Als moeder alleen op vakantie? Kan dat wel? Op reis gaan zonder kind is zeker iets waar je zelfs tegenwoordig als moeder best wel wat negatieve opmerkingen uit je omgeving op kunt verwachten.
Ik schreef dit blog in 2014 toen ik voor het eerst alleen echt langere tijd, meer dan een week, alleen op reis ging zonder man of kind. Het was deels een werktrip, maar ik ging ook een aantal dagen extra weg voor mijn eigen plezier. Inmiddels ben ik al vaker op vakantie geweest zonder mijn kind, maar ik neem je eerst mee in hoe ik mij voelde voor deze eerste keer.
Waarom alleen op reis zonder kind?
Tien dagen naar Noord-Macedonië en Griekenland. Niet met zijn drieën: ik (Tikva) ga alleen. Ik ben nog nooit zo lang weggeweest bij mijn kindje van nu anderhalf. Het langste was drie nachtjes (lees ook mijn tips voor jullie eerste romantische weekendje weg zonder kind). Nu zijn het tien dagen dat ik haar niet kan knuffelen, niet samen kan spelen en niet kan genieten van haar lachjes. Ergens voel ik me een slechte moeder door haar alleen te laten. Ik ga haar enorm missen, ondanks dat ze een hele lieve papa heeft die prima voor haar kan zorgen.
Waarom moet ik altijd zo nodig reizen? Kan ik niet één van die mama’s zijn die helemaal genoeg heeft aan het moederschap en hiermee oprecht gelukkig is? Ik wil graag alles: mama zijn, een leuke relatie, een baan waar ik goed in ben, tijd voor vriendinnen en absoluut ook nog reizen. Het resultaat is te vaak moe op de bank hangen.
Ik ga al jaren zonder Marcel op reis. De reacties die ik daar op krijg ben ik inmiddels wel gewend. “Laat je hem zomaar alleen?” en “Vind hij dat wel goed?”. Blijkbaar zijn er mensen die denken dat je alleen op reis van alles uitspookt en dan zijn er ook nog diegenen die alleen op reis gaan doodeng lijkt.
Ik heb meer vakantiedagen dan Marcel en ben ook net wat meer reisfan dan hij. Er zijn zoveel plekken die ik graag wil ontdekken. Na twee maanden alleen door Zuid-Amerika gereisd te hebben gaf een paar dagen solo in Europa niet zoveel hoofdbrekens. Ik heb de gewoonte erin gehouden door een keer per jaar in mijn eentje op pad te gaan.
Weekendjes in Belgrado en Boedapest, midweekjes in Marrakesh en de Baltische staten en toen ik net zwanger was 10 dagen door de Balkan. Mooie dingen zien, leuke mensen ontmoeten en mijn hoofd helemaal leeg maken. Met verse energie en mooie herinneringen weer thuis komen. Reizen maakt me echt gelukkig en ook eenmaal weer thuis ben ik een leukere versie van mijzelf. Daar hebben we denk ik dan toch allemaal wat aan.
Ik ga het dus gewoon doen alleen op reis zonder kind en man.
Praktische tips voor wie ook als moeder alleen op vakantie wil
Hoewel ik van te voren dus best opzag tegen deze reis ben ik blij dat ik gegaan ben. Eigenlijk vlogen de tien dagen voorbij. Natuurlijk waren er echt wel momenten dat ik mijn gezin extra miste. Zoals tijdens een lange busreis of als ik in mijn eentje in een hotel incheckte.
Maar over het algemeen genomen wogen de positieve momenten en het plezier dat ik had veel zwaarder dan de moeilijke momenten. Bovendien ging het thuis ook allemaal best goed.
Na deze eerste reis ben ik nog een aantal keer vaker weg geweest zonder man en kind. Ten tijde van deze eerste reis had ik wel mijn reisblog maar was dat niet mijn fulltime baan. Pas later in 2017 heb ik mijn baan opgezegd. Meestal ga ik per jaar twee a drie keer op reis zonder mijn gezin maar met andere journalisten of blogger. Vaak is dat maar een dag of drie vier. Daarnaast ben ik ook als mama alleen op vakantie geweest. Zo bleef ik langer in Zwitserland terwijl mijn man en dochter naar huis gingen.
Kies een vakantiebestemming waar je echt graag heen wil
Mijn eerste reis alleen als moeder had ik gepland rondom een grote conferentie voor reisbloggers. Bloggen is enorm leuk, maar soms neemt de onzekere kant de overhand. Willen mensen wel lezen wat ik te schrijven heb? Pak ik het wel goed aan? Ben ik wel leuk genoeg?
