Vroeger had ik een oom met een modelspoorbaan op zolder. Ik en mijn broertjes kwamen daar graag om met de treintjes te spelen. Miniaturwunderland is de uit de hand gelopen hobby van familie Braun. Ze kochten het pand specifiek met het idee er een modelspoorbaan te maken die ook voor het publiek toegankelijk zou zijn.
Dat is ze goed gelukt, want sinds 2001 is Miniaturwunderland uitgegroeid tot niet alleen de grootste modelspoorbaan ter wereld: er komen per jaar meer dan 800.000 bezoekers. Er zijn meer dan 200.000 menselijke figuurtjes gebruikt op de panorama’s en er rijden 930 treinen.
Een bezoek aan Miniaturwunderland Hamburg
Wij bezochten Miniaturwunderland op een drukke Paasdag. Maar eigenlijke elke vakantie en feestdag is het wel druk. Op de website worden verwachte wachttijden aangegeven en die lopen op tot 120 min. Het is dan ook het beste om of direct in de ochtend te gaan of wanneer dit geen optie is om dan online je kaartjes te kopen voor een specifiek tijdslot. Eenmaal binnen mag je zo lang blijven als je wil.
De entree van Miniaturwunderland is een beetje onduidelijk. In het pand moet je een aantal trappen op en vervolgens wordt je door een enorme souvenirwinkel gestuurd. Na nog weer een trap stonden we in een donkere ruimte waar het ramvol mensen stond. Het duurde even voor we een wat rustiger plekje vonden en het steeds lichter werd. Bij Miniaturwunderland past de verlichting zich automatisch aan en ga je van dag naar avond, nacht en weer ochtend. Als je dat niet weet en je komt tijdens de nachtverlichting binnen voelt dat een beetje vreemd.
De spoorbaan loopt door maar dankzij de verschillende muren heb je zelf het idee dat Miniaturwunderland uit verschillende ruimtes bestaat. Dit is ook wel erg prettig en zorgt dat het wat minder massaal voelt. Vanachter een hek kan je de hele opstelling bekijken en voor kleine kinderen zijn er op verschillende plekken vaste opstapjes gemaakt.
Er zijn verschillende werelden te zien. Natuurlijk gaan we kijken naar de ruimte waar Hamburg in het klein is nagemaakt. We herkennen het nieuwe concertgebouw Elbphilharmonie. Door op één van de knopjes naast de baan te drukken gaat het gebouw zelfs open en kan je binnen in kijken en hoor je operamuziek. Ook het reuzenrad van de DOM Hamburg ontbreekt natuurlijk niet. De details van met name de poppetjes zijn extreem fijn. Overal gebeurt wel wat en waar je ook kijkt, telkens ontdek je nieuwe tafereeltjes. Een kindje op de nek van de vader. Een weggelopen hondje achterna gezeten door de eigenaar. Zelfs speciaal voor dit weekend paashazen die eitjes verstoppen.
De favoriete wereld van onze dochter was het vliegveld. Vliegtuigen komen uit de muur gevlogen en landen op de landingsbaan. Andere vliegtuigen stijgen op en vliegen ook weer de muur in. Ondertussen wordt er volop getaxied en rijden bagagekarretjes af en aan.
Miniaturwunderland is dus veel meer dan een modelspoorbaan. De treinen horen er zeker bij maar alle andere dingen eromheen maken dat je blijft kijken. De luchtballon die je kunt laten landen. De auto’s op de snelweg die een ongeluk hebben gehad of gewoon al een poppetje in een kantoorpand dat op zijn laptop zit te tikken. De grapjes die overal verstopt zijn zoals een onderwaterwereld waar koeien staan te grazen met een luchtfles op de rug. Of de mijn waar, als je op een knopje drukt, er opeens een draak uit een grot komt zetten.
Het is onmogelijk alles in je op te nemen tijdens een bezoek en we merkten dat op een gegeven moment ons hoofd ook wel vol zat van al het kijken. Als je denkt alles gezien te hebben op de verdieping is er zelfs nog een hele ruimte. In het trappenhuis kan je bijvoorbeeld Zwitserland vinden, want ja die bergen hebben wel ruimte nodig. Er zijn nu al plannen om nog tot 2020 diverse werelden toe te voegen. Absoluut een attractie die je niet mag missen wanneer je naar Hamburg met kinderen gaat!
We bezochten Hamburg en enkele bezienswaardigheden waaronder Miniaturwunderland in samenwerking met Hamburg Tourismus. Lees ook onze andere blogs over Duitsland, bijvoorbeeld over de steden Lubeck, Bremen of Hannover.
