Reisverslag week 4 Indonesië, Kuta bali en Senaru Lombok

Dit is een reisverslag van onze vakantie in Indonesië in de zomer van 2022. In dit reisverslag lees je vooral wat we beleefden en hoe we ons voelden. Blogs met praktische tips over diverse bestemmingen volgen op een later moment.

Lees hier het reisverslag van week 1, met een geannuleerde vlucht en bagage die kwijt is maar ook Jakarta en de Karimunjawa eilanden. Of lees hier week 2 over Semarang, Surabaya en Manang. Of week 3 waarin we de Ijen beklimmen en de overstap naar Bali maken.

Dag 22 Chillen in Ubud

Nog een laatste ochtend met zijn drietjes en dan vertrekt Marcel weer naar Nederland. Toch even een slikmomentje. Daarom maken we er verder een relaxte dag van. Onze nageltjes laten doen en zwemmen in het zwembad. Nog even naar de tempel in Ubud zelf, maar die is gesloten voor toeristen. Het lijkt echt wel of in Bali tempels ervoor kiezen om of een enorme attractie te worden of zich juist af te sluiten voor toeristen en het mooiste gedeelte alleen toegankelijk te maken voor Hindoe’s.

Dag 23-26 Kuta, Bali’s party town

Niet goed geslapen. Opeens hoor ik alle geluiden in onze privé villa. Ik vind het eigenlijk niet zo spannend om alleen met onze dochter in Indonesië te reizen maar zo helemaal alleen in een huis dat toch wel. Vooral ook omdat de poort wel dicht kan maar het verder een open villa is. Ik besluit onze dochter dan maar bij mij in bed te leggen, dan kan de slaapkamerdeur op slot. Vervolgens loopt ze de hele nacht te draaien en te schoppen. Ik ben blij als het ochtend is.

Ik regel via Grab (echt ideaal) een taxi naar Kuta. Hier hebben we gewoon een hotel met twee aparte bedden. Fijn kan ik even bijslapen. Ook vandaag doen we niet zoveel bijzonders. Ik had haar nog een massage beloofd dus die gaan we halen en we drinken wat bij zonsondergang op Kuta strand.

Kuta is even wennen, overal tattoo-shops, veel winkels, veel massagesalons en vooral voor Australische toeristen. Een niet al te bijzonder strand waar je constant wordt aangesproken door verkopers. Dat wist ik allemaal van te voren maar dit is nou eenmaal een logische locatie om te verblijven om wat dingen te regelen. Eigenlijk valt het me nog best mee. Ja, het is supertoeristisch maar op het strand hebben we ruimte zat en er zijn ook geen overvolle straten. Volgens de massagedames zijn er zelfs nu nog maar 30 tot 40% van de toeristen aantallen als voor corona.

Op zondag gaan we een dagje naar Waterbom Bali, het beste waterpark van Bali. Het is ook echt tof maar ik verbaas met wel over de glijbanen. Die zijn behoorlijk extreem en je mag er vaak al op als je maar 110 of 120cm bent. Van die glijbanen waar de vloer onder je weggetrokken worden of die echt heel snel gaan. Een deel is ons echt te heftig, maar gelukkig zijn er een paar die mijn dochter wel erg leuk vindt. Er zijn ook wel een paar langzamere opties maar juist daar zijn wel echt lange wachttijden terwijl bij de snelle glijbanen er vaak maar een stuk of vijf mensen voor ons zijn. We besteden ook veel tijd met gewoon lekker dobberen op de lazy river.

Op maandag heeft mijn dochter een surfles. Het strand van Kuta is dan misschien niet zo mooi, surfen kan je hier wel goed. Als duiker kom ik eigenlijk zelden op surfbestemmingen omdat we zelf op reis altijd voor stranden met koraal zullen kiezen. Dus extra leuk dat ze het nu wel een keertje kan doen. Mevrouwtje heeft het goed door, al de eerste keer kan ze staan.

In de middag moeten we naar de immigratie voor vingerafdrukken en een foto. De rest laat ik regelen door een visumbureau want anders moet je drie keer naar de immigratie. Bovendien kan zo’n bureau een express visumverlening regelen in 4-5 werkdagen, als je het zelf doet duurt het al snel 2 weken. Ik heb me voorbereid op lange wachttijden. Zeker ook omdat het visumbureau helemaal geen voorspelling wilde doen over hoe lang het zou duren. Het hing echt af van hoe druk het zou zijn. Groot was dan ook mijn verassing toen we 5 minuten na binnenkomst aan de beurt waren. Fijn hoor, zo hadden we nog een bonusmiddag aan het zwembad.

