Dit is een reisverslag van onze lange reis naar Australië en Fiji (met tussenstops in Bangkok, Vanuatu en Singapore) in de zomer van 2023. Het eerste deel van de reis was samen met mijn dochter, inmiddels is Marcel ook aangesloten.
In dit reisverslag lees je vooral wat we beleefden en hoe we ons voelden. Blogs met praktische tips over diverse bestemmingen volgen op een later moment. Inmiddels zijn we aangekomen bij week 7. Lees hier ons Reisverslag Week 1: Bangkok & Sydney, Reisverslag week 2: Sydney, Blue Mountains, Nadi (Fiji), Reisverslag week 3: eilandhoppen in Fiji, Reisverslag Week 4: Fiji & Vanuatu, Reisverslag Week 5: Sunshine Coast (Australië) en Reisverslag Week 6: Great Barrier Reef en start roadtrip.
Dag 43: Op zoek naar het vogelbekdier in Eungella National Park
Vandaag is een beetje een gok. Volgens onze originele planning zouden we slapen bij Eungella NP, maar we hebben dit ingekort om naar Fraser eiland te gaan. Iets dat we eigenlijk niet van plan waren. Nu rijden we in een ruime twee uur vanaf Airlee naar Eungella.
Tegen de tijd dat we daar aankomen, is het al lang niet meer vroeg in de ochtend. Toch gaan we een poging doen om een vogelbekdier te zien. Eigenlijk moet je hiervoor vroeg of juist laat op de dag komen, maar augustus is wel de start van het paarseizoen, waardoor ze actiever zijn dan normaal.
We lopen naar de kreek en zien al drie andere mensen staan met een verrekijker en een camera. Zouden ze wat zien? Ja hoor. Ook wij zien al heel snel een eerste vogelbekdier. Even later zien we er twee die vrijwel tegelijk boven komen. Na een paar minuten wachten nog eentje en nog eentje. Wat een feest. Deze zeer bijzondere dieren (een van drie soorten zoogdieren die eieren leggen) zijn normaal heel moeilijk te spotten.
We maken vervolgens nog een wandeling door het Eungella National Park en ook hier komen we nog langs een kreekje waar we een vogelbekdier zien en meerdere schildpadden. Het is ook echt een mooie wandeling. Voor de echt lange routes ontbreekt nu de tijd, maar we zijn toch heel blij dat we naar het park gereden zijn.
We moeten vervolgens nog een ruim uur rijden naar de camping bij Cape Hillsborough National Park. Dit is de meest aansprekende camping tot nu toe. Niet al te groot, ruime plekken in de natuur maar ook faciliteiten, zoals een zwembad, voor onze dochter. We treffen het, het is pizza avond en ze draaien speciaal voor kinderen een Disneyfilm op een groot buitenscherm. Eigenlijk moesten we vroeg naar bed, omdat we morgen vroeg op moeten. Maar ja, Belle en het Beest is zo betoverend, die moet onze dochter wel afkijken.
Dag 44: Wakker worden met wallaby’s in Cape Hillsborough National Park
De wekker gaat om 5:20 uur en niet voor niets. Bij zonsopkomst kun je hier kangoeroes en wallaby’s op het strand zien. Vanaf 5:45 uur is er een ranger op het strand. Snel aankleden, broek en trui aan en gaan. We komen op het strand, er zijn heel veel mensen en drie wallaby’s. Heel eerlijk, niet helemaal wat ik had verwacht. De ranger start haar verhaal.
Doordat er momenteel werkzaamheden zijn aan een van de wandelroutes in het nationale park komen er maar heel weinig buideldieren naar het strand. Waarschijnlijk verstoren de werkzaamheden, en het feit dat er constant mensen zijn, hun normale routine.
Een beetje balen, maar wanneer de zon langzaam op begint te komen, is het toch makkelijk om ons daarover heen te zetten. Het is natuurlijk wel echt een plaatje.
Omdat het laag water is, kunnen we daarna nog naar een eiland lopen. Voordat we weer verder rijden, maken we ook nog een mangrove boardwalk wandeling. Daarna volgt een rit van zo’n 4 uur door een nogal saai en eentonig landschap. Ik ben blij dat we niet, zoals veel toeristen, helemaal van Airlee in één keer naar Hervey Bay rijden. Dat is niet alleen een hele lange dag, maar dus ook nog eentje die traag voelt.
Na een week kamperen in de auto vond ik het wel tijd voor een nachtje hotel. Niet omdat het kamperen niet bevalt. Eigenlijk valt het slapen in de auto mij enorm mee. Maar gewoon toch even wat meer ruimte en ook wel fijn alles op kunnen laden. In de auto hebben we USB laders, maar voor de drone, camera en laptop batterij is het altijd zoeken. Het blijkt achteraf ook nog eens een hele koude nacht geweest te zijn, dus dat kwam mooi uit.
Op de meeste campings kun je in de buitenkeuken wel even wat opladen. Bovendien is er ook zelden wifi. Je hebt geluk als je 4G hebt, want vaak is het 3G of minder. Na een week even een paar uurtjes kunnen werken, bijvoorbeeld dit verslag tikken, is wel fijn.
We slapen in Rockhampton en dat blijkt echt een verassend leuk stadje. Het bestaat al lang en heeft veel historische gebouwen. Misschien doet het daarom niet heel Australisch aan.
