9 landen bezocht, in 34 verschillende hotels/vakantiehuisjes overnacht en nul keer corona gehad. Het bewijs: veel reizen helpt tegen corona.
Met een dikke knipoog natuurlijk, maar het was voor ons helemaal geen slecht reisjaar. Meer dan eens ben ik er van overtuigd dat het echt niet gaat om waar je bent, maar wat je daar doet.
Begin dit jaar was ik de (on)logica van onze regering echt zat. Wel met zijn allen op een overvolle camping, maar niet naar het buitenland. Zelfs als daar het risico lager lag dan in Nederland. Ik besloot dat ik mijn eigen plan ging trekken. Vooral kijken naar waar we wel welkom waren en waar ik mij veilig bij voelde in plaats klakkeloos luisteren naar alle “blijf thuis adviezen”. Met die gedachte was er opeens veel meer mogelijk.
Op willekeurige volgorde sommige hoogtepunten van 2021 op reisgebied:
- Zomerskiën in de Franse Alpen
- Supervette ziplinedag in Zweden
- Eindelijk weer eens buiten Europa, wandelen in Georgië.
- Voor het eerst naar Disneyland Parijs en ook nog naar Puy de Fou
- De zon opzoeken in een heel leeg Kroatië
Net als in 2020, 2019, 2018, 2017, 2016, 2015 en 2014 neem ik je weer mee in ons jaar in reizen. Ik behandel niet alleen reizen, maar ook significante gebeurtenissen en een blik op de toekomst.
Mijn eigen plan volgen en een boek uitbrengen
Vorig jaar voelde ik me alsof ik in een verkeerde film was beland. Dit jaar voelde ik me nog niet de regisseur van de film, maar zeker ook niet meer de persoon die het gewoon maar allemaal overkwam.
Ook nu was het begin van het jaar onzeker en slecht en wat deed ik, ik besloot een boek uit te brengen. Of eigenlijk was ik bezig met een ander boek, het Verre Reizen met Kinderen Handboek. Tot ik mij realiseerde dat er helemaal geen normale zomervakantie zou komen. In plaats daarvan gooide ik al mijn energie in het boek Speelbossen en familiewandelingen in Nederland. Ik liet er 1000 drukken, best een grote investering en enorm eng. In juni kwam het boek uit en inmiddels is het uitverkocht (op wat enkele exemplaren na in wat boekhandels). Echt zo ontzettend fijn.
Dat andere boek, het Handboek Verre Reizen met Kinderen, komt er nu ook echt (bestel hier) en er komt volgende jaar ook een tweede editie van het Speelbossen en Familiewandelingen boek. Een andere grote gebeurtenis die wat minder leuk was, was dat Marcel op zoek moest naar ander werk. Hij is een paar maanden thuis geweest, maar nu weer aan de slag.
Dat gaf ons wel de luxe om deze zomer met zijn drietjes vijf weken op reis te gaan. Echt heerlijk. Ook in de meivakantie en de herfstvakantie kon Marcel mee. Dat gaat wel afkicken worden, want normaal gesproken ben ik zeker 50% van de tijd alleen met mijn dochter op reis.
En dan de bezoekersaantallen op de site, nog een reden tot trots. Vorig jaar heb ik heel erg veel over Nederland geschreven, gewoon om te zorgen dat GezinOpReis het überhaupt ging overleven. Nu zorgde al die nieuwe content plus alle bestaande Europa artikelen voor een megarecord. Meer dan 200.000 unieke bezoekers per maand in de zomermaanden. Waar het jaar mager begon, zorgden alle last-minute vakantiegangers ook voor omzetrecords op mijn site in die maanden (voor wie het zich afvraagt: ik verdien mijn geld door onder andere de advertenties op de site en door affiliatemarketing).