Op dinsdag regen tot laat in de ochtend. Beetje chillen dus en daarna weer een surflesje voor onze dochter. Ondertussen houd ik contact met het visumbureau en zoek uit hoe we naar Lombok kunnen komen. Om 17:20 komt het verlossende berichtje: de paspoorten zijn klaar. Dus hop in de taxi want voor 18:00 kunnen we ze dan ophalen of anders de volgende dag vanaf 10:00. Er staat veel file maar we halen het precies en zijn er om 17:50. Superfijn, want in de ochtend zijn er veel reisopties naar Lombok, in de middag weinig. Dit (en het heen en weer reizen naar de immigratie) is nou precies waarom we in Kuta verblijven.

Daarna is het regeltijd wat helaas niet helemaal soepel loopt. Er wordt ons een hele slechte boot verkocht (als van je 700 tripadvisor reviews er 511 “vreselijk” zijn, ben je met recht heel slecht) voor de prijs van een goede boot. Terwijl ik nog specifiek heb aangegeven wat ik wilde hebben. De dame doet heel vriendelijk maar bij mij gaan de alarmbellen af als ook als ze na meerdere keren vragen geen maatschappij noemt. Gelukkig druk ik door en vervolgens doet ze heel moeilijk en heeft hele verhalen. Ik heb haar nog geen geld gegeven, dus ze heeft gewoon pech, ik ben er ook echt klaar mee. Ik koop altijd liever bij een vrouw maar dan maar terug naar een van de mannetjes die ik eerder had gesproken. Uiteindelijk kost het alles bij elkaar veel langer dan verwacht dus we missen jammer genoeg onze laatste zonsondergang aan het strand. Terwijl dat wat mij betreft nou het fijnste moment van de dag is in Kuta.

Vervolgens hotels boeken voor op Lombok en de tas inpakken.

Dag 27-28 Senaru Lombok

Om 6:00 gaat de wekker, we worden opgehaald voor de transfer naar de haven van Padangbai. Daar nog even wachten en dan op de boot naar Lombok. We vertrekken met een half uur vertraging maar de boot is wel gewoon groot en goed. Fijn want deze boottocht kan behoorlijk heftig zijn vanwege de hoge golven en daar heb ik nou net even geen zin in. De boot stopt eerst op de drie Gili eilanden en dan op Lombok.

De Gili’s zien er zeker aantrekkelijk uit met het witte zand en heldere water. Helaas kan je ook als je vijf weken in Indonesië hebt niet alles doen. We gaan nog vier dagen varen naar Flores met genoeg snorkelmogelijkheden en strandjes. Daarom heb ik er nu voor gekozen de Gili’s over te slaan en gaan we een stukje natuur op Lombok ontdekken.

We gaan naar Senaru in het noorden van Lombok, een kleine anderhalf uur vanaf de haven. Dat is praktisch want daar moeten we over een paar dagen ook weer zijn. Voor de meeste toeristen is Senaru startpunt van de trekking de Rinjani vulkaan op. Dit is alleen een behoorlijk pittige meerdaagse trekking. Wij doen dat dus niet, maar genieten van de groene natuur aan de voet van de vulkaan. Er zijn twee watervallen om naar toe te lopen, een uitkijkpunt en een dorpje met traditionele huizen. Senaru is maar klein en mijn blonde dochter wordt al snel herkend. ‘’Hello, hello”.

Er is een luxe accommodatie met zwembad. Daar slapen we niet, maar als je hier luncht, mag je ook een van de twee zwembaden gebruiken. Die lunch (18 euro) kost trouwens meer dan ons guesthouse in Senaru (welke ook maar 8 euro per nacht kost). Net als de meeste opties hier heb je alleen koud water. Het is wel hartstikke schoon en wordt gerund door super vriendelijke mensen. Achterop de scooter worden we nog meegenomen naar een mooi zonsondergangspunt. Kortom: ook al is er niet superveel te doen we vermaken ons hier anderhalve dag prima.

Daarna hebben we nog 1 nachtje in Sengiggi waar ik wel kies voor luxere accommodatie. Even goed opladen voordat we 3 nachten op een simpele boot slapen… Nog maar 9 nachtjes in Indonesië.

Lees nu ook het reisverslag van week 5 in Indonesië.

Dit vind je misschien ook interessant:

Interview: Op wereldreis met je gezin Reisverslag week 1 Indonesië, hoeveel kan er mis gaan Reisverslag week 2 Indonesië, Semarang , Surabaya en Malang