Home / Reisinformatie / Latijns Amerika / Colombia / #2 reisverslag Colombia: Popayan, een pretpark en mooi Salento

#2 reisverslag Colombia: Popayan, een pretpark en mooi Salento

Reisverslag Colombia #2: We reizen met onze driejarige dochter twee maanden door Zuid-Amerika, door Colombia, Peru, Bolivia en Chili. Lees hier het verslag van week 1.

Dag 7 rit from hell San Augustin to Popyan

De busrit van vandaag over 135 kilometer is grotendeels onverhard. We doen er 6 uur over. Tenminste, wanneer we eindelijk vertrekken want onze bus in de ochtend gaat niet. Die heeft namelijk een ongeluk gehad. Om half 12 kunnen we pas op pad. Stap 1 is het uitdelen van kotszakjes. Dat belooft weinig goeds. Gelukkig valt mevrouwtje in slaap en wordt ze pas wakker als we een hele rij bochten hebben gehad en  op het onverharde deel zijn uitgekomen. Helaas wanneer we weer op de verharde weg zitten en in haarspeldbochten naar benden racen, is er geen houden aan. Lokale kindjes snappen het concept van in een zakje spugen maar onze driejarige dus niet. Het staat 1-1 Marcel-Tikva ondergespuugd. We hopen het hier bij te kunnen laten. Dom genoeg zijn we de Seabands vergeten omdat ze thuis al ruim een jaar geen wagenziekte meer heeft. We hebben wel Primatour-tabletten maar die had ze al bij het ontbijt gehad en die werkt niet voldoende (meer).

Dag 8 de witte stad Popayan

De meeste mensen gaan naar Popayan om een bezoek te brengen aan de hotspring, een uurtje verderop of om naar de markt van Silvia te gaan waar veel indigas in traditionele kledij komen. Wij hebben alleen even genoeg bus gezien en houden het bij een rustig dagje in de stad.

Popayan staat bekend als de ciudad blanca, oftewel de witte stad, vanwege de witgekalkte huizen. Er is niet enorm veel te doen maar we lopen naar twee verschillende uitkijkpunten, bekijken wat kerken en op het centrale plein staat alles nog in de kerstversiering. Onze dochter blijft liever in het hostel waar ze een Colombiaans vriendje maakt waar ze memory mee kan spelen.

popayan colombia
popayan colombia
popayan colombia
popayan colombia

Dag 9 Popayan-Cali-Armenia

Alle rechtstreekse bussen naar Armenia zitten vol. Tip van ons: Colombia in januari is niet de meest handige periode als je met openbaar vervoer wil reizen.  Er is nog een maatschappij met mini-busjes naar Cali die niet van te voren te boeken zijn. We zorgen dat we om 7:30 op het busstation zijn en we kunnen mee. In Cali vinden we weer een minibusje naar Armenia. Zo komen we er toch.

We zijn er rond 15:00 maar hebben na zo’n dagje bussen niet meer echt veel zin van alles te bekijken. Marcel slaat aan het shoppen en heeft nu zijn eigen setje Colombiaanse wielrenkleding. Gelukkig dat hij is! En onze dochter heeft lol in de ballenbak van de supermarkt.

Ons hostel heeft een eigen café met live muziek. Zo hebben wij ook een avondje uit met cocktail happy hour.

Dag 10 Parque del Cafe, pretpark

We maken er een kinderdagje van. In de buurt van Armenia zit namenlijk een van de weinige pretparken in Colombia met een mix van activiteiten. Onze dochter is helemaal gek van de Julianatoren en dit park heeft vergelijkbare attracties. Voor Colombia is het ook best duur 60.000 pesos (20 euro ongeveer) voor volwassenen en 45.000 pesos voor kinderen tussen de 90-120cm. Toch is het knetterdruk, zoiets als de Efteling tijdens een zondag in de zomervakantie. We gaan dus lang niet overal in maar vermaken ons goed tot de wolkbreuk een einde maakt aan de dag.

pretpark parque del cafe colombia
pretpark parque del cafe colombia
pretpark parque del cafe colombia

Het mooiste is de Show del Cafe. Het verhaal van de koffie in dans, muziek en acrobatiek. Helaas: hier mogen we geen foto’s maken maar het is echt een gave theatershow.

Om de kinderdag af te sluiten eten we pizza en gaan we daarna nog een ijsje eten bij een fastfood restaurant met wederom een ballenbak.

Soms is het ouderschap erg ondankbaar, het leukste van de dag volgens dochterlief de ballenbak… pfff…

Dag 11 Salento en tijd voor elkaar

Een van de belangrijkste redenen om deze reis te maken is de tijd voor elkaar. Straks gaat onze driejarige naar school en heeft ze net als wij zoveel verplichtingen. We merken dat onze dochter het heel fijn vindt om met ons op pad te zijn. We krijgen spontane kusjes en knuffels, of opeens “mama ik vind je lief”. Ik geniet ook echt van de momentjes dat ze ’s ochtends bij ons in bed kruipt of in de bus in slaap valt. Ze blijft niet lang zo klein. Voor ons is het ook goed om samen te zijn. Thuis speelt ze ons vaak tegen elkaar uit maar nu trekken we één lijn.