Als je dit blog al langer volgt, dan weet dat ik vaker moeite heb om een goede werk-privé balans te vinden. Ik baal er ook echt van dat dit mij nog steeds niet lukt. Het is een valkuil waar ik echt voor moet oppassen en dit jaar heb ik het nog bonter gemaakt dan anders. De eerste maanden waren rustig en ik heb veel gesport.
Vanaf juni ging het los, en twee boeken en het blog is gewoon teveel. Dan kwamen er ook nog allemaal last-minute werkopdrachten. Sowieso vind ik het al lastig om “nee” te zeggen als ik een leuke uitnodiging krijg. Met in mijn achterhoofd de situatie van de afgelopen anderhalf jaar en de angst voor een nieuwe lockdown wilde ik helemaal alles aanpakken. Mede doordat Marcel thuis, was kon ik ook bijna alle tijd die er in een dag zat werken. Ik heb een aantal weken, of eigenlijk maanden, 70 uur per week gewerkt.
Ik ben echt dol op mijn werk, maar op een gegeven moment is het dan ook op. Gelukkig waren toen ook net alle grote projecten (bijna) afgerond. Nu doe ik weer heel erg mijn best om echt beter op te letten. Ik heb hulp een aantal weken hulp ingehuurd voor de dingen die echt nog moesten, zeg vaker “nee” en probeer verstandigere keuzes te maken. Dus wel sporten in plaats van dat over te slaan om te werken. Om 20.00 uur de laptop dicht in plaats van om 23.00 uur en meer van dat soort dingen.
Nu zijn we toch weer in een mini-lockdown terecht gekomen. Zodra het sentiment veranderde merkte ik het direct en namen de bezoekers op de site maar ook de werkopdrachten af. Ergens voelt het ook heel dubbel. Ik wil niet weer zo keihard rennen. Alleen is het wel dankzij mijn extreme werkgedrag en de in de zomer opgebouwde buffer dat ik, nu het weer slechter gaat, geen stress heb. Ik ga gewoon lekker door en ga er vanuit dat het in de lente wel weer aantrekt.
Bezochte landen 2021
Voor corona was ik een paar jaar lang zo’n 120 nachten per jaar op reis. Vorig jaar waren dat er 86 en dit jaar kwam ik uit op 83 nachten. Ik weet niet eens meer hoe ik die 120 ooit voor elkaar kreeg en zou daar ook niet naar terug willen.
Dit jaar bezocht ik een nieuw land: Georgië, op de grens met Europa, maar toch officieel Azië. Ik heb nu dus 79 landen bezocht. Om alle landen van Europa te bezoeken, moet ik nu nog vier landen (Moldavië, Finland, Wit-Rusland, Oekraïne). Iets waar ik komend jaar toch echt wel wat mee wil doen.
De landen die we dit jaar bezochten zijn Nederland (natuurlijk), Luxemburg (zelfs 2x), Kroatië, Frankrijk, Zweden (2x), Denemarken en Georgië. Ook ging ik nog op vriendinnenweekend naar België en voor een conferentie naar Spanje.
Geen Duitsland en geen Italië, dat is echt voor het eerst in vijf jaar dat ik niet in die twee landen ben geweest voor werk of vakantie.
De reizen van 2021
In januari annuleerden we nog een skitrip vanwege het reisadvies. Wel gingen we naar de Bloemert op workation. Even ergens anders thuiswerken en online les geven. In februari begon onze burgerlijke ongehoorzaamheid en we besloten in de voorjaarsvakantie een paar dagen naar Luxemburg te gaan. Daar kon je toen wel naar het zwembad (met tijdslot), waren winkels open en verder wandelden we veel en genoten van ons luxe hotel. In maart gingen we weer op pad in eigen land. We verbleven twee nachtjes bij vakantiepark het Molke en een nachtje in Groningen.