Zo’n conferentie is een geweldige kans om wat te leren en erachter te komen dat bijna iedereen dat soort vragen heeft. Extraatje: ik kan ook nog de Akropolis te zien en rondom de conferentie worden ook diverse activiteiten georganiseerd, waardoor ik ook kan zien wat Griekenland te bieden heeft voor ouders met kinderen.
Kijkend naar de kaart van Griekenland bleef mijn blik telkens afdwalen. De buurlanden Macedonië en Albanië lijken me echt spannend. De Balkan is een geweldige en nog redelijk onbekende regio en tot nu waren al mijn reizen daar echt bijzonder. Ik hou van de gouden geschilderde kerkjes vol iconen, de frisse en onbezoedelde natuur, modern en oud die elkaar ontmoeten in de bruisende steden. Vlak daarna kwam ik foto’s tegen van de Meteora kloosters in Griekenland. Kloosters op enorme hoge rotsen in een maanachtig landschap, dat moet ik zien. Dus besloot ik een ticket te boeken naar Skopje en dan terug vanuit Athene.
Kortom: ik had een heel duidelijk doel! Een conferentie waar ik graag heen wilde, maar ook kloosters die ik al jaren wilde zien en het interessante Skopje. Uiteindelijk was ik tien dagen weg, waarvan 5 voor mijzelf en 5 voor de conferentie.
Ik heb al snel geleerd dat als moeder alleen op vakantie gaan alleen maar de moeite waard is als ik echt blij word van de bestemming. Er zijn persreizen geweest (ik zal geen namen noemen) die ik alleen maar gedaan heb omdat het mij zakelijk handig leek. Juist dan miste ik mijn gezin extra erg. Terwijl de trips met leuke mensen of een bestemming waar ik echt blij van werd ook voorbij vlogen.
Hoe lang weg zonder kind
Ga je voor het eerst op vakantie zonder baby dan voelt dat heel raar. De eerste keer dat ik dat deed was dat samen met mijn man. Drie dagen en dat vond ik meer dan genoeg. De eerste keer zonder man en kind was ook drie dagen, maar dat was niet voor een vakantie. Daarna kwam de eerste keer op reis en dat was gelijk tien dagen.
Ik ben daarna ook nog een keer naar Ierland geweest. Weer voor een combinatie van een conferentie en eigen interesses en dat was twee weken. Dat was voor mij wel echt het maximale dat ik alleen op reis zou willen zijn.
Daarbij hangt het er natuurlijk ook vanaf hoe je het thuis allemaal kunt regelen. Uiteindelijk is het voor mijn man wel extra werk als ik weg ben. De weekenden zijn dan nog het makkelijkste terwijl doordeweeks vaak toch haasten is, extra BSO, meer speeldates en andere manieren om de middagen te vullen.
Afscheid nemen
Op welke manier je afscheid neemt is natuurlijk heel afhankelijk van de leeftijd van je kind. De eerste keer was ze anderhalf en dan heb je nog weinig besef van tijd. Als ik nu wegga dan kan ik gewoon uitleggen hoeveel dagen het gaat zijn, wat ik ga doen en dat ze mij kan bellen.
Ik vond het eigenlijk makkelijker toen ze jonger was en nog niet naar school ging. Juist omdat ze nu soms ook wel klaagt. Niet eens dat ik niet alleen op reis mag, maar vooral dat ze zelf mee wil. Vooral als ik iets ging doen wat ze ook heel graag wilde zoals met een cruise of skiën.
Contact houden met het thuisfront
Wat voor ons werkt is om juist geen duidelijke afspraken te maken over bellen of appen. Je bent op reis om te genieten. Soms lopen dingen ook gewoon anders en heb je opeens geen bereik.
Andersom komt ook voor. Dat we hebben afgesproken in de ochtend voor school te bellen en dat mevrouwtje opeens uitslaapt. Dan gaan we haar niet wakker maken.
Wel stuur ik mijn man in ieder geval dagelijks wel een kort berichtje dat alles goed gaat. Nu mijn dochter ouder is stuur ik regelmatig een filmpje met wat ik gedaan heb. Die kijkt ze dan en dan stuurt ze een eigen filmpje terug.
Als ik weer thuis ben volgt natuurlijk eerst een hele dikke knuffel! En zorg juist dat je de dagen erop niet allemaal bezoek of plannen hebt, maar gewoon echt even familytime met je eigen gezin.
Wist je trouwens dat we ook regelmatig samen op reis zijn gegaan, zonder man/papa. Dus alleen op reis met je kind. Voor een moeder-dochter weekend, maar zelfs een keer drie weken naar Thailand en Maleisië. Lees ook mijn tips voor een eenoudervakantie alleen met je kind.