Met een gezellig loopbaar centrum, een promenade langs het water en we lopen ook nog tegen een lokaal festival aan. We eten bij een uitstekende Indiaas restaurant. Ook even wat anders dan zelf koken, hamburgers of pizza.
Dag 45: Agnes Water & Town of 1770
Voordat we in de auto stappen naar Agnes Water nemen we eerst nog een kijkje bij de gratis dierentuin in Rockhampton. Ook alweer een leuke plek, met daarnaast een mooie botanische tuin. We willen nog wel langer blijven maar hebben in Agnes Water al een reservering voor een middag activiteit en willen daarvoor ook nog wat eten.
In de Town of 1770 doen we een LARC tour, oftewel een soort bus die ook in het water kan. We doen een tour van een uur. Niet superlang, maar wel leuk met een gids met veel grappen. Plus, we zien dolfijnen. Yes, die hadden we nog niet gezien deze reis. Na de tour blijven we hangen aan het water. Een mooie zonsondergang bekijken en dan naar bed. Het is best fris, deels omdat we nu een stuk zuidelijker zitten, maar ook omdat er een koud front uit Antarctica over kwam.
Dag 46 & 47: K’gari (Fraser eiland) en Hervey Bay
Om 4:00 uur komt onze dochter de auto ingekropen. Het is te koud in de daktent, ze kan niet meer slapen. We hadden een zomerpyjama aan, maar dat is dus echt niet meer genoeg. Met zijn drietjes in de auto lukt het gelukkig nog om een paar uurtjes te slapen. Dan naar Hervey Bay, maar niet zonder stop in Bundaberg. Ik ben fan van dit gemberbier, dus extra leuk om hier een proeverij te doen met alle verschillende drankjes die ze maken.
We willen graag lunchen aan het strand, dat lukt in Woodgate. Hier lopen we ook nog een stukje van een wandelroute.
Oorspronkelijk was het idee om hier in de middag een walvissentour te doen. Walvissen hebben we echter al zo vaak gezien (liveaboard, wandelingen en ook in de Whitsundays), dat we dat niet doen. Daardoor hebben we nu ook tijd voor de extra stops, waaronder een tour naar K’gari. Om 7:25 uurmoeten we klaar staan voor de pick-up, vervolgens reizen bijna een uur met de boot en dan stappen we in een gave 4WD bus.
Ook hier hebben we, zoals tot nu toe elke keer in Australië, een echt enthousiaste gids met veel inhoudelijk kennis. Dat maakt het bezoek aan het eiland echt interessant. We leren heel veel over de bomen die hier groeien en hoe het eiland in gebruik was voor de bosbouw. Het is een beetje een bewolkte en daardoor koelere dag, toch moeten we zwemmen bij een van de meren die we bezoeken. Er is prachtig wit zand en zoet water. Wel met een hoge zuurgraad, dat komt door de eucalyptus olie in het water. Je zou je er dan ook tien jaar jonger door voelen en er uitzien na een bad in dit water.
“Daar ga ik echt niet in, dan ben ik weer een baby”, aldus onze tien jaar oude dochter. Uiteindelijk gaat ze toch gewoon hoor. Net als bij de andere zwemstop op het eiland, waar we door een beekje kunnen zwemmen.
We rijden over het strand en komen dingo’s tegen. Yes, alweer een gaaf dier dat we van onze wensenlijst kunnen halen. Ook zien we vanaf het strand weer heel veel walvissen en we stoppen bij een heel fotogeniek wrak. Het is een hele volle dag, duur ook, maar we zijn toch blij dat we naar het eiland zijn gegaan.
Dag 48: Einde van de roadtrip
De laatste dag van onze roadtrip. Niet zo’n spannende dag, want we moeten de auto nog wassen en schoonmaken. We komen vrijwel langs het huis van familie, dus we besluiten daar even te stoppen om onze spullen alvast te droppen. Daarvoor hebben we nog wat extra tijd. Het is woensdag en Eumundi ligt op de route. Hier is op woensdag en op zaterdag een grote markt, een prima plek om nog wat souvenirs in te slaan.
Dag 49: Terug aan de Sunshine Coast
We zijn weer terug aan de Sunshine Coast, waar we nog een paar dagen doorbrengen met familie. Vandaag staat een dagje Aussie World op de planning. Onder Brisbane vind je een aantal echt grote pretparken. Aussie World ligt boven Brisbane en is een stuk kleinschaliger met een ander prijskaartje. Het is meer gericht op jonge kinderen, maar onze tienjarige dochter vermaakt zich er toch nog wel. Vooral met de SX360, een soort gigantische schommel waarbij je over de kop gaat en 360 graden draait.
Ook de botsauto’s blijven natuurlijk leuk, net als diverse andere attracties. Er is echt wel veel te doen is voor kleuters, maar bijvoorbeeld geen achtbaan die over de kop gaat.
Volgende week wordt alweer onze allerlaatste week… “Ik zou nog wel twee keer zo lang weg kunnen”, aldus onze dochter. Dus ja, het beviel enorm goed. In de laatste week sluiten we ons familiebezoek af, gaan we nog een dagje naar Brisbane en hebben we een stopover in Singapore.