In april waren we alweer bij Landal, nu bij het vernieuwde Lommerbergen. De weersvoorspellingen voor de meivakantie waren zo slecht dat we echt geen zin hadden om in eigen land te blijven. In weinig landen waren we toen als Nederlander welkom. In Kroatië gelukkig wel en dat was bovendien te bereiken met onze eigen auto in (een) lange dag. Het was van tevoren best even spannend, maar het bleek ter plekke juist heel makkelijk om de rust op te zoeken en afstand te houden. Het was vooral ook enorm genieten in het zonnetje. We combineerden het onbekendere binnenland van Kroatië met Istrië. Ooit in een heel ver verleden waren we hier al eens geweest op, onze eerste vakantie samen. Zo’n jongerenreis waarbij je uren in de bus zit.
In mei gingen we ook voor de tweede keer dit jaar naar Luxemburg, nu voor een werkopdracht. Dit was de eerste opdracht buiten Nederland sinds september 2020. In juni sloot ik mijzelf twee dagen op in een hotel in Amsterdam om een aantal projecten af te krijgen. Nog even profiteren van de lage hotelprijzen.
Toen was het zomervakantie en we zijn in totaal vijf weken weg geweest. Vlak daarvoor werden we beide gevaccineerd, echt een opluchting. In tegenstelling tot vorig jaar durfden we met alle telkens veranderende restricties een Europese rondreis niet aan. In plaats daarvan kozen we voor twee landen: Frankrijk en Zweden. Op de terugweg voegden we uiteindelijk nog een paar dagen Denemarken toe. In Frankrijk kozen voor de Franse Alpen en een paar dagen Parijs en Disneyland, in Zweden bezochten we voornamelijk de regio Småland. Van de vijf weken was 2/3 werkopdrachten en de rest een beetje vakantie.
Eenmaal thuis was het doorpakken met diverse werkopdrachten. Een nachtje in Ede, een nachtje in Zwijndrecht, een weekend bij vakantiepark De Leistert en wel een hele toffe opdracht voor Puy du Fou in Frankrijk. Geen wonder dat we in oktober gaar waren. Ik wilde toch weg en gewoon echt iets anders. Het werd Georgië en daar ben ik superblij mee. Het was mooi, afwisselend en gaf toch ook een beetje dat ver op reis gevoel.
In november begon Marcel zijn nieuwe baan. Als gezin deden we rustig aan, maar met mijn vriendinnen ging ik een paar dagen naar België en voor een conferentie (die eigenlijk al anderhalf jaar geleden had moeten plaatsvinden) naar Mallorca. Echt na-zomeren was het trouwens niet hoor, het was het grootste deel van de tijd koud en regenachtig.
Het jaar afsluiten doen we in Zweden.
De best gelezen blogs van 2021
Voor het eerst in de geschiedenis van GezinOpReis bestaat de hele top 10 uit blogs die over bestemmingen in Nederland of over reizen in het algemeen gaan.
Op social media waren het vooral diverse bijzondere artikelen die het erg goed deden, bijvoorbeeld over de regels die deze zomer in diverse landen werden gehanteerd. Maar ook de aankondiging van onze blogger Leonie dat ze op wereldreis gaat en hoe testen voor toegang werkt.
Een minder leuke mijlpaal: nog nooit kreeg ik in de geschiedenis van GezinOpReis ook zoveel nare reacties. Vooral op alles wat ook maar iets met vaccineren, testen of regels te maken had. Nou deze “idioot die haar ogen eens moeten openen” (en dat waren nog de nette reacties) denkt jammer dan, mijn blog, mijn mening! Als wij lekker een dagje naar een pretpark willen en daar is een test voor nodig, dan doen we dat.
Wat brengt 2022 ons?
We gaan het nieuwe jaar inluiden in Zweden, super tof!. De 2e week van de kerstvakantie ga ik nog wel weg met onze dochter en dat ga ik lekker doen zonder social media. Daarna… Ik heb echt geen flauw idee… Ook nu denk ik dat we vooral weer last-minute gaan plannen. Ik heb helemaal nog geen werkopdrachten staan, wat heel vreemd voelt.
Maar voor 2023 heb ik wel grote plannen. Dromen mag toch!