Zou jij alleen zonder kind en partner op reis gaan en waarom wel of niet? Voor wie dit ook wel eens heeft gedaan ben ik erg benieuwd hoe het ging?
Wat fijn om dit even te lezen! Ik ga al 6 jaar naar Kaapstad om daar vrijwilligerswerk te doen bij gehandicapte kinderen en toen ik een zoontje kreeg dacht ik dat het niet meer zou kunnen. Afgelopen maart ben ik met man en zoon 4 weken geweest, waarvan 2 weken vrijwilligerswerk en 2 weken vakantie.
Nu begint het toch weer te kriebelen… Ik ben al die jaren met mijn moeder gegaan en zij heeft weer geboekt voor januari. Ik wil eigenlijk heel graag 2 weken gaan; gewoon even lekker op vakantie, naar vrienden, naar de zon en naar voor mij een heel vertrouwde plek. Mijn man is een geweldige vader en er is genoeg ondersteuning van opa’s, oma, ooms en tantes, dus daar maak ik me geen zorgen over.
En toch twijfel ik… Kan ik mijn zoontje van, tegen die tijd, 16 maanden wel achterlaten? Krijgt hij er geen last van? En ja, ook de vraag of ik dan wel een goede moeder ben…
Bijna mijn ticket geboekt maar de defenitieve boekingsknop durf ik nog niet helemaal in te drukken…
Fijn om dit gesprek te lezen… Ik heb altijd veel gereisd, ben 5 jaar stewardess geweest. Inmiddels ben ik moeder van 3 dochters en ik probeer zoveel mogelijk met z’n allen op pad te gaan. Maar de behoefte om weer eens alleen te gaan is groot. Na een jaar of 3 bedenken hoe ik dat ga doen, ben ik er bijna uit. Een week naar Italië…. En toch vind ik het spannend. Kan ik dit mijn kinderen aandoen, ga ik ze niet heel erg missen, ga ik me niet heel alleen voelen daar…
Ik ga het vast doorzetten, maar toch ook met een dubbel gevoel.
Wow…..ik ben dus niet de enige! Ik hoop dat het bevallen is zo in je eentje.
Ik heb nu op de kop af tien jaar een relatie met een dochtertje van zes en een stiefdochter van bijna vijftien en ik heb het gevoel dat ik aan het leeglopen ben. Beetje overspannen….dat idee.
Dat drukt natuurlijk enorm op de relatie en dus, vooral om een heel lang verhaal heel kort te maken, heb ik besloten, met instemming van mijn man uiteraard, dat ik een maand weg ga. Dat heb ik werkelijk nog n-o-o-i-t gedaan en ik ben best nerveus. Het wordt voor mij een groepsreis naar India, Nepal, Tibet en China, maar ik twijfel ook enorm. Het is een grote stap en wat jij ook schrijft, het gevoel bekruipt me dat ik een slechte moeder ben. Welke moeder doet nu zoiets?
Ik vind het erg stoer van je want zo te lezen trek je er vaker alleen op uit. Wat jij schrijft heb ik ook. De behoefte je hoofd leeg te maken, andere dingen en mensen te zien. Gewoon je wereld vergroten. Er bekruipt me hier zo een benauwend gevoel. De sleur, dezelfde mensen, elke dag, dat gaat me tegenstaan. Ik denk dat zo een reis die sleur doorbreekt en uiteindelijk kan bijdragen aan een stabiele spannende relatie.
Ik hoop dat je het fijn (gehad) hebt
Groetjes,
Sue
Zeker heb ik het fijn gehad, het was ook weer fijn om thuis te zijn hoor. Als ik jouw verhaal zo lees heb je echt even wat tijd voor jezelf nodig.
Hallo Sue,
Jouw berichtje hier is precies 2 jaar oud..maar ik ben zo benieuwd, ben je gegaan. Alleen. Een maand. En hoe was het dan vooral?!
Ik zou ook graag alleen willen gaan, maar iets houdt me nog tegen. Ik ben weleens 2 nachten weg geweest naar mijn zusje, maar alleen op vakantie voor een langere tijd is weer anders. Fijn om reacties te lezen op o.a. deze site dat er meer moeders zijn die er behoefte aan hebben.
Hahaha wat grappig ik als reisagent ga regelmatig weg natuurlijk. Weliswaar niet alleen maar toch zeker 4x per jaar
Erg herkenbaar die onrust… En die opmerkingen van mensen of je je wederhelft (en in jouw geval ook kids) zomaar achterlaat… Maar ik weet zeker dat je kids als ze groter zijn tegen iedereen gaan vertellen hoe stoer hun moeder is! En ook ik ben heel blij met jullie! Dacht steeds als we kids krijgen is dat reizen over…
Hi,
Ik vind het echt super stoer dat je het gewoon doet.