Maar natuurlijk gaan we ook op reis om mooie dingen te zien. Salento is zo’n plekje waar ik van andere reizigers superenthousiaste verhalen over hoorde. Idyllisch, rustig, authentiek en schattig. Dan kom je er dus aan en blijkt er de hele week een enorm feest te zijn vanwege het 175-jarig bestaan. Van 14:00 tot vroeg in de ochtend muziek en alle straatjes ramvol bezoekers.

Ik vind het best lastig om de knop om te zetten en te accepteren dat dingen niet zijn zoals ik ze verwacht had. Zeker als ik om 1:30 wakker lig van de herrie die ondanks oordopjes klinkt alsof ik naast de boxen lig. Ik blijf het toch bijzonder vinden dat zoveel culturen zo weinig waarde hechten aan stilte.

Dag 12 Palmbomen in de Cocora vallei

Gelukkig wordt de slechte nacht gevolgd door een geweldige dag. Ik heb al veel foto’s gezien van de Cocoravallei maar in het echt is het nog eens zoveel mooier.

Om 7:30 stappen we in een jeep die naar het startpunt van de wandelroutes gaan. We willen het grote rondje maken maar denken dat zes uur wandelen te veel is. We kiezen er dus voor om het eerste stuk te paard te doen. Het is alleen echt geen pad voor paarden. Doodeng maar de prachtige tropische natuur waar we doorheen rijden en beekjes die we doorkruisen zijn geweldig.

We worden afgezet bij de beklimming naar het kolibrie sanctuary. De diertjes worden gevoerd en zijn niet bang voor mensen. Het is dus niet heel eco-vriendelijk maar je kunt prachtige foto’s maken en de diertjes van heel dichtbij bewonderen.

Wat volgt is een stevige beklimming en we zitten gewoon in de wolken op bijna 3 km hoogte. Onze dappere dame loopt een flink deel zelf en gaat alleen het laatste stukje nog even in de drager.

Vanaf hier gaat de route omlaag en we beginnen ons een beetje zorgen te maken of we de beroemde palmen wel gaan zien. We zien namenlijk helemaal niks behalve een witte waas. Bij het uitkijkpunt gaan we zitten en wachten, en wachten en dan de wolken verdwijnen wat is het mooi! Deze waspalmen worden door het klimaat hier wel 60m hoog. Lange dunne stammen die de lucht in steken met bovenop maar een paar bladeren. Hoe verder naar beneden we lopen hoe meer we zien tot we uiteindelijk tussen de bomen lopen. Er zitten hier ook bizar veel vlinders. Bij elke stap die we zetten vliegen er een paar op. We nemen de tijd om te genieten van de rust en het uitzicht.

Dag 13 De grote parade in Salanto

We eindigen Salento we met een rustiger dagje. Ik werk wat aan gezinopreis.nl, Marcel gaat mountainbiken en onze dochter kijkt Masha en de Beer. In de middag gaan we naar de grote parade wat dan wel weer grappig is om mee te maken.

salento parade

Volgende week kan je lezen over paardrijden in de omgeving (wij, nou ja onze dochter heeft de smaak te pakken) Manizales en Mariquita. We gaan de bergen weer in zodat Marcel de langste beklimming ter wereld kan fietsen. Daarna vliegen we van Bogota naar Cartagena aan de kust.

-> Lees hier verder naar week 3, of begin bij week 1

Deze reisverslagen schrijven we tijdens onze reis van 2 maanden door Zuid-Amerika met onze dochter. We schrijven ze om jullie op de hoogte te houden maar net zo goed voor onszelf. Ze gaan dus net zoveel over hoe we ons voelen als over wat we meemaken. Ben je op zoek naar meer praktische tips en bestemmingsinformatie dan verwijzen we je graag naar onze Colombia met kinderen pagina: hier zullen deze artikelen tezijnertijd verschijnen.

Ook naar Latijns-Amerika op vakantie? Zo regel je het!

Mijn Handboek Verre Reizen met Kinderen geeft heel veel praktische tips en inspiratie voor je reis. Wil je de reis zelf organiseren? Ik gebruik altijd Skyscanner om vluchten te vergelijken. Een auto huren doen we graag via Sunny Cars, want dan scheelt gedoe met verzekeren. Voor accommodaties kijken we vaak op booking.com.

3 gedachten over “#2 reisverslag Colombia: Popayan, een pretpark en mooi Salento”

  1. Balen, alweer misselijk. Maar Salanto en de Cocoravallei klinken erg goed. Wat bijzonder, die palmen! En jullie blijven lekker paardrijden. Lijkt me echt tof, en een stuk minder vermoeiend voor Isis. Jullie genieten lekker, zo te lezen!

  2. Jemig TIkva, wat een ellende met de bussen en kotszakjes! Heb net deel 1 teruggelezen en toen was het dus ook al raak. Hoop voor jullie dat alle volgende ritten gaan meevallen.

    En tof dat jullie zo veel paardrijden, vind het zelf ook heel leuk om te doen.

  3. O mijn hemel… Best heftig als je eerste bus niet komt vanwege een ongeluk en dan die kotszakjes… Ik weet niet of ik nog ingestapt was (ik kan erg slecht tegen haarspeldbochten in een bus!) maar lijkt me verder echt een onwijs gave reis. En hoe bijzonder ook om dat met Isis mee te maken nu ze nog zo klein is.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll to Top