschijnlijk fijner om eerst een minder spannende plek uit te proberen. Ook in San Pedro de Atacama en Ica, Peru kan je sandboarden.
Je kunt in Iquique ook duiken. Dit waren we van plan maar we konden geen duikschool vinden. Degene met website zaten niet op de plek waar ze zouden moeten zitten. De avond voor we vertrokken liepen we in Baquedano straat tegen een touroperator aan die ook duiken op het bord had staan. Het kan dus toch en ze doen 2 duiken per dag: één in de ochtend, de andere in de middag voor 45.000 per duik vanaf het strand in de buurt van het vliegveld.
Tours vanaf Iquique
Vanaf Iquique kan je verschillende tours ondernemen naar de binnenlanden. Voor een idee kan je kijken op magicaltours. Jammer genoeg gaan de meeste tours maar af en toe als er voldoende deelnemers zijn. Ook kiezen de tourbureautjes in Iquique voor een relatief laag tempo waardoor veel tours vrij lang duren. Een dagtour duurt bijvoorbeeld van 8:00 tot 20:00. Mijn halve dag tour van 8:00 tot 14:00 had ook zeker in 1,5 uur minder gekund.
Als archeologieliefhebber had ik erg graag naar de Gigante de Atacama gewild, een 86 meter hoog petroglief maar dat is dus niet gelukt. Een andere bestemming met veel petrofgliefen is Pintados waar er meer dan 420 zijn maar ook die tour ging niet. Er is ook een geiser waar het zo koud is dat het warme water direct bevriest en een ijshoop vormt op de grond. Er zijn ook warme baden te vinden, plus verschillende oude nitraatstadjes en oasestadjes om te bezoeken. De beste optie is wellicht om een auto of taxi te huren voor de dag en zelf een eigen plan te maken op basis van je interesses.
Santa Laura en Humberstone
Santa Laura en Humberstone zijn twee verlaten stadjes. Deze steden werden gebouwd ten tijde van de nitraatproductie en dit is waar dit goedje (gebruikt voor bommen maar vooral als kunstmest) werd gemijnd. Het komt hier van nature voor in de bodem en werd bewerkt om bruikbaar te zijn.
Chile en de regio werd rijk van dit product totdat er in Duitsland een kunstmatige kunstmest werd uitgevonden. De totale markt stortte in en ook deze bloeiende stadjes verloren hun bestaansrecht. Bijna honderd jaar woonden hier mensen en toen werden ze verlaten. Deels werden ze afgebroken maar sinds de jaren 70 zijn worden de resten bewaard. De stadjes staan inmiddels zelfs op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
In Santa Laura zijn nog goed de machines te zien die gebruikt werden voor het proces, maar van het woongedeelte is nauwelijks wat over. Het was de eerste stop en de gids legde hier uitgebreid uit hoe de kunstmest ontrokken werd aan de stenen. Daarna is er zeer ruim de tijd om foto’s te maken en zelf op ontdekking te gaan. De verlaten gebouwen met enorme metalen machines zien eruit als een beeld uit een film.
Humberstone was veel groter dan Santa Laura. Hier woonden ruim 3000 mensen en juist het woongedeelte is bewaard gebleven. Compleet met zwembad, kerk en groots opgezet theater. Als je een huurauto hebt en maar tijd voor één stadje dan zou ik deze kiezen.
Ook naar Latijns-Amerika op vakantie? Zo regel je het!
Mijn Handboek Verre Reizen met Kinderen geeft heel veel praktische tips en inspiratie voor je reis. Wil je de reis zelf organiseren? Ik gebruik altijd Skyscanner om vluchten te vergelijken. Een auto huren doen we graag via Sunny Cars, want dan scheelt gedoe met verzekeren. Voor accommodaties kijken we vaak op booking.com.