En ik snap dat je je een slechte moeder voelt (want volgens mij werkt dat zo gewoon in de hoofd van een moeder), maar dat is echt niet zo hoor! En ik kan je verzekeren dat je kleintje het echt niet door heeft. Ik kan uit ervaring spreken, want als peuter heb ik het even zonder me moeder moeten doen en ik weet daar echt niks meer van. Ondanks dat het voor een langere periode was.
Nogmaals super stoer, geniet ervan en we zien elkaar in Athene!
Leuk om je dan in het echt te zien en ik ben benieuwd om dan te horen hoe het bevalt.
Groetjes,
Saskia
Goed om te horen!. Ik heb er ook echt zin in om elkaar live te ontmoeten 🙂
Ik vind het ook heerlijk om af en toe iets alleen te doen! Mijn dochter is inmiddels 3 en ik ben 2 keer 2 weken weg geweest, naar Argentinië en India. Het was dan wel voor mijn werk, maar het voelde ook als een mooie reis die ik zelf mocht maken. Natuurlijk twijfelde ik wel eens of ik het wel moest doen, maar als ik bijvoorbeeld kijk naar het aantal dagen (en nachten) dat mijn man buiten de deur werkt, dan mag het best :-).
Bedankt voor de aanmoedigende woorden. Mijn man is ook vaak weg maar vreemd genoeg krijgt hij nou nooit zulke reacties als ik.
Ik zou het wel doen, ik doe het ook wel eens trouwens, maar dan wel altijd met iemand anders. Ik heb nog nooit solo gereisd. Ik vind het super dat je het doet en vind je daardoor helemaal geen slechte mama. Een blije mama is een goede mama!
Yeah tumbs up voor blije mama’s!
Klinkt goed! Ben zelf heel erg benieuwd naar Macedonië, heb er prachtige foto’s van gezien en mooie verhalen over gehoord!
Ja ik ook dus daarom wil ik er ook graag heen. Ben benieuwd of het echt zo mooi is.
Klinkt goed hoor! Travel conferenties zijn zeker de moeite waard en als je daar nog wat extra’s aan vast kunt plakken, waarom niet. Ik ga zelf volgende week (weer) in mijn eentje op pad, dit jaar heb ik mijn man al heel wat alleen gelaten, maar tot nu toe vind hij het geloof ik geen probleem 😉 Ik ga naar Griekenland… maar laat Athene links liggen. Ben benieuwd wat je van Skopje en Belgrado vindt, laat je het weten?
Have fun!
Athene links laten liggen? dat is toch juist “DE” stedentrip van Griekenland?. Ik laat het je weten hoe het was. Belgrado al een keer een lang weekend geweest. Leuke stad zeker als je wil uitgaan, anders in de zomer ook relaxt veel terrasjes, stadsstrand, veel parken.
Stoer hoor dat je dat gaat doen. Een vriendin gaat ook regelmatig alleen op pad, zit nu tien dagen in Berlijn. Zelf moet ik er niet aan denken. Een reispartner vind ik toch wel heel erg fijn. Het lijkt me echt heel gaaf om bij zo’n grote bloggersconferentie mee te mogen maken. Je hebt verder ook hele mooie plannen. Alvast heel veel plezier!
Dank je wel. Ik ga zeker mijn best doen om heel veel plezier te hebben. Ook zonde om daar te zijn en dan de hele tijd met thuis bezig.
Dat klinkt goed Tikva!
En weet je, laat ze maar lekker praten joh, die mensen die zich afvragen waarom je ‘zo nodig alleen op reis moet’. Je weet zelf waarom en je slaat, denk ik, in je blog de spijker op z’n kop door te schrijven dat je bij thuiskomst een leukere versie van jezelf bent. Als dat voor jullie zo geldt is dat toch prima?
Ik ga niet vaak alleen op reis, toevallig was afgelopen augustus de eerste keer in lange tijd dat ik voor langere periode zonder mijn vriend op reis was. Familiebezoek uitgesloten.
Dank je wel, zo is het precies!
Wow, dat klinkt echt als een geweldig programma! 10 dagen zonder kind vind ik ook best stoer, maar het lijkt me ook heerlijk. Ik wil in 2015 ook een keer naar een conferentie gaan, reuze spannend, maar als ik de verslagen lees ook ontzettend leuk en leerzaam.
Ja ik ben ook super benieuwd laat je daarna weten hoe het was.